Ilustracja przedstawia trzy różne szkice i studia rysunkowe zestawione obok siebie. Pierwsze, po lewej, to studium nagiego mężczyzny, który podparłszy głowę siedzi na kostce przykrytej materiałem. Prawą nogę ma zgiętą, lewą wyprostowaną. Nie widać jego twarzy, gdyż jest obrócony bokiem. Pośrodku trzy męskie głowy narysowane z profila, en trois quarts [czytaj: trła katr] i en face [czytaj: ą fas]. Po prawej stronie anatomiczne studia fragmentu końskiego zadu, narysowano sześć tylnych nóg końskich z zadem w kilku pozach.
Studium rysunkowe postaci i szkice rysunkowe
Źródło: Adobe Spark [czytaj: adobi spaark], licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 1
RqGfv4vOn8tTF
Sprawdź swoją wiedzę. Zastanów się, które pojęcia, spośród podanych poniżej, znasz, a które są Ci nieznane. Dopasuj je do odpowiednich miejsc. Uwaga! Podczas pracy z materiałem zwróć szczególną uwagę na te pojęcia/terminy, które znalazły się w rubryce NIE WIEM.
Sprawdź swoją wiedzę. Zastanów się, które pojęcia, spośród podanych poniżej, znasz, a które są Ci nieznane. Dopasuj je do odpowiednich miejsc. Uwaga! Podczas pracy z materiałem zwróć szczególną uwagę na te pojęcia/terminy, które znalazły się w rubryce NIE WIEM.
Ilustracja przedstawia dwa rysunki: z lewej strony studium głowy psa buldoga, wykonany ołówkiem. Buldog ma wyciągnięty język i patrzy w lewo. Z prawej strony znajduje się kolorowy szkic, na którym znajduje się sześć postaci ujętych fragmentarycznie. Cztery z nich mają ludzkie twarze, dwie z nich są kobietami, ale tułów zwierzęcia, kota lub psa. Dwa stwory na wyglądają jak gad lub ptak.
J. Kost, Głowa buldoga, studium; Witkacy, Kompozycja z roześmianą kobietą, szkic
Źródło: Adobe Spark [czytaj: adobi spaark], licencja: CC BY 3.0.
Szkic różni się od studium rysunkowego przede wszystkim tym, że jest to wstępna faza rysunku, z zaznaczonymi ramami kompozycji, proporcjami i wielkościami elementów. W szkicu kreski mogą być nieprecyzyjne, powielane, może być wiele prób poszukiwania trafnego kształtu.
Szkicem można nazwać również wstępną fazę realizacji artystycznej, nie tylko rysunkowej; również malarskiej, rzeźbiarskiej, czy literackiej, itp.
Claude'a Moneta
czytaj: kloda mone
Polecenie 2
R1GRSZ7XTNFP8
Wykonaj zadanie zgodnie z poleceniem.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
RM59VUtwC5HGB1
Ilustracja interaktywna przedstawia obraz olejny „Impresja. Wschód słońca”, autorstwa Claude’a Moneta . Na pierwszym planie pejzażu morskiego znajduje się ciemny kształt łódki z dwoma postaciami, unoszącej się na tafli wody. Dalej namalowane zostały jeszcze dwie, jaśniejsze łódeczki, nad którymi rysują się rozmyte sylwetki dużych okrętów, żaglowców oraz statków parowych. Za nimi, na horyzoncie rozpościera się pas zabudowań portowych. Nad pejzażem góruje dynamicznie malowane, rudo‑niebieskie niebo z unoszącym się nad horyzontem, czerwonym słońcem, które odbija się w falach morza malowaną drobnymi plamkami pionową smugą. Kompozycja utrzymana jest w wąskiej, chłodnej gamie błękitów i zieleni rozświetlonych akcentem czerwieni wschodzącego słońca. Obraz malowany jest dynamicznie, szybkimi pociągnięciami pędzla. Ma charakter raczej szybkiej notatki niż studium natury.
Źródło: Claude Monet, „Impresja. Wschód słońca”, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 2
R1FKdCNYDikX3
Wyjaśnij, na czym polega rola szkicu. Odpowiedź zapisz w polu poniżej.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Szkicem jest swobodnie wykonany rysunek, często o charakterze notatki, służącej późniejszemu opracowaniu dzieła. Poniżej znajduje się szkic Rembrandta „Młody mężczyzna wsparty na kuli”, wykonany charakterystyczną kreską: krótką, miękką, o zróżnicowanej intensywności:
R1PE261VHL3O7
Na ilustracji mamy szkic przedstawiający młodego mężczyznę wspartego na kiju. Wykonał go sławny malarz holenderski Rembrandt. Szkic wykonany jest swobodną, wrażeniową kreską, brązowym atramentem i piórkiem. Mężczyzna stoi bokiem, jakby idąc, zatrzymał się na chwilę i odwrócił nieznacznie uśmiechniętą twarz. Jest zgarbiony, na sobie ma poszarpane łachmany, wyraźnie doskwiera mu bieda.
Rembrandt van Rijn [czytaj: rembront won rejn] "Młodzieniec wsparty na kiju," ok. 1629 r., rysunek piórkiem
Źródło: Los Angeles [czytaj: los andżeles] USA, Getty Museum [czytaj: geti mjuze], licencja: CC BY 3.0.
R1E4UFUNDF11F1
Ilustracja przedstawia studium rysunek głowy kobiecej, który wykonano ołówkiem na papierze. Kobieta ma zamknięte oczy i lekko się uśmiecha. Włosy ma długie, lekko pofalowane, zaczesane do tyłu w taki sposób, że całe czoło jest odsłonięte.
Albrecht Dürer [czytaj: albrecht djurer] Studium głowy kobiecej, 1520
Źródło: British Museum of Art [czytaj: britisz mjuze of art.] Londyn, domena publiczna.
Studium rysunkowe wymaga czasu, obserwacji. Zazwyczaj jest to rysunek walorowy, ze światłocieniem. Może być też wyłącznie linearny. Sposób opracowania tematu zależy od stylu artysty.
Na ilustracji obok znajduje się studium rysunkowe głowy kobiecej autorstwa Albrechta DüreraAlbrechta DüreraAlbrechta Dürera
Artyści często noszą przy sobie szkicowniki i narzędzia rysunkowe. Najczęściej są to ołówki o różnej grubości i miękkości. W ten sposób artyści mogą w krótkim czasie szkicować postacie, zjawiska, przedmioty, sceny z wyobraźni. Niekiedy przed powstaniem ostatecznego dzieła powstaje cykl składający się z wielu szkiców, czyli notatek rysunkowych. Są one szybkim zapisem poprzedzającym właściwą pracę i ułatwiają osiągnięcie zamierzonego efektu.
Albrechta Dürera
czytaj: albrechta direra
Poniżej znajdują się dwa studia rysunkowe poprzedzone szkicami. Przyjrzyj się, jak wygląda szkic, a jak ukończone studium.
RET5ALKKNJJ5V
Ilustracja interaktywna przedstawia szkic autorstwa Jędrzeja Gołasia. Praca ukazuje portret mężczyzny z nagim torsem. Tło stanowią dwie ściany pokoju ze zwisającą z sufitu żarówką. Siedząca bokiem postać ma twarz zwróconą w kierunku odbiorcy. Ołówkowy rysunek ma charakter luźnego szkicu. Wykonany jest swobodną kreską. Po wybraniu grafiki zostanie wyświetlona kolejna ilustracja przedstawiająca tym razem czarno‑białe studium autorstwa Jędrzeja Gołasia. Praca ukazuje portret mężczyzny z nagim torsem. Tło stanowi wnętrze pokoju z białą ścianą. Siedząca bokiem postać ma twarz odwróconą w kierunku odbiorcy. Ołówkowy rysunek odznacza się realizmem, został wykonany z dużą precyzją i dbałością o detal.
Ilustracja interaktywna przedstawia szkic autorstwa Jędrzeja Gołasia. Praca ukazuje portret mężczyzny z nagim torsem. Tło stanowią dwie ściany pokoju ze zwisającą z sufitu żarówką. Siedząca bokiem postać ma twarz zwróconą w kierunku odbiorcy. Ołówkowy rysunek ma charakter luźnego szkicu. Wykonany jest swobodną kreską. Po wybraniu grafiki zostanie wyświetlona kolejna ilustracja przedstawiająca tym razem czarno‑białe studium autorstwa Jędrzeja Gołasia. Praca ukazuje portret mężczyzny z nagim torsem. Tło stanowi wnętrze pokoju z białą ścianą. Siedząca bokiem postać ma twarz odwróconą w kierunku odbiorcy. Ołówkowy rysunek odznacza się realizmem, został wykonany z dużą precyzją i dbałością o detal.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RSLSJXGPKE822
Ilustracja interaktywna przedstawia „Szkic do studium postaci”, autorstwa Jędrzeja Gołasia. Praca ukazuje wykonany luźną kreską, czarno‑biały rysunek. Wertykalna kompozycja podzielona jest na dwie części czarnym, rozmytym u góry, swobodnie rysowanym pasem. Lewa strona została pokryta szarymi, nierówno rozłożonymi kreskami. Po prawej stronie, zza czarnego pionu dzielącego pracę wychyla się profil mężczyzny. Po wybraniu grafiki zostanie wyświetlona kolejna ilustracja, przedstawiająca tym razem studium postaci autorstwa Jędrzeja Gołasia. Na pierwszym planie rysunku, po lewej stronie znajduje się fragment muru z gzymsem. Do muru przylega pionowy pas lekko przezroczystej, czarnej płaszczyzny, zza której wychyla się profil mężczyzny. Ołówkowy rysunek odznacza się realizmem, został wykonany z dużą precyzją i dbałością o detal.
Ilustracja interaktywna przedstawia „Szkic do studium postaci”, autorstwa Jędrzeja Gołasia. Praca ukazuje wykonany luźną kreską, czarno‑biały rysunek. Wertykalna kompozycja podzielona jest na dwie części czarnym, rozmytym u góry, swobodnie rysowanym pasem. Lewa strona została pokryta szarymi, nierówno rozłożonymi kreskami. Po prawej stronie, zza czarnego pionu dzielącego pracę wychyla się profil mężczyzny. Po wybraniu grafiki zostanie wyświetlona kolejna ilustracja, przedstawiająca tym razem studium postaci autorstwa Jędrzeja Gołasia. Na pierwszym planie rysunku, po lewej stronie znajduje się fragment muru z gzymsem. Do muru przylega pionowy pas lekko przezroczystej, czarnej płaszczyzny, zza której wychyla się profil mężczyzny. Ołówkowy rysunek odznacza się realizmem, został wykonany z dużą precyzją i dbałością o detal.
Jędrzej Gołaś, „Szkic do studium postaci”
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Poniżej znajduje się studium rysunkowe. Klikając w ilustrację interaktywną zobaczysz, jak wyglądał wcześniejszy szkic do tego studium .
R3R93ZB27LULX
Ilustracja interaktywna przedstawia rysunek Jędrzeja Gołasia „Portret z bagażem". Ukazuje mężczyznę trzymającego duży, czarny bagaż. Postać siedzi bez koszuli i odwrócona jest w stronę widza. Tło jest niewyraźne. Na ilustracji znajduje się interaktywny punkt, zawierający szkic do rysunku. Na pracy tej mężczyzna narysowany jest ekspresyjną kreską, niezawierającą efektów światłocieniowych, a cienie zaznaczone są większym zagęszczeniem kreski. Pod ilustracją znajduje się informacja: Jędrzej Gołaś, Portret z bagażem, ołówek, 1996, kolekcja prywatna, online‑skills, CC BY 3.0.
Ilustracja interaktywna przedstawia rysunek Jędrzeja Gołasia „Portret z bagażem". Ukazuje mężczyznę trzymającego duży, czarny bagaż. Postać siedzi bez koszuli i odwrócona jest w stronę widza. Tło jest niewyraźne. Na ilustracji znajduje się interaktywny punkt, zawierający szkic do rysunku. Na pracy tej mężczyzna narysowany jest ekspresyjną kreską, niezawierającą efektów światłocieniowych, a cienie zaznaczone są większym zagęszczeniem kreski. Pod ilustracją znajduje się informacja: Jędrzej Gołaś, Portret z bagażem, ołówek, 1996, kolekcja prywatna, online‑skills, CC BY 3.0.
Jędrzej Gołaś, „Portret z bagażem”, ołówek, 1996, kolekcja prywatna
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Twórz tradycyjnie!
RowsUKZiKPL5o
Zdjęcie przedstawia przybory plastyczne; z prawej strony w dużym zbliżeniu znajdują się kredki ułożone obok siebie, od zimnych do gorących kolorów. Po drugiej stronie - rozłożony komplet farb akwarelowych i a nad nim dwie ręce. Jedna wskazuje palcem farby, druga nabiera je pędzelkiem. Z brzegu wychyla się kilka pędzli w kubku. Na górnej krawędzi zdjęcia zostały dodane spływające do dołu farby, częściowo zasłaniające obraz.
Materiały i przybory plastyczne, wikipedia.pl
Źródło: licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 3
RP467VSQP8TZ6
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
RnVC98q4tSacC
Polecenie 3
R2eysQNuEMsJa
Jakie przedmioty wybierzesz, żeby ustawić na stole martwą naturę, którą będą rysować studenci Akademii Sztuk Pięknych? Dobierając przedmioty zwróć uwagę, aby miały zróżnicowaną fakturę. Swoją propozycję zapisz poniżej i przy każdym obiekcie napisz rodzaj faktury.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Na ilustracjach poniżej znajdują się przykłady martwej natury, ustawionej na stole. Mogą być inspiracją do wykonania szkicu przed namalowaniem obrazu lub do wykonania studium rysunkowego.
RCOZ4U5EKQ7XQ
Ilustracja przedstawia obok siebie dwie fotografie martwych natur. Z lewej: Martwa natura ustawiona jest na stole, na którym leży udrapowany obrus ze złotym wzorem. Na pierwszym planie po lewej stronie materiał w pasy, a po przeciwnej, w okrągłej drewnianej tacy kalafior i dwie duże marchwie. Obok, luzem leży pietruszka, por i seler, a na kwadratowym talerzyku - dwa pomidory na gałązce i korzeń imbiru. Za nim słoik z nalepką i papierowym przykryciem. Z tyłu dominuje duży słój z wąską szyjką i korkiem, w którym jest 1/3 soku. Za stołem stoją rzędem 3 plecione krzesła, które opierają się o koronkową firankę w oknie.Z prawej: Martwa natura ustawiona jest na stole. Na pierwszym planie leżą trzy jajka w okrągłej misce, dalej duży metalowy garnek z uchyloną z przykrywką, zielone listki w foliowej torebce i mały, metalowy czajniczek z długim dziobkiem. Za nimi, pośrodku stołu, na małym drewnianym stołeczku przykrytym ścierką w kwiaty stoją dwa słoiki z przetworami na zimę; większy z ogórkami, mniejszy z gruszkami pokrojonymi w ćwiartki.
Z lewej: Martwa natura z warzywami; z prawej: Martwa natura z jajkami, fot.: camomila
Źródło: zbiory prywatne, licencja: CC BY 3.0.
Dla zainteresowanych
Polecenie 4
R12SM8AH7QE8Z
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 4
R1PCsC2EcI4jG
Wyobraź sobie, że jesteś fotografikiem i Twoim zadaniem jest wykonanie zdjęcia o tytule: „Martwa natura z zegarami". Zaplanuj ustawienie martwej natury w dowolnym miejscu. Dobierz odpowiednie elementy i krótko opisz swoją propozycję w polu poniżej.
Artyści od zawsze uważali rysunek jako podstawę nauczania sztuk pięknych.
Istotą rysunku klasycznego jest obserwacja rzeczywistości, w celu umiejętnego rysowania proporcji, przedstawienia skrótów perspektywicznych i poprawnego komponowania na płaszczyźnie. Służą temu studia z natury.
RZdEnxp9lO75F1
Ilustracja przedstawia dwie fotografie studentów w pracowniach podczas wykonywania studium rysunkowego. Pracują stojąc przy stalugach, na których rozpięte są arkusze papieru. Na lewym zdjęciu, po prawej stronie siedzi pozujący model. Na prawym na tylnej ścianie ustawiona jest martwa natura.
Studenci podczas studiowania rysunku, online-skills, CC BY 3.0
Ćwiczenie 2
R1NT68OGTM7SH
Wskaż, które określenia odnoszą się do szkicu, a które do studium. Szkic charakteryzuje: Możliwe odpowiedzi: 1. tempo pracy, 2. precyzja, 3. niedokładność, 4. dokładność, 5. delikatność, 6. dynamika Studium charakteryzuje: Możliwe odpowiedzi: 1. tempo pracy, 2. precyzja, 3. niedokładność, 4. dokładność, 5. delikatność, 6. dynamika
Wskaż, które określenia odnoszą się do szkicu, a które do studium. Szkic charakteryzuje: Możliwe odpowiedzi: 1. tempo pracy, 2. precyzja, 3. niedokładność, 4. dokładność, 5. delikatność, 6. dynamika Studium charakteryzuje: Możliwe odpowiedzi: 1. tempo pracy, 2. precyzja, 3. niedokładność, 4. dokładność, 5. delikatność, 6. dynamika
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Zwróć uwagę na to, że studium oznacza wnikliwe i dogłębne zbadanie zjawiska.
Szkic charakteryzuje: dynamika, tempo pracy, niedokładność. studium charakteryzuje: precyzja, delikatność, dokładność.
Ćwiczenie 2
RBFOM839GMGMN
Czy to zdanie jest prawdzie: „Szkic jest wstępną fazą rysunku". Wybierz właściwą odpowiedź.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Zwróć uwagę, że szkic to zarys, czyli coś, od czego się zaczyna.
Jest jeszcze inny rodzaj rysunku - wykonany ręką architekta. Takie rysunki wyróżniają się dbałością o poprawność budowania brył w przestrzeni. Zwróć uwagę, jak linie pomocnicze wyznaczają precyzyjnie piony i poziomy, uwzględniając skróty perspektywiczneskrót perspektywicznyskróty perspektywiczne, proporcje i wielkości budynków. Architekci dołączają je czasem do swoich projektów. Obecnie, częściej posługują się wizualizacją obiektów, tworzoną w specjalnych programach graficznych.
Ćwiczenie 3
R1cupMerwoViP
R1USS8NAMM2HC
Poniżej znajduje się inna wersja zadania.
Poniżej znajduje się inna wersja zadania.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 3
R4OFXBR22QRC7
Poniżej znajduje się inna wersja zadania.
Poniżej znajduje się inna wersja zadania.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Rysunek architektoniczny powinien dostarczać jak najwięcej informacji, na podstawie których można wybudować narysowany obiekt.
linia skalowana, linia dokładnie wymierzona, linia uporządkowana według zasad, linia wymiarowa.
Ilustracja przedstawiająca dzieło nieznanego autora pt. „Sylwetka Ferdynanda Ernsta von Waldsteina [czytaj: ferdynanda ernsta fon waldsztajna]”. Ilustracja przedstawia portret mężczyzny w stroju z XVIII wieku, wykonany metodą silhouette [czytaj: siluet]. Mężczyzna jest ukazany z profilu, ma włosy związane w harcap (warkocz noszony przez mężczyzn w XVIII wieku), koszulę z koronkowym żabotem. Portret znajduje się w ozdobnej, owalnej ramie i wygląda tak, jakby stał na postumencie. Na górze ramy powiewająca kokarda, z boków pęki róż.
Sylwetka Ferdynanda Ernsta von Waldsteina [czytaj: ferdynanda ernsta fon waldsztajna]
Źródło: dostępny w internecie: wikipedia.org, domena publiczna.
Bezpośrednio z obrysu konturowego twarzy na cieniu wywodzi się wycinanie papierowych portretów – zwane silhouettesilhouettesilhouette , w Polsce określane jako portrety sylwetkowe.
Francuskie określenie zaczerpnięte zostało od nazwiska ministra, który takie portrety proponował swym gościom jako rodzaj rozrywki.
Od drugiej połowy XVI w. sposób takiego portretowania stał się tańszym zamiennikiem drogich portretów olejnych i zyskał na popularności. Zobacz na ilustracji poniżej, jak wykonywano takie portrety.
silhouette
czytaj: siluet - sylwetki
Étienne'a Silhouette
czytaj: etiena siluet
R1FARN5EK277Q
Ilustracja przedstawiająca grafikę autorstwa Johanna Rudolpha Schellenberga [czytaj: johana rudolfa szelenberga] „Mężczyzna odrysowujący silhouette [czytaj: siluet] siedzącej kobiety”. Na krześle z wygiętymi poręczami siedzi kobieta w długiej, eleganckiej sukni, włosy ma upięte w duży kok. Do krzesła, z boku przymocowana jest sztaluga z dużym arkuszem białego papieru. Od strony siedzącej kobiety, na wysokim świeczniku stoi świeca, której blask rzuca na papier cień jej głowy. Po drugiej stronie sztalugi stoi rysownik, który odrysowuje profil na papierze. Sztaluga jest przymocowana do krzesła dwoma prętami.
