R1cIgCOq2yPjG
Banksy [czytaj: banksi], Dziewczynka i balonik, 2003, Amsterdam, fot.: krata
Źródło: zbiory prywatne, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 1
R16CX7L6SU9A8
Sprawdź swoją wiedzę. Zastanów się, które pojęcia, spośród podanych poniżej, znasz, a które są Ci nieznane. Dopasuj je do odpowiednich miejsc.
Uwaga! Podczas pracy z materiałem zwróć szczególną uwagę na te pojęcia/terminy, które znalazły się w rubryce NIE WIEM.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
spis

Spis treści:

  1. Czym jest dzieło sztuki?

  2. Dzieło sztuki dzisiaj

  3. Co jest piękne, a co  brzydkie?

  4. Odbiorca dzieła sztuki

  5. Interpretacja dzieła sztuki

  6. Już wiesz

  7. Potrafisz

  8. Słownik

link1

Czym jest dzieło sztuki?

R1ZG5GOPZ9AHB
Multimedialna wystawa dzieł Vincenta van Gogha [czytaj: wan goga] w Katowicach; fot.: 2023, krata
Źródło: zbiory prywatne, licencja: CC BY 3.0.

Co sprawia, że pewne ludzkie wytwory uznajemy za estetycznie wartościowe, a innym odmawiamy wartości?
Czy istnieje sztuka wartościowa i bezwartościowa?
To trudne pytania dotyczące oceny dzieł artystycznych, chociaż wydaje się, że dość łatwo potrafimy oceniać to, co widzimy.
Niezależnie jednak od naszego zdania pewne wytwory artystyczne są dziełami sztukidzieło sztukidziełami sztuki i nie przestają nimi być nawet wtedy, gdy nam się nie podobają.

Rj78Zr5JYLIh9
Isidro Blasco [czytaj: izidro blasko] "Podniesiony pociąg" Madryt 1962 r. kolekcja artysty
Źródło: Adobe Spark [czytaj: adobi spaark], licencja: CC BY 3.0.

Dzieło sztukdzieło sztukiDzieło sztuki to taki wytwór artystyczny, który został stworzony przez człowieka o określonej wrażliwości, posiadającego odpowiednie umiejętności.
Taki wytwór, aby mógł zostać uznany przez krytyków sztuki za dzieło sztuki powinien być unikatowyunikatowyunikatowy, oryginalny i niepowtarzalny. 
Dzieło sztuki jest efektem działania artystycznego, powstaje w wyniku aktu twórczego.
Dzieła sztuki wpływają na odbiorcę i mogą wywołać u niego określone reakcje, takie jak zachwyt, wzruszenie czy odrazę.

Dla zainteresowanych
Władysław Tatarkiewicz
Władysław Tatarkiewicz Dzieje sześciu pojęć...

sztuka to „odtwarzanie rzeczy lub konstruowanie form bądź wyrażanie przeżyć, jednakże tylko takie odtworzenie, taka konstrukcja, taki wyraz, jakie są zdolne zachwycać bądź wzruszać, bądź wstrząsać

CART4 Źródło: Władysław Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć..., Warszawa 1988, s. 52.

Władysław Tatarkiewicz (1886 - 1980) polski filozof, historyk filozofii, estetyk i historyk sztuki.

Ćwiczenie 1
R14oPAL6QEbD4
Dobierz definicje do terminów. Definicje: 1. to obrazy, napisy, rysunki umieszczane najczęściej w przestrzeni publicznej (np. na murach, płotach, ścianach, pociągach) za pomocą sprayu – farby w aerozolu lub markerów. Mogą być malowane z ręki lub przy użyciu wykonanych wcześniej szablonów. Często tworzone są bez odpowiednich zezwoleń. 2. to rodzaj wielkoformatowego malowidła ściennego, którego treść może mieć charakter edukacyjny, patriotyczny, upamiętniający, dekoracyjny, reklamowy. Są pracochłonne – wykonywane kilka dni lub tygodni, ich autor nie jest anonimowy i działa legalnie. 3. to mała, samoprzylepna forma plastyczna w postaci karteczki z rysunkiem, grafiką, tekstem, służąca ingerencji w przestrzeń publiczną. Przylepiana na ogół bez zezwolenia, np. w środkach komunikacji miejskiej, w podziemnych przejściach, na znakach drogowych. Terminy: A. Mural, B. Graffiti, C. Wlepka.
Źródło: online-skills sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 1
R1D8AFHLR9TJ3
Dokończ zdanie: Zdjęcia słonia afrykańskiego oraz skał w amerykańskim Parku Narodowym nie są zaliczane do sztuki, gdyż…
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.

wróć do spisu treści

link2

Dzieło sztuki dzisiaj

R19cbf16seHT7
Grafika komputerowa
Źródło: Adobe Spark [czytaj: adobi spaark], licencja: CC BY 3.0.
RXumZxBwDclT31
Katarzyna Kozyra, „Piramida zwierząt", 1993 r.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY-SA 3.0.

