Wraz z wiekiem pasmo odbieranych przez człowieka fal akustycznych ulega zmianie. W wyniku procesu starzenia się komórki receptorowe ulegają stopniowej degeneracji, co upośledza ich zdolność do odbioru fal dźwiękowych, szczególnie tych o wysokich częstotliwościach.

Film przedstawia dwie starsze kobiety siedzące obok siebie w fotelach. Kobiety rozmawiają.

Lokalizacja źródła dźwięku jest możliwa dzięki różnicy w czasie odbioru fali dźwiękowej przez lewe i  prawe ucho. Różnica ta rośnie wraz z rozstawem uszu. Dlatego np. psy o mniejszych czaszkach, jak rasy Yorkshire terrier, gorzej lokalizują źródło dźwięku niż chociażby owczarki niemieckie. (Na podstawie: Stanley Coren, „Tajemnice psiego umysłu”).

Film przedstawia leżącego na trawie owczarka niemieckiego. Pies rozgląda się wokół siebie.

Echolokacja u nietoperza polega na porównywaniu emitowanych przez niego dźwięków z odbitym od obiektów echem. Służy znajdowaniu przeszkody lub identyfikacji ofiary. Ocena informacji, która dociera z echem do zwierzęcia, jest możliwa dzięki specjalnej budowie układu słuchowego oraz kory słuchowej. Obecne w tych strukturach neurony odpowiadają za reakcję na różnice częstotliwości fal emitowanych i fal odbitych od danego przedmiotu. Ich analiza pozwala nietoperzowi określić prędkość oraz kierunek poruszania się zlokalizowanego obiektu. Umiejętność emitowania ultradźwięków w zakresie 61–63 Hz umożliwia mu polowanie na ofiary o rozmiarach mniejszych niż 1 cm.

Zdjęcie przedstawia dwa nietoperze wiszące na gałęzi drzewa głowami w dół. Zwierzęta osłaniają swoje ciało i głowę skrzydłami.

Barciak większy, motylica (Galleria mellonella), według naukowców z Uniwersytetu Strathclyde w Glasgow jest najlepiej słyszącym zwierzęciem świata. Rejestruje dźwięki o częstotliwościach do 300 000 Hz.

Zdjęcie przedstawia pień drzewa, na którym siedzi motylica. To niewielki owad o brązowych skrzydłach.