Bezkręgowce: od stawonogów do mięczaków
Skorupiaki i pajęczaki
Nazwa stawonogów pochodzi od ich członowanych odnóży połączonych stawamistawami. Ciało stawonogów jest dwubocznie symetryczne i podzielone na części zwane segmentami. Są to głowa, tułów i odwłok, a u niektórych gatunków głowa i tułów zlewają się ze sobą, tworząc głowotułów. Do stawonogów należą m.in. skorupiaki i pajęczaki.

Skorupiaki
Do skorupiaków należą organizmy zarówno bardzo drobne, żyjące w planktonie (rozwielitki, oczliki), jak i duże, okryte, grubym i twardym pancerzem (raki, kraby i homary). Większość z nich to zwierzęta wodne, tylko nieliczne żyją na lądzie. Są w wśród nich drapieżniki, saprofagi, filtratory, a także pasożyty.
Pancerz skorupiaków jest przekształconym oskórkiem
U skorupiaków, segmenty głowy i tułowia zwykle zrastają się ze sobą tworząc głowotułów, natomiast segmenty tylnej części ciała pozostają wolne tworząc odwłok. Na powierzchni ciała występuje wytrzymały chitynowy pancerz zawierający dużą ilość związków wapnia.
W przedniej części głowotułowia występują umieszczone na słupkach oczy, poniżej których znajdują się dwie pary czułkówczułków służących do odbierania bodźców dotykowych.
Skorupiaki posiadają wiele par odnóży, które wyrastają z głowotułowia i odwłoka. Odnóży krocznych jest najczęściej 5 par, przy czym pierwsza może być zakończona szczypcami. Inne odnóża mogą służyć do pływania - są to tzw. odnóża pływne. Są one z reguły spłaszczone i mogą na nich znajdować się skrzela, które są narządami oddechowymi. Gatunki o niewielkich rozmiarach prowadzą wymianę gazową przez całą powierzchnię ciała.

Znaczenie skorupiaków
Skorupiaki planktoniczne, jak rozwielitki czy oczliki, a także tworzące ławice kryle, są źródłem pokarmu dla wielu gatunków zwierząt – głównie ryb, ptaków i ssaków.
Gatunki drapieżne, jak raki, kraby i homary, regulują liczebność zwierząt wodnych, głównie mięczaków, owadów i ich larw oraz innych skorupiaków.
Niektóre skorupiaki, np. raki, krewetki, homary, langusty, są cenione ze względu na walory smakowe i często konsumowane, zwłaszcza w krajach z dostępem do morza lub oceanu.
Niektóre skorupiaki służą jako wskaźniki czystości wód.
Galeria zdjęć skorupiaków
Segmenty głowotułowia u skorupiaków zwykle są ze sobą zrośnięte, a segmenty odwłoka są ruchome względem siebie. Wyjaśnij, jak skorupiaki wykorzystują ruchomość segmentów odwłoka.
Skorupiakiem lądowym jest stonoga, która ma nie 100, a tylko 14 odnóży krocznych. Żywi się szczątkami roślin i zwierząt. Zamieszkuje wilgotne, ciemne środowiska. Można ją spotkać w piwnicach, opuszczonych domostwach, pod korą drzew.
Ludzie często błędnie nazywają stonogami inne stawonogi – krocionogi.