Dzieło sztuki przede wszystkim musi mieć sens, znaczenie.
Możemy to rozumieć jako wyrażanie czegoś, zwracanie uwagi na ważny problem, wzruszanie lub inspirowanie.

To właśnie dlatego celem współczesnych artystów nie jest wyłącznie tworzenie dzieł sztuki, których główną cechą jest piękno czy naśladowanie i odtwarzanie rzeczywistości.
Rzeczywistość jest inspiracją artysty, ale jej przetworzenie przez artystę może być zaskakujące, niejednoznaczne, a także niezrozumiałe.
Tak, jak na ilustracji obok - artystka w sposób kontrowersyjny zwraca uwagę na nasze relacje ze zwierzętami.

Pamiętajmy, że dzieło sztuki może się nam podobać lub nie podobać, ale niezależnie od naszych upodobań - pozostanie dziełem sztuki.

wróć do spisu treści

link3

Co jest piękne, a co brzydkie?

RFQtL3lPZtr0w
Fotokolaż, fot.: krata
Źródło: zzbiory prywatne, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 2
RYaeFNr6LtmnS
Zapoznaj się z fragmentem wypowiedzi Umberto Eco z wywiadu udzielonego Jarosławowi Mikołajewskiemu (znajduje się poniżej).
Wypowiedź dotyczy piękna i brzydoty.
Odpowiedz, czy zdaniem słynnego włoskiego filozofa brzydota to przeciwieństwo piękna?
Uzasadnij swoją opinię.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Umberto Eco: Piękna brzydota to nie bajkaJarosław Mikołajewski
Jarosław Mikołajewski Umberto Eco: Piękna brzydota to nie bajka

Gdybyśmy mieli określić brzydotę jako to, co nam się nie podoba, przekonalibyśmy się szybko – tak jak przekonujemy się na każdym kroku – że to, co jednym się podoba, drudzy uważają za ohydę. Gdyby tak przymierzyć się do definicji brzydoty jako zaprzeczenia piękna, należałoby zdefiniować piękno, a te definicje z biegiem czasu zmieniały się bardzo. Kiedy piękno łączono z proporcją, łatwo było powiedzieć, że brzydota jest zakłóceniem proporcji. Ale poczucie proporcji się zmienia. W renesansie katedry gotyckie – proporcjonalne dla średniowiecza – uchodziły już za nieproporcjonalne.

Według innych teorii piękno gwarantowała integralność, czyli oczekiwano, że każda rzecz będzie miała wszystkie swoje części składowe. Człowiek powinien mieć dwoje oczu, ramion, uszu i brak jednego elementu był wskaźnikiem brzydoty. Lecz utrata proporcji i brak integralności nie wyczerpują zjawisk brzydoty (...). Nie mówiąc już o tym, że człowiek bez ręki czy oka może się podobać, i to bardzo”.

cart4 Źródło: Jarosław Mikołajewski, Umberto Eco: Piękna brzydota to nie bajka, „Gazeta Wyborcza”, licencja: CC BY-SA 3.0. dostępny w internecie: wyborcza.pl [dostęp 5.10.2017 r.].
Umberto Eco
Polecenie 3
RS2P4ZJAQ7XBM
(Uzupełnij).
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.

wróć do spisu treści

link4

Odbiorca dzieła sztuki

R1amHvJdBPHK9
Na wystawie malarstwa, foto: spark
Źródło: domena publiczna.

