Ekran startowy programu został przedstawiony poniżej. W jego prawym górnym rogu znajduje się przycisk „Tryb pełnoekranowy”. Kliknięcie tego przycisku spowoduje uruchomienie programu w widoku pełnoekranowym, ponowne kliknięcie oznacza powrót do trybu zwykłego.

Program składa się z trzech etapów, które są jednocześnie poziomami trudności. Przełączanie się pomiędzy tymi poziomami następuje poprzez kliknięcie na właściwy przycisk w górnym poziomym menu. Wybrany etap/poziom trudności jest zaznaczony podświetleniem na biało liter napisu oraz pomarańczowym pokreśleniem.

W górnej części ekranu startowego, na środku znajduje się przycisk „POLECENIE”. Po jego kliknięciu wyświetla się okno z treścią polecenia.

R1aprm43yLTv9

Grafika przedstawia widok ekranu startowego programu ćwiczeniowego. W lewej części znajduje się menu z opcjami wyboru do zaznaczenia. Opcje do wyboru: tworzenie siatki konstrukcyjnej spódnicy, kształtowanie linii formy konstrukcyjnej, modelowanie - wybór cięć modelowych, modelowanie zaszewek, elementy dodatkowe, symetria, punkty montażowe, dodatki na szwy i podwinięcia, ustawienie linii osnowy (nitki prostej), parametry szablonu dla rozkroju. W górnej części trzy zakładki do wyboru poziomu: łatwy (oznaczony dodatkowo czerwoną ramką), średni i trudny. W prawym rogu przycisk w formie kwadratu, służący do uruchomienia widoku pełnoekranowego. Przycisk zaznaczony jest dodatkowo czerwoną ramką. Poniżej prostokątna ramka z napisem polecenie. Wyraz polecenie jest zaznaczony czerwoną ramką. Pod ramką okno z rysunkami spódnicy od przodu i od tyłu. W lewym, dolnym rogu okna znajdują się trzy przyciski. Pierwszy w formie plusa służy do powiększania obrazu. Drugi w formie minusa służy do oddalania obrazu. Trzeci w formie zakręconej strzałki służy do resetowania widoku. W dolnej części grafiki jest panel z przyciskami, są to kolejno: Instrukcja, Tabele antropometryczne, Pokaż siatkę konstrukcyjną, Tworzenie siatki konstrukcyjnej na wymiary własne, Rysunek modelowy, Zapisz efekty pracy, Spróbuj ponownie, Pobierz listę kroków i Zrzut ekranu.

W lewej części ekranu znajduje się pionowe menu, zawierające listę zakładek - prac do wykonania. Przejście do kolejnej zakładki możliwe jest jedynie po prawidłowym wykonaniu ćwiczenia z poprzedniej  zakładki.

Na środku ekranu znajduje się rysunek modelu spódnicy dla wybranego poziomu trudności.

R1T7PXCmQTIR9

Grafika przedstawia widok ekranu programu ćwiczeniowego. W lewej części znajduje się menu z opcjami wyboru do zaznaczenia wyróżnione dodatkowo czerwoną ramką. Opcje do wyboru: tworzenie siatki konstrukcyjnej spódnicy, kształtowanie linii formy konstrukcyjnej, modelowanie - wybór cięć modelowych, modelowanie zaszewek, elementy dodatkowe, symetria, punkty montażowe, dodatki na szwy i podwinięcia, ustawienie linii osnowy (nitki prostej), parametry szablonu dla rozkroju. W górnej części trzy zakładki do wyboru poziomu: łatwy, średni i trudny. W prawym rogu przycisk w formie kwadratu, służący do uruchomienia widoku pełnoekranowego. Poniżej prostokątna ramka z napisem polecenie. Pod ramką okno z rysunkami spódnicy od przodu i od tyłu oznaczone dodatkowo czerwoną ramką. W lewym, dolnym rogu okna znajdują się trzy przyciski. Pierwszy w formie plusa służy do powiększania obrazu. Drugi w formie minusa służy do oddalania obrazu. Trzeci w formie zakręconej strzałki służy do resetowania widoku. W dolnej części grafiki jest panel z przyciskami, są to kolejno: Instrukcja, Tabele antropometryczne, Pokaż siatkę konstrukcyjną, Tworzenie siatki konstrukcyjnej na wymiary własne, Rysunek modelowy, Zapisz efekty pracy, Spróbuj ponownie, Pobierz listę kroków i Zrzut ekranu.

Po kliknięciu w pierwszą zakładkę (jedyną na początku aktywną) pojawi się ekran ćwiczenia zatytułowany „Tworzenie siatki konstrukcyjnej spódnicy”.

