Zwróć uwagę na tematykę wierszy, w jakim wieku są osoby mówiące w wierszu, jaką formę przyjmują (monologu albo dialogu).

1. Zasada zestawienia wierszy, temat podjęty: oba dotyczą twórczości, roli poety w świecie i prezentują stosunek do pośmiertnej sławy.

2. Konteksty literackie i biograficzne:  oda Horacego, pieśń Kochanowskiego; Staff znajduje się u schyłku życia, Tuwim ma życie przed sobą.

3. Kreacja nadawcy i odbiorcy: w obu wierszach nadawcą jest poeta, który rozlicza się ze swoim życiem i twórczością; w wierszu Tuwima adresatem jest los; w wierszu Staffa brak określonego odbiorcy.

4. Ujęcie tematu: oba wiersze to monologi liryczne, Tuwim jednak zwraca się do losu, Staff zaś nie precyzuje odbiorcy; w obu utworach podmiot liryczny ma odmienną pozycję; w obu utworach zostają zestawione twórczość i życie w rozumieniu fizycznym, z tym że u Tuwima między tymi sferami jest wyraźny rozdźwięk, a u Staffa harmonia, sfery te dopełniają się wzajemnie.

We wstępie napisz, czym różnią się od siebie poeci, których wiersze analizujesz, gdzie sytuują się w tradycji literackiej. Zwróć uwagę także na to, co ich łączy – na wspólne elementy obu dzieł i tematykę, jaką podejmują.

Propozycja wstępu:

Julian Tuwim i Leopold Staff pozornie różnią się od siebie nie tylko w sensie pokoleniowym, ale też pod względem cech charakterystycznych dla swojej twórczości poetyckiej oraz tradycji, z jakiej czerpią. Uważna lektura ich dwóch dzieł – Do losu Tuwima oraz Ostatni z mego pokolenia... Staffa – pozwala jednak dostrzec liczne punkty wspólne, przede wszystkim w zakresie postrzegania przez nich problemu twórczości, a także stosunku do pośmiertnej sławy, a zatem tego, co wpisuje się w znany topos non omnis moriar.