Odbiór dzieła sztuki jest procesem złożonym.
Pierwszym krokiem jest odbiór zmysłem wzroku. Ale warto pójść dalej i przyjrzeć się dziełu nieco dłużej.
Warto zwrócić uwagę na formę i treść dzieła. Zastanowić się - chociaż przez chwilę - nad tym, co mogło mieć wpływ na powstanie dzieła, co dzieło może przedstawiać, dlaczego to zostało tak zrobione, kiedy i gdzie dzieło powstało, kim był artysta, czy środki artystyczne, które zastosował artysta są interesujące?
Na odbiór dzieła duży wpływa ma wyobraźnia, wrażliwość, wiedza.
Każdy może zwrócić uwagę na inne dzieło, inne elementy - dlatego ciekawe może okazać się poznawanie dzieł wspólnie ze znajomymi. 
Odkrywanie dzieła wymaga cierpliwości, zainteresowania i otwartości na nowe przeżycia. 
Odbiór dzieła jest związany z emocjami, dlatego warto wrócić do dzieła, aby przyjrzeć mu się ponownie i być może odkryć je na nowo.

Dla zainteresowanych
Polecenie 4
RM63KHOB598P4
(Uzupełnij).
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
R1Vj4FxPJj3A5
Od lewej na górze: Marcel Pinas "Djompo futu anga" 2008 r.; Salvador Dali [czytaj: salwador dali] "Maksymalna szybkość Madonny Rafaela" 1954 r ;od lewej na dole: Francisco Goya [czytaj: fransisko goja] "Rodzina Karola IV" 1800 r.; Ben Shahn [czytaj: ben szan] "Park rozrywki" 1946 r.; fot.: krata
Źródło: zbiory prywatne, licencja: CC BY 3.0.
RrxXy7VMd5tsp1
Hippisowski van marki volkswagen [czytaj: folkswagen], zwany ogórkiem, w San Francisco {czytaj: san fransisko]; fot. krata, 2018
Źródło: zbiory prywatne, licencja: CC BY 4.0.

Czy można odbierać dzieła sztuki bez odpowiedniego przygotowania, bez specjalistycznej wiedzy?
Tak, ale...
... odkrywanie znaczenia, próba rozumienia dzieła, jest niemożliwa bez pewnego przygotowania - tak jest zarówno teraz, jak też było w przeszłości.
Zrozumienie dzieła sztuki zawsze wymagało odpowiedniej wiedzy i kompetencji. Dzieła, które obecnie są uznane za klasyczne, również tego wymagają, chociaż nie dostrzegamy tych wymagań – wydają się nam one oczywiste.
Oznacza to, że odbioru sztuki można się nauczyć.
Im więcej wiemy, tym więcej znaczeń będziemy mogli wydobyć z danego dzieła.

R1ce7NDc48K80
Eliot Hundlay [czytaj: eliot handlej] "Agawa" (fragment), 2010 r.; fot.: krata
Źródło: zbiory prywatne, licencja: CC BY 3.0.
artefakt

Pomiędzy artystą a odbiorcą

1
Polecenie 5
R1O4SL2JCLKUE
Zadanie polega na wpisaniu w pola skojarzeń ze słowem "artysta" i umieszczeniu ich w dowolnym punkcie na tablicy.
Źródło: Learnetic SA, licencja: CC BY 4.0.
Polecenie 5
R1CCUG871XFX3
Miejsce na notatkę
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 2
RTTSZ4D1VSZ6V
Miejsce na notatkę
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.

Odbiorca dawniej i dziś

R17RLOK5V3FRL1
Rembrandt, „Artysta w swoim studio", ok. 1626
Źródło: commons.wikimedia.org, domena publiczna.

W dawnych systemach wytwarzania kultury i sztuki rola twórcy i odbiorcy była wyraźnie zdefiniowana: opierała się na monologu.

Artyści byli uważani za tych, którzy mają coś do powiedzenia, natomiast odbiorcy za takich, którzy powinni ich wysłuchać.

W ten sposób mieli okazję wzbogacić  swoje pojęcie o kulturze i sztuce.

R1ZCOSAHMRH8E1
Jacek Malczewski, „Autoportret", Muzeum Narodowe w Krakowie
Źródło: mnk.pl, domena publiczna.

Teoretycy sztuki określali, czym jest dzieło oraz jak należy je interpretować, na odpowiedź zwykłego widza nikt nie czekał.

Jeśli odbiorca przyswoił dane dzieło i zrozumiał je zgodnie z zamysłem autora, był uważany za człowieka kulturalnego i zdobywał społeczny szacunek.

Obcowanie ze sztuką należało do zajęć klas uprzywilejowanych, kultura nie była dostępna dla każdego.