Na początku - zaznaczając jedno z trzech dostępnych pól wyboru - należy wybrać rodzaj tkaniny. Następnie dla zadanych wymiarów należy dokonać właściwych obliczeń i podać wartości w trzynastu polach do uzupełnienia.

Sprawdzenie następuje po kliknięciu - znajdującego się na dole ekranu - czerwonego przycisku „Konstruuj siatkę”.

Jeżeli w danym polu wartość nie zostanie podana, to po sprawdzeniu jego obramowanie wraz z tekstem wypełniającym zostanie podświetlone na czerwono, a pod polem pojawi się  komunikat „To pole nie może postać puste!”.

W przypadku podania błędnej wartości obramowanie wraz z tekstem wypełniającym również zostanie podświetlone na czerwono (po wpisaniu wartości sam tekst wypełniający przemieści się na górę obramowania). Pod polem pojawi się podpowiedź ułatwiająca dokonanie prawidłowych obliczeń i poprawienie ćwiczenia.

Po podaniu prawidłowej wartości obramowanie wraz z tekstem wypełniającym zmieni kolor na szary.

Rs0OUd7qaz2ml

Grafika przedstawia widok ekranu ćwiczenia z pierwszej zakładki programu. W górnej części nagłówek: Tworzenie siatki konstrukcyjnej spódnicy. Pod nagłówkiem polecenie: Przygotuj siatkę konstrukcyjną spódnicy damskiej na zadane wymiary: ZWO 164 centymetry, ot 78 centymetrów oraz obt 104 centymetry. Zaplanuj założenia konstrukcyjno‑modelowe i dokonaj rozliczenia odcinków konstrukcyjnych. Pod poleceniem rysunek żarówki, a obok informacja: Więcej informacji znajdziesz w Słowniku pojęć. Pod informacją trzy rodzaje materiału do wyboru oznaczone dodatkowo czerwoną ramka: tkanina stabilna, tkanina z elastanem, dzianina. Poniżej trzy ramki z wymiarami: ZWo - wzrost: 164 centymetry, ot - obwód talii - 78 centymetrów, obt - obwód bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha: 104 centymetry. Pod wymiarami informacja: Dodatek konstrukcyjno‑modelowy dla połowy obwodu bioder spódnicy podstawowej zaplanuj w zależności od rodzaju tkaniny. Poniżej pole do wypełnienia oznaczone dodatkowo czerwoną ramką. W polu informacja: dkm dla połowy obt. To pole nie może zostać puste! Następnie zdanie: Dodatek konstrukcyjno‑modelowy dla połowy obwodu talii to dodatek technologiczny przeznaczony na wdanie spódnicy do paska. Zaplanuj go zgodnie z rodzajem wykończenia oraz rodzajem materiału. Poniżej dwa pola oznaczone dodatkowo czerwonymi ramkami. Pierwsze to dkm dla połowy ot. W polu wpisana wartość: 5. Pod polem informacja: Tkanina stabilna minimum: 0,0 centymetrów, maximum: 1,0 centymetr. Tkanina z elastanem: minimum: -0,5 centymetra, maximum: 0,5 centymetra. Tkanina z dzianiny: minimum: - 1,0 centymetr, maximum: 0,0 centymetrów. Drugie pole to |TB|- głębokość bioder. W polu wpisana wartość: 20,4.

Po podaniu wszystkich prawidłowych wartości i sprawdzeniu pojawi się okno z informacją zwrotną i przyciskiem „Wróć” umożliwiającym przejście z ekranu startowego do kolejnej (drugiej) zakładki.

Model spódnicy na środku ekranu został zastąpiony siatką konstrukcyjną utworzoną na podstawie wartości obliczonych i podanych przez użytkownika w ćwiczeniu z pierwszej zakładki. Nad rysunkiem siatki znajduje się pięć przełączników umożliwiających włączenie i wyłączenie nazw i opisów.

Grafikę na środku ekranu można też przybliżać i oddalać za pomocą znajdujących się pod rysunkiem siatki, po lewej stronie, przycisków „+” i „-” lub przywrócić ustawienie domyślne za pomocą przycisku z okrągłą strzałką.

