Wyobraźmy sobie walec wpisany w kulę. Jakie warunki muszą być spełnione, aby walec wpisać w kulę? W jaki sposób wykreślić tą sytuację na kartce papieru? W odpowiedzi na te pytania pomoże nam aplet.
RpSPrV52dy5t2
Na aplecie przedstawiono walec wpisany w kulę. Długość promienia podstawy walca oznaczono małą literą r, natomiast wysokość walca oznaczono wielką literą H. Za pomocą suwaka znajdującego się poniżej można regulować wartości parametrów r i H. Parametr r mieści się w przedziale od jednej drugiej do pięciu, parametr H również. Dla każdej kombinacji wartości parametrów w zadanych przedziałach, walec pozostaje wpisany w kulę.
Na aplecie przedstawiono walec wpisany w kulę. Długość promienia podstawy walca oznaczono małą literą r, natomiast wysokość walca oznaczono wielką literą H. Za pomocą suwaka znajdującego się poniżej można regulować wartości parametrów r i H. Parametr r mieści się w przedziale od jednej drugiej do pięciu, parametr H również. Dla każdej kombinacji wartości parametrów w zadanych przedziałach, walec pozostaje wpisany w kulę.
Walec jest wpisany w kulę wtedy i tylko wtedy, gdy okręgi podstaw walca zawierają się w sferzesferasferze tej kuli. Zauważ, że w każdą kulę da się wpisać walec.
Zadania dotyczące walca wpisanego w kulę można sprowadzić do prostych zadań geometrii płaskiej. Na rysunku poniżej przedstawiono przekrój osiowy walca wpisanego w kulę. Przekrój osiowy tych brył jest kołem opisanym na prostokącie. Spostrzeżenie to pomoże nam w uproszczeniu planowania strategii rozwiązania wielu zadań geometrii przestrzennej.
R1b0kUsj5AfUz
Na ilustracji przedstawiono koło o środku w punkcie O, opisane na prostokącie .
Dla przejrzystości rysunku, przekrój osiowy kuliprzekrój osiowy kuliprzekrój osiowy kuli wystarczy wykreślić jako okrąg.
Rozważmy przekrój osiowy walca wpisanego w kulę. Przyjmijmy oznaczenia jak na rysunku. Określimy najważniejsze związki miarowe zachodzące pomiędzy odpowiednimi odcinkami tworzącymi przekrój osiowy tych brył.
RFqcpW89gvQr7
Na ilustracji przedstawiono koło o środku w punkcie O, opisane na prostokącie . Długość dłuższego boku prostokąta oznaczono wielką literą H, natomiast długość krótszego boku oznaczono . Zaznaczono przekątną prostokąta, łączącą wierzchołki A i C. Przekątna przechodzi przez punkt O, a jej długość oznaczono .
długość walca
długość średnicy podstawy walca
długość średnicy kuli
Zauważmy, że:
długość średnicy kuli opisanej na walcu jest równa długości przekątnej przekroju osiowego tego walca,
z twierdzenia Pitagorasa.
Przykład 1
Walec o wysokości długości i promieniu podstawy długości wpisano w kulę. Oblicz pole powierzchni tej kuli.
Rozwiązanie:
Wykreślamy rysunek i przyjmujemy oznaczenia.
R1SR0MzYoAfA1
Na ilustracji przedstawiono koło o środku w punkcie O, opisane na prostokącie . Długość krótszego boku prostokąta oznaczono wielką literą H, natomiast długość dłuższego boku oznaczono . Zaznaczono przekątną prostokąta, łączącą wierzchołki A i C. Przekątna przechodzi przez punkt O, a jej długość oznaczono .
długość wysokości walca
długość średnicy podstawy walca
długość średnicy kuli
Pole powierzchni kuli obliczymy ze wzoru . Z trójkąta i twierdzenia Pitagorasa obliczymy długość promienia kuli.
, stąd
, zatem
.
Zauważmy, że wystarczy teraz podstawić do wzoru na pole powierzchni kuli.
Otrzymujemy odpowiednio .
Przykład 2
Walec wpisano w kulę o promieniu długości . Przekątna przekroju osiowego walca tworzy z płaszczyzną podstawy walca kąt o mierze . Wyznacz pole powierzchni całkowitej tego walca.
Rozwiązanie:
Wykreślamy rysunek obrazujący przekrój osiowy walca wpisanego w kulę.
Przyjmujemy oznaczenia, które pomogą nam w prowadzeniu toku rozumowania.
R47MYJRDnKlAj
Na ilustracji przedstawiono koło o środku w punkcie O, opisane na prostokącie . Długość krótszego boku prostokąta oznaczono wielką literą H, natomiast długość dłuższego boku oznaczono . Zaznaczono przekątną prostokąta, łączącą wierzchołki A i C. Przekątna przechodzi przez punkt O, a jej długość oznaczono
H=BC długość wysokości walca,
2r=AB długość średnicy podstawy walca,
2R=AC długość średnicy kuli,
α=∢CAB miara kąta pomiędzy przekątną przekroju osiowego walca i płaszczyzną podstawy walca.