Obecnie postrzeganie odbiorcy uległo całkowitej zmianie. Przestaje być uważany za pasywnego, niezdolnego do samodzielnej kontemplacji sztuki.

R1TV9MBGJSXE31
Allan Kaprow[czytaj: alen kaproł], Performance [czytaj: performens]
Źródło: flickr [czytaj: flike], licencja: CC BY 2.0.

Dzisiaj odbiorca jest zdolny do prowadzenia dialogu z twórcą, wykorzystuje własne doświadczenia i przemyślenia, konstruuje przekazy, ocenia, wartościuje.

Można powiedzie, że sztuka stała się bardziej otwarta na dialog, zorientowana społecznie. Artyści próbują w pewien sposób wciągać widza do swoich dzieł, uczynić ich aktywnym elementem sztuki (np. perfomanceperformanceperfomance). Kultura dziś jest też bardziej zdigitalizowana, upowszechniona, pozbawiona barier.
Sztukę może tworzyć każdy.

Dla zainteresowanych

Trudno jednoznacznie zdefiniować performance [czytaj: performens], ponieważ charakteryzuje się dużą dowolnością zarówno w doborze tematyki, jak i sposobu przedstawienia. Głównym uczestnikiem i inicjatorem sytuacji artystycznej jest sam artysta. Wciela się on w rolę twórcy i narzędzia. Wyraźnie eksponowane są ciało, ruch, mimika, gestykulacja czy ewentualne rekwizyty.
Ważny bywa również kontekst miejsca i czasu.

Sztuka w przestrzeni publicznej i jej odbiorca

R1FtxvQUE7pae1
Sztuka w przestrzeni publicznej: drzewo, Andora, fot.: krata
Źródło: zbiory prywatne, licencja: CC BY 3.0.

Ilja Kabakov, jeden z twórców sztuki publicznej, tak postrzega widza - odbiorcę sztuki i jego rolę:

Widz nie jest już protekcjonalnie traktowanym dodatkiem do pracy, lecz staje się aktywnym, a nawet głównym jej elementem. Staje się panem sytuacji, ponieważ to on postrzega pracę w kontekście miejsca, w którym się znalazła, w kontekście miejsca istniejącego wcześniej i dobrze znanego.

cart7 Źródło: Źródło: Ilja Kabakov, Projekt publiczny albo duch miejsca, [w:] Miasto w sztuce – sztuka miasta, red. E. Rewers, tłum. G. Dziamsk, Kraków 2010, s. 346.
RZ5HhWvvpqJso1
Niccolò Salvi [czytaj: ni‑kolo salwi], Fontanna di Trevi[czytaj: di trewi], XVIII w., Rzym, fot.: krata
Źródło: zbiory prywatne, licencja: CC BY 3.0.

W przestrzeni publicznej artyści ze swoimi dziełami wychodzą w stronę szerokiego grona odbiorców.

Na ilustracji obok znajduje się fotografia placu w Rzymie z Fontanną Di Trevi [czytaj: di trewi] w Rzymie, która zawsze przyciąga tłumy turystów.

wróć do spisu treści

link5

Interpretacja dzieła sztuki

Interpretowanie jest zadaniem kompleksowym, które można ująć w kilku etapach.
Na początku warto zadać kilka podstawowych pytań:

  • Jak dzieło oddziałuje na mnie?

  • Co jest jego tematem?

  • Jak zostało namalowane/narysowane/stworzone?

  • Dlaczego zostało namalowane/narysowane/stworzone właśnie w taki sposób?

  • Czy wprowadza coś nowego w stosunku do innych dzieł (np. powstałych wcześniej tego samego artysty lub dzieł innych twórców podejmujących ten sam temat)?

  • Jakie znaczenie ma dla mnie?

Polecenie 6
R1FQLPEU8MPN4
Przyjrzyj się grafice zawierającej reprodukcję dzieła Leonarda da Vinci pt. „Mona Lisa” i przeczytaj, jakie informacje są ważne przy opisie obrazu.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RToG4Nz5lnzuL
Leonardo da Vinci Mona Lisa, 1503–1507, olej na desce, Paryż, Luwr
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Chociaż każde dzieło sztuki jest unikatoweunikatowyunikatowe, można je analizować i interpretować według pewnego wzorca.
Oznacza to również, że korzystania z takiego wzorca można się nauczyć.

