Beznadziejne czasy Jaruzelskiego, w których prawie wszystko było na kartki, sklepy świeciły pustkami, a do tego telewizja była nędzna, bo nie pokazywano w niej amerykańskich filmów, porównywano z epoką Gierka, gdy filmy produkcji USA emitowano w ogromnej ilości, półki sklepowe były w miarę pełne, a na dodatek można było kupić zachodnie towary, nie tylko coca‑colę. Ten kontrast zrodził mit Gierka jako dobrego gospodarza, utrwalony później już w III RP na początku lat 90., gdy półki sklepowe były wprawdzie pełne jak nigdy po wojnie, ale pojawiło się bezrobocie i inne problemy społeczne, których nie było w epoce Gierka. To utrwaliło jego mit, bo mało kto pamiętał o drugim pięcioleciu dekady lat 70. […]

Cała jego polityka otwarcia na Zachód była akceptowana przez Moskwę, choć w pewnych granicach, bo towarzysze radzieccy z rosnącym niepokojem obserwowali narastające zadłużenie Polski i są ślady, że Breżniew oraz inni kremlowscy przywódcy mówili: trochę za daleko idziecie. Poza tym Gierek znacznie bardziej niż Gomułka uzależnił Polskę od ZSRR, […] budowa szerokotorowej linii kolejowej do Huty Katowice była skazaniem jej na dostawy rudy wyłącznie ze Związku Radzieckiego, podobne przykłady można mnożyć, jak np. eksport statków do ZSRR poniżej kosztów ich wytwarzania. Rozliczano to w absurdalnej walucie – rublu transferowym, gdzie jeden dolar wart był 60 kopiejek. […] Prawda była bolesna, bo kupowaliśmy podzespoły na Zachodzie, a za gotowe statki wyeksportowane do ZSRR dostawaliśmy ruble transferowe. Mogliśmy za tę „walutę” kupić wyłącznie radziecką ropę naftową, gaz i rudę, bo inne towary ze Wschodu w Polsce nie cieszyły się zainteresowaniem. Postępujące uzależnienie od ZSRR w czasach Gierka jest faktem, o którym często zapominamy. […]

W 1976 roku władza nienastarczająca z produkcją dóbr konsumpcyjnych, szczególnie mięsa po stosunkowo niskich cenach, decyduje się na drastyczną podwyżkę. Wywołało to protesty w Radomiu i Ursusie i mimo słynnych ścieżek zdrowia, które pamiętamy, ludzie wyczuli wtedy, że władza jest słaba. Premier Jaroszewicz jeszcze tego samego dnia cofnął podwyżki, a Edward Gierek zabronił używania broni palnej, bo wiedział, że próba tłumienia protestów może i byłaby skuteczna, ale politycznie by go zabiła, bo przeciwnicy by go wyeliminowali. Gierek doskonale pamiętał, że sam doszedł do władzy w wyniku użycia broni przez Gomułkę podczas wydarzeń Grudnia '70.

A Cytat za: Nie było żadnego „Pomożemy!”. Mity na temat Edwarda Gierka, Nowa Trybuna Opolska (nto.pl).