RivqIE0nJHhBQ

Zdjęcie przedstawia ciemną scenę. Pośrodku stoją dwaj mężczyźni, wskazując na siebie wyciągniętymi w bok rękami. Pomiędzy nimi znajduje się duży obraz sięgający im do ramion. Malarze w ubrudzonych farbą kombinezonach i śmiesznych czapeczkach z dumą prezentują swoje dzieło. Obraz to abstrakcja swobodnie malowana, z zaciekami spływających farb, przez środek płótna wije się wielobarwna rzeka. Zdjęcie zostało wykonane z dołu z poziomu teatralnej widowni.

Spis treści:

1. Sala teatralna, scena, spektakl;

2. Scenografia;

3. Kostiumy;

4. Rekwizyty;

5. Scenograf;

6. Twój projekt scenografii teatralnej;

7. Już wiesz;

8. Potrafisz;

9. Słownik.

Sala teatralna, scena, spektakl

Teatr to szczególnie miejsce, gdzie aktorzy opowiadają historie na żywo. Są to wyjątkowe losy bohaterów, które przenoszą widzów w dawne lub przyszłe czasy, barwne scenerie i fantastyczne miejsca. Widzowie siedzą wygodnie w sali teatralnej, a na scenie rozgrywa się akcja spektaklu – opowieść, którą oglądamy razem z innymi.

Zapoznaj się z  interaktywnymi ilustracjami zamieszczonymi poniżej i dowiedz się więcej o sali i scenie teatralnej oraz spektaklu.

Zapoznaj się z elementami sceny zaznaczonymi na poniższej ilustracji interaktywnej, które są niewidoczne z widowni. Z perspektywy twórców przedstawienia, elementy te mają znaczenie przy technicznej obsłudze scenografii.

Zapoznaj się ze zdjęciami zrobionymi podczas przedstawienia. Klikając w oznaczone punkty, poznasz nazwy lub opisy wybranych elementów scenografii teatralnej.

wróć do spisu treści

Scenografia

Scenografia wiąże się ze sztuką tworzenia sceny teatralnej i plastycznej oprawy przedstawienia. Jako odrębna dziedzina sztuk plastycznych została wydzielona w XIX wieku (1862 r.) To wtedy Antonio Caimi [czyt. kaimi] nazwał scenografią malarstwo i elementy architektury, które tworzyły w teatrze inny świat - iluzjęiluzjailuzję rzeczywistości.

Rfk3NXzbmub5m

Zdjęcie przedstawia najlepiej zachowany na świecie teatr barokowy z XVIII wieku w Czeskim Krumlowie. Przepych dekoracji, złocone elementy widowni teatralnej, aksamitna kurtyna ze złotymi frędzlami, a także dworskie kostiumy z perukami, w których występuje orkiestra na proscenium i przede wszystkim repertuar na scenie - wszystko to sprawia wrażenie, jakbyśmy przenieśli się w dawne czasy.

Współczesna scenografia to sztuka plastycznej oprawy wszelkich widowisk:

•  teatralnych 

• operowych 

• baletowych 

• filmowych 

• telewizyjnych

• koncertów muzycznych 

Mogą one się odbywać zarówno w przestrzeni zamkniętej, jak i w plenerze.

R97DGPOPD6L9Z

Ilustracja przedstawia scenę z teatru. W centrum zdjęcia widać dwóch rozmawiających mężczyzn, którzy są aktorami. Dookoła stoją inni ludzie, również aktorzy. Z lewej strony pomieszczenia do ściany doczepiona jest czerwona drabina. Postaci są poprzebierane w stroje pirackie, z wyjątkiem dwóch osób z prawej strony - kobieta i dziecko stoją w piżamach i są do siebie przywiązani sznurkiem.