Dzięki temu możemy nie tylko patrzeć na dzieło, ale widzieć i dostrzegać to, co w nim jest istotne.
Możemy również swobodniej mówić o dziele, np.: w dziele malarskim zwrócić uwagę na barwę i ją opisać używając odpowiednich pojęć, zwrócić uwagę na sposób, w jaki artysta położył plamę barwną, wskazać tematykę dzieła i omówić treść itd.

Ćwiczenie 3
R1CjbVIKmOM8r
Ułóż puzzle z ilustracjami i trzema napisami.
Zwróć uwagę na treść napisów - ich kolejność jest najważniejsza w tym ćwiczeniu.
Napisy ułożone w odpowiedniej kolejności wskażą relacje pomiędzy nadawcą (artystą), dziełem sztuki i odbiorcą.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 3
R1HXMR13QU5ML
Miejsce na notatkę
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.

wróć do spisu treści

link6

„Czytanie” dzieł malarstwa

Polecenie 7
RH1L4OD4XZSV8
Aby lepiej rozumieć sztukę, warto wiedzieć o niej więcej.
Kliknij na punkty interaktywne na poniższych obrazach i zapoznaj się z informacjami.
Zwróć szczególną uwagę na specjalistyczne słownictwo.
Nieznane Ci pojęcia wypisz poniżej, poszukaj ich definicji w słowniku języka polskiego lub słowniku terminów plastycznych.
Możesz je ułożyć w kolejności alfabetycznej, w ten sposób powstanie słownik terminów, które wykorzystasz analizując inne obrazy.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
RW0lLhg4ZlVQG
Ilustracja interaktywna przedstawia „Autoportret z dwoma kołami” Rembrandta van Rijn [czytaj: rembronta won rejn]. Ukazuje mężczyznę w podeszłym wieku na tle szarej ściany. Na głowie ma biały czepek, spod którego sterczą lekko kręcone, siwe włosy sięgające do końca ucha. Nosi bordowy fartuch, na który narzucił czarny kaftan. W ręku trzyma pędzle i paletę. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Rembrandt van Rijn [czytaj: rembront won rejn] często malował swoje autoportrety w różnych etapach życia. Malarz przedstawia siebie w prostym stroju, w białym czepku. W ręku trzyma atrybuty malarstwa: paletę i pędzle. W tle widoczne są dwa symetryczne fragmenty kół. Kompozycja jest zamknięta. Obraz został namalowany w stonowanej gamie brązów i czerwieni, przełamanej bielą czepka i koszuli. Światło pada nieco z góry, z lewej strony obrazu, przyciągając uwagę do wnikliwego, spokojnego spojrzenia artysty. Cechą charakterystyczną twórczości tego barokowego artysty jest fascynacja efektami światła i głębokich cieni, mroku, z którego wyłaniają się postacie. Okres, w którym powstał ten autoportret, jest czasem pogłębiającego się ubóstwa i samotności artysty.
Rembrandt van Rijn [czytaj: rembront won rejn] "Autoportret z dwoma kołami" 1665 r., Londyn
Źródło: dostępny w internecie: wikipedia.org, domena publiczna.
R1TJ35PFe5XzL
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz „Kamieniarze”. Obraz ukazuje dwóch mężczyzn, pracujących na stoku góry przy kruszeniu kamienia. Zostali oni przedstawieni w dynamicznych pozycjach. Pierwszy z prawej, w kapeluszu, unosi młot do góry. Drugi z lewej niesie ciężki kosz kamieni podpierając go lewą nogą. Postacie ubrane są w zniszczoną odzież, na stopach mają brudne i zdarte buty. Na kamieniach porozrzucane są różne narzędzia i przedmioty. Z prawej strony na drugim planie leży szara płachta, na niej leży łyżka i plecak oraz stoi garnek z pokrywką. Między mężczyznami leży kilof, z lewej strony duży kosz z szelkami do noszenia kamieni na plecach. W tle widać zbocze góry i w lewym górnym rogu niewielki kawałek niebieskiego nieba. W dziele dominują ciepłe odcienie brązu i beżu. Na ilustracji umieszczony jest interaktywny punkt z informacją: Punkt 1: Tematem obrazu jest scena rodzajowa, przedstawiająca mężczyzn przy pracy w kamieniołomie. Na pierwszym planie widzimy dwóch mężczyzn. Uwagę zwracają ich znoszone, podarte ubrania i wysłużone buty. Zauważalny jest wysiłek, trud, jaki kosztuje ich wykonywanie swojej pracy, zwłaszcza w przypadku postaci po lewej stronie, próbującej udźwignąć kosz z drobno pokruszonymi kamieniami. Pozycje postaci są dynamiczne, prezentują ruch. Jeden z mężczyzn stoi tyłem do obserwatora, a profil twarzy drugiego jest zacieniony kapeluszem. Tło obrazu stanowi widok kamieniołomu. Dominują ciepłe odcienie brązu i beżu. Obraz ten jest najważniejszym dziełem realizmu. Artysta przedstawia zwykłych ludzi i ich codzienne życie bez upiększeń, takim, jakim było naprawdę. Realizm staje w opozycji do malarstwa akademickiego, które skupiało się na scenach mitologicznych, historycznych i orientalnych, idealizując malowane postacie, upiększając je.
Gustave Courbet [czytaj: gustaw cuber] "Kamieniarze"
Źródło: dostępny w internecie: wikipedia.org, domena publiczna.
RUn6NDkqiRvLG
Ilustracja przedstawia obraz Claude'a Moneta [czytaj: kloda moneta] „Impresja. Wschód słońca”. Ukazuje zatokę portową ze statkami w tle. Na wodzie płyną dwie czarne łodzie. Na niebie, lekko z prawej strony znajduje się czerwono-pomarańczowe wschodzące słońce, odbijające się w tafli wody. Obraz utrzymany jest w niebiesko-szarej, mglistej tonacji z pomarańczowym niebem w górnej partii dzieła. Zamglone powietrze o wschodzie słońca pozwala, dzięki zastosowaniu plam koloru, dostrzec wszystkie widoczne szczegóły portu. Szarawe tony, rozłożone szeroko i swobodnie, oddają efekt porannej mgły. Szerokie pociągnięcia pędzla rozcieńczonej, pomarańczowej farby, przez która prześwituje biały grunt, dają efekt blasku odbijającego się od tafli wody światła wschodzącego słońca. Obraz robi wrażenie szkicu, gdyż przedmioty są tylko zasugerowane swobodnymi maźnięciami pędzla.
Claude Monet [czytaj: klod mone] "Impresja. Wschód słońca" 1872 r.
Źródło: dostępny w internecie: wikipedia.org, domena publiczna.
j00000003KB2v27_0000000R
1
Ćwiczenie 4
R1GP6K6X262HZ
Zadanie interaktywne polega na połączeniu tematyki malarskiej z reprodukcjami.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 4
RTENCESSFM5EZ
Wymień znane Ci gatunki malarskie.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.

