Podsumowanie

Ciekawostka

Nazwa Blueprint nawiązuje do stosowanej od połowy $\text{XIX}$ w. techniki tworzenia planów i rysunków technicznych, której nowatorstwo polegało na umożliwieniu szybkiego i dokładnego tworzenia kopii. Technika charakteryzowała się białymi liniami na niebieskim tle, co stanowiło negatyw oryginału.

R1ckKtREHBrLD

Rysunek wykonany na granatowym tle przedstawia plan budynku będący przykładem techniki blueprint, Kanada, tysiąc dziewięćset trzydziesty szósty rok. Elewacja została przedstawiona od frontu i z prawego boku. Budynek ma spadzisty dach, składający się z dwóch części. Z jednej wystaje komin. Na szczycie drugiego zamocowany jest krzyż.

Blueprint – charakterystyka

Domyślny Blueprint postaci jest przejrzysty i uporządkowany. Ma on oddzielne obszary przeznaczone do kontroli: kamery, ruchu postaci i skoków. Blueprint do sterowania zachowaniem obiektu używa bloków mających swoje wejścia i wyjścia, które łączone są za pomocą kabli.

Dla ułatwienia w interfejsie zastosowano kolory:

• białe strzałki i kable oznaczają wywoływanie funkcji, czyli przekazywanie sygnału lub wykonanie określonej akcji;

• zielone wtyczki i kable oznaczają przesyłanie wartości liczbowej z zakresu liczb zmiennoprzecinkowych (float);

• żółte kable oznaczają wartości wektorowe, takie jak np. pozycja obiektu w przestrzeni trójwymiarowej;

• niebieskie wtyczki i kable oznaczają obiekty takie jak np. inny blueprint postaci lub element świata gry.

Przykłady wykorzystania wtyczek i kabli znajdziesz w filmie.

Gdy uruchomimy grę, możemy otworzyć podgląd Blueprint w oknie Outliner i zobaczyć jego działanie na żywo. Połączenia, które są aktywne, podświetlają się i pogrubiają.

R1UaPLqESKFQp

Zrzut ekranu przedstawia fragment blueprintu postaci. W program posiada paski narzędzi u góry, u dołu oraz po prawej i po lewej stronie. Po prawej wyświetla się pasek ze szczegółami, w tym z opcjami: Input, Actor Thick, Camera oraz Character. Na środku znajduje się pole, w którym wyświetla się otworzony projekt.

Blueprint – tworzenie nowego obiektu

Tworzenie nowego obiektu zaczynamy od założenia nowego folderu w obszarze Content Browser. Otwieramy go. Klikając prawym przyciskiem myszki, wywołujemy menu i klikamy pozycję Blueprint. Mamy do wyboru kilka zdefiniowanych typów klasy nadrzędnej.

Wśród dostępnych typów klas nadrzędnych znajdziemy między innymi:

Decydując się na którąś z klas, nadajemy tworzonemu obiektowi zestaw domyślnych cech, które uwzględnili twórcy silnika gry.

Obiekt, który powstanie po wybraniu np. opcji Actor, nie ma domyślnie nadanego żadnego modelu. Możemy to zrobić, wybierając z rozwijanego menu w sekcji Components komponent Static Mesh. W obszarze Details odnajdujemy pozycję Static mesh, a następnie wybieramy jedną z dostępnych opcji, np. lampę.

Do obiektu można dodawać kolejne komponenty, np. nadające mu możliwość świecenia, jak komponent Point light.

Aby ustawić w scenie gry stworzony obiekt, wystarczy zaznaczyć go w obszarze Content Browser i przeciągnąć w odpowiednie miejsce. Obiekt można obracać, przemieszczać, skalować, używając funkcjonalności opisanych w e‑materiale Kontrola obiektów – Unreal Engine, etap IIIPgQfs9ZnKKontrola obiektów – Unreal Engine, etap III.

RUdbWcwHvJ8UY

Zrzut ekranu przedstawia okno wyboru Parent Class. Znajdują się w nim pola wyboru wraz z definicjami w języku angielskim. Są to kolejno: Actor, Pawn, Character, Player Controller, Game Mode Base, Actor Component oraz Scene Component.

Kolizje obiektów

Jeśli chcemy, żeby coś wydarzyło się z obiektem po jego wejściu w kolizję z bohaterem, możemy użyć do tego celu komponentu Box collision. Za jego pomocą określamy obszar wokół obiektu. W szczegółach tego komponentu możemy wybrać spośród wielu jego funkcji, np. wykrywającą wejście w kolizję z innymi obiektami.

Słownik