o pierwiastkach całkowitych wielomianu o współczynnikach całkowitych
Twierdzenie: o pierwiastkach całkowitych wielomianu o współczynnikach całkowitych

Dany jest wielomian Wx=anxn+an-1xn-1++a1x+a0, w którym wszystkie współczynniki an, an-1, , a1a0 są liczbami całkowitymi, przy czym an0a00.
Jeżeli liczba całkowita p jest pierwiastkiem wielomianu Wx, to p jest dzielnikiem (dodatnim lub ujemnym) wyrazu wolnego a0.

Dowód

Niech Wx będzie wielomianem spełniającym warunki zadania.
Wiemy, że Wp=0, czyli anpn+an-1pn-1++a1p+a0=0.
Zatem a0=-anpn-an-1pn-1--a1p,
czyli a0=-panpn-1+an-1pn-2++a1. Wszystkie liczby znajdujące się po prawej stronie znaku równości są całkowite, więc p jest dzielnikiem a0.

Z powyższego twierdzenia o pierwiastkach całkowitych wielomianu o współczynnikach całkowitychtwierdzenie o pierwiastkach całkowitych wielomianu o współczynnikach całkowitychtwierdzenia o pierwiastkach całkowitych wielomianu o współczynnikach całkowitych wynika, że analizując dzielniki wyrazu wolnego wielomianu o współczynnikach całkowitych jesteśmy w stanie wyznaczyć wszystkie pierwiastki całkowite tego wielomianu.

Przykład 1

Wyznacz wszystkie pierwiastki całkowite wielomianu Wx=6x5+31x4+9x3+21x2+3x-10.

Możliwe pierwiastki całkowite wielomianu Wx to dzielniki liczby -10. Mamy więc do sprawdzenia osiem przypadków (bo tyle dzielników, uwzględniając również liczby ujemne, ma -10).

  • Jeśli współczynniki przy zmiennej x są dodatnie oraz dwa z nich są większe niż 10, to dla dzielników dodatnich (1, 2, 510) wielomian przyjmuje wartości dodatnie (nie trzeba ich dokładnie obliczać, wystarczy tylko zauważyć, że są to wartości różne od 0). Dlatego całkowitych pierwiastków wielomianu szukamy wśród ujemnych dzielników wyrazu wolnego.

  • W-1=-6+31-9+21-3-100

  • W-2=6·-32+31·16+9·-8+21·4+3·-2-10=
    =-192+496-72+84-6-10>0

  • W-5=-6·55+31·54-9·53+21·52-3·5-10=
    =54-30+31+52-45+21-15-10=54-52·24-25=
    =54-52·25=54-54=0

  • W-10=-6·105+31·104-9·103+21·102-3·10-10=
    =-600000+310000-9000+2100-30-100<0

Zatem jedynym pierwiastkiem całkowitym wielomianu Wx jest liczba -5.

Przykład 2

Udowodnij, że wielomian Wx=x7-3x5+2x4-13x+4 nie ma pierwiastków całkowitych.

R1xMHAqEDARAe
1, -1 W(±1)= 1-3+2-13+40 -1+3+2+13+40, czyli nie są to pierwiastki., 2, -2 W(±2)= 128-3·32+2·16-13·2+40 -128+3·32+2·16+13·2+40, czyli nie są to pierwiastki., 4, -4 W(±4)= 16384-3·1024+2·256-13·4+40 -16384+3·1024+2·16+13·4+40, czyli nie są to pierwiastki.
Przypomnijmy, co jest istotne zwłaszcza w tej części ze względu na stosunkowo duże liczby, że nie musimy dokładnie wyznaczać wartości wielomianu, wystarczy tylko oszacować, czy jest ona różna od 0. Liczba 47 jest np. na tyle duża, że bez wykonywania obliczeń widać, że całe wyrażenie nie może przyjąć wartości 0., Podsumowanie Żaden z dzielników wyrazu wolnego nie jest pierwiastkiem wielomianu, wielomian ten nie ma więc pierwiastków całkowitych.
Przykład 3

Wyznacz wszystkie pierwiastki wielomianupierwiastek wielomianupierwiastki wielomianu Wx=x3-4x2-16x+15.

R1Rx7tpDcoeyi
Film nawiązujący do treści materiału
Przykład 4

Wyznacz wszystkie pierwiastki wielomianu Wx=6x4-15x2-15x-6.

  • Zauważmy, że Wx=32x4-5x2-5x-2, więc wielomian Wx ma te same pierwiastki, co wielomian Vx=2x4-5x2-5x-2.

  • Vx jest wielomianem stopnia czwartego, więc może mieć co najwyżej cztery pierwiastki.

  • Spróbujmy na początek znaleźć jakiś pierwiastek całkowity wielomianu Vx. Będziemy go szukać wśród dzielników liczby -2.

  • Łatwo zauważyć, że V-1=2-5+5-2=0, czyli liczba -1 jest pierwiastkiem wielomianu Vx. Zgodnie z twierdzeniem Bézoutatwierdzenie Bézoutatwierdzeniem Bézouta wielomian Vx jest więc podzielny przez dwumian x+1.

  • Możemy posłużyć się np. schematem Hornera bądź dzieleniem pisemnym wielomianów. Po wykonaniu dzielenia możemy zapisać, że Wx=3x+12x3-2x2-3x-2.

  • Uzyskaliśmy wielomian trzeciego stopnia V1x=2x3-2x2-3x-2, którego pierwiastki są jednocześnie pierwiastkami wielomianu Wx.

  • Możemy ponownie przeanalizować dzielniki wyrazu wolnego. Łatwo zauważyć, że liczba 2 jest pierwiastkiem całkowitym wielomianu V1x, więc jest on podzielny przez dwumian x-2.

  • Po wykonaniu dzielenia możemy zapisać, że Wx=3x+1x-22x2+2x+1.

  • Na koniec wyznaczmy pierwiastki wielomianu drugiego stopnia V2x=2x2+2x+1. Po obliczeniu wyróżnika Δ=-4 widzimy, że wielomian ten nie ma pierwiastków rzeczywistych i jest nierozkładalny.

  • Z tego wynika, że wielomian Wx ma dwa pierwiastki rzeczywiste: -1 oraz 2.

Słownik

pierwiastek wielomianu
pierwiastek wielomianu

dla wielomianu Wx jednej zmiennej x to liczba x0 taka, że Wx0=0

twierdzenie Bézouta
twierdzenie Bézouta

liczba a jest pierwiastkiem wielomianu Wx wtedy i tylko wtedy, gdy wielomian Wx dzieli się przez dwumian x-a bez reszty

twierdzenie o pierwiastkach całkowitych wielomianu o współczynnikach całkowitych
twierdzenie o pierwiastkach całkowitych wielomianu o współczynnikach całkowitych

dany jest wielomian Wx=anxn+an-1xn-1++a1x+a0, w którym wszystkie współczynniki an, an-1, , a1a0 są liczbami całkowitymi, przy czym an0a00.
Jeżeli liczba całkowita p jest pierwiastkiem wielomianu Wx, to p jest dzielnikiem (dodatnim lub ujemnym) wyrazu wolnego a0