Przeczytaj
Prezentacja pokazuje na przykładzie, jak podzielić wielomian przez dwumian postaci za pomocą tzw. schematu Hornera.
Na początku przedstawiony został przykład ilorazu dwóch wielomianów: pod przykładem tym jest napis: Wyznaczymy iloraz powyższych wielomianów, jeszcze niżej znajduje się tabela składająca się z dwóch wierszy i pięciu kolumn. Następnie pokazano sposób wykorzystania tabeli do wykonania obliczeń. Wpisujemy w tabelkę współczynniki przy kolejnych wyrazach dzielonego wielomianu, pamiętany również o wyrazach, przy których współczynnik wynosi zero. Przypomnijmy sobie nasz dzielony wielomian: . Wszystkie współczynniki wielomianu zostały połączone strzałkami z odpowiednim miejscem w tabeli. Zatem w pierwszym wierszu, kolejno w każdej kolumnie znalazły się cyfry: 5, 0, minus 13, 2, minus czternaście. Kolejnym krokiem jest wpisanie współczynnik a z wielomianu postaci: ,przez który dzielimy. W naszym przykładzie wielomian, przez który dzielimy to: . Na wysokości drugiego wiersza przed tabelą została zapisana cyfra dwa. Kolejno przepisujemy współczynnik przy najwyższej potędze do kolejnego wiersza, zatem w drugim wierszu w pierwszej kolumnie pojawiła się liczba pięć. Teraz przystępujemy do mnożenia. Mnożymy wpisany ostatnio współczynnik przez zapisaną przed tabelą liczbę i dodajemy do kolejnego współczynnika wielomianu. W drugim wierszu i drugiej kolumnie pojawiła się liczba 10, gdyż mnożymy dwójkę znajdującą się przed tabelą przez 5, które jest w pierwszej kolumnie drugiego wiersza i następnie dodajemy 0, które znajduje się w drugiej kolumnie pierwszego wiersza, zatem . Następnie powtarzamy algorytm do wypełnienia dolnego wiersza tabeli. został algorytm dla kolejnego elementu. W trzeciej kolumnie drugiego wiersza pojawiła się liczba 7, . Powtarzamy algorytm do wypełnienia dolnego wiersza tabeli. W czwartej kolumnie drugiego wiersza pojawiła się liczba 16, gdyż . W piątej kolumnie drugiego wiersza jest liczba 18, gdyż . Następnie w komórkach drugiego wiersza, poza ostatnią, otrzymaliśmy współczynniki wielomianu będącego ilorazem oraz w ostatniej komórce resztą z dzielenia tych wielomianów. Pod całkowicie uzupełnioną tabelą umieszczone zostało równanie: . Pamiętamy, że iloraz jest wielomianem stopnia o 1 mniejszego niż wyjściowy wielomian. Ostatecznie rozwiązanie działania: możemy przedstawić w następujący sposób:
Wiemy już jak stosować schemat Hornera. Prześledźmy dowód tego algorytmu dla wielomianu czwartego stopnia.
Podzielimy wielomian
przez dwumian . Wiadomo, że wynikiem takiego dzielenia jest wielomian stopnia trzeciego
oraz reszta . Mamy więc, że
.
Z twierdzenia o równości wielomianów otrzymujemy układ pięciu równań z pięcioma niewiadomymi
.
Chcemy wyznaczyć współczynniki , , , oraz resztę . Dlatego przekształcamy powyższy układ
.
Tym samym od razu możemy wskazać wartość . Zauważmy, że w kolejnych wierszach pojawia się suma znanych nam współczynników i niewiadomej wyliczona w poprzednim wierszu pomnożonej przez . Na tej obserwacji bazuje algorytm działania w schemacie Hornera.
Wykonajmy dzielenie wielomianudzielenie wielomianu przez za pomocą schematu Hornera.
Grafika przedstawia przykład dzielenia wielomianu: nawias, trzy x indeks górny, cztery, minus, siedemnaście x indeks górny, trzy, plus, pięć x indeks górny, dwa, plus, dwadzieścia sześć x, minus, pięć, zamknięcie nawiasu, podzielić na, nawias, x, minus, pięć, zamknięcie nawiasu. Rozwiązanie znajduje się w tabeli składającej się z dwóch wierszy i pięciu kolumn. W pierwszym wierszu w kolejnych kolumnach znajdują się liczby, kolejno: 3, minus 17, 5, 26, minus pięć. Przed tabelą na wysokości drugiego wiersza zapisana została liczba pięć. W drugim wierszu, kolejno w każdej kolumnie znajdują się liczby: 3, minus 2, minus 5, 1 oraz 0. Przy czym liczba trzy zaznaczona została na kolor niebieski, liczba minus 2 na kolor różowy, liczba minus 5 na kolor zielony, a liczba 1 na kolor fioletowy. Pod tabelą znajduje się równanie będące rozwiązaniem zadania, ma ono postