Części maszyn i urządzeń
MEP.01. Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych - Mechanik precyzyjny 731103
Przewodnik dla nauczyciela
Spis treści
Cele i efekty kształceniaCele i efekty kształcenia
Struktura e‑materiałuStruktura e‑materiału
Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu Mechanik precyzyjnyWskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu Mechanik precyzyjny
Wymagania techniczneWymagania techniczne
Cele i efekty kształcenia
E‑materiał uwzględnia treści, które pozwolą na osiągnięcie, zgodnie z podstawą programową, celów kształcenia w zawodzie mechanik precyzyjny. Tematyka e‑materiału służy przygotowaniu absolwenta do profesjonalnego wykonywania zadań zawodowych.
E‑materiał przeznaczony dla kwalifikacji MEP.01. Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych wyodrębnionej w zawodzie Mechanik precyzyjny 731103.
Cele kształcenia
Wspiera osiąganie celów kształcenia określonych dla kwalifikacji MEP.01. Montaż i naprawa maszyn i urządzeń precyzyjnych:
montowania mechanizmów maszyn i urządzeń precyzyjnych, przyrządów pomiarowych oraz elementów urządzeń pneumatycznych, hydraulicznych i elektrycznych;
naprawiania mechanizmów maszyn i urządzeń precyzyjnych, przyrządów pomiarowych oraz elementów urządzeń pneumatycznych, hydraulicznych i elektrycznych;
konserwowania mechanizmów maszyn i urządzeń precyzyjnych, przyrządów pomiarowych oraz elementów urządzeń pneumatycznych, hydraulicznych i elektrycznych;
Efekty kształcenia
MEP.01.2. Podstawy budowy i zasady działania maszyn i urządzeń precyzyjnych
Uczeń:
3) charakteryzuje części maszyn i urządzeń precyzyjnych,
6) wykonuje połączenia części maszyn i urządzeń precyzyjnych.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Struktura e‑materiału
1. Wprowadzenie
Wprowadzenie
Przedstawia podstawowe informacje o e‑materiale, które ułatwią użytkownikowi wstępne zapoznanie się z zawartością materiału: odniesienie do podstawy programowej, zakres tematyczny oraz opis budowy e‑materiału.
2. Materiały multimedialne
Zawierają różnego rodzaju multimedia, które ułatwiają uczącemu się przyswojenie wiedzy. E‑materiał „Części maszyn i urządzeń” składa się z czterech materiałów multimedialnych:
Animacja 3D
Części maszyn stosowane w mechanice
Animacja 3DCzęści maszyn stosowane w mechanice
przedstawia podział i zastosowanie typowych części maszyn używanych w mechanice z wykorzystaniem rysunku aksonometrycznego (3D), tj. łożyska toczne, łożyska ślizgowe, sprzęgła, hamulce, osie, wały, przekładnie mechaniczne, cięgnowe, cierne, połączenia rozłączne, połączenia nierozłączne, a także prezentuje rodzaje łączników połączeń, tj. rodzaje nitów, rodzaje kołków, wpustów, sworzni, rodzaje gwintów, rodzaje spoin, zgrzein.Film instruktażowy - tutorial
Wykonywanie połączeń części maszyn
Film instruktażowy - tutorialWykonywanie połączeń części maszyn
prezentuje etapy wykonywania połączeń rozłącznych i nierozłącznych części maszyn, połączenia rozłączne (klinowe, wpustowe i wielowypustowe, sworzniowe, kołkowe, gwintowe, sprężyste, rurowe) i nierozłączne (spawane, lutowane, zgrzewane, wciskowe, nitowe, klejowe), części maszyn i ich zastosowanie w budowie maszyn oraz występowanie, a także przedstawia etapy wykonania przykładowego procesu technologicznego połączenia nierozłącznego, np. nitowego lub spawanego, oraz połączenia rozłącznego, np. gwintowego lub wpustowego. Prezentuje także narzędzia, maszyny i urządzenia używane podczas wykonywania połączeń rozłącznych i nierozłącznych.Film edukacyjny
Podział części maszyn
Film edukacyjnyPodział części maszyn
prezentuje podział i zastosowanie typowych części maszyn, elementów budowy maszyn i urządzeń, typowe części maszyn, elementy budowy maszyn i urządzeń, tj. łożyska kulkowe i toczne, osie i wały, sprzęgła i hamulce, przekładnie mechaniczne (zębate, cięgnowe, cierne) oraz ich elementy (tj. kołki, wpusty, nity, sworznie, różne koła zębate), ukazuje ich występowanie w budowie maszyn, zadanie do wykonania, przeznaczenie.Animacja 3D
Podział i zastosowanie przekładni mechanicznych
Animacja 3DPodział i zastosowanie przekładni mechanicznych
przedstawia podział przekładni mechanicznych (zębatych, cięgnowych, ciernych) i ich zastosowanie (miejsce występowania w przykładowych maszynach i urządzeniach) z wykorzystaniem rysunku aksonometrycznego (3D) przekładni mechanicznych, maszyn i urządzeń (rysunek montażowy). Animacja prezentuje ruch danej przekładni mechanicznej w przykładowej maszynie, urządzeniu (aksonometryczny rysunek montażowy).
3. Obudowa dydaktyczna
Interaktywne materiały sprawdzające
Interaktywne materiały sprawdzające
pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności zawartych w e‑materiale.Słownik pojęć dla e‑materiału
Słownik pojęć dla e‑materiału
zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym materiale.Przwodnik dla nauczyciela
Przwodnik dla nauczyciela
zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.Przewodnik dla uczącego się
Przewodnik dla uczącego się
zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.Netografia i bibliografia
Netografia i bibliografia
stanowią listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.Instrukcja użytkowania
Instrukcja użytkowania
, objaśnia działanie e‑materiału oraz poszczególnych jego elementów.
- Wprowadzenie
Części maszyn stosowane w mechaniceAnimacja 3D
Wykonywanie połączeń części maszynFilm instruktażowy - tutorial
Podział części maszynFilm edukacyjny
Podział i zastosowanie przekładni mechanicznychAnimacja 3D
Interaktywne materiały sprawdzające
Słownik pojęć dla e-materiału
Przewodnik dla uczącego się
Netografia i bibliografia
Instrukcja użytkowania
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu mechanik precyzyjny
Praca uczniów podczas zajęć
E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną wspomagającą proces kształcenia zawodowego. Ułatwi on uczniom zapoznanie się oraz zapamiętanie pojęć związanych z częściami maszyn i urządzeń w pracy mechanika precyzyjnego. Ma na celu przybliżenie uczniowi wiedzy na temat podziału oraz charakterystyki części maszyn, ich występowania w budowie maszyn i urządzeń z równoczesnym zilustrowaniem części maszyn (3D), tj. łożyska toczne, łożyska ślizgowe, sprzęgła, hamulce, przekładnie mechaniczne (zębate, cięgnowe, cierne), połączenia mechaniczne: rozłączne i nierozłączne. Ważnym elementem e‑zasobu jest prezentowanie części maszyn w 3D oraz ruchu roboczego na aksonometrycznym rysunku montażowym budowy maszyn i urządzeń. E‑zasób ma pomóc uczniom w rozpoznawaniu i klasyfikowaniu części maszyn. E‑zasób zawiera również prezentację procesu technologicznego przykładowego połączenia rozłącznego (np. gwintowanego) i nierozłącznego (nitowanego lub spawanego).
Praca na lekcji zakłada aktywną postawę zarówno nauczyciela, jak i uczniów. Ważnym założeniem jest praca nad jednym materiałem na różne sposoby i za pomocą różnych technik, mająca na celu jak najlepsze zapamiętanie informacji.
Poniżej znajdują się propozycje wykorzystania poszczególnych elementów materiału w ramach lekcji, w samodzielnej pracy ucznia, pracy w grupach i pracy całego zespołu klasowego.
