Symulacja przedstawia płaszczyzny urbanizacji. Na slajdzie pierwszym znajduje się tekst. Płaszczyzna przestrzenna urbanizacji polega na powiększaniu się przestrzeni miasta. Powiększanie się miasta odbywa się poprzez włączanie w jego granice podmiejskich miejscowości, budowę nowych osiedli i przebudowę wiejskiego krajobrazu na miejski. Płaszczyzna przestrzenna to także tworzenie się nowych miast. Podczas urbanizacji wzrasta powierzchnia miasta, a przedmieścia są absorbowane w granice miasta. Proces ten może skutkować zatarciem się granic między wsią i miastem. Przykładem tego jest m.in. zmiana w użytkowaniu terenu (z rolniczego na przestrzeń przemysłową, handlowo‑usługową itp.). Płaszczyznę przestrzenną opisuje m.in. wskaźnik określający liczbę miast na jednostkę powierzchni. Obok znajduje się ilustracja. Przedstawia płaszczyznę przestrzenną. W centrum miasta występuje największa gęstość zaludnienia. Na przedmieściach jest mniejsza a najmniejsza na obszarze pozamiejskim. Na slajdzie znajduje się tekst. Płaszczyzna demograficzna odnosi się do zmian w liczbie ludności zamieszkującej obszary miejskie. Wynikiem urbanizacji jest wzrost gęstości zaludnienia oraz wzrost liczby ludności miejskiej w ogólnej liczbie ludności danego obszaru. W tym czasie zwiększa się przyrost naturalny na obszarze miejskim oraz liczba migracji do miast. Urbanizację demograficzną opisują wskaźniki określające procentowy udział ludności miejskiej w ogólnej liczbie ludności kraju (na danym obszarze), wskaźnik określający rozmieszczenie ludności w miastach ze względu na ich klasę itp. Obok znajduje się ilustracja. Przedstawia ona płaszczyznę demograficzną. W centrum miasta występuje największa liczba ludności. Na przedmieściach jest mniejsza a najmniejsza na obszarze pozamiejskim. Na trzecim slajdzie znajduje się tekst. Płaszczyzna społeczna urbanizacji obejmuje zmiany w stylu życia ludzi, tzn. porzucenie zachowań typowych dla mieszkańców wsi na rzecz zachowań przyjętych przez mieszkańców miast. Proces urbanizacji sprzyja rozpowszechnieniu się miejskiego stylu życia w strefach podmiejskich, co jest utożsamiane z korzystaniem ludności zamieszkałej na obszarze pozamiejskim z usług miastowych, rozpowszechnieniem się „mody miastowej” oraz zmianą zachowania. Wskaźniki opisujące urbanizację pod względem społecznym to wskaźniki odnoszące się do stylu życia i korzystania z instytucji kultury (kino, teatr itp.). Obok znajduje się ilustracja. Przedstawia ona płaszczyznę społeczną. W centrum miasta występuje największe rozpowszechnienie miejskiego stylu życia. Na przedmieściach jest mniejsze a najmniejsze na obszarze pozamiejskim. Na slajdzie czwartym znajduje się tekst. Płaszczyzna ekonomiczna urbanizacji obejmuje wszystkie zmiany zachodzące w strukturze zawodowej ludności. Urbanizacja przyczynia się do wzrostu udziału usług oraz przemysłu w strukturze zatrudnienia oraz do zróżnicowania zawodowego i materialnego wśród ludzi zamieszkujących wsie i miasta. Wskaźniki opisujące urbanizację w płaszczyźnie ekonomicznej to np. wskaźnik struktury zatrudnienia w podziale na sektory, wskaźnik określający wyposażenie gospodarstw domowych czy mieszkań, inaczej poziomu życia. Obok znajduje się ilustracja. Przedstawia ona płaszczyznę ekonomiczną. W centrum miasta występuje największe zatrudnienie w usługach. Na przedmieściach jest mniejsze a najmniejsze na obszarze pozamiejskim. Na przedmieściach znajduje się największe zatrudnienie w przemyśle. Mniejsze jest na obszarze pozamiejskim. Natomiast zatrudnienie w rolnictwie występuje tylko na obszarze pozamiejskim.