Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Miłosz Biedrzycki

Przedmiot: Język polski

Temat: Kontusz, karabela i kołtun. Kultura sarmacka w Polsce

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
1) przetwarza i hierarchizuje informacje z tekstów, np. publicystycznych, popularnonaukowych, naukowych;
2) analizuje strukturę tekstu: odczytuje jego sens, główną myśl, sposób prowadzenia wywodu oraz argumentację;
III. Tworzenie wypowiedzi.
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
1) zgadza się z cudzymi poglądami lub polemizuje z nimi, rzeczowo uzasadniając własne zdanie;
2) buduje wypowiedź w sposób świadomy, ze znajomością jej funkcji językowej, z uwzględnieniem celu i adresata, z zachowaniem zasad retoryki;
4) zgodnie z normami formułuje pytania, odpowiedzi, oceny, redaguje informacje, uzasadnienia, komentarze, głos w dyskusji;
IV. Samokształcenie.
1. rozwija umiejętność pracy samodzielnej między innymi przez przygotowanie różnorodnych form prezentacji własnego stanowiska;
2. porządkuje informacje w problemowe całości poprzez ich wartościowanie; syntetyzuje poznawane treści wokół problemu, tematu, zagadnienia oraz wykorzystuje je w swoich wypowiedziach;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele lekcji. Uczeń:

  • wskazuje najważniejsze cechy kultury sarmackiej;

  • omawia refleksje na temat autostereotypów;

  • zabiera głos w debacie;

  • wymienia pozytywne i negatywne aspekty kultury sarmackiej oraz omówi ich konsekwencje.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja;

  • mapa myśli.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Uczeń przed lekcją przygotowuje refleksje na temat wyobrażeń społeczności na własny temat (autostereotypy). Jakie autostereotypy mogą być pożyteczne, a jakie – szkodliwe? Jakie zagrożenia mogą wiązać się ze zbyt dużą rozbieżnością autostereotypu i stanu faktycznego? Dyskusja zostanie przeprowadzona podczas zajęć.

  2. Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Wprowadzenie” i „Przeczytaj”.

Faza wprowadzająca:

  1. Wymiana obserwacji i przemyśleń w formie dyskusji (na temat podany przed zajęciami).

  2. Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i wspólnie z uczniami ustala cele zajęć i kryteria sukcesu.

  3. Uczniowie w parach przygotowują mapę myśli podsumowującą informacje z sekcji „Wprowadzenie” i „Przeczytaj”.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Audiobook” i indywidualnie wykonują polecenia 1 i 2. Następnie wybrani uczniowie odczytują odpowiedzi.

  2. Uczniowie indywidualnie wykonują ćwiczenia z sekcji „Sprawdź się”. Nauczyciel, o ile są możliwości techniczne, odtwarza nagranie piosenki Jacka Kaczmarskiego Elekcja.

  3. Nauczyciel inicjuje debatę „za” i „przeciw” na temat: Czy dostosowana do współczesnych warunków wersja sarmatyzmu (szerzej – ideałów szlachty Rzeczypospolitej Obojga Narodów) może być użyteczną i pozytywną podstawą tożsamości Polaków w XXI w.? Zadaniem uczniów jest zaprezentowanie argumentów „za” i „przeciw” oraz przekonanie innych do swoich poglądów. Uczniowie uzyskują od nauczyciela informacje, jak należy dyskutować, wyrażać swoje zdanie bez prowokacji i osobistych ataków. Każda grupa musi mieć taki sam czas na wypowiedź.
    Przebieg:
    - Podział uczniów na dwie grupy.
    - Wyznaczenie czasu na przygotowanie argumentów.
    - Prezentacja argumentów.
    - Podsumowanie wyników debaty oraz ocena jakości i siły argumentów.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie wraz z nauczycielem podsumowują wnioski z dyskusji kończącej fazę realizacyjną i próbują ustalić odpowiedź na pytanie: jeśli nie sarmatyzm, to co?

  2. Nauczyciel ponownie odczytuje temat lekcji i przeprowadza krótką rozmowę na temat spełnienia kryteriów sukcesu.

Praca domowa:

  1. Wskaż dwa elementy kultury sarmackiej, które w twojej opinii warto kultywować współcześnie. Uzasadnij swoją odpowiedź.

  2. Przeprowadź wywiad w swoim otoczeniu (rodzinnym lub towarzyskim) na temat stosunku do dziedzictwa kultury szlacheckiej jako formy polskiej tożsamości. Uzupełnij zebrane opinie własnymi przemyśleniami.

Materiały pomocnicze:

  • Janusz Maciejewski, Sarmatyzm jako formacja kulturowa, „Teksty: teoria literatury, krytyka, interpretacja” 1974, nr 4 (16).

  • Juliusz A. Chrościcki, Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, PWN, Warszawa, 1974.

Wskazówki metodyczne

  • Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Audiobook”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.