Przeczytaj
Przypomnijmy definicję jednomianu oraz twierdzenie o równoważności nierówności:
Jednomianem nazywamy wyrażenie algebraiczne, które jest liczbą, literą lub iloczynem liczb i liter,
np. ; ; ; .
Zatem przy rozwiązywaniu nierówności wymiernych często skorzystamy z twierdzenia, że nierówność wymierną możemy zapisać w postaci równoważnej nierówności iloczynowej.
Warto przypomnieć algorytm rozwiązywania nierówności wymiernych.
sposób:
Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.
Sprowadzamy nierówność do postaci ogólnej - przenosimy wszystkie wyrażenia na jedną stronę nierówności.
Wykonujemy wskazane działania.
Nierówność wymierną rozwiązujemy doprowadzając ją do równoważnej postaci wielomianowej przy wyznaczonej dziedzinie nierówności wymiernejdziedzinie nierówności wymiernej (zastępujemy iloraz iloczynem z uwzględnieniem założeń).
Wyznaczamy pierwiastki wielomianupierwiastki wielomianu oraz szkicujemy wykres.
Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.
Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.
sposób:
Wyznaczamy dziedzinę nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej.
Mnożymy obustronnie nierówność przez kwadrat mianownika lub przez inne wyrażenia, których znak jest jednoznacznie określony.
Wykonujemy wskazane działania.
Wyznaczamy pierwiastki wielomianu oraz szkicujemy wykres.
Z wykresu odczytujemy zbiór rozwiązań danej nierówności.
Wyznaczamy rozwiązanie nierówności wymiernej uwzględniając dziedzinę.
Zwróćmy uwagę na to , że przy rozwiązywaniu nierówności wymiernej drugim sposobem, nie możemy mnożyć obustronnie nierówności przez mianownik wyrażenia wymiernego, jeśli nie wiemy jaki on ma znak, czy ujemny czy dodatni. Jeśli znak mianownika byłby ujemny, to po pomnożeniu nierówności przez ten mianownik, musielibyśmy zmienić zwrot nierówności.
Załóżmy, że wodolot musi przepłynąć z Gdyni do Helu w czasie krótszym niż .
Rozwiążmy nierówność , gdzie to prędkość wodolotu.
Zauważmy, że .
Wówczas
,
gdzie
,
.
Wodolot przepłynie z Gdyni do Helu w czasie krótszym niż , gdy średni prędkość wodolotu będzie większa niż .
Rozwiążmy nierówność .
Wyrażenie zapisane w nierówności jest określone, gdy .
.
Rozwiążemy nierówność wymierną sposobem.
Skorzystajmy z poniższej równoważność:
.
Wówczas otrzymujemy
.
Zatem .
Rozwiązaniem nierówności jest przedział .
Rozwiążemy nierówność .
Rozwiązując powyższą nierówność nie możemy zapomnieć o założeniach. Zatem , czyli .
.
Następnie rozwiązujemy nierówność , wykonując działania na potęgach po lewej stronie nierówności.
Stąd .
Pomnóżmy obie strony nierówności przez . Zauważmy, że , więc zwrot nierówności nie ulega zmianie.
Wówczas ,
.
Wyłączmy przed nawias
.
Wielomian ma dwa pierwiastki jednokrotne: oraz .
Uwzględniając dziedzinę nierówności wymiernejdziedzinę nierówności wymiernej szkicujemy wykres.
Zbiorem rozwiązań nierówności jest zbiór .
Funkcja określona jest wzorem . Wyznaczmy te argumenty, dla których funkcja przyjmuje niemniejsze wartości niż funkcja .
Rozwiążemy nierówność .
.
Pomnóżmy obustronnie nierówność wymierną przez , bo .
Zwrot nierówności nie ulegnie zmianie
,
,
.
Skorzystajmy ze wzoru skróconego mnożenia
.
Wówczas
.
Wielomian ma jeden jednokrotny pierwiastek: .
Uwzględniając szkicujemy wykres.
Zbiorem rozwiązań nierówności jest zbiór .
Rozwiążemy nierówność .
Rozwiązując powyższą nierówność nie możemy zapomnieć o założeniach. Zatem , czyli
Rozwiążemy nierówność w przedziale :
, gdzie
,
.
Wielomian ma jeden trzykrotny pierwiastek: oraz jeden jednokrotny pierwiastek: .
Szkicujemy wykres uwzględniając dziedzinę .
Rozwiązaniem nierówności jest przedział .
Wyznaczamy część wspólną przedziałów:
.
Następnie rozwiążmy nierówność w przedziale :
, gdzie
,
.
Wielomian ma jeden pierwiastek trzykrotny: oraz jeden jednokrotny pierwiastek: .
Uwzględniając dziedzinę szkicujemy wykres.
Rozwiązaniem nierówności jest zbiór .
Wyznaczamy część wspólną przedziałów:
.
Wyznaczmy sumę przedziałów:
.
Rozwiązaniem nierówności jest zbiór .
Słownik
dziedziną nierówności wymiernej są wszystkie liczby rzeczywiste za wyjątkiem pierwiastków wielomianu znajdującego się w mianowniku danego wyrażenia
pierwiastkiem wielomianu nazywamy liczbę rzeczywistą , dla której