R1AKmCQ7wyCUh

Zdjęcie przedstawia scenę ze spektaklu plenerowego Teatru "Klinika Lalek", który odbył się podczas XXII Międzynarodowego Festiwalu Sztuka Ulicy w Warszawie. To dynamiczny pochód bajecznie ubranych aktorów idących ze słoniem. Słoń jest wielką lalką i składa się z kilku ogromnych części animowanych przez ludzi. Prowadzi kobieta krokiem defiladowym, podtrzymując długą trąbę słonia. Za nimi stoi konstrukcja z kurtyną, na której został zawieszony połyskujący księżyc, na niej transparent z napisem: "Cyrk Klinika Lalek". Spektakl odbywa się nocą na oświetlonym placu miejskim, nosi tytuł: "Cyrk bez przemocy". Wszyscy bawią się doskonale.

Do scenografii zaliczamy:

•  dekorację

•  kostiumy

•  rekwizyty używane w widowisku

•  oświetlenie 

Wszystkie wymienione elementy tworzą przestrzenie dla widowiska, które mogą zmieniać się wiele razy wraz ze zmianą akcji. Te przestrzenie są zróżnicowane -czasem obejmują plener lub dużą scenę teatralną, innym razem są kameralne, niewielkie, jak np. w teatrze lalkowym.

R5MH2gSX0ULVa

Zdjęcie przedstawia scenę teatralną wysłaną białą folią imitującą śnieg, na którym stoi dziewczyna otoczona przez bałwany. Dziewczyna boi się, zakrywa uszy i krzyczy. Jest ubrana współcześnie, a sceneria jest jak ze snu. Dwóch aktorów stojących za nią, animuje 4 duże lalki - bałwany, które otaczają dziewczynę od tyłu i po bokach. Są zrobione z postrzępionych worków, mają przyklejone czarne kółka - oczy.

R1aBmSH7gt4CH

Ilustracja przedstawia scenę ze spektaklu "A niech to gęś kopnie", rozgrywającą się w teatrze lalkowym. Lalkami na scenie porusza aktor, którego postać jest prawie niewidoczna – widać jedynie jego rękę w czarnej rękawiczce, która animuje lalki. Na scenie znajduje się rodzina królików ustawiona jakby w kolejce. Na przodzie stoi mama‑królik, trzymająca dziecko w beciku, pochylona nad drugim dzieckiem siedzącym w wózku. Za nią stoją zarówno małe, jak i duże króliki, wszystkie elegancko ubrane, przypominające ludzi, skierowane wzrokiem w stronę matki.

W miarę rozwoju technologii zaczęto stosować w scenografii również nowe media, a jednym z nich stało się światło w nowym wydaniu. Już nie tylko kolorowe światło reflektorów, ale laserów, połączone z projekcją multimedialną, często zsynchronizowaną z muzyką albo ruchem. Najczęściej taką świetlną oprawę mają koncerty muzyczne gwiazd wielkiego formatu, ale również widowiska teatralne .

R4PRSoe2WGI0Q

Zdjęcie pokazuje scenę koncertową w oprawie świateł. Wiązki silnych, cienkich promieni laserowych wychodzą z kilku źródeł od strony sceny i krzyżują się z szerokimi pasmami świateł reflektorów. Wszystkie światła i lasery w barwach ciepłych i zimnych przenikają się wzajemnie. Scena i całe jej otoczenie stało się jednym, pulsującym w rytm muzyki obrazem. W dole tłum tańczących ludzi z podniesionymi rękami.

RV6FBJAPEAX3C

Fotografia przedstawia przykład zastosowania technologii mapowania w projekcji scenicznej bohatera i wprowadzeniu efektów specjalnych, „Dedal – Ikar” autorstwa Lemieux Pilon 4D Art. Na pierwszym planie znajduje się postać w brązowym ubraniu. Na nią nałożona jest biała siatka. Z lewej strony ilustracji znajduje się niski pieniek drzewa, nad którym jest biała siatka. Z prawej strony ilustracji również znajduje się pieniek drzewa, nad którym jest biała siatka. Pod tą siatką stoi także mężczyzna w ubraniu w odcieniach brązu. Jego ręce są podniesione na wysokości łokci. Mężczyźni są w wysokim, pustym pomieszczeniu. Tło tej fotografii jest ciemne.

