Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Wielokąty gwiaździste

Wiadomo, że wszystkie wielokąty foremne o takiej samej liczbie boków są podobne. Ale już wielokąty foremne gwiaździstewielokąt foremny gwiaździstywielokąty foremne gwiaździste o takiej samej liczbie boków nie muszą być figurami geometrycznymi podobnymi. Okazuje się, że istnieje tyle różnych (tzn. niepodobnych) n-kątów foremnych gwiaździstych, ile jest liczb naturalnych względnie pierwszych z n, z przedziału 1,n2. Dla n=7 istnieją dwie takie liczby, które są względnie pierwsze z liczbą 7 i które należą do zbioru 1,72 - są to liczby 23. Oczekujemy zatem, że dla danego siedmiokąta foremnego, będą dwa różne siedmiokąty foremne gwiaździste. Poniższe rysunki pokazują, że rzeczywiście tak jest.

RPVdNlupuF4ju
siedmiokąt gwiaździsty 7/2 oraz siedmiokąt gwiaździsty 7/3

Sposób konstrukcji takich dwóch siedmiokątów wynika z metody Brożka. Mamy, że 7=1+6=2+5=3+4. Pierwszy rozkład na składniki „definiuje” siedmiokąt foremny, kolejny wskazuje na możliwość łączenia co drugiego z wierzchołków siedmiokąta, a ostatni pozwala skonstruować wielokąt gwiaździstywielokąt foremny gwiaździstywielokąt gwiaździsty, poprzez łączenie co trzeciego z wierzchołków siedmiokąta foremnego.

Przykład 1

Naszym celem będzie teraz skonstruowanie wielokątów foremnych gwiaździstych utworzonych z przekątnych danego ośmiokąta foremnego.

Wyznaczymy najpierw liczbę takich figur. W przedziale 1,82, są dwie liczby naturalne: 23. Liczba 2 nie jest względnie pierwsza z liczbą 8, ale liczba 3 jest względnie pierwsza z liczbą 8. Wiemy więc, że jest jeden ośmiokąt foremny gwiaździsty.

Korzystając z metody Brożka możemy zapisać, że 8=1+7=2+6=3+5=4+4. Pierwszy z rozkładów na składniki opisuje ośmiokąt foremny. Rozkład 8=2+6, wyznaczony przez liczbę 2, która nie jest względnie pierwsza z liczbą 8, prowadzi do „zamknięcia” łamanej zanim dotrze ona do każdego z wierzchołków.

RvNXeufyanLGQ
łamana zamknięta w ośmiokącie

Okaże się, że rozkład 8=3+5, wyznaczony przez liczbę 3, która jest względnie pierwsza z liczbą 8, prowadzi do skonstruowania ośmiokąta gwiaździstego.

Rx0kDdEo4fsQa
ośmiokąt foremny gwiaździsty

Pozostaje dodać, że rozkład 8=4+4 prowadzi w oczywisty sposób do konstrukcji odcinka.

O konstrukcjach wielokątów foremnych i liczbach względnie pierwszych raz jeszcze

Jak zauważyliśmy w poprzednim akapicie, liczba wielokątów foremnych gwiaździstychwielokąt foremny gwiaździstywielokątów foremnych gwiaździstych jest ściśle związana z występowaniem liczb, które są względnie pierwszeliczby względnie pierwszewzględnie pierwsze z liczbą opisującą ilość boków danego wielokąta. Pamiętamy także o kryterium Gaussa, które orzeka o możliwości skonstruowania wielokąta foremnego za pomocą klasycznych metod, tj. tylko za pomocą cyrkla i linijki. Gauss stwierdził, że n-kąt foremny można skonstruować tylko wtedy, gdy n=2m·p1·p2·...·pk, gdzie m jest liczbą naturalną (wraz z zerem), a pi są różnymi pierwszymi liczbami Fermata lub gdy n=2m, gdzie m jest liczbą naturalną nie mniejszą niż 2. Przypomnijmy jeszcze, że liczbą Fermata jest liczba postaci Fk=22k+1, gdzie k jest nieujemną liczbą całkowitą. Każdy z nas potrafi skonstruować trójkąt równoboczny, czyli trójkąt foremny. Niemal każdy wie, że da się skonstruować pięciokąt foremny, a opis tej konstrukcji łatwo znaleźć. Okazuje się, że to nam wystarcza, by stwierdzić, że możliwe jest skonstruowanie 15-kąta foremnego. Mówi o tym poniższe twierdzenie.

o konstrukcji wielokąta foremnego i liczbach względnie pierwszych
Twierdzenie: o konstrukcji wielokąta foremnego i liczbach względnie pierwszych

Jeśli liczby m i n są względnie pierwsze oraz m-kąt foremny i n-kąt foremny można skonstruować metodami klasycznymi, to można też skonstruować wielokąt foremny, którego liczba boków jest iloczynem m·n.

Dowód

Skorzystamy z kryterium Gaussa.

Przypuśćmy, że jedna z liczb, np. liczba m, jest postaci 2p, gdzie p jest liczbą naturalną nie mniejszą niż 2. Wtedy, z faktu, że liczby m, nwzględnie pierwszeliczby względnie pierwszewzględnie pierwsze wynika, że liczba n nie może dzielić się przez 2 – jest zatem postaci 2l·p1·p2··pk, gdzie musi być l=0. Zauważmy jednak, że wówczas m·n=2p·20·p1·p2··pk=2p·p1·p2··pk. Jest to zatem postać, która wskazuje, na mocy kryterium Gaussa, że da się skonstruować wielokąt foremny o takiej liczbie boków.

Przypuśćmy teraz, że m=20·p1·p2··pk oraz n=20·q1·q2··qk. Wtedy z faktu, że liczby m, n są względnie pierwsze wynika, że żadna z liczb pi nie może być równa jakiejkolwiek z liczb qj. Ale wówczas iloczyn m·n jest równy p1·p2··pk·q1·q2··ql, czyli jest postaci 20·p1·p2··pk·q1·q2··ql. Jest to zatem postać, która wskazuje, na mocy kryterium Gaussa, że da się skonstruować wielokąt foremny o takiej liczbie boków. Co należało wykazać.

Wracając do 15-kąta foremnego możemy stwierdzić, że z faktu, że liczby 35względnie pierwszeliczby względnie pierwszewzględnie pierwsze15=3·5 wynika (po skorzystaniu z powyższego twierdzenia), że 15-kąt foremny da się skonstruować za mocą metod klasycznych. Wcześniej musielibyśmy zapisać, że 15=220+1·221+1, czyli zapisać liczbę 15 w postaci iloczynu liczb pierwszych Fermata.

Ciekawostka

promień okręgu wpisanego w wielokąt foremny nazywamy apotemą wielokąta foremnego

Słownik

wielokąt foremny gwiaździsty
wielokąt foremny gwiaździsty

n-kątem foremnym gwiaździstym nazywamy łamaną zamkniętąn wierzchołkach, utworzoną z tych przekątnych n-kąta foremnego, które mają równą długość

liczby względnie pierwsze
liczby względnie pierwsze

powiemy, że dwie liczby całkowite są względnie pierwsze, jeśli ich największym wspólnym dzielnikiem jest liczba 1