Symulacja interaktywna przedstawia przekrój przez głowę ludzką. Wewnątrz głowy znajduje się oko z zaznaczoną siatkówką, odchodzącym od tyłu głowy nerwem wzrokowym, zaznaczoną drogą siatkówkowo – podwzgórzową (RHT), szyszynką w formie niewielkiego, czerwonego punktu w mózgu, a także odchodzącemu od mózgu w dół rdzeniowi kręgowemu oraz górnemu zwojowi szyjnemu. Po prawej stronie w pomarańczowym prostokącie widnieje napis DZIEŃ, a poniżej w niebieskim prostokącie napis NOC. W prawym górnym roku widnieje również wizerunek słońca. Po kliknięciu w prostokąt DZIEŃ od słońca odchodzi przerywany promień, który wędruje do oka, a następnie przez rdzeń kręgowy i górny zwój szyjny do szyszynki. Następnie na obrazku pojawia się duży prostokąt z napisem: W toku ewolucji szyszynka utraciła fotoreceptory i przekształciła się w gruczoł wydzielania wewnętrznego. U ssaków łożyskowych i większości ptaków narząd ten otrzymuje informacje na temat natężenia światła. Biegną one od siatkówki poprzez podwzgórze, pień mózgu i rdzeń kręgowy, aż do zwoju szyjnego, który następnie przekazuje je bezpośrednio szyszynce. Duża ilość światła sprawia, że wydziela ona niewiele melatoniny. Po kliknięciu w prostokąt NOC od księżyca odchodzi przerywany promień, który wędruje do oka, a następnie przez rdzeń kręgowy i górny zwój szyjny do szyszynki. Pojawia się wtedy napis MELATONINA i trzy strzałki w górę. Następnie na obrazku pojawia się duży prostokąt z napisem: W toku ewolucji szyszynka utraciła fotoreceptory i przekształciła się w gruczoł wydzielania wewnętrznego. U ssaków łożyskowych i większości ptaków narząd ten otrzymuje informacje na temat natężenia światła. Biegną one od siatkówki poprzez podwzgórze, pień mózgu i rdzeń kręgowy, aż do zwoju szyjnego, który następnie przekazuje je bezpośrednio szyszynce. Niewielka ilość światła wieczornego sprawia, że gruczoł ten wydziela więcej powodującej senność i obniżenie temperatury ciała melatoniny.