Praca uczniów w grupach i w zespole klasowym
Animacja 3D „Części maszyn stosowane w mechanice”
Uczniowie dzieleni są na 2 grupy. Każda grupa otrzymuje pulę zdjęć przedstawiających części maszyn (wydrukowane wcześniej przez nauczyciela jako printscreeny bez podpisów).
Zadaniem uczniów – na podstawie zdjęć części maszyn – jest zaproponowanie, do czego służy dana część lub/i czego stanowi całość.
Następnie pod zdjęciami uczniowie umieszczają zapisane na kartkach odpowiednie nazwy części maszyn.
Nauczyciel sprawdza poprawność wykonanego zadania, korzystając z animacji.
Kolejnym krokiem jest praca z obiektami, których zdjęcia uczniowie mają wydrukowane.
Uczniowie ustawiają obiekt (lub fragment obiektu, wybierając jego część) i wykonują printscreen z ekranu tak, aby widać było elementy, o jakie zapytają w ułożonych pytaniach.
Uczniowie przygotowują 5 pytań związanych z daną maszyną lub jej fragmentem przedstawionym na zdjęciu w taki sposób, aby odpowiedzi na te pytania pozwoliły określić, jaki to obiekt (printscreen)
Na podstawie przygotowanych pytań nauczyciel wspólnie z uczniami udziela odpowiedzi.
W razie potrzeby nauczyciel komentuje nieprawidłowe informacje.
Uczniowie wykonują notatki z zajęć.
Film instruktażowy „Wykonywanie połączeń części maszyn”
Nauczyciel dzieli klasę na 3 grupy. Każda grupa ma przygotować opis fragmentu filmu, np. „Połączenia rozłączne”, „Połączenie spawane”, „Połączenia nitowane”.
Po analizie filmu nauczyciel rozdaje grupom flipcharty zatytułowane „Zasady dotyczące łączenia...” – w miejsce kropek grupy wstawiają swój zakres treści.
Teraz zadaniem grup będzie wypisanie zasad i narzędzi używanych podczas przydzielonego typu łączenia.
Uczniowie po analizie filmu i przeszukaniu zasobów internetu wpisują informacje na flipchartach.
Teraz następuje prezentacja wykonanej pracy.
Nauczyciel uzupełnia przekazywane przez zespoły informacje. Finalnie prosi każdego z uczniów o zrobienie dokumentacji fotograficznej przygotowanych materiałów do własnej notatki.
Film edukacyjny „Podział części maszyn”
Nauczyciel łączy uczniów w 3 grupy i przekazuje im dostęp do filmu „Podział części maszyn”.
Grupy otrzymują zagadnienia do opracowania: 1 grupa - „Części połączeń”, 2 grupa - „Łożyskowania”, 3 grupa - „Części napędów”.
Zadaniem każdej z grup będzie wypisanie i opisanie dokładnie w 3 zdaniach (odpowiadających na pytania: Co to jest?, Jak działa?, Do czego służy?) rodzajów części połączeń, łożyskowań lub części napędów (w zależności od przydzielonego tematu).
Grupy otrzymują flipcharty. Na środku zapisują swój temat z krótkim jego opisem, a w różnych jego przestrzeniach zapisują nazwy związane z rodzajem części połączeń, łożyskowań lub części napędów. Pod tymi nazwami zamieszczają trzyzdaniowe opisy. Łączą nazwy z głównym tematem, tworząc mapę myśli. Poniżej każdej nazwy zostawiają przestrzeń na dalsze notatki.
Po zrealizowaniu tego działania przekazują flipchart wybranej grupie (a ta grupa oddaje swój flipchart kolejnej grupie itd.).
Teraz grupy czytują notatki z flipchartu innej grupy i zapisują poniżej 5 pytań do tego hasła (czego jeszcze chcieliby się w tej kwestii dowiedzieć?). Mogą to być pytania o narzędzia do montażu, naprawy lub szczegóły dotyczące nietypowych zastosowań.
Po kilku minutach flipchart wraca do grupy, która go przekazała.
Teraz grupa uzupełnia notatkę o odpowiedzi na postawione pytania.