Już wiesz:

  • czym jest dzieło sztuki;

  • jak zdefiniować dzieło sztuki;

  • rozróżniać cechy i rodzaje kompozycji w naturze oraz w sztukach plastycznych i odnajdywać je w dziełach mistrzów;

  • na czym polega interpretacja dzieła sztuki;

  • jakie są różnice między odbiorcą sztuki dawniej, a dzisiaj;

  • co to jest performanceperformanceperformance;

wróć do spisu treści

link7

Potrafisz:

  • rozpoznawać rodzaje nowych form działań artystycznych;

  • wyjaśnić co to jest dzieło sztuki;

  • interpretować dzieła plastyczne;

  • rozpoznawać wybrane, najbardziej istotne dzieła z dorobku innych narodów;

  • wyjaśnić, kto był odbiorca sztuki dawniej, a kto jest odbiorcą sztuki współcześnie;

  • wymienić role, w jakie może się wcielić współczesny odbiorca sztuki;

  • wyjaśnić, na czym polega performance.

wróć do spisu treści

link8

Słownik

artefakt
artefakt

dzieło ludzkiego umysłu i ludzkiej pracy w odróżnieniu od wytworów natury (łac: arte factum - sztucznie wytworzony)

dzieło sztuki
dzieło sztuki

wytwór człowieka, zawierający funkcję estetyczną – nastawienie na wywołanie przeżycia estetycznego i ukonstytuowanie się w nim wartości estetycznych

estetyka
estetyka

(gr. aisthetikos – dotyczący poznania zmysłowego) dział filozofii zajmujący się sztuką, procesem jej tworzenia i odbioru; estetyka zajmuje się również analizą wartości związanych z postrzeganiem zmysłowym

graffiti
graffiti

to obrazy, napisy, rysunki umieszczane najczęściej w przestrzeni publicznej (np. na murach, płotach, ścianach, pociągach) za pomocą sprayu – farby w aerozolu lub markerów; mogą być malowane z ręki lub przy użyciu wykonanych wcześniej szablonów; często tworzone są bez odpowiednich zezwoleń

