Układ pokarmowy i przebieg procesów trawiennych
Budowa układu pokarmowego
Układ pokarmowy odpowiada za pobieranie i trawienie pożywienia oraz wchłanianie zawartych w nim składników pokarmowych. Substancje pokarmowe po przedostaniu się do krwi, są transportowane do wszystkich komórek ciała.
Układ pokarmowy zbudowany jest z przewodu pokarmowego i połączonych z nim gruczołów trawiennych
Usta są otworem prowadzącym do bardzo długiego (ok. 12 m) przewodu pokarmowego, który kończy się odbytem. Przewód ten ściśle współpracuje z gruczołami trawiennymi wydzielającymi do jego wnętrza soki zawierające enzymy trawienneenzymy trawienne. Do gruczołów trawiennych należą: ślinianki, wątroba i trzustka.

Wskaż, gdzie w Twoim organizmie położone są narządy układu pokarmowego. Opisz ich lokalizację względem elementów szkieletu.
Pierwszym odcinkiem przewodu pokarmowego jest jama ustna
W jamie ustnej znajdują się zęby, ślinianki oraz język. Za pomocą zębów obecnych w jamie ustnej pokarm zostaje pobrany, rozdrobniony i roztarty. Budowa i kształt zębów mają związek z ich funkcją. Siekacze, które odcinają kęsy, mają równą, ostrą i cienką krawędź, stożkowate kły ułatwiają rozgryzanie i rozrywanie, a szerokie i pofałdowane korony zębów przedtrzonowych i trzonowych tworzą duże powierzchnie trące dzięki obecnym na nich guzkom.

Ząb umocowany jest korzeniem (korzeniami w przypadku przedtrzonowych i trzonowych) w szczęce lub żuchwie. W dziąśle tkwi szyjka zęba, a korona wystaje ponad powierzchnię dziąsła. Od zewnątrz ząb okrywa twarde szkliwoszkliwo, pod nim leży zębinazębina, która osłania miazgęmiazgę zęba. W miazdze znajdują się naczynia krwionośne i limfatyczne oraz włókna nerwowe.
Człowiek zmienia swoje uzębienie. Do ok. 6 roku życia występują zęby mleczne, które następnie wypadają i są stopniowo wymieniane na zęby stałe. W uzębieniu mlecznym występuje 20 zębów: 8 siekaczy, 4 kły, 8 trzonowych. Uzębienie stałe składa się z 32 zębów: 8 siekaczy, 4 kłów, 8 przedtrzonowych i 12 trzonowych.

Zaobserwuj w lusterku swoje uzębienie. Rozpoznaj, nazwij i policz kolejne zęby, zaczynając od środka łuku zębowego. Zapisz wyniki obserwacji w postaci wzoru zębowego. Do porównania wykorzystaj zapis wzoru zębowego osoby dorosłej o pełnym uzębieniu.

Zęby mądrości (tzw. ósemki) wyrastają jako ostatnie i nie mają nic wspólnego z inteligencją. Ich nazwa wzięła się raczej stąd, że wyrastają między 17 a 26 rokiem życia (czasem nawet w wieku 40 lat), czyli okresie, kiedy człowiek zdołał już nabyć nieco mądrości życiowej. Zęby mądrości są narządem szczątkowymnarządem szczątkowym. Były niezbędne dla naszych odległych przodków, którzy nie stosowali cieplnej obróbki pokarmów. U ludzi współczesnych, jedzących na ogół miękkie pokarmy niewymagające długiego żucia, szczęka i żuchwa uległy skróceniu. Ósemki nie zawsze więc mieszczą się w łuku zębowym, dlatego ich wyrzynanie jest procesem długotrwałym i bolesnym. Często też ostatnie trzonowce nie pojawiają się na powierzchni dziąseł.
Rozdrobniony przez zęby pokarm jest mieszany przy udziale języka ze śliną, która wydzielana jest przez trzy parzyste gruczoły ślinowe zwane śliniankami. Zawarty w ślinie śluz zmiękcza rozdrobniony pokarm, zlepia go, ułatwia formowanie kęsów pokarmowych i ich połykanie. W ślinie znajdują się również: substancje bakteriobójcze niszczące drobnoustroje, które dostają się do jamy ustnej wraz z pożywieniem, substancje neutralizujące kwaśne składniki pokarmowe (by chronić szkliwo) oraz enzymy trawienne do trawienia cukrów.
Język ułatwia mieszanie i połykanie pokarmu. Na jego powierzchni znajdują się kubki smakowe, dzięki czemu czujemy różne smaki.

Gardło i przełyk łączą jamę ustną z żołądkiem
Jama ustna łączy się z gardłem. Jest to wspólny odcinek dróg oddechowych i pokarmowych.
W bliskim sąsiedztwie przełyku położona jest krtań, narząd układu oddechowego. Przeważnie wejście do krtani pozostaje otwarte (gdy mówimy i oddychamy). Podczas przełykania krtań jest zamykana przez chrząstkę zwaną nagłośnią. Sprawia ona, że pokarm nie dostaje się do układu oddechowego, lecz wędruje do przełyku.

Po przejściu przez gardło, pokarm trafia do przełyku, który ma postać umięśnionej rurki wiodącej do żołądka. Obecne w ścianie gardła i przełyku mięśnie gładkie, kurcząc się rytmicznie, wykonują ruchy robaczkowe, które przesuwają pokarm do żołądka.

Film dostępny pod adresem /preview/resource/R1LtnulpN7x6L
Animacja przedstawia przesuwanie kęsa pokarmu przez przełyk do żołądka.
Gdy szybko połyka się wiele porcji suchego pokarmu, np. bułki, przełyk może się na chwilę zablokować. Wyjaśnij, dlaczego tak się dzieje i dlaczego w takiej sytuacji pomaga picie wody.
Żołądek to najszerszy odcinek przewodu pokarmowego
Żołądek położony jest w jamie brzusznej poniżej mostka. Jest rodzajem zbiornika o pojemności ok. 1,5 l, w którym pokarm jest okresowo magazynowany (nawet do 8 godzin) i poddawany dalszej obróbce chemicznej. Obecne w ścianie żołądka gruczoły wydzielają sok żołądkowysok żołądkowy, w skład którego wchodzą przede wszystkim enzymy trawienne rozkładające białka oraz kwas solny. Ten ostatni niszczy połknięte drobnoustroje i pobudza mięśnie ściany żołądka do skurczów, co ułatwia mieszanie pokarmu z enzymami i przesuwanie go do jelita. Produkowany w żołądku śluz zabezpiecza jego ściany przed niszczącym wpływem kwaśnego soku żołądkowego oraz działaniem enzymów trawiennych (czyli samostrawieniem).
Żołądek produkuje silnie stężony kwas solny. Jest on tak mocny, że umieszczony w soku żołądkowym gwóźdź po kilku dniach znika. Jest to wynik reakcji żelaza z kwasem. Gdy w żołądku znajduje się nadmiar kwaśnego soku żołądkowego, warstwa śluzu powlekająca powierzchnię ściany tego narządu może zostać zniszczona. Innym powodem niedostatecznej ilości śluzu może być długotrwały stres. Jeśli w żołądku obecne są bakteriebakterie Helicobacter pylori może pojawić się uszkodzenie tkanek (wrzód żołądka) wywołane przez bakterie niszczące komórki tego narządu.
Żołądek wypełniony pokarmem może zwiększyć nawet trzykrotnie swoją pojemność. Jego ściany są rozciągliwe dzięki warstwie mięśni gładkich.
Jelito cienkie jest głównym miejscem trawienia i wchłaniania substancji pokarmowych
Środkową, najdłuższą część przewodu pokarmowego stanowi jelito cienkie o długości ponad 6 m. Początkowy odcinek jelita cienkiego nosi nazwę dwunastnicy. Tu odbywa się dalszy etap trawienia pokarmu. W ścianie jelita cienkiego znajdują się gruczoły wydzielające m.in. enzymy trawienne. Do dwunastnicy uchodzą przewody prowadzące z wątroby i trzustki.
Wątroba to największy gruczoł organizmu, położony w górnej części jamy brzusznej, po prawej stronie. Produkuje i wydziela żółćżółć, która spływa do pęcherzyka żółciowego, gdzie jest okresowo magazynowana i zagęszczana. Wątroba jest także rodzajem filtra, przez który przechodzi pokarm wchłonięty do krwi z jelita. W wątrobie jest on pozbawiany trucizn, np. alkoholu i innych substancji chemicznych.
Trzustka to gruczoł położony poniżej żołądka, który pełni 2 ważne dla organizmu funkcje: wewnątrzwydzielniczą – wytwarza hormony, które regulują poziom cukru we krwi oraz zewnątrzwydzielniczą – produkuje enzymy trawienne rozkładające białka, cukry i tłuszcze.

W kolejnych częściach jelita cienkiego (czczym i krętym) zachodzi ostateczne trawienie niektórych cukrów i białek oraz wchłanianie składników pokarmowych. Wewnętrzna powierzchnia jelita jest silnie pofałdowana. Na fałdach występują liczne palczaste uwypuklenia – kosmki jelitowe, a na nich mnóstwo jeszcze mniejszych – mikrokosmków, które tworzą ogromną powierzchnię wchłaniania, zbliżoną do powierzchni kortu tenisowego (ok. 300 mIndeks górny 22). We wnętrzu kosmka znajdują się włosowate naczynia krwionośne i limfatyczne, do których wchłaniane są składniki pokarmowe. Ostatecznym miejscem przeznaczenia strawionego pokarmu są komórki ciała. Składniki pokarmowe wędrują do nich za pośrednictwem krwi i częściowo limfy.
Galeria przedstawiająca budowę jelita cienkiego:
Jelito grube jest ostatnim odcinkiem przewodu pokarmowego
Początkowym fragmentem jelita grubego jest jelito ślepe, od którego odchodzi uwypuklenie zwane wyrostkiem robaczkowym. Czasami, gdy do dostaną się do niego składniki pokarmowe, które tam zalegają i fermentująfermentują, dochodzi do powstania stanu zapalnego. Leczenie w takim przypadku polega na operacyjnym usunięciu zainfekowanego wyrostka robaczkowego.
W jelicie grubym żyje ok. 1000‑1500 gatunków bakterii, które składają się na swoistą mikroflorę jelitowąmikroflorę jelitową. Prowadzą one rozkład nieprzyswojonych przez człowieka składników pokarmu. W wyniku tego powstaje półpłynna masa, z której odzyskiwana jest woda i formowane są masy kałowe. Dzięki ruchom robaczkowym jelita grubego są one przesuwane do jego końcowego odcinka – odbytnicy i przez otwór odbytowy usuwane na zewnątrz.
Bakterie jelitowe produkują niezbędne dla zdrowia witaminywitaminy B i K. Gdy w razie infekcji bakteryjnej przyjmujemy przepisane przez lekarza antybiotyki, oprócz bakterii chorobotwórczych zwalczamy także pożyteczne bakterie jelitowe. Z tego powodu, w czasie kuracji antybiotykowej i bezpośrednio po jej zakończeniu, należy spożywać produkty zawierające żywe kultury bakterii, np. jogurty, kefiry lub kiszonki, a po zaleceniu przez lekarza – leki osłonowe w postaci kapsułek wypełnionych bakteriami jelitowymi.

Przeprowadź doświadczenie, aby zbadać w jaki sposób wątroba neutralizuje szkodliwe substancje.
W jaki sposób wątroba neutralizuje szkodliwe substancje?
2 jednakowej wielkości kawałki wątróbki: jeden surowy, drugi ugotowany;
nadtlenek wodoru (woda utleniona);
2 słoiki o poj. 0,33 l.
Próba kontrolna:
Ugotowany kawałek wątróbki.
Próba badawcza:
Surowy kawałek wątróbki.
Do obu słoików wlej wodę utlenioną – po połowie buteleczki.
Do każdego ze słoików włóż jeden kawałek wątroby.
Obserwuj, co się dzieje w obu słoikach.
To ważne!
Układ pokarmowy jest zbudowany z przewodu pokarmowego i związanych z nim gruczołów trawiennych.
Układ pokarmowy odpowiada za pobieranie, trawienie i wchłanianie składników pokarmowych oraz usuwanie niestrawionych resztek.
Ząb składa się z korony, szyjki i korzenia. W uzębieniu człowieka wyróżnia się siekacze, kły, zęby przedtrzonowe i trzonowe. Około 6. roku życia zęby mleczne wymieniane są na zęby stałe.
Przesuwanie pokarmu wzdłuż przewodu pokarmowego odbywa się dzięki ruchom robaczkowym.
W żołądku pokarm jest okresowo przechowywany i trawiony.
Pierwszy odcinek jelita cienkiego nosi nazwę dwunastnicy, do której odprowadzana jest żółć i enzymy trzustki.
W jelicie cienkim odbywa się trawienie i wchłanianie składników pokarmowych.
W jelicie grubym następuje wchłanianie wody i soli mineralnych oraz formowanie mas kałowych.
Procesy trawienia wspomaga obecna w jelicie grubym mikroflora jelitowa, która wytwarza również witaminy B i K.
Na pożegnanie
Przeanalizuj schemat układu pokarmowego i rozpoznaj jego elementy.

Wyjaśnij, na czym polega związek między budową ściany jelita cienkiego a jego funkcją.
Podczas kuracji antybiotykowej zaleca się spożywanie probiotyków i prebiotyków. Wyjaśnij, korzystając z różnych źródeł, co oznaczają te pojęcia.
Wyjaśnij, dlaczego długotrwała biegunka może doprowadzić do odwodnienia organizmu. Oceń znaczenie wchłaniania wody w jelicie grubym dla organizmów lądowych.
Ułóż zestaw 5 zadań dla innych uczniów korzystających z tego podręcznika, które sprawdzą wiedzę o budowie układu pokarmowego. Do każdego pytania w zadaniu podaj 4 proponowane odpowiedzi, ale tylko jedna ma być prawidłowa. Pytanie z odpowiedziami wyślij Twojemu nauczycielowi, który włączy je do quizu Milionerzy.
Za Tobą część modułu o układzie pokarmowym. Wróć do polecenia na stronie „Na dobry początek” i dopisz brakujące definicje. Pamiętaj, żeby nie kopiować słownika, ale wyjaśnić każde słowo kluczowe w miarę możliwości swoimi słowami.