Zapoznaj się z zamieszczonym poniżej zdjęciem zrobionym podczas przedstawienia. Klikając w oznaczony punkt, poznasz rodzaj efektu zastosowanego w zamieszczonej poniżej scenografii teatralnej.

Ćwiczenie 2

R1AMX6XUQDRX5

ROCV2CHJBML1H

Zapoznaj się z opisem zdjęcia i odpowiedz na pytanie. Jaki rodzaj scenografii przedstawia fotografia? Możliwe odpowiedzi: 1. Scenografia filmowa, 2. Scenografia teatralna, 3. Scenografia koncertu rockowego.

Ćwiczenie 2

RobgTOmRyyTfB

Na podstawie opisów scenografii koncertów rockowych, spróbuj odpowiedzieć na pytanie: Jakimi środkami najczęściej buduje się współcześnie scenografię koncertów muzycznych?

Pokaż podpowiedź

Scenografie koncertów rockowych [czyt. rokowy] opierają się na nowoczesnych technologiach multimedialnych.

Pokaż odpowiedź

Współcześnie stosuje się najczęściej technologie audio‑wizualne, projekcje multimedialne, wiązki promieni laserowych wychodzących z kilku źródeł i światła reflektorów przenikających się wzajemnie. Wszystko zsynchronizowane jest z muzyką albo ruchem.

wróć do spisu treści

Kostiumy

Kostiumy najczęściej projektuje scenograf,  jednak czasami może być to osoba, która zajmuje się tym wyłącznie - jest to kostiumografkostiumografkostiumograf. Na zdjęciu poniżej kostium podkreśla ekspresję tańczącego zespołu.

R26xv6PsfrYJI

Zdjęcie zatrzymało w ruchu tancerzy Teatru Tańca Jazzowego [czyt. dżezowego]. Na scenie są tylko oni, światło i  muzyka. Tańczą w dwóch rzędach w postrzępionych kostiumach, w tym momencie jednocześnie wyskakują w górę. Razem tworzą niesamowitą, dynamiczną całość, chociaż każdy jest inny. Są jak płomienie ognia, co podkreśla gorące światło na ich ciałach i w tle sceny.

Inaczej jest z kostiumami historycznymi. Dbając o wiarygodność spektaklu, kostiumograf musi poznać czas i miejsce, gdzie rozgrywa się akcja, obyczaje i modę. To umożliwi widzom rozpoznanie epoki i kultury, pomoże lepiej określić postacie bohaterów, np. ich charaktery, status społeczny, wzajemne relacje.
Na zdjęciu poniżej - scena ze spektaklu „Rycerze Graala”.

R31PYNJsXbBBY

Zdjęcie przedstawia scenę ze spektaklu "Rycerze Graala'" duńskiego teatru Odense Teater [czyt. odens titer]. Rycerze króla Artura wraz z samym królem stoją w rzędzie wzdłuż sceny z wyciągniętą prawą ręką w geście przysięgi. Tylko giermek obok króla wyróżnia się biednym ubraniem i służalczą, zgarbioną postawą. Pozostali mają na sobie stroje rycerskie z epoki - kolczugę i herb na piersiach sukmany. Król Artur wyróżnia się koroną na głowie.

Postać sceniczna jest efektem pracy wielu specjalistów. Scenograf zaprojektował kostium i wybrał materiały, z których krawiec uszył strój. Charakteryzator wykonał makijaż. Aktor, identyfikując się z wymyśloną postacią wpłynął na autentyczność przekazu i emocjonalne zaangażowanie widza. Reżyser - jako główny twórca przedstawienia – nadał dziełu spójną wizję artystyczną.  

