Dla nauczyciela
Autor: Miłosz Biedrzycki
Przedmiot: Język polski
Temat: Kontusz, karabela i kołtun. Kultura sarmacka w Polsce
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele lekcji. Uczeń:
wskazuje najważniejsze cechy kultury sarmackiej;
omawia refleksje na temat autostereotypów;
zabiera głos w debacie;
wymienia pozytywne i negatywne aspekty kultury sarmackiej oraz omówi ich konsekwencje.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
dyskusja;
mapa myśli.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Uczeń przed lekcją przygotowuje refleksje na temat wyobrażeń społeczności na własny temat (autostereotypy). Jakie autostereotypy mogą być pożyteczne, a jakie – szkodliwe? Jakie zagrożenia mogą wiązać się ze zbyt dużą rozbieżnością autostereotypu i stanu faktycznego? Dyskusja zostanie przeprowadzona podczas zajęć.
Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Wprowadzenie” i „Przeczytaj”.
Faza wprowadzająca:
Wymiana obserwacji i przemyśleń w formie dyskusji (na temat podany przed zajęciami).
Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i wspólnie z uczniami ustala cele zajęć i kryteria sukcesu.
Uczniowie w parach przygotowują mapę myśli podsumowującą informacje z sekcji „Wprowadzenie” i „Przeczytaj”.
Faza realizacyjna:
Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Audiobook” i indywidualnie wykonują polecenia 1 i 2. Następnie wybrani uczniowie odczytują odpowiedzi.
Uczniowie indywidualnie wykonują ćwiczenia z sekcji „Sprawdź się”. Nauczyciel, o ile są możliwości techniczne, odtwarza nagranie piosenki Jacka Kaczmarskiego Elekcja.
Nauczyciel inicjuje debatę „za” i „przeciw” na temat: Czy dostosowana do współczesnych warunków wersja sarmatyzmu (szerzej – ideałów szlachty Rzeczypospolitej Obojga Narodów) może być użyteczną i pozytywną podstawą tożsamości Polaków w XXI w.? Zadaniem uczniów jest zaprezentowanie argumentów „za” i „przeciw” oraz przekonanie innych do swoich poglądów. Uczniowie uzyskują od nauczyciela informacje, jak należy dyskutować, wyrażać swoje zdanie bez prowokacji i osobistych ataków. Każda grupa musi mieć taki sam czas na wypowiedź.
Przebieg:
- Podział uczniów na dwie grupy.
- Wyznaczenie czasu na przygotowanie argumentów.
- Prezentacja argumentów.
- Podsumowanie wyników debaty oraz ocena jakości i siły argumentów.
Faza podsumowująca:
Uczniowie wraz z nauczycielem podsumowują wnioski z dyskusji kończącej fazę realizacyjną i próbują ustalić odpowiedź na pytanie: jeśli nie sarmatyzm, to co?
Nauczyciel ponownie odczytuje temat lekcji i przeprowadza krótką rozmowę na temat spełnienia kryteriów sukcesu.
Praca domowa:
Wskaż dwa elementy kultury sarmackiej, które w twojej opinii warto kultywować współcześnie. Uzasadnij swoją odpowiedź.
Przeprowadź wywiad w swoim otoczeniu (rodzinnym lub towarzyskim) na temat stosunku do dziedzictwa kultury szlacheckiej jako formy polskiej tożsamości. Uzupełnij zebrane opinie własnymi przemyśleniami.
Materiały pomocnicze:
Janusz Maciejewski, Sarmatyzm jako formacja kulturowa, „Teksty: teoria literatury, krytyka, interpretacja” 1974, nr 4 (16).
Juliusz A. Chrościcki, Pompa funebris. Z dziejów kultury staropolskiej, PWN, Warszawa, 1974.
Wskazówki metodyczne
Uczniowie mogą przed lekcją zapoznać się z multimedium z sekcji „Audiobook”, aby aktywnie uczestniczyć w zajęciach i pogłębiać swoją wiedzę.