Grupy po raz kolejny przekazują flipcharty pozostałym grupom, ale innym niż za pierwszym razem.
Po raz kolejny flipcharty wracają z pytaniami do grupy „wyjściowej”.
Po odpowiedzi na drugi zestaw pytań każda grupa prezentuje opracowane zagadnienia.
Po prezentacji nauczyciel uzupełnia pominięte informacje. Uczniowie wykonują notatkę wizualną.
Animacja 3D „Podział i zastosowanie przekładni mechanicznych”
Nauczyciel dzieli klasę na grupy i rozdaje przygotowane karty, na których w poziomie wydrukował obrazy z animacji (obrazek ma zajmować w wydruku połowę karty z lewej strony).
Przydziela grupom zagadnienia do przeanalizowania i karty z hasłami:
„Przekładnia zębata prosta, skośna, zębatkowa (maglownica), stożkowa prosta i skośna oraz przekładnia ślimakowa”,
„Przekładnia cięgnowa pasowa z pasem płaskim, klinowym, okrągłym i zębatym oraz łańcuchowa z łańcuchem płytkowym i zębatym”,
„Przekładnia cierna o stałym i zmiennym przełożeniu bezstopniowa”.
Każda z grup ma przejrzeć animację i dorysować na kartce kolejny obrazek (tylko obrazek, bez słów), który będzie w jakiś sposób łączył się z przekładnią ze zdjęcia. Rysunek ma być wykonany bez względu na umiejętności plastyczne członków grupy.
Na znak nauczyciela następuje zmiana – grupa pierwsza przekazuje swoją kartę grupie drugiej, grupa druga – trzeciej, a grupa trzecia – pierwszej.
Zadanie się powtarza i teraz kolejna grupa tworzy następny rysunek, dorysowując wybrany element przekładni.
Na znak nauczyciela po raz trzeci następuje wymiana kart i wykonanie analogicznego zadania, ale tym razem to już będzie graficzne pokazanie połączenia z inną częścią tworzącą z nią przekładnię.
Finalnie karta wraca do pierwszej grupy, która ma ocenić rysunki, które zostały dorysowane do ich karty przez kolejne grupy.
Grupy prezentują swoje karty i komentują to, co znalazły na karcie. Opisują to na odwrocie karty.
Nauczyciel podsumowuje zajęcia, wskazując na elementy, które zostały ujęte prawidłowo lub niewłaściwie przez grupy.
Samodzielna praca uczniów podczas zajęć
Animacja 3D „Części maszyn stosowane w mechanice”
Uczniowie otrzymują pulę zdjęć - zbliżeń wykonanych przez nauczyciela z animacji 3D. Zdjęcia zawierają numery.
Zadaniem uczniów jest przyporządkowanie poprawnych nazw do zdjęć, bez zapoznania się z ich opisami i użyciem animacji. Na kartce wypisują kolejne numery i nazwy części, które – według nich – przedstawia zdjęcie.
Kolejny krok to sprawdzenie poprawnie przyporządkowanych nazw.
Jeśli nazwa została przyporządkowana niepoprawnie, uczeń ma za zadanie ułożyć na oddzielnej kartce (kartka z pytaniami) 3 pytania testowe (pytanie i 4 odpowiedzi, z czego 1 jest poprawna) dotyczące tej części. Uczeń zna poprawną odpowiedź, ale nie zaznacza jej na kartce z pytaniami.
Uczniowie wymieniają się kartkami z pytaniami. Teraz mają odpowiedzieć na otrzymane od kolegi pytania i oddać do sprawdzenia autorowi pytań.
Autor pytań sprawdza odpowiedzi i udziela informacji zwrotnej.
Nauczyciel, w razie potrzeby, udziela komentarza w sytuacjach nierozstrzygniętych, kiedy istnieje różnica zdań co do poprawności odpowiedzi pomiędzy autorem pytania a uczniem na nie odpowiadającym. Sytuację omawia na forum klasy.