RxEF1H7MGPh1j

Kolorowa fotografia przedstawia postać ubraną we flanelową koszulę, spodnie na szelkach i podartą pelerynę. Na głowie ma starą, zniszczoną czapkę. Spod czapki i peleryny wystaje słoma. Postać ma czerwone usta, mocno podkreślone czarne brwi i obwódki oczu oraz fioletowy nos.

wróć do spisu treści

Rekwizyty

Znaczącymi elementami scenografii są rekwizytyrekwizytrekwizyty, czyli przedmioty sceniczne, którymi aktor posługuje się w czasie gry. Obok funkcji dekoracyjnej, jako element sceny teatralnej, są w znaczący sposób związane z akcją sztuki.

Zapoznaj się z zamieszczonymi poniżej ilustracjami przedstawiającymi projekty rekwizytów do spektaklu „Przytulaki”. Porównaj je z wykonanymi na ich podstawie rekwizytami, znajdującymi się na zdjęciach dokumentujących przedstawienie.

RSKV4GJDKXQRT

Ilustracja ukazuje projekt komputerowy zwierząt będących rekwizytami do przedstawienia teatralnego. Na szarym tle ukazana jest świnka, a pod nią piesek. Zwierzęta wpisane są w wyrysowaną siatkę. Wypełnia je płaska plama barwna z czarnym konturem. Świnia jest różowa, prócz ryjka, uszu i łap, które są białe. Pies jest ciemnopomarańczowy.

R8U7XQ7CRRGS8

Ilustracja przedstawia zdjęcie trzech osób, trzymających w rękach rekwizyty sceniczne, przedstawiające zwierzęta. Mężczyzna trzyma czerwoną kurę, kobieta po lewej trzyma pomarańczowego psa i czarnego kota, a kobieta po prawej zieloną żabę i różową świnkę.

R1TG38FTD11ED

Ilustracja przedstawia cztery rysunki komputerowe rekwizytów. Na pierwszym z lewej strony znajdują się dwa rysunki połowy żółtej cytryny. Ukazują jej przekrój i widok z boku. Drugi ukazuje arbuza, w takim samym, podwójnym ujęciu. Na kolejnej ilustracji jest projekt sera - górny to rysunek techniczny trójkąta, wypełnionego żółtym kolorem, dolny to trójwymiarowy widok sera z dziurami. Ostatni przedstawia banana w trójwymiarze. Wszystkie rysunki są wymiarowe i opisane.

R1Q184B9B7PTZ

Ilustracja przedstawia trzy osoby opierające się o rekwizyty sceniczne. Po lewej dziewczyna z kitkami opiera się o połówkę cytryny. Mężczyzna dalej oparty jest o arbuz, a dziewczyna z prawej siedzi oparta o dużego banana.

Poniżej zamieszczono zdjęcie fotela będącego nie tylko elementem aranżacji teatralnego wnętrza, lecz także rekwizytem.

R152OFNK5T8VV

Ilustracja przedstawia czerwony fotel, który jest elementem scenografii scenicznej. Mebel jest welurowy na drewnianych, wygiętych nogach. Tapicerka jest pikowana. Ustawiony jest w pomieszczeniu z okrągłym stolikiem i kremowym krzesłem.

Rekwizyty teatralne mogą być autentycznymi przedmiotami lub atrapami,
czyli ich imitacjami, wyglądają  jak prawdziwe, ale nie spełniają ich funkcji. 
Oto  przykłady:

• atrapa książki – ma okładkę i kształt książki, ale nie zawiera tekstu

• atrapa broni – wygląda jak broń, ale jest bezpieczna i nie działa

• atrapa jedzenia – udaje potrawy, które nie psują się i są łatwe w użyciu na scenie

• atrapa drzwi – wygląda jak prawdziwe drzwi, ale się nie otwierają. 

Atrapy są ważnym elementem teatralnej iluzji – pomagają widzowi uwierzyć w świat przedstawiony, jednocześnie ułatwiając pracę aktorom i scenografom.

Ćwiczenie 3

Zapoznaj się z zamieszczonym poniżej zdjęciem i odgadnij, czy przedstawione na nim jedzenie, będące teatralnym rekwizytem, jest autentyczne, czy też jest jego imitacją.