Pole powierzchni całkowitej walca wyznaczymy ze wzoru Pw=2πrr+H. Zauważmy, że długość wysokości walca i długość promienia podstawy walca możemy wyznaczyć z trójkąta prostokątnego ABC, korzystając z odpowiednich definicji funkcji trygonometrycznych kąta α. Odpowiednio otrzymujemy
2r2R=cosα, stąd r=Rcosα i H2R=sinα, stąd H=2Rsinα. Pole powierzchni całkowitej walca wynosi Pw=2πRcosαRcosα+2Rsinα. Po uproszczeniu wzoru, otrzymujemy Pw=2πR2cosαcosα+2sinα.
Przykład 3
W kulę o promieniu długości R wpisano walec. Oblicz objętość walca, wiedząc, że stosunek długości wysokości walca do długości średnicy walca wynosi 1.
Rozwiązanie
Rozwiązanie zadania zaczynamy od wykonania czytelnego rysunku i przyjęcia oznaczeń.
RE5YZpNa33QZg
Na ilustracji przedstawiono koło o środku w punkcie O, opisane na czworokącie ABCD. Długości boków oznaczono wielką literą H oraz 2r. Zaznaczono przekątną, łączącą wierzchołki A i C. Przekątna AC przechodzi przez punkt O, a jej długość oznaczono 2R</math.
H=BC długość wysokości walca,
2r=AB długość średnicy podstawy walca,
2R=AC długość średnicy kuli.
Z warunków zadania wiemy, że H2r=1, zatem H=2r. Wynika stąd, że przekrój osiowy walcaprzekrój osiowy walcaprzekrój osiowy walca jest kwadratem, zatem 2R=2r2, stąd r=22R i H=2R. Objętość walca wyznaczymy ze wzoru Vw=πr2H, zatem V=π22R2·2R=22πR3.
Przykład 4
Walec o polu powierzchni bocznej 240πcm2 wpisano w kulę. Wysokość walca jest o 14cm dłuższa od średnicy podstawy walca. Oblicz pole powierzchni kuli.
Rozwiązanie:
Wykreślamy przekrój osiowy tych brył i przyjmujemy oznaczenia.
R8rTD6me6L4NT
Na ilustracji przedstawiono koło o środku w punkcie O, opisane na czworokącie ABCD. Długości boków oznaczono wielką literą H oraz 2r. Zaznaczono przekątną, łączącą wierzchołki A i C. Przekątna AC przechodzi przez punkt O, a jej długość oznaczono 2R</math.
H=BC długość wysokości walca,
2r=AB długość średnicy podstawy walca
2R=AC długość średnicy kuli.
Z warunków zadania mamy 2πrH=240π i H=2r+14. Wynika stąd, że rH=120, zatem r2r+14=120. Po uporządkowaniu otrzymujemy równanie stopnia drugiego z niewiadomą r: r2+7r-60=0.
Zakładając, że r jest długością odcinka, otrzymujemy rozwiązanie r=5.
Wynika, stąd, że H=24.
Z trójkąta ABC i twierdzenia Pitagorasa mamy dalej 2r2+H2=2R2, zatem 4R2=676.
Zauważmy, że możemy tę wielkość podstawić do wzoru opisującego pole powierzchni kuli, stąd Pk=4πR2=676πcm2.
Przykład 5
Stosunek objętości kuli opisanej na walcu do objętości walca wynosi 169. Oblicz stosunek długości wysokości walca do długości promienia kuli.
Rozwiązanie
Wykreślamy rysunek i przyjmujemy oznaczenia.
R1QhjVMi8vFzX
Na ilustracji przedstawiono koło o środku w punkcie O, opisane na czworokącie ABCD. Długości boków oznaczono wielką literą H oraz 2r. Zaznaczono przekątną, łączącą wierzchołki A i C. Przekątna AC przechodzi przez punkt O, a jej długość oznaczono 2R</math.
H=BC długość wysokości walca,
2r=AB długość średnicy podstawy walca,
2R=AC długość średnicy kuli.
Z warunków zadania mamy VkVw=169, zatem Vk=169Vw. Wynika stąd zależność 43πR3=169πr2H, zatem R3=43r2H. Dalej zauważmy, że z trójkąta ABC i twierdzenia Pitagorasa otrzymamy zależność H2+4r2=4R2. Wyznaczmy z tej zależności r2. Otrzymujemy odpowiednio r2=R2-14H2. Podstawmy tę wielkości do równania R3=43r2H.
Otrzymamy R3=43·R2-14H2H, stąd R3=43R2H-13H3. Mamy wyznaczyć stosunek długości wysokości walca do długości promienia kuli HR, zatem podzielmy otrzymane równanie obustronnie przez R3. Otrzymujemy równanie stopnia trzeciego o niewiadomej HR: 1=43HR-13HR3.
Po uproszczeniu otrzymamy równanie HR3-4HR+3=0.
Zauważmy, że jednym z pierwiastków tego równania jest 1, zatem po rozłożeniu na czynniki otrzymamy HR-1HR2+HR-3=0, stąd HR=1 lub HR=13-12 lub HR=-13-12<0.