R1Yz38Gdk4R9k

Na zdjęciu znajduje się biały megafon przytwierdzony metalową opaską do betonowego słupa. Nad nim są druty wysokiego napięcia. W tle jasnoniebieskie niebo.

1. Powiadamianie, ostrzeganie i alarmowanie

Podstawowym dokumentem prawodawstwa Rzeczypospolitej Polskiej odnoszącym się do systemu wykrywania skażeń i alarmowania jest Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie systemów wykrywania skażeń i powiadamiania o ich wystąpieniu oraz właściwości organów w tych sprawach z 7 stycznia 2013 r. Określa ono nie tylko funkcjonowanie omawianego systemu, ale także definiuje najważniejsze pojęcia (czynności), których poznanie jest niezbędne do zrozumienia działania Krajowego Systemu Wykrywania Skażeń i Alarmowania (KSWSiA). Pojęcia te przedstawiono poniżej w formie grafiki interaktywnej.

RJLqnnFjE3gvK1

Aplikację tworzy ułożony w okrąg z 9 okrągłych ilustracji diagram. W środku, pomiędzy ilustracjami, mieści się hasło: Podstawowe pojęcia związane z KSWSiA. Ilustracje to czarne piktogramy na jasnożółtym tle. Ilustracja nr 1 przedstawia czarny dzwonek; po obu stronach dzwonka umieszczono po trzy zakrzywione linie w kształcie półksiężyca. Nad dzwonkiem znajduje się napis: Alarm. Ilustracja 2 to ekran smartfona, przed którym mieści się dłoń i palec wskazujący skierowany na numer 112. Nad piktogramem widnieje napis: Alarmowanie. Ilustracja nr 3 przedstawia osobę siedzącą między dwoma komputerami. W tle znajduje się ekran i napis: Monitorowanie skażeń. Ilustracja nr 4 to uchwycenie biegnącej w prawo osoby, która oświetla sobie drogę latarką. Na ilustracji nr 5 znajduje się osoba skierowana przodem do obserwatora. Jej lewa dłoń jest powiększona kilkakrotnie, wzniesiona i otwarta na znak „stop”. Powyżej umieszczono napis: Ostrzeganie. Ilustracja nr 6 przedstawia siedzące w dwóch rzędach w auli osoby, w tle mieści się ekran z wyświetlaną postacią pośrodku. Piktogramowi towarzyszy napis: Powiadamianie. Ilustracja nr 7 przedstawia wykres słupkowy. Powyżej mieści się napis: Prognozowanie. Na ilustracji nr 8 znajduje się czarne jabłko. Na jego powierzchni mieszczą się trzy połączone okręgi. Powyżej ulokowano napis: Skażenie. Ilustracja nr 9 przedstawia dwie równoległe faliste linie, dzielące poziomo ilustrację na dwie części. Poniżej mieszczą się dwie ryby, które w miejscu oka mają narysowane białe krzyżyki. Powyżej napis: Zakażenie.

Aplikację tworzy ułożony w okrąg z 9 okrągłych ilustracji diagram. W środku, pomiędzy ilustracjami, mieści się hasło: Podstawowe pojęcia związane z KSWSiA. Ilustracje to czarne piktogramy na jasnożółtym tle. Ilustracja nr 1 przedstawia czarny dzwonek; po obu stronach dzwonka umieszczono po trzy zakrzywione linie w kształcie półksiężyca. Nad dzwonkiem znajduje się napis: Alarm. Ilustracja 2 to ekran smartfona, przed którym mieści się dłoń i palec wskazujący skierowany na numer 112. Nad piktogramem widnieje napis: Alarmowanie. Ilustracja nr 3 przedstawia osobę siedzącą między dwoma komputerami. W tle znajduje się ekran i napis: Monitorowanie skażeń. Ilustracja nr 4 to uchwycenie biegnącej w prawo osoby, która oświetla sobie drogę latarką. Na ilustracji nr 5 znajduje się osoba skierowana przodem do obserwatora. Jej lewa dłoń jest powiększona kilkakrotnie, wzniesiona i otwarta na znak „stop”. Powyżej umieszczono napis: Ostrzeganie. Ilustracja nr 6 przedstawia siedzące w dwóch rzędach w auli osoby, w tle mieści się ekran z wyświetlaną postacią pośrodku. Piktogramowi towarzyszy napis: Powiadamianie. Ilustracja nr 7 przedstawia wykres słupkowy. Powyżej mieści się napis: Prognozowanie. Na ilustracji nr 8 znajduje się czarne jabłko. Na jego powierzchni mieszczą się trzy połączone okręgi. Powyżej ulokowano napis: Skażenie. Ilustracja nr 9 przedstawia dwie równoległe faliste linie, dzielące poziomo ilustrację na dwie części. Poniżej mieszczą się dwie ryby, które w miejscu oka mają narysowane białe krzyżyki. Powyżej napis: Zakażenie.

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/Dbgsec6hP

2. Krajowy System Wykrywania Skażeń i Alarmowania

Jednolity Krajowy System Wykrywania Skażeń i AlarmowaniaKrajowy System Wykrywania Skażeń i AlarmowaniaKrajowy System Wykrywania Skażeń i Alarmowania został utworzony w celu zapobiegania skutkom katastrofy naturalnej, awarii technicznej lub działań terrorystycznych, mogących spowodować wystąpienie skażeńskażenieskażeń chemicznych, biologicznych bądź promieniotwórczych. Dzięki niemu możliwe jest również przeprowadzanie niezbędnych treningów i ćwiczeń. W skład KSWSiA wchodzą systemy: obserwacji, pomiarów, analiz, prognozowania skażeń i powiadamiania o skażeniach. Funkcjonują one lub są uruchamiane w sytuacjach wystąpienia skażeń. Ponadto KSWSiA tworzą również organy i jednostki organizacyjne, które dokonują analizy skażeń i oceny sytuacji oraz opracowują, ogłaszają i wprowadzają działania interwencyjne.

Zadania jednostek wchodzących w skład krajowego systemu to przede wszystkim:

• realizacja sojuszniczych zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej oraz zobowiązań wynikających z ratyfikowanych umów międzynarodowych w zakresie obserwacji i pomiarów skażeń oraz powiadamiania o skażeniach na terytorium RP;

• monitorowanie skażeń, ich wykrywanie i rozpoznanie, umożliwiające natychmiastowe stwierdzenie wzrostu poziomu skażeń w odniesieniu do norm krajowych;

• ostrzeganie i alarmowanie ludności lub Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej o skażeniach;

• opracowywanie ocen eksperckich stanu zagrożenia skażeniami i przygotowywanie zaleceń postępowania ochronnego;

• specjalistyczne doradztwo w zakresie ograniczania zasięgu i skutków oddziaływania skażeń;

• uruchamianie systemów wykrywania skażeń i alarmowania o skażeniach oraz działań interwencyjnych.

RNHS36sETZK631

Ilustracja przedstawia schemat struktury w obrębie której istnieje Krajowy System Wykrywania Skażeń i Alarmowania. Rozpisane są w nim zależności pomiędzy KSWSiA, jego podjednostkami oraz organami zwierzchnymi. I tak główną częścią systemu jest Centrum Dystrybucyjne KSWSiA przekazujące dyspozycje Resortowym systemom wykrywania skażeń i alarmowania o nich oraz Organom i jednostkom organizacyjnym analizującym i oceniającym sytuację skażeń. Sam System stanowi, wraz z innymi systemami kierującymi bezpieczeństwem państwa, część Rządowego Centrum Bezpieczeństwa (RCB). Jest to organ podlegający bezpośrednio premierowi i Radzie Ministrów wraz z Rządowym Zespołem Zarządzania Kryzysowego, a w sytuacjach nagłych Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

Przygotowaniem do wykonywania wyżej opisanych zadań zajmują się organy i jednostki organizacyjne wchodzące w skład KSWSiA. Wykonują to w szczególności przez:

• działania planistyczne (planowanie), organizacyjne i szkoleniowe dotyczące:

  • aktualizacji danych dotyczących potencjalnych źródeł zagrożenia skażeniami,

  • doskonalenia procedur podnoszenia gotowości tych systemów,

  • aktualizacji planów rozmieszczenia punktów wykonujących pomiary skażeń,

  • doskonalenia sposobów i procedur współdziałania w zakresie monitoringu skażeń, ich prognozowania, rozpoznania i w zakresie oceny sytuacji skażeń,

  • tworzenia warunków do preferencyjnego przekazywania informacji w systemach wykrywania skażeń i alarmowania o skażeniach;

• organizowanie szkoleń i doskonalenie osób funkcyjnych w zakresie: wiedzy o właściwościach źródeł skażeń, systemów ochrony przed skażeniami, sposobów dokonywania ich pomiarów, oceny sytuacji związanych z wystąpieniem skażeń, usuwania skutków skażeń oraz prawnych rozwiązań dotyczących zagadnień ochrony przed skażeniami;

• organizowanie oraz prowadzenie ćwiczeń sprawdzających i doskonalących funkcjonowanie tych systemów i procedur.

3. Sygnały alarmowe i komunikaty ostrzegawcze

W załączniku do wspominanego już rozporządzenia opisano sposoby przekazywania sygnałów alarmowych i komunikatów ostrzegawczych powszechnie obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przedstawiono je w aplikacji 1. i tabeli 2.

RbzlPoWOPuvh41

Aplikacja przedstawiająca rodzaje alarmów i sygnałów alarmowych, której interfejs ma postać tabeli demonstrującej ważne kwestie związane z ogłaszaniem i odwoływaniem alarmu. Są to, licząc od góry: opis dźwiękowego sygnału alarmowego, ogólna postać komunikatu w środkach masowego przekazu oraz opis sygnału wizualnego wykorzystywanego wyłącznie podczas ogłaszania alarmu. I tak akustyczny sygnał alarmowy na ogłaszanie alarmu to dźwięk syreny modulowany, czyli o zmiennej wysokości, emitowany w okresie trzech minut, natomiast dźwięk odwołujący alarm to trzyminutowy sygnał ciągły. Nagrania tych sygnałów można odsłuchać klikając ikonę głośnika w samym środku danego pola tabeli. Poniżej znajduje się ogólna formułka komunikatu nadawanego w mediach, rozpoczynającego się od słów Uwaga! Uwaga! Uwaga! Komunikaty te powtarzane są zawsze trzykrotnie. I wreszcie znak wizualny towarzyszący ogłaszaniu alarmu to żółty trójkąt z czarnym obrysem.

Aplikacja przedstawiająca rodzaje alarmów i sygnałów alarmowych, której interfejs ma postać tabeli demonstrującej ważne kwestie związane z ogłaszaniem i odwoływaniem alarmu. Są to, licząc od góry: opis dźwiękowego sygnału alarmowego, ogólna postać komunikatu w środkach masowego przekazu oraz opis sygnału wizualnego wykorzystywanego wyłącznie podczas ogłaszania alarmu. I tak akustyczny sygnał alarmowy na ogłaszanie alarmu to dźwięk syreny modulowany, czyli o zmiennej wysokości, emitowany w okresie trzech minut, natomiast dźwięk odwołujący alarm to trzyminutowy sygnał ciągły. Nagrania tych sygnałów można odsłuchać klikając ikonę głośnika w samym środku danego pola tabeli. Poniżej znajduje się ogólna formułka komunikatu nadawanego w mediach, rozpoczynającego się od słów Uwaga! Uwaga! Uwaga! Komunikaty te powtarzane są zawsze trzykrotnie. I wreszcie znak wizualny towarzyszący ogłaszaniu alarmu to żółty trójkąt z czarnym obrysem.

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/Dbgsec6hP

Decyzje o wprowadzeniu lub ogłoszeniu sygnału alarmowego bądź komunikatu ostrzegawczego, a także o ich odwołaniu, podejmuje właściwy terytorialnie organ administracji publicznej (np. wójt, burmistrz lub prezydent miasta).

