Na podstawie multimedium omów, z jakich części składa się elegia.
R1Xv43PvEyPde
1
Polecenie 2
Uzupełnij mapę myśli, wpisując środki stylistyczne charakterystyczne dla elegii.
RE8KsYfDBR24Y
REnPSzKXg2UPy
1
Ćwiczenie 1
Wskaż elementy, które świadczą o innowacyjności Janickiego wobec wzorców antycznych i jego przynależności do epoki renesansu.
R1IHtnh3FodpG
Zauważ, co w jego twórczości odbiega od specyfiki łacińskiej poezji.
Janicki w swojej twórczości zawierał aluzje autobiograficzne dotyczące jego choroby, rozmyślania nad rychłą śmiercią. Twórczość jego, choć zakorzeniona w kulturze łacińskiej, naśladująca ją pod względem gatunku i języka, zwraca się jednocześnie ku codzienności, jest osobista.
1
Ćwiczenie 2
Korzystając z treści elegii, filmu oraz innych źródeł, wymień pisarzy, których dzieła stały się natchnieniem dla Janickiego. Omów twórczość jednego z nich.
R1IHtnh3FodpG
Klemens Janicki w elegii wymienia pisarzy, których dzieła stały się dla niego natchnieniem do samodzielnej twórczości: Marona i Nazona, czyli Wergiliusza i Owidiusza. Z nich dwóch za mistrza Janickiego należy niewątpliwie uznać Owidiusza. To on, wygnany przez Oktawiana Augusta do Tomi nad Morzem Czarnym, napisał tam zbiór elegii z wygnania, zatytułowanych Tristia (Żale), wypełnionych tęsknotą za ojczyzną, wspomnieniami i prośbami do przyjaciół o pomoc, a do władcy o łaskę. W dziele Owidiusza – podobnie jak u polskiego renesansowego poety – istotne są elementy autobiograficzne. Zwłaszcza utwór 10 z księgi IV zbioru Owidiusza uważany jest za istotne źródło inspiracji elegii Janickiego. Już sam tytuł dzieła polskiego poety jest nawiązaniem do antyku: poeta kieruje bowiem swój utwór do potomności.