RCTNXB9NRNUBD

Ilustracja przedstawia zdjęcie zastawionego jedzeniem stołu. Jest elementem scenografii artystycznej. Na srebrnych tacach znajdują się owoce oraz drób. Owoce są pokrojone i wyglądają świeżo. Skóra drobiu jest przypieczona i błyszcząca. Obok, po lewej stronie, stoi dzwonek, a za nim leży złoty zegarek.

R1OQNTD1RDLS41

Odpowiedz na pytanie. Jaką rolę w grze aktorskiej odgrywają rekwizyty? Możliwe odpowiedzi: 1. utrudniają jego pracę, 2. pomagają w odegraniu roli, 3. nie mają wpływu na grę.

Odpowiedz na pytanie. Jaką rolę w grze aktorskiej odgrywają rekwizyty? Możliwe odpowiedzi: 1. utrudniają jego pracę, 2. pomagają w odegraniu roli, 3. nie mają wpływu na grę.

Ćwiczenie 3

R1Yx5lyO5Bhus

Pokaż podpowiedź

Atrapa to szczególny rodzaj rekwizytu teatralnego.

Pokaż odpowiedź

Atrapa w teatrze oznacza imitację przedmiotu lub elementu scenografii, który wygląda jak prawdziwy, ale nie spełnia jego funkcji. Jest to rodzaj teatralnego rekwizytu, który ma stworzyć iluzję rzeczywistego elementu na scenie.

wróć do spisu treści

Scenograf

Zadaniem scenografa jest stworzenie oprawy wizualnej przedstawienia – przestrzeni, która wspiera narrację, buduje nastrój i pomaga widzowi zanurzyć się w innym świecie. To artysta, który łączy wyobraźnię z praktyką, tworząc scenę jako żywą część opowieści.

R1OL626R6HG5P

Fotografia przedstawia plan zdjęciowy. Za wysokim biurkiem stoi mężczyzna ubrany w szarą koszulę, Mężczyzna ma przed sobą narzędzia elektryczne. Wszystkie jego działania nagrywane są przez kamerzystów i dźwiękowców.

Scenograf posługuje się wieloma środkami i technikami, np. malarskimi, rzeźbiarskimi, multimedialnymi oraz środkami wyrazu takimi jak:

• wielkości (projektując czasem gigantyczne, innym razem zupełnie niewielkie elementy),

• materiały (ich wybór ma spore znaczenie - drewno, styropian, gąbka, plexiglas, papier, tektura, materiały z odzysku, itp.),

• kolor, a raczej kompozycja kolorów (składają się na nią wszystkie elementy scenografii, które oglądamy, łącznie ze światłami).

Ważnym elementem pracy scenografa jest ścisła współpraca z reżyserem.
To właśnie ich porozumienie decyduje o spójności i sile oddziaływania widowiska. Reżyser tworzy wizję całości, a scenograf przekłada ją na język przestrzeni, koloru, światła i formy.

Zapoznaj się z zamieszczoną poniżej ilustracją, która przedstawia makietę - czyli projekt, w formie przestrzennego modelu.  Taka forma projektu sceny istnieje do dziś,  jednak coraz częściej pojawiają się cyfrowe wersje, przedstawiające kolejne obrazy przygotowywanego spektaklu - wizualizacje.wizualizacjawizualizacje.

R1N311BCUQ2LD

Ilustracja przedstawia projekt dekoracji plastycznej do spektaklu „Otello”. Ukazuje pracę malarską, która jest tłem, oraz zawieszone na sznurkach elementy przestrzenne. Projekt wykonany jest z lekkich materiałów i pomalowany i przedstawia zabudowę architektoniczną oraz pływającą na morzu żaglówkę. Niektóre elementy ukazują ruiny.

Poniżej - został zamieszczony projekt scenografii do spektaklu „Przytulaki”,
a obok - fotografia z przedstawienia. Odszukaj elementy scenografii, które zostały wykorzystane w tej scenie teatralnej.

R1GM2O5ET6DGO

Ilustracja przedstawia projekt scenografii. Ukazuje wnętrze wyklejane papierem. Pokój ma niebieski sufit, zieloną podłogę i żółte ściany, jedynie ściana z oknem i okiennicami jest czerwona. Za oknem znajduje się niebo z gwiazdami i księżycem. Wewnątrz pomieszczenia rozwieszone są dekoracje: na ścianach kwiaty i kapelusze w kropki, na suficie słońce, liść i serce. Na podłodze porozrzucane są: połowa arbuza, kawałek sera, połowa cytryny, banan oraz serce i bryły geometryczne. Ściany oddzielone są od sufitu i podłogi grubym, czarnym konturem.

R1UBUU3VHZ6AK

Ilustracja przedstawia fotografię z przedstawienia dla dzieci. Na scenie udekorowanej w formie mieszkania stoją trzy postacie. Mężczyzna stoi za dużą połową arbuza, opiera na nim ręce. Po bokach znajdują się dwie kobiety, przebrane za dzieci. W tle znajduje się okno, przez które widać słońce i chmury.

Oglądając przedstawienia teatralne, można zauważyć, że w jednych spektaklach scenografiascenografiascenografia jest bardzo rozbudowana, złożona z wielu przestrzennych elementów, rekwizytów, dynamicznej oprawy świetlnej i bogatych kostiumów, a w innych przypadkach - uboga, ograniczona czasem do kilku sprzętów i skromnych ubrań (minimalistyczna). 

R3bYlXn4ss8cN

Zdjęcie przedstawia scenę teatralną o minimalistycznej scenografii. Jedynym rekwizytem jest rowerek dziecinny, wyróżnia się też jasna ściana i mała postać, która jest mechaniczną lalką. Czworo aktorów w ciemnych kostiumach przechodzi właśnie test na przyszłych rodziców, opiekując się imitacją dziecka.

Ćwiczenie 5

Przyjrzyj się załączonej fotografii  i  zastanów się, jaki rodzaj scenografii ilustruje. Zaznacz odpowiednie określenie adekwatne do przedstawionej sceny.

R8VXTG7EA6R8N

Ilustracja przedstawia kadr z przedstawienia teatralnego. Ukazuje trzech aktorów, skierowanych prawym profilem w stronę widza, ustawionych w szeregu. Postacie ukazane są w różnych pozach, prezentują różne gesty i mają różną mimikę. Pierwsza z prawej podskakuje. Dekoracja składa się z drzew, których korony wypełniają górną część kadru. Ubrania aktorów są w tej samej kolorystyce, co dekoracja. Utrzymane są w brązowych odcieniach.

R1DJM78XJ6HFA

Pokaż podpowiedź

Zwróć szczególną uwagę na kolorystykę scenografii, to ułatwi Ci wybór poprawnej odpowiedzi.

Ćwiczenie 5

R1Yx5lyO5Bhus

Pokaż podpowiedź

„Ubogi” - to przeciwieństwo „bogatego”. Spróbuj wyciągnąć wnioski odnośnie teatru.

Pokaż odpowiedź

Teatr ubogi, inaczej  minimalistyczny to taki, w który scenografia  ograniczona jest do kilku sprzętów, rekwizytów i skromnych  kostiumów. Związane to jest z koncepcją reżysera i scenografa.

wróć do spisu treści

Twój projekt scenografii teatralnej

Ćwiczenie 6

Zaprojektuj mapę nieba do scenografii teatralnej za pomocą narzędzi programu Mini‑Paint. Możesz zainspirować się zamieszczonymi poniżej fotografiami.

R1bC5anjyPCSR1

Ilustracja przedstawia niebo z gwiazdami. Na tle nieba ukazane są wielobarwne mgławice, rozjaśniające ciemną przestrzeń. Gwiazdy rozkładają się po całej powierzchni, ich światło jest zróżnicowane.