Nauczyciel prosi o przeczytanie wszystkich pytań i poprawnych odpowiedzi powstałych z analizy zdjęć - zbliżeń wizualizacji części maszyn.
Uczniowie tworzą notatki, które są poprawnymi odpowiedziami na pytania testowe. Nauczyciel notuje odpowiedzi ze wszystkich pytań, które zostały zadane na zajęciach.
Film instruktażowy „Wykonywanie połączeń części maszyn”
Nauczyciel prosi uczniów, aby samodzielnie przeanalizowali film i usystematyzowali wiedzę dotyczącą wykonywania połączeń rozłącznych i nierozłącznych.
Teraz nauczyciel prosi o dopisanie innych sposobów łączeń (nieujętych w filmie), które uczniowie mają znaleźć w internecie.
Uczniowie zapisują to w postaci notatki, w której przyporządkowują informacje dotyczące łączeń i niezbędne narzędzia do ich wykonania.
Nauczyciel prosi o zaprezentowanie notatek przez wybranych uczniów. Reszta klasy uzupełnia swoje wpisy.
Nauczyciel może poszerzyć ten zakres o przykłady zastosowań wskazanych łączeń.
Film edukacyjny „Podział części maszyn”
Nauczyciel przydziela dostęp do filmu każdemu uczniowi.
Zadaniem ucznia będzie samodzielne obejrzenie filmu i wynotowanie charakterystycznym cech wybranego zagadnienia. Uczniowie mają do wyboru: „Części połączeń” , „Łożyskowania” lub „Części napędów”.
Nauczyciel dba o to, aby tematy były rozłożone równo w klasie.
Notatkę z analizy filmu każdy uczeń ma sporządzić w postaci mapy pojęć.
Z mapy ma wynikać część wspólna każdego elementu zagadnienia i to, czym się różnią.
Notatki prezentują wybrani uczniowie.
Nauczyciel odpowiednio ocenia ich zaangażowanie.
Animacja 3D „Podział i zastosowanie przekładni mechanicznych”
Nauczyciel prezentuje animację 3D.
Prosi uczniów o samodzielne przeszukanie internetu i znalezienie zdjęć podobnych do tych zamieszczonych w animacji.
Uczniowie zamieszczają zdjęcia w wirtualnej przestrzeni wspólnej dla klasy lub zapisują we własnych zasobach i przesyłają je nauczycielowi
Nauczyciel prezentuje zdjęcia i prosi klasę o nazwanie tych grafik (podanie informacji na temat tego, co przedstawiają).
Zestaw zdjęć wędruje do zasobów klasy jako notatka z zajęć.
Interaktywne materiały sprawdzające
Interaktywne materiały sprawdzające zawarte w e‑materiale mogą być użyte co najmniej w czterech różnych formułach zależnych od sytuacji dydaktycznej:
jako materiały sprawdzające wiedzę – w przypadku niewystarczającej liczby pytań lub zadań mogą być włączone do testu przygotowanego na ich podstawie przez nauczyciela,
jako materiały wprowadzające, rozbudzające ciekawość uczniów związaną z materiałem, który za chwilę będą analizować,
jako materiały aktywizujące podczas realizacji działań związanych z e‑materiałem – przerywnik po dłuższej pracy w grupie lub dodatek informacyjny do pracy uczniów,
jako materiały utrwalające nabytą wiedzę po „przerobionym” materiale lub jego części.
Interaktywne materiały sprawdzające z założenia są przeznaczone do wskazanych części e‑materiału. I tak na przykład:
materiałami przypisanymi do animacji 3D „Części maszyn stosowane w mechanice” mogą być ćwiczenia: 5 - Rodzaje łożysk oraz ćwiczenie ora 6 - Funkcje łożysk,
do filmu „Wykonywanie połączeń części maszyn” przypisane są ćwiczenia: 1 - Podział połączeń ćwiczenie oraz 2 - Rodzaje połączeń,
do filmu „Podział części maszyn” można zastosować m.in. ćwiczenia: 4 - Rodzaje części maszyn oraz ćwiczenie oraz 7 - Elementy maszyn i urządzeń,
materiałem sprawdzającym dla animacji 3D „Podział i zastosowanie przekładni mechanicznych” będzie ćwiczenie 3 - Przekładnie mechaniczne,
Ćwiczenie 8 - Test może stanowić podsumowanie zajęć lub ich początek (pre–test).