Wiele skorupiaków żywi się padliną. Wyjaśnij, jakie ma to znaczenie dla środowisk, które zamieszkują.
Pajęczaki
Pajęczaki są zwierzętami głównie lądowymi. Większość z nich to groźni drapieżnicy, ale znane są również gatunki pasożytnicze i saprobionty.
Odnóża pajęczaków wyrastają tylko z głowotułowia
Ciało pajęczaków zbudowane jest z głowotułowia i odwłoka, które utworzone są ze zrośniętych segmentów. Na głowotułowiu występują 4 pary odnóży krocznych, oczy oraz odnóża gębowe: szczękoczułki i nogogłaszczki. Odnóża gębowe służą do chwytania i przytrzymywania ofiary, rozdrabniania pokarmu; pełnią też rolę narządu dotyku. Nogogłaszczki nakłuwają ciało zdobyczy i wprowadzają do niego jad. Często są używane do walki z napastnikami.
Wymiana gazowa u pajęczaków zachodzi przez całą powierzchnię ciała lub odbywa się za pomocą charakterystycznych narządów - płucotchawekpłucotchawek. Są to silnie ukrwione fragmenty jamy ciała, do których prowadzi niewielki otwór w pancerzu - przetchlinkaprzetchlinka.
W odwłoku pająków, po brzusznej stronie, znajdują się kądziołki przędnekądziołki przędne. Mają tam ujścia gruczołów przędnych, produkujących ciekłą, białkową substancję, która po zetknięciu z powietrzem krzepnie w postaci nici pajęczej. Pajęczyna służy do budowy sieci łownych złożonych z dwóch rodzajów nici: sprężystych nici konstrukcyjnych i lepkich, oplatających ciało ofiary, do odbywania lotów (babie latobabie lato) oraz budowania zbiorników powietrza (topik) lub gniazd i kokonów, do wnętrza których składane są zapłodnione jaja.
Skorpiony posiadają na końcu odwłoka charakterystyczny kolec jadowy, dzięki któremu drapieżnik uśmierca ofiarę.
Do pajęczaków należą pospolite u nas pająki i kosarze (pajęczaki o silnie skróconym ciele i bardzo długich, cienkich odnóżach) oraz spotykane w strefach cieplejszych niż nasza skorpiony o potężnych, przypominających szczypce raka, odnóżach gębowych. Pajęczakami są również drobne, powodujące często alergię roztocza oraz pasożytnicze kleszcze i świerzbowce.
Wyjaśnij, dlaczego odwłok skorpiona jest bardziej ruchomy niż odwłok pająka.

Film dostępny pod adresem /preview/resource/RM86AC8qpydqt
Film nawiązujący do treści materiału
Galeria zdjęć pajęczaków
Niektórzy hodowcy usuwają jadowitym pająkom odnóża gębowe połączone z gruczołami jadowymi. Podaj jakie konsekwencje ma ten zabieg dla okaleczonych pająków?
Pajęczaki oddychają tlenem atmosferycznym, dlatego żyjący pod wodą pająk topik, by przeżyć, musi zgromadzić zapasy powietrza. W tym celu wynurza nad powierzchnię pokryty włoskami odwłok i chowa się do wody. Do włosków przyczepiają się banieczki powietrza, które topik przenosi pod kopulastą sieć rozpiętą na roślinach wodnych. Przyniesione pęcherze powietrza zdejmuje z siebie dopiero, gdy znajduje się pod pajęczyną. Z nagromadzonego gazu powstaje bańka o objętości kilku centymetrów sześciennych, w której pająk bytuje, przechodzi linienielinienie i składa jaja.

Pajęczaki pasożytnicze
Do pajęczaków należą kleszcze – pasożyty zewnętrzne, które przenoszą ciężkie choroby, np. podobną do malarii babeszjozę, kleszczowe zapalenie mózgu czy boreliozę.
Kleszcze występują na obrzeżach lasów liściastych i mieszanych, na polanach, w zaroślach i trawach do wysokości 1,5 m. Przesiadują na spodniej stronie liści, głównie na ich końcach lub na gałęziach w pobliżu ścieżek dzikich zwierząt, skąd są zbierane przez przeciskające się w gęstwinie ofiary.

Aby uniknąć tych pasożytów, na wycieczkę do lasu trzeba zakładać odzież z długimi rękawami i nogawkami oraz nakrycie głowy, a po powrocie zmienić odzież oraz skontrolować, czy na ciele nie ma nieproszonych gości.
Czasem łatwo przeoczyć kleszcze, gdyż larwy mogą mieć ledwo 1 mm długości. Gdy okaże się, że kleszcz wczepił się, należy usunąć go szybkim ruchem, chwytając tuż przy skórze.
Nie należy smarować kleszcza tłuszczem, przypalać ani wykręcać, gdyż podrażniony może zwrócić do rany ślinę wraz z zarazkami.
Trzeba pamiętać, że nie każdy kleszcz przenosi drobnoustroje chorobotwórcze, a ryzyko ich wstrzyknięcia, jeśli kleszcz żerował mniej niż dobę, jest niewielkie. Mimo to miejsce ukąszenia trzeba obserwować.
Pojawienie się kolistego zaczerwienienia skóry wokół ranki oraz objawy podobne do przeziębienia: bóle głowy i kończyn, uczucie ogólnego rozbicia, rzuty gorączki wymagają konsultacji lekarskiej.

Inne pajęczaki, które mogą być groźne dla człowieka, to mikroskopijne roztocza żyjące w kurzu domowym, pościeli, materacach. Żywią się szczątkami organicznymi. Ich odchody przyczyniają się do występowania alergii, których objawami są katar, kaszel, astma oskrzelowa, zapalenie skóry.
Do grupy roztoczy należy też świerzbowiec ludzki. Mierzy ok. 0,4 mm. Drąży w naskórku kanaliki, żywi się tkankami, powoduje silne swędzenie. Wywołuje świerzb, bardzo zakaźną chorobę przenoszoną przez kontakt bezpośredni.
To ważne!
Ciało skorupiaków i pajęczaków podzielone jest na głowotułów i odwłok.
Skorupiaki to stawonogi żyjące głównie w wodzie. Posiadają twardy, chitynowy pancerz, wysycony związkami wapnia oraz wiele par odnóży, położonych na głowotułowiu i odwłoku.
Pajęczaki to stawonogi żyjące głównie na lądzie. Posiadają 4 pary odnóży krocznych, położonych na głowotułowiu.
Skorupiaki oddychają zwykle za pomocą skrzeli tlenem rozpuszczonym w wodzie, a pajęczaki tlenem atmosferycznym przy pomocy płucotchawek.
Na pożegnanie

2 - 1. oko, 2. odnóża odwłokowe, 3. odnóża kroczne, 4. czułek, 5. odwłok, 6. głowotułów, 7. szczypce
3 - 1. oko, 2. odnóża odwłokowe, 3. odnóża kroczne, 4. czułek, 5. odwłok, 6. głowotułów, 7. szczypce
4 - 1. oko, 2. odnóża odwłokowe, 3. odnóża kroczne, 4. czułek, 5. odwłok, 6. głowotułów, 7. szczypce
5 - 1. oko, 2. odnóża odwłokowe, 3. odnóża kroczne, 4. czułek, 5. odwłok, 6. głowotułów, 7. szczypce
6 - 1. oko, 2. odnóża odwłokowe, 3. odnóża kroczne, 4. czułek, 5. odwłok, 6. głowotułów, 7. szczypce
7 - 1. oko, 2. odnóża odwłokowe, 3. odnóża kroczne, 4. czułek, 5. odwłok, 6. głowotułów, 7. szczypce

Sprawdź, co wiesz o skorupiakach i pajęczakach. Rozwiąż quiz.
Sprawdź swoją wiedzę o stawonogach
Ułóż zestaw 3 zadań, sprawdzających wiedzę na temat skorupiaków i pajęczaków dla innych uczniów korzystających z tego podręcznika. Do każdego pytania w zadaniu podaj 4 proponowane odpowiedzi, ale tylko jedna ma być prawidłowa. Pytanie z odpowiedziami wyślij Twojemu nauczycielowi, który włączy je do quizu Milionerzy.
Znasz już skorupiaki i pajęczaki. Wróć do polecenia na stronie „Na dobry początek” i sprawdź, czy poprawnie pogrupowałaś/eś słowa kluczowe.