RBKcgZe4OTH6e1

Ilustacja przedstawia drogę mleczną ujętą w formie kosmicznego wiru. Występujące barwy to różne odcienie błękitu. W tle widać niebo koloru ciemno-niebieskiego oraz gwiazdy mieniące się jasnym, białym światłem.

Ryz4REnngNw2o1

Ilustracja przedstawia zdjęcie pejzażu z rozległym niebem, na którym widoczna jest droga mleczna. Krajobraz wypełnia dolną część fotografii, jest czarnym cieniem. Na granatowym niebie pojawiają się dwie rozjaśnione smugi z barwnymi akcentami - drogi mleczne.

RCEJ5McRX3X6B1

Ilustracja przedstawia jasne, białe gwiazdy rozbłyskujące się na tle ciemnego nieba. Niektóre gwiazdy świecą bardziej niż inne. Na fotografii znajdują się pionowe oraz poziome delikatne, białe linie, tworzące siatkę.

Projekt mapy nieba:

R1WeXxTCzczJ71

Uruchom wyobraźnię i zaplanuj ilustrację do mitologicznej przygody Odyseusza, Syzyfa lub Achillesa. Opowiedz, który epizod z życia bohatera został przez Ciebie wybrany i jaką masz wizję plastyczną. Poproś kogoś z klasy o jej zrealizowanie.

Uruchom wyobraźnię i zaplanuj ilustrację do mitologicznej przygody Odyseusza, Syzyfa lub Achillesa. Opowiedz, który epizod z życia bohatera został przez Ciebie wybrany i jaką masz wizję plastyczną. Poproś kogoś z klasy o jej zrealizowanie.

Ćwiczenie 6

RqotpJdgRxgqJ

Opowiedz, jak twoim zdaniem powinno wyglądać niebo na dekoracji.

Pokaż podpowiedź

Gwiezdna podróż może kojarzyć się z kosmosem i fantastycznymi doznaniami 

Pokaż odpowiedź

Przykładowe materiały to: papier, tektura, materiały tekstylne, folia aluminiowa i spożywcza, itd. Można wykorzystać też balony, bańki mydlane i inne „ulotne” przedmioty.

Twórz tradycyjnie

RfAO6HioUP2SR

Zdjęcie przedstawia przybory plastyczne; z prawej strony w dużym zbliżeniu znajdują się kredki ułożone obok siebie, od zimnych do gorących kolorów. Po drugiej stronie - rozłożony komplet farb akwarelowych i a nad nim dwie ręce. Jedna wskazuje palcem farby, druga nabiera je pędzelkiem. Z brzegu wychyla się kilka pędzli w kubku. Na górnej krawędzi zdjęcia zostały dodane spływające do dołu farby, częściowo zasłaniające obraz.

wróć do spisu treści

Już wiesz:

• rozumiesz znaczenie scenografii w teatrze, filmie, oprawie koncertów, imprez;

• wiesz, jakimi metodami można realizować scenografie;

• rozróżniasz profesję scenografa od kostiumografa;

• opowiadasz o dekoracjach i rekwizytach w teatrze.

wróć do spisu treści

Potrafisz:

• definiować pojęcia: scenografia, rekwizyt, kostium, atrapa;

• rozpoznawać i nazywać elementy architektury teatralnej (kurtyna, rampa, widownia, loża);

• wymieniać elementy sceny i widowni teatralnej, a także określać ich przeznaczenie;

• opowiedzieć swoje wrażenia związane z oglądanym spektaklem teatralnym, widowiskiem , koncertem pod kątem oprawy wizualnej, scenografii;

• samodzielnie wykonać pracę plastyczną związaną z przedstawieniem teatralnym dowolną techniką tradycyjną, a także za pomocą narzędzi programu graficznego.

wróć do spisu treści

Słownik

Linki do e‑materiałów:

https://zpe.gov.pl/a/scenografia-teatralna-projektujemy-mape-nieba-do-spektaklu-quotgwiezdna-podrozquot/DFrKFTN83

wróć do spisu treści