Film opowiada o motywie non omnis moriar w poezji XX wieku
Polecenie 2
Wyjaśnij, jaką deklarację składa podmiot liryczny w wierszu Bronisława Maja i jaki ten utwór ma związek z frazą non omnis moriar.
Bronisław Maj***
Za oknem deszcz, szklanka herbaty na stole, lampa - tak, może naiwnie, widzę cię, za pięć, za dwadzieścia, za sto dwadzieścia pięć lat, odczytującego ten wiersz: myślącego o mnie, człowieku sprzed dwudziestu czy stu dwudziestu lat - jak żyłem? Ja i moja epoka: beznadziejnie zmęczeni ludzie, kilka dat, miejsc klęski, nazwisk: zaklęć, które powtarzaliśmy wtedy, z dziecinną nadzieją żyjących, głupsi od ciebie o mądrość, którą czas dał tobie: żyjącemu po wszystkim: po nas, po wszystkich. - Tak mało umiem ci przekazać, tyle co wszyscy. Lecz przecież żyłem i nie chcę umrzeć cały: pozostać dla ciebie każdym, przedmiotem statystycznej litości albo pogardy. To, co było tylko, tylko mną, jest poza historią. Więc powiem o sobie jedyną obu nam dostępną mową: o zapachu mokrego kurzu miejskiego za oknem (spadł deszcz), o stole uwierającym łokcie, tykaniu zegara, smaku gorącej herbaty, o świetle lampy, które raziło mnie w oczy kiedy pisałem ten wiersz - powszechną mową wszystkich pięciu zmysłów, śmiertelnych.