Właściwe wykorzystanie interaktywnych materiałów sprawdzających w odpowiednim momencie lekcji będzie zależało również od jej dynamiki i składu klasy oraz pomysłu na jej przeprowadzenie przez nauczyciela. Stąd warto zapoznać się z zawartością tych materiałów, aby jak najlepiej i jak najskuteczniej je wykorzystać.
Materiały te należy stosować w zależności od omawianego fragmentu tematu jako jego uzupełnienie lub przerywnik. Nauczyciel może wprowadzić pracę w parach lub elementy oceny koleżeńskiej, która polega na tym, że po rozwiązaniu zadań uczniowie konsultują odpowiedzi z kolegą z ławki. Uczeń powinien móc skorzystać z pomocy nauczyciela i uzyskać od niego informację zwrotną.
Na prośbę nauczyciela ćwiczenia – w zależności od procesu dydaktycznego – uczeń może wykonywać w grupie lub indywidulanie.
Przykład wykorzystania interaktywnych materiałów sprawdzających:
Nauczyciel wyświetla film „Wykonywanie połączeń części maszyn” i zatrzymuje go w odpowiednich momentach, wskazując na jego najważniejsze elementy.
Następnie wyświetla ćwiczenie 1 - Podział połączeń z interaktywnych materiałów sprawdzających.
Uczniowie samodzielnie rozwiązują zadanie.
Nauczyciel daje szansę na udzielenie prawidłowych odpowiedzi każdemu z uczniów, wyznacza odpowiednią ilość czasu na ich wykonanie. Prosi następnie o zaprezentowanie odpowiedzi na forum klasy.
W przypadku problemów z rozwiązaniem zadań nauczyciel udziela pomocy w zrozumieniu zagadnień i naprowadza na poprawną odpowiedź.
Nauczyciel po uzyskaniu prawidłowych rozwiązań wyjaśnia każde z nich, aby pomóc w ich zrozumieniu uczniom, którzy nie znają na nie odpowiedzi.
Prawidłowo rozwiązane zadania mogą być wyświetlane przez nauczyciela, np. na tablicy interaktywnej.
Teraz nauczyciel skupia się na każdym z połączeń, prezentując film i dopowiadając jak poprzednio.
Następnie uczniowie indywidualnie wykonują ćwiczenie 2 - Rodzaje połączeń.
Na zakończenie nauczyciel łączy uczniów w grupy i prosi o ułożenie zadań podobnych do ćwiczenia 1 i 2.
Uczniowie przekazują sobie nawzajem wymyślone zadania i w ramach pracy samodzielnej rozwiązują je na zajęciach lub w domu.
Praca uczniów poza zajęciami
E‑materiał ułatwia nauczycielowi prowadzenie zajęć dydaktycznych na poziomie rozszerzającym. Możliwość dostępu zdalnego do materiałów i ich analiza pozwala realizować działania metodą projektu.
Na zajęciach poprzedzających rozpoczęcie projektu nauczyciel ustala cele ogólne projektu. W przypadku MEP.01.4 może to być poznanie przekładni mechanicznych. Kolejny element to szczegółowe założenia projektu, np. omówienie wybranego rodzaju przekładni, a potem szczegółowe przedstawienie jej elementów oraz zasady działania. Na tej podstawie nauczyciel prosi uczniów, aby zaproponowali temat projektu i jego zakres.
Poza lekcją - przygotowania projektu:
Uczniowie na podstawie e‑materiału oraz założeń w postaci celu głównego i celów szczegółowych zastanawiają się i proponują zakres tematyczny projektu oraz jego temat.