Należy pamiętać, że sygnały alarmowe i komunikaty ostrzegawcze mogą być zastosowane wyłącznie w sytuacji rzeczywistego zagrożenia. Stosowanie ich w ramach treningów i ćwiczeń dotyczących systemów wykrywania i alarmowania jest możliwe po ogłoszeniu rozpoczęcia treningów lub ćwiczeń przez właściwe terytorialnie organy administracji publicznej. Musi się to odbyć z 24‑godzinnym wyprzedzeniem, z wykorzystaniem środków masowego przekazu i w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie. Ogłoszenie zawiera także informacje o zakresie i zasięgu terytorialnym prowadzonego treningu lub ćwiczenia.

4. Rodzaje urządzeń służących do ostrzegania i powiadamiania

Sygnały alarmowe oraz komunikaty ostrzegawcze są przekazywane z wykorzystaniem środków alarmowych, których przykłady prezentuje poniższa galeria.

R8LD2LRppJdzs1

Galeria składająca się z 8 zdjęć przedstawiających narzedzie masowego przekazu będące środkami alarmowymi: 1. Regionalne i zakładowe rozgłośnie radiowe oraz stacje telewizyjne, 2. Syreny alarmowe (z sygnalizatorem świetlnym lub bez, elektryczne, sterowane ręcznie), 3. Dzwonki alarmowe (montowane np. w szkołach, hotelach i innych budynkach użyteczności publicznej), 4. Megafony (w tym megafony ręczne), 5. Gongi (stosowane w małych przedsiębiorstwach i zakładach), 6. Buczki i brzęczki (elektryczne, pneumatyczne, parowe) stosowane w pomieszczeniach, gdzie hałas uniemożliwia usłyszenie gongu, 7. Dzwony kościelne (stosowane zwyczajowo), 8. Sygnalizatory świetlne (stosowane w miejscach, gdzie istnieje bardzo duże natężenie hałasu – są one również skierowane do ludzi z wadami słuchu)

RDKi4pLt9qHw61

Galeria składająca się z 8 zdjęć przedstawiających narzedzie masowego przekazu będące środkami alarmowymi: 1. Regionalne i zakładowe rozgłośnie radiowe oraz stacje telewizyjne, 2. Syreny alarmowe (z sygnalizatorem świetlnym lub bez, elektryczne, sterowane ręcznie), 3. Dzwonki alarmowe (montowane np. w szkołach, hotelach i innych budynkach użyteczności publicznej), 4. Megafony (w tym megafony ręczne), 5. Gongi (stosowane w małych przedsiębiorstwach i zakładach), 6. Buczki i brzęczki (elektryczne, pneumatyczne, parowe) stosowane w pomieszczeniach, gdzie hałas uniemożliwia usłyszenie gongu, 7. Dzwony kościelne (stosowane zwyczajowo), 8. Sygnalizatory świetlne (stosowane w miejscach, gdzie istnieje bardzo duże natężenie hałasu – są one również skierowane do ludzi z wadami słuchu)

RT4lX9UGVhixE1

Galeria składająca się z 8 zdjęć przedstawiających narzedzie masowego przekazu będące środkami alarmowymi: 1. Regionalne i zakładowe rozgłośnie radiowe oraz stacje telewizyjne, 2. Syreny alarmowe (z sygnalizatorem świetlnym lub bez, elektryczne, sterowane ręcznie), 3. Dzwonki alarmowe (montowane np. w szkołach, hotelach i innych budynkach użyteczności publicznej), 4. Megafony (w tym megafony ręczne), 5. Gongi (stosowane w małych przedsiębiorstwach i zakładach), 6. Buczki i brzęczki (elektryczne, pneumatyczne, parowe) stosowane w pomieszczeniach, gdzie hałas uniemożliwia usłyszenie gongu, 7. Dzwony kościelne (stosowane zwyczajowo), 8. Sygnalizatory świetlne (stosowane w miejscach, gdzie istnieje bardzo duże natężenie hałasu – są one również skierowane do ludzi z wadami słuchu)