kompozycja
kompozycja

sposób powiązania elementów formalnych dzieła tak, by tworzyły całość zgodną z intencją twórcy

mural
mural

to rodzaj wielkoformatowego malowidła ściennego, którego treść może mieć charakter edukacyjny, patriotyczny, upamiętniający, dekoracyjny, reklamowy; murale są pracochłonne – wykonywane kilka dni lub tygodni, ich autor nie jest anonimowy i działa legalnie

nowatorstwo
nowatorstwo

wprowadzenie czegoś nowego, oryginalnego; dotyczy to również twórczości, która przez wieki rozwijała się i zmieniała dzięki osobom, które miały odwagę zerwać z tradycją i wprowadzić do świata sztuki nowe, nieznane dotychczas elementy

nowe media
nowe media

w sztuce to nowe środki wyrazu artystycznego, wykorzystujące do przekazu artystycznego najnowsze technologie, opierające się na zapisie cyfrowym

pejzaż
pejzaż

w sztukach plastycznych to dzieło, którego głównym tematem są rzeczywiste lub wyobrażone przez artystę widoki krajobrazu

pejzażowe malarstwo
pejzażowe malarstwo

inaczej: malarstwo krajobrazowe – gatunek malarstwa obejmujący przedstawienia, których głównym tematem jest rzeczywisty lub fantastyczny widok natury

portret
portret

wyobrażenie, przedstawienie, podobizna konkretnego człowieka

prekursor
prekursor

człowiek wyprzedzający swoje czasy, zapoczątkowujący jakąś ideę, jakiś kierunek, itp.

przeżycie estetyczne
przeżycie estetyczne

kształtowanie się estetycznego przedmiotu, którego nie można utożsamiać z niczym rzeczywistym; stan, który jest impulsem i regulatorem do postrzegania przedmiotu jako dzieła sztuki; w trakcie przeżycia estetycznego uchwycone naocznie jakości zostają uformowane, a przedmiot przedstawiony w dziele sztuki zostaje „przeżyty” przez odbiorcę

street art
street art

to angielskie określenie na sztukę ulicy; są to działania artystyczne realizowane w przestrzeni publicznej; do street artu należą między innymi: graffiti, murale, wlepki

styl
styl

zespół cech charakterystycznych dla sztuki danej epoki, regionu lub artysty

sztuka
sztuka

(łac. ars, gr. techne) w kulturze starożytnej Grecji: specyficzna ludzka działalność, wytwarzanie przedmiotów oparte na praktycznej wiedzy; według Arystotelesa sztuki uzupełniają przyrodę (np. architektura) lub ją naśladują (np. rzeźba)

sztuki wizualne
sztuki wizualne

wszystkie dziedziny twórczości artystycznej, które odbierane są poprzez wzrok, zarówno tradycyjne jak i nowe; słowo wizualny oznacza wzrokowy, dostrzegalny (z łac. videre – widzieć)

środki wyrazu plastycznego
środki wyrazu plastycznego

elementy, jakimi twórcy posługują się tworząc dzieło sztuki, charakterystyczne dla danej dziedziny; są to, m.in.: kompozycja, linia, perspektywa, barwa, faktura,  światło, bryła

tematyka dzieła
tematyka dzieła

ogół zagadnień poruszanych w dziele artystycznym; może to być np. martwa natura, portret, autoportret, pejzaż, scena rodzajowa, scena mitologiczna, scena religijna, itd.

unikatowy
unikatowy

wyjątkowy, niepowtarzalny

wartości artystyczne
wartości artystyczne

wartości zawarte w schemacie dzieła sztuki, ujawniające się jako efekt sprawności twórcy

wartości estetyczne
wartości estetyczne

wartości natury i przedmiotów wytworzonych przez człowieka, aktualizowane w przeżyciu estetycznym – doświadczeniu jakości przedmiotów bez względu na ich użyteczność

wróć do spisu treści

link2

Źródła

  • sjp.pwn.pl

  • encyklopedia.pwn.pl

Linki do e‑materiałów

performance
performance

rodzaj ulotnych działań wykonywanych przez artystę w obecności widzów bądź przed kamerą; ciało performera staje się zarówno podmiotem, jak i przedmiotem w kreowanej przez niego sytuacji artystycznej