Rhayou0oCUcPL

Grafika przedstawia widok ekranu programu ćwiczeniowego z rozwiniętą drugą zakładką. W lewej części znajduje się menu z opcjami wyboru. Opcje do wyboru: tworzenie siatki konstrukcyjnej spódnicy, kształtowanie linii formy konstrukcyjnej (oznaczone dodatkowo czerwoną ramką), modelowanie - wybór cięć modelowych, modelowanie zaszewek, elementy dodatkowe, symetria, punkty montażowe, dodatki na szwy i podwinięcia, ustawienie linii osnowy (nitki prostej), parametry szablonu dla rozkroju. W górnej części trzy zakładki do wyboru poziomu: łatwy, średni i trudny. W prawym rogu przycisk w formie kwadratu, służący do uruchomienia widoku pełnoekranowego. Poniżej okno z siatką konstrukcyjną oznaczone dodatkowo czerwoną ramką. W górnej części okna nagłówek: siatka konstrukcyjna spódnicy zbudowana dla wymiarów ZWo 164 centymetry, ot 78 centymetrów oraz obt 104 centymetry. Poniżej informacja: masz możliwość włączenia/wyłączenia. Pod informacją opcje do wyboru: siatka konstrukcyjna, nazwy linii, opis siatki, nazwy odcinków, nazwy punktów. Poniżej rysunek przedstawiający siatkę konstrukcyjną spódnicy z zaznaczonymi i opisanymi wymiarami. W dolnej części grafiki jest panel z przyciskami, są to kolejno: Instrukcja, Tabele antropometryczne, Pokaż siatkę konstrukcyjną, Tworzenie siatki konstrukcyjnej na wymiary własne, Rysunek modelowy, Zapisz efekty pracy, Spróbuj ponownie, Pobierz listę kroków i Zrzut ekranu.

Po kliknięciu w drugą od góry (obecnie już aktywną) zakładkę pojawi się ekran ćwiczenia zatytułowany „Kształtowanie linii formy konstrukcyjnej”.

Pod poleceniem znajduje się przycisk „Tworzenie siatki konstrukcyjnej spódnicy”. Kliknięcie tego przycisku rozwija rysunek siatki dostępny wcześniej na środku ekranu startowego.

Ćwiczenie polega na zaznaczeniu właściwego pola jednokrotnego wyboru, jednego z dwóch w poziomie, dla każdego wiersza tabeli „Przód” oraz tabeli „Tył”.

Sprawdzenie następuje po kliknięciu - znajdującego się na dole ekranu - czerwonego przycisku „Sprawdź”.

W przypadku braku zaznaczenia albo podania błędnej odpowiedzi możliwe będzie poprawienie ćwiczenia.

Po podaniu wszystkich prawidłowych odpowiedzi i sprawdzeniu, pojawi się okno z informacją zwrotną i przyciskiem „Wróć” umożliwiającym przejście z ekranu startowego do kolejnej (trzeciej) zakładki.

Siatka konstrukcyjna na środku ekranu startowego została zastąpiona rysunkiem linii formy konstrukcyjnej utworzonym na podstawie odpowiedzi użytkownika zaznaczonych w ćwiczeniu z drugiej zakładki.

RDtZ6c7JsM8NY

Grafika przedstawia widok ekranu ćwiczenia z drugiej zakładki. W górnej części nagłówek: Kształtowanie linii formy konstrukcyjnej. Pod nagłówkiem polecenie: Wybierz, które odcinki będą proste, a które będą miały kształt łuków. Skorzystaj z ilustracji obok, aby przypomnieć sobie nazwy odcinków. Kiedy skończysz - kliknij przycisk „Sprawdź". W przypadku poprawnego rozwiązania zadania zobaczysz na ekranie głównym ukształtowane linie konturowe formy konstrukcyjnej. Powodzenia! Pod poleceniem rysunek żarówki a obok zdanie: Więcej informacji znajdziesz w Słowniku pojęć. Obok rysunek siatki konstrukcyjnej z zaznaczonymi i opisanymi punktami. Pod poleceniem przycisk oznaczony dodatkowo czerwoną ramką z treścią: Tworzenie siatki konstrukcyjnej spódnicy. Poniżej fragmenty dwóch tabel. Lewa tabela dotyczy przodu, a prawa tyłu. Obie tabele składają się z trzech kolumn. W pierwszej kolumnie znajdują się opisane symbole. Kolumna druga i trzecia to pola wyboru prostej lub łuku.

Ćwiczenia w pozostałych zakładkach należy rozwiązywać podobnie do tego z zakładki drugiej, nie zawsze jednak wszystkie pola jednokrotnego wyboru dla danego zestawu (zwykle wiersza) będą musiały być zaznaczone.

Po rozwiązaniu danego ćwiczenia grafika na środku ekranu będzie zastępowana kolejnym rysunkiem utworzonym na podstawie podanych przez użytkownika (w tym ćwiczeniu) odpowiedzi.

R1RwHKFln8ssD

Grafika przedstawia widok ekranu programu ćwiczeniowego z rozwiniętą trzecią zakładką. W lewej części znajduje się menu z opcjami wyboru. Opcje do wyboru: tworzenie siatki konstrukcyjnej spódnicy, kształtowanie linii formy konstrukcyjnej, modelowanie - wybór cięć modelowych (oznaczone dodatkowo czerwoną ramką), modelowanie zaszewek, elementy dodatkowe, symetria, punkty montażowe, dodatki na szwy i podwinięcia, ustawienie linii osnowy (nitki prostej), parametry szablonu dla rozkroju. W górnej części trzy zakładki do wyboru poziomu: łatwy, średni i trudny. W prawym rogu przycisk w formie kwadratu, służący do uruchomienia widoku pełnoekranowego. Poniżej okno z rysunkiem linii formy konstrukcyjnej oznaczone dodatkowo czerwoną ramką. Na rysunku zaznaczone i opisane punkty. W lewym, dolnym rogu okna znajdują się trzy przyciski. Pierwszy w formie plusa służy do powiększania obrazu. Drugi w formie minusa służy do oddalania obrazu. Trzeci w formie zakręconej strzałki służy do resetowania widoku. W dolnej części grafiki jest panel z przyciskami, są to kolejno: Instrukcja, Tabele antropometryczne, Pokaż siatkę konstrukcyjną, Tworzenie siatki konstrukcyjnej na wymiary własne, Rysunek modelowy, Zapisz efekty pracy, Spróbuj ponownie, Pobierz listę kroków i Zrzut ekranu.

W dolnym poziomym menu znajdują się następujące pozycje: „Instrukcja”, „Tabele antropometryczne”, „Pokaż siatkę konstrukcyjną”, „Tworzenie siatki konstrukcyjnej na wymiary własne”, „Rysunek modelowy”, „Zapisz efekty pracy”, „Spróbuj ponownie”, „Pobierz listę kroków”, „Zrzut ekranu”.

Po kliknięciu przycisku „Instrukcja” pojawia się okno z ogólnymi informacjami o funkcjonalnościach programu ćwiczeniowego.

Po kliknięciu przycisku „Tabele antropometryczne” pojawia się okno z listą pięciu tabel antropometrycznych do wyboru. Kliknięcie w nazwę tabeli powoduje jej otwarcie w nowym oknie przeglądarki.

Przycisk „Pokaż siatkę konstrukcyjną” służy do wyświetlenia siatki utworzonej na podstawie wartości obliczonych i podanych przez użytkownika w ćwiczeniu z pierwszej zakładki.

Przycisk „Tworzenie siatki konstrukcyjnej na wymiary własne” umożliwia utworzenie siatki dla własnych wymiarów: wzrostu, obwodu talii oraz obwodu bioder z uwzględnieniem wypukłości brzucha.

Kliknięcie w przycisk  „Rysunek modelowy” wyświetla początkowy rysunek spódnicy przed rozwiązaniem ćwiczenia z pierwszej zakładki.

W celu zapisania postępów swojej pracy, należy użyć przycisku „Zapisz efekty pracy”. Po odświeżeniu strony i ponownym wejściu do programu będą widoczne ostatnio dokonane wybory.

Wybranie opcji „Spróbuj ponownie” umożliwia usunięcie wybranych wcześniej elementów (zaznaczeń) i ponowne rozwiązanie ćwiczeń od początku.

Przycisk „Pobierz listę kroków” umożliwia zapisanie postępów w formie pliku pdf na dysku swojego komputera.

Kliknięcie przycisku  „Zrzut ekranu” powoduje zapisanie w formie pliku graficznego png ostatniego widok programu.

RmO1IPpdvtHlU

Grafika przedstawia widok ekranu programu ćwiczeniowego z zaznaczonym menu dolnym. W lewej części znajduje się menu z opcjami wyboru. Opcje do wyboru: tworzenie siatki konstrukcyjnej spódnicy, kształtowanie linii formy konstrukcyjnej, modelowanie - wybór cięć modelowych, modelowanie zaszewek, elementy dodatkowe, symetria, punkty montażowe, dodatki na szwy i podwinięcia, ustawienie linii osnowy (nitki prostej), parametry szablonu dla rozkroju. W górnej części trzy zakładki do wyboru poziomu: łatwy, średni i trudny. W prawym rogu przycisk w formie kwadratu, służący do uruchomienia widoku pełnoekranowego. Poniżej okno z rysunkiem linii formy konstrukcyjnej. Na rysunku zaznaczone i opisane punkty. W lewym, dolnym rogu okna znajdują się trzy przyciski. Pierwszy w formie plusa służy do powiększania obrazu. Drugi w formie minusa służy do oddalania obrazu. Trzeci w formie zakręconej strzałki służy do resetowania widoku. W dolnej części grafiki jest panel z przyciskami oznaczony dodatkowo czerwoną ramką. Przyciski te to kolejno: Instrukcja, Tabele antropometryczne, Pokaż siatkę konstrukcyjną, Tworzenie siatki konstrukcyjnej na wymiary własne, Rysunek modelowy, Zapisz efekty pracy, Spróbuj ponownie, Pobierz listę kroków i Zrzut ekranu.