RlBoBD90F7xqJ1

Galeria składająca się z 8 zdjęć przedstawiających narzedzie masowego przekazu będące środkami alarmowymi: 1. Regionalne i zakładowe rozgłośnie radiowe oraz stacje telewizyjne, 2. Syreny alarmowe (z sygnalizatorem świetlnym lub bez, elektryczne, sterowane ręcznie), 3. Dzwonki alarmowe (montowane np. w szkołach, hotelach i innych budynkach użyteczności publicznej), 4. Megafony (w tym megafony ręczne), 5. Gongi (stosowane w małych przedsiębiorstwach i zakładach), 6. Buczki i brzęczki (elektryczne, pneumatyczne, parowe) stosowane w pomieszczeniach, gdzie hałas uniemożliwia usłyszenie gongu, 7. Dzwony kościelne (stosowane zwyczajowo), 8. Sygnalizatory świetlne (stosowane w miejscach, gdzie istnieje bardzo duże natężenie hałasu – są one również skierowane do ludzi z wadami słuchu)

R12vHY4Keir4m1

Galeria składająca się z 8 zdjęć przedstawiających narzedzie masowego przekazu będące środkami alarmowymi: 1. Regionalne i zakładowe rozgłośnie radiowe oraz stacje telewizyjne, 2. Syreny alarmowe (z sygnalizatorem świetlnym lub bez, elektryczne, sterowane ręcznie), 3. Dzwonki alarmowe (montowane np. w szkołach, hotelach i innych budynkach użyteczności publicznej), 4. Megafony (w tym megafony ręczne), 5. Gongi (stosowane w małych przedsiębiorstwach i zakładach), 6. Buczki i brzęczki (elektryczne, pneumatyczne, parowe) stosowane w pomieszczeniach, gdzie hałas uniemożliwia usłyszenie gongu, 7. Dzwony kościelne (stosowane zwyczajowo), 8. Sygnalizatory świetlne (stosowane w miejscach, gdzie istnieje bardzo duże natężenie hałasu – są one również skierowane do ludzi z wadami słuchu)

REd6mWfdW56m41

Galeria składająca się z 8 zdjęć przedstawiających narzedzie masowego przekazu będące środkami alarmowymi: 1. Regionalne i zakładowe rozgłośnie radiowe oraz stacje telewizyjne, 2. Syreny alarmowe (z sygnalizatorem świetlnym lub bez, elektryczne, sterowane ręcznie), 3. Dzwonki alarmowe (montowane np. w szkołach, hotelach i innych budynkach użyteczności publicznej), 4. Megafony (w tym megafony ręczne), 5. Gongi (stosowane w małych przedsiębiorstwach i zakładach), 6. Buczki i brzęczki (elektryczne, pneumatyczne, parowe) stosowane w pomieszczeniach, gdzie hałas uniemożliwia usłyszenie gongu, 7. Dzwony kościelne (stosowane zwyczajowo), 8. Sygnalizatory świetlne (stosowane w miejscach, gdzie istnieje bardzo duże natężenie hałasu – są one również skierowane do ludzi z wadami słuchu)

RWEYBeVXyvFNY1

Galeria składająca się z 8 zdjęć przedstawiających narzedzie masowego przekazu będące środkami alarmowymi: 1. Regionalne i zakładowe rozgłośnie radiowe oraz stacje telewizyjne, 2. Syreny alarmowe (z sygnalizatorem świetlnym lub bez, elektryczne, sterowane ręcznie), 3. Dzwonki alarmowe (montowane np. w szkołach, hotelach i innych budynkach użyteczności publicznej), 4. Megafony (w tym megafony ręczne), 5. Gongi (stosowane w małych przedsiębiorstwach i zakładach), 6. Buczki i brzęczki (elektryczne, pneumatyczne, parowe) stosowane w pomieszczeniach, gdzie hałas uniemożliwia usłyszenie gongu, 7. Dzwony kościelne (stosowane zwyczajowo), 8. Sygnalizatory świetlne (stosowane w miejscach, gdzie istnieje bardzo duże natężenie hałasu – są one również skierowane do ludzi z wadami słuchu)

RKHsqGzkq9M2P1

Galeria składająca się z 8 zdjęć przedstawiających narzedzie masowego przekazu będące środkami alarmowymi: 1. Regionalne i zakładowe rozgłośnie radiowe oraz stacje telewizyjne, 2. Syreny alarmowe (z sygnalizatorem świetlnym lub bez, elektryczne, sterowane ręcznie), 3. Dzwonki alarmowe (montowane np. w szkołach, hotelach i innych budynkach użyteczności publicznej), 4. Megafony (w tym megafony ręczne), 5. Gongi (stosowane w małych przedsiębiorstwach i zakładach), 6. Buczki i brzęczki (elektryczne, pneumatyczne, parowe) stosowane w pomieszczeniach, gdzie hałas uniemożliwia usłyszenie gongu, 7. Dzwony kościelne (stosowane zwyczajowo), 8. Sygnalizatory świetlne (stosowane w miejscach, gdzie istnieje bardzo duże natężenie hałasu – są one również skierowane do ludzi z wadami słuchu)

5. Zasady postępowania po ogłoszeniu oraz po odwołaniu alarmu lub komunikatu ostrzegawczego

Sygnały alarmowe i komunikaty ostrzegawcze są przekazywane ludności cywilnej, aby mogła ona w odpowiedni sposób zareagować na zbliżające się zagrożenie. W związku z tym po ogłoszeniu (a także po odwołaniu) alarmu należy zastosować się do kliku fundamentalnych zasad postępowania.
Przede wszystkim nie można poddać się lękowi i panicepanikapanice – stanom naturalnym w sytuacji poczucia zagrożenia i niepewności. Należy unikać rozpowszechniania niesprawdzonych informacji, pochodzących z niepewnych źródeł. Ważne jest trzeźwe myślenie oraz nieuleganie presji otoczenia. Więcej informacji na temat paniki można znaleźć tutaji7UZfWDfU4tutaj.

W razie ogłoszenia alarmu należy:

• przerwać wykonywane czynności;

• odpowiednio się ubrać;

• wyłączyć wszystkie urządzenia elektryczne (najlepiej głównym wyłącznikiem prądu lub za pomocą bezpieczników), odciąć dopływ gazu (wyłączyć główny zawór), wygasić paleniska w piecach, kuchenkach i kominkach;

• zabrać dokumenty osobiste, zapas żywności, indywidualne środki ochrony przed skażeniami, środki opatrunkowe oraz (w miarę potrzeb i możliwości) latarkę elektryczną, koc, odbiornik radiowy (na baterie) itp.;

• zamknąć okna i drzwi oraz opuścić dom/mieszkanie;

• sprawdzić, czy o alarmie zostali powiadomieni sąsiedzi;

• spędzić zwierzęta z pastwisk i wybiegów do pomieszczeń gospodarskich lub ukryć je w zagłębieniach terenu, wąwozach;

• pospiesznie udać się do wyznaczonych miejsc ukrycia lub schronów;

• zabezpieczyć drogi oddechowe, twarz i skórę oraz unikać kontaktu z pozostawionymi na zewnątrz przedmiotami;

• pomóc słabszym, chorym i niepełnosprawnym;

• bezwzględnie podporządkować się poleceniom służb ochronnych.

Po odwołaniu alarmu należy:

• postępować zgodnie z poleceniami wydawanymi przez służby ratownicze;

• ostrożnie opuścić schron lub ukrycie, omijając jednocześnie wszelkie podejrzane przedmioty (np. pojemniki, torby) oraz miejsca (np. kałuże, plamy nierozpoznanych substancji i zagłębienia terenu);

• przemieszczać się, korzystając jednocześnie z indywidualnych środków ochronnych (chyba że komunikaty służb ratowniczych zezwolą na ich nieużywanie);

• wrócić do miejsc zamieszkania wyłącznie po upewnieniu się, że zagrożenie na pewno zniknęło, a wszelkie niezbędne zabiegi sanitarne zostały wykonane;

• sprawdzić, we współpracy ze specjalistycznymi służbami, czy konstrukcja miejsca zamieszkania nie stanowi zagrożenia;

• zutylizować wodę i żywność, które pozostały w miejscu zamieszkania;

• stale zachowywać ostrożność, a po stwierdzeniu zmian chorobowych u ludzi lub zwierząt natychmiast powiadomić odpowiednie służby.