Uczniowie konsultują się z nauczycielem. Na podstawie założeń przedstawionych przez uczniów i przeanalizowanych i przedyskutowanych przez uczniów i nauczyciela (kontakt osobisty lub zdalny poza zajęciami) powstaje instrukcja.
Instrukcja powinna zawierać temat projektu, jego cele, zadania dla konkretnego ucznia lub grupy uczniów (zaproponowane przez uczniów), wskazówki od nauczyciela, źródła informacji (czyli nasze e‑materiały i inne źródła), termin ustalony wspólnie z uczniami, sposób i czas prezentacji lub wykonania działania, a także terminy konsultacji z nauczycielem. Nauczyciel ustala również kryteria oceny pracy.
Podsumowanie projektu:
Przykładem podsumowana poza prostą prezentacją zagadnienia może być realizacja prezentacji wszelkich materiałów związanych z tematem w postaci galerii zdjęć lub wystawy plakatów. Poza działaniami uczniowie przedstawią do oceny opracowany projekt w postaci scenariusza lekcji i realizacji z zadań przez poszczególnych uczniów w grupie.
Praca z uczniami z SPE
E‑materiały są dobrą podstawą do pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych. E‑materiały wprowadzają nową treść, a to wymaga od nauczyciela namysłu nad tym, w jaki sposób ułatwić uczniowi poznanie i samodzielną obserwację. E‑materiały wspierają ten element. Podczas prowadzenia zajęć przez nauczyciela ważne staje się wskazanie istotnych, typowych i indywidualnych cech prezentowanych rzeczy i zjawisk (procedur). W poznawanie zagadnień związanych z podziałem, rodzajami i zastosowaniem części maszyn (w tym połączeń) dzięki e‑materiałom możemy zaangażować różne sfery funkcjonowania dziecka (emocjonalno‑motywacyjną, instrumentalną i społeczną). W przypadku różnych uczniów różne będą warunki i przebieg uczenia się. Stąd konieczność połączenia rozpoznania obszarów niezaburzonego i zaburzonego funkcjonowania ucznia z e‑materiałami, aby optymalnie ułatwić poznanie bezpośrednie lub pośrednie prezentowanych zagadnień. Przede wszystkim należy skupić się na niezaburzonych procesach psychofizycznych ucznia. Poznawanie zasad działania i informacji dotyczących budowy powinno odbywać się stopniowo, w dłuższym czasie, mniejszymi partiami, w miarę możliwości polisensorycznie.
Indywidualizowanie pracy z uczniem
Zastosowanie różnych form i podejść do przekazywania informacji w tym e‑materiale zapewni nauczycielowi możliwość indywidualizowania pracy z każdym uczniem.
Informację o budowie i zasadach działania można stopniowo wprowadzać poprzez kolejne przedstawianie multimediów oraz polisensoryczną pracę z animacjami 3D (niektóre zagadnienia prezentowane w filmie oraz na animacjach można potraktować jako rozszerzenie tematu).
Ważnym elementem jest łączenie tekstu pisanego i mówionego (czytany tekst z ekranu) z obrazem (filmy i animacje). Wydaje się to zbędnym powieleniem treści, ale w przypadku pewnej grupy uczniów jest niezbędne we właściwym przyswojeniu przekazywanej wiedzy.
Dołączenie do e‑materiałów elementów prezentacji lub galerii zdjęciowych (galeria wytworzona przez uczniów w ramach projektu) daje możliwości zindywidualizowania procesu uczenia i uczenia się ucznia.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wymagania techniczne
Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych zasobów platformy www.zpe.gov.pl.
System operacyjny:
Windows lub nowszy
OS X lub nowszy
GNU/Linux z jądrem w wersji lub nowszej RAM
Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:
Chrome w wersji
Firefox w wersji
Safari w wersji
Opera w wersji
Microsoft Edge w wersji
Internet Explorer w wersji
Urządzenia mobilne:
RAM iPhone/iPad z systemem iOS lub nowszym
Tablet/Smartphone z systemem Android (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium (lub nowszym), np. Chrome , Samsung Browser , szerokość co najmniej
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści