Ołtarz składa się z dwunastu obrazów w dwóch rzędach. Górny rząd przedstawia postacie biblijne, dolny scenę rodzajową. Na środku górnego rzędu wyróżniają się trzy osoby, które mają złote aureole nad głowami, to Bóg Ojciec, Maryja i Jan Chrzciciel. Na środku wyróżnia się mężczyzna w czerwonej, bogato zdobionej szacie, jest to Bóg Ojciec. W lewej ręce trzyma pastorał, który opiera o kolano, drugą ma uniesioną - palec wskazujący i środkowy trzyma wyprostowany. Na głowie ma ozdobne nakrycie w kształcie zaokrąglonego stożka. Przed nim na podłodze leży korona. Po prawej stronie znajduje się obraz mężczyzny w zielonym płaszczu z książką na kolanach i uniesioną dłonią z wyprostowanym palcem wskazującym, to Jan Chrzciciel. Ma długie włosy i brodę, jego bose stopy wystają spod szaty. Jest zwrócony w kierunku Boga. Po lewej stronie Boga Ojca znajduje się obraz kobiety w granatowej szacie z koroną na głowie i książką w ręce, to Matka Boska. Ma długie rozpuszczone włosy i jest zwrócona ku środkowi ołtarza. Po bokach tych postaci znajdują się aniołowie śpiewający w chórze i grający na instrumentach. Mają one bogato zdobione szaty i długie włosy. Ostatnie w rzędzie, umieszczone po obu bokach, są obrazy ukazujące Adama i Ewę, oboje są nadzy, zwróceni twarzą do środka obrazu. Swoje miejsca intymne ukrywają pod liśćmi, Ewa trzyma owoc, który nie jest jabłkiem tylko małym cytrusem. Nad Adamem znajduje się mały obraz przedstawiający ofiarę składaną przez Abla i Kaina, nad Ewą scena zamordowania Abla przez Kaina. Dolny rząd obrazów przedstawia scenę rodzajową adoracji Baranka Bożego podzieloną na pięć części. Scena dzieje się na górskiej łące otoczonej drzewami i krzewami, w oddali widać góry i miasto z wysokimi wieżami. Z głowy Baranka promieniuje światło, a z jego piersi wypływa krew napełniająca złoty kielich. Wokół klęczy czternastu aniołów z rękami złożonymi w geście modlitwy, dwóch z nich okadza ołtarz. Scenę oświetla gołębica, wokół której znajduje się świetlista aureola. Przed ołtarzem jest fontanna, z której wpływa woda do strumyka. Dookoła Baranka znajdują się różne grupy ludzi. Na pierwszym planie, po lewej, klęczą mężczyźni trzymający otwarte księgi. Za nimi stoją inni ludzie, którzy przybyli z całego świata, co widać po ich orientalnych twarzach i różnych typach kapeluszy i czapek. Wśród zgromadzonych znajduje się mężczyzna w białej szacie. Scenę zamykają rycerze na koniach. Niektórzy mają zbroje i chorągwie w ręku. Po prawej stronie ołtarza, na pierwszym planie, znajdują się klęczący w białych habitach zakonnicy, za nimi dostojnicy kościelni ubrani w bogate, purpurowe szaty, na głowach mają mitry i tiary, w rękach trzymają pastorały, są one symbolami godności papieskich i biskupich. Za nimi podążają mężczyźni w czarnych i brązowych habitach i szatach, wśród nich wyróżnia się jeden w czerwonej szacie. W tle widać mężczyzn po lewej i kobiety po prawej stronie, wszyscy niosą męczeńskie palmy. W dali rozciąga się krajobraz pagórków, lasów i miasta. Kompozycja jest symetryczna z osią przebiegającą od gołębicy przez Baranka do Źródła. Promienie światła, którym emanuje gołębica, wyznaczają linie perspektywiczne. Po bokach widzimy kolejne grupy ludzi.