Po usłyszeniu komunikatu uprzedzającego o zagrożeniu skażeniami oraz komunikatu uprzedzającego o zagrożeniu zakażeniami należy:

• natychmiast włączyć regionalną (lokalną) rozgłośnię radiową lub stację telewizyjną;

• oczekiwać komunikatów i zarządzeń Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz lokalnej stacji sanitarno‑epidemiologicznej;

• zastosować się do instrukcji i wskazówek zawartych w ogłaszanych komunikatach;

• sprawdzić stan posiadanych indywidualnych środków ochrony dróg oddechowych i skóry;

• sprawdzić, czy posiadane zapasy wody, żywności, pasz i leków są wystarczające;

• sprawdzić szczelność pomieszczeń ochronnych;

• odizolować i zamknąć w bezpiecznym miejscu zwierzęta hodowlane i domowe;

• unikać kontaktu z dzikimi zwierzętami, gryzoniami i owadami;

• sprawdzić, czy sąsiedzi usłyszeli komunikat;

• przygotowując się do przejścia do pomieszczeń ochronnych, zabierając ze sobą radioodbiornik na baterie.

Po usłyszeniu komunikatu uprzedzającego o klęskach żywiołowych i zagrożeniu środowiska należy:

• natychmiast włączyć regionalną (lokalną) rozgłośnię radiową lub stację telewizyjną;

• zastosować się do zarządzeń i poleceń wydawanych przez uprawnione organy administracji publicznej oraz służby ratownicze;

• sprawdzić, czy sąsiedzi usłyszeli komunikat;

• w przypadku komunikatu o spodziewanych silnych wiatrach pozamykać wszystkie okna i drzwi, usunąć z miejsc odkrytych (balkonów, tarasów, podwórek) przedmioty, które mogą zostać uniesione przez wiatr, zabezpieczyć pojazdy oraz przygotować się na przerwy w dostawach prądu, wody i gazu.

Podsumowanie

• Jednolity Krajowy System Wykrywania Skażeń i Alarmowania to system utworzony w celu zapobiegania skutkom katastrofy naturalnej, awarii technicznej lub działań terrorystycznych, które mogą spowodować skażenia chemiczne, biologiczne bądź promieniotwórcze.

• W załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie systemów wykrywania skażeń i powiadamiania o ich wystąpieniu oraz właściwości organów w tych sprawach opisano sposoby przekazywania sygnałów alarmowych i komunikatów ostrzegawczych powszechnie obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

• Sygnały alarmowe i komunikaty ostrzegawcze mogą być ogłaszane wyłącznie w sytuacji rzeczywistego zagrożenia – wykorzystanie ich podczas treningów i ćwiczeń dotyczących systemów wykrywania i alarmowania jest możliwe po ogłoszeniu rozpoczęcia treningów lub ćwiczeń. O ćwiczeniach powiadamiają odpowiednie organy, korzystając ze środków masowego przekazu i w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie (z 24‑godzinnym wyprzedzeniem).

• Sygnały alarmowe oraz komunikaty ostrzegawcze są przekazywane z wykorzystaniem środków alarmowych, do których zalicza się środki masowego przekazu (takie jak regionalne i zakładowe rozgłośnie radiowe i stacje telewizyjne), syreny alarmowe, dzwonki alarmowe, megafony, gongi, buczki i brzęczki, dzwony kościelne oraz sygnalizatory świetlne.

• Bardzo ważne jest nie tylko skuteczne przekazanie sygnałów alarmowych i komunikatów ostrzegawczych, ale również odpowiednie zachowanie po ich ogłoszeniu oraz odwołaniu. Najważniejsze, aby nie poddawać się lękowi i panice oraz stosować się do poleceń odpowiednich służb.

• Wzywając pomoc, pamiętaj o numerach alarmowychiybU7Rnjyk_1443513149151_0numerach alarmowych.

iybU7Rnjyk_1443513149151_0

R48sVWEvdwa6W1

Ogólnopolskie numery alarmowe

Słowniczek

Zadania