Johann Rudolph Schellenberg [czytaj: johan rudolf szelenberg] "Mężczyzna odrysowujący silhouette [czytaj: siluet] siedzącej kobiety"
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RT6APrQ1HzTh41
Ilustracja przedstawiająca dzieło nieznanego autora pt. Mister Bethany i Patience Wright [czytaj: myster betany i patiens rajt]. Czarno‑biała grafika przedstawia siedzącą przy stoliku parę w ubraniach z XVIII wieku. Obrazek wykonany jest metodą silhouette [czytaj: siluet]. Kobieta w długiej sukni siedzi przy okrągłym stoliku i wycina coś nożyczkami. Przed nią po drugiej stronie stolika stoi mężczyzna w peruce i we fraku, trzymając wycięty z papieru portret kobiety. Pod stolikiem siedzi piesek. Nad stolikiem wiszą wycięte z papieru postacie i profile ludzi. Tło jest białe, postacie czarne. Scena zamknięta jest w półokrągłej ramie.
" Mister Bethany i Patience Wright " [czytaj: myster betany i patiens rajt] autor nieznany, XVIII w., silhouette [czytaj: siluet]
Źródło: wikimedia. org, domena publiczna.
W jaki sposób powstawał portret sylwetkowy?
W celu wykonania rysunku sylwetkowego należało umieścić modela między lampą z mocną żarówką a ścianą. Do ściany był przymocowany papier. W ten sposób na kartkę rzucany był cień osoby pozującej, który obrysowywano ołówkiem. Następnie był wycinany i przyklejany na wybrany podkład.
Ćwiczenie 4
Zaznacz zdjęcie ptaka, którego sylwetkę widzisz poniżej.
R1VKZ7CGPATBA
Cień ptaka stojącego w wodzie na długich, chudych nogach. Ptak ma również długą szyję i długi, spiczasty dziób.
R46F8ONNQNNEG
Źródło: online skills, licencja: CC BY 3.0.
Zwróć uwagę na kontur ptaków znajdujących się na fotografiach.
Ilustracja, na której znajduje się fotografia jednego ptaka.
Ćwiczenie 4
R1NX4JDGB85LE
Napisz, jak inaczej nazywa się portret sylwetkowy.
Ilustracja przedstawia trzy przykłady portretów sylwetkowych. Pierwszy należy do dziewczynki, na co wskazują długie, spięte w kucyk włosy. Dwa pozostałe to portrety chłopców o krótkich włosach.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Współcześnie portrety sylwetkowe traktowane są jako ciekawostki, a możliwość przeniesienia na kartkę papieru wiernego profilu, oddającego rysy wyglądu portretowanego, stanowi podstawę dobrej zabawy plastycznej. Zapoznaj się z pracami umieszczonymi poniżej przedstawiającymi silhouettesilhouettesilhouette.
RcaiQ16vOqw3w1
Ilustracja składa się z dwóch zdjęć. Pierwsze zdjęcie przedstawia dzieci siedzące i stojące przy dużym stole. Dzieci zajęte są wycinaniem kształtów z czarnych arkuszy papieru. Na drugim zdjęciu dzieci na korytarzu stoją w rzędzie przy ścianie. Nad ich głowami, na ścianie, umieszczone są wycięte z czarnego papieru portrety sylwetkowe kobiet i mężczyzn.
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
Polecenie 5
R1NPV447ORVU5
Potrzebne będą: - arkusz czarnego papieru; - biała kredka lub kreda; - lampa z mocną żarówką; - dwustronna taśma przylepna.
Wykonaj rysunek sylwetkowy. Za pomocą taśmy dwustronnej przylep do ściany czarny papier, przy ścianie postaw mocno świecącą lampę. Modela umieść między ścianą a lampą, na kartce pojawi się wyrazisty cień. Obrysuj cień kredą, a następnie wytnij go zgodnie z obrysem. Powstały portret sylwetkowy możesz przykleić do wybranego podłoża. Pracę przygotuj na wystawę klasowych portretów sylwetkowych. Nadaj tytuł swojej pracy i wpisz w polu poniżej.
Ważne!
W przypadku niemożliwości zastosowania lampy z powodu silnego światła naturalnego - zamiast odrysowywania cienia modela - odrysuj na czarnej kartce białą kredką przedmiot o ciekawym konturze. Następnie wytnij go zgodnie z obrysem. Przyklej swoją pracę na białą kartkę z bloku technicznego i powieś na wystawie.
R1WeXxTCzczJ71
Uruchom wyobraźnię i zaplanuj ilustrację do mitologicznej przygody Odyseusza, Syzyfa lub Achillesa. Opowiedz, który epizod z życia bohatera został przez Ciebie wybrany i jaką masz wizję plastyczną. Poproś kogoś z klasy o jej zrealizowanie.
Uruchom wyobraźnię i zaplanuj ilustrację do mitologicznej przygody Odyseusza, Syzyfa lub Achillesa. Opowiedz, który epizod z życia bohatera został przez Ciebie wybrany i jaką masz wizję plastyczną. Poproś kogoś z klasy o jej zrealizowanie.
Źródło: ViliusL.
Polecenie 5
RxFoPySzcVfAh
Wpisz w polu poniżej przynajmniej jedną cechę charakteryzującą portret sylwetkowy.
Źródło: ORE, licencja: CC BY 3.0.
R8B39RZ9VQ8TF
Ilustracja przedstawia przykłady czterech portretów sylwetkowych. Trzy z nich należą najprawdopodobniej do dziewczynek, co sugerują fryzury - dłuższe włosy rozpuszczone lub upięte w kucyk. Czwarty portret należy prawdopodobnie do chłopca o krótkich włosach.
najczęściej jest to linia określająca kształt, zarys postaci lub przedmiotów; kontur może być gruby i wyrazisty, zróżnicowany, rysowany żywą kreską; w przyrodzie kontur nie występuje
kreska
kreska
ślad, jaki na płaszczyźnie pozostawia narzędzie rysunkowe, którym posługuje się artysta; kreska nie tylko zależy od rodzaju narzędzia, ale również od rysownika, każdy artysta ma swój styl rysowania, można poznać jego kreskę
linia
linia
jeden z podstawowych elementów formy plastycznej, powstaje na styku form, plam barwnych i światłocieniowych; sama linia może być również formą, jak np. gałęzie drzew, dekoracyjne, kute ze stali ogrodzenia, napisy na szyldach
narzędzia rysunkowe
narzędzia rysunkowe
podstawowymi narzędziami, a zarazem technikami rysunkowymi są ołówek, węgiel, sepia i sangwina, oraz kredki, piórko, patyk i tusze, pędzle i farby (tzw. suchy pędzel), gumka, kreda a także palce; narzędziem rysunkowym może być wszystko, co pozostawia ślad na powierzchni
profil
profil
twarz widziana z boku, a także jej wizerunek w sztuce
rysunek
rysunek
kompozycja na płaszczyźnie, utworzona poprzez rysowanie na powierzchni różnorodnych kresek, które tworzą kontury postaci lub przedmiotów, albo też walorowe przejścia, przy użyciu odpowiednich narzędzi; rysunek jest także działem sztuk plastycznych
silhoulette
silhoulette
portret, rysunek sylwetkowy
skrót perspektywiczny
skrót perspektywiczny
zmniejszanie rozmiarów obiektów w miarę ich oddalania, w celu oddania trójwymiarowości na dwuwymiarowej płaszczyźnie
studiować
studiować
gruntowanie poznawać, badać coś
studium
studium
wnikliwe przedstawienie studiowanego obiektu zjawiska w oparciu o pogłębioną obserwację, często poprzedzone szkicami
szkic
szkic
szybki rysunek, zwykle z natury, będący notatką z postrzeganych zjawisk lub zapis poszczególnych etapów koncepcji artystycznych; służy doskonaleniu techniki i umiejętności obserwacji artysty
środki wyrazu plastycznego
środki wyrazu plastycznego
to środki plastyczne, którymi posługuje się artysta, tworząc swoją pracę, należą do nich: kompozycja, linia, perspektywa, barwa, kontur, światłocień, kreska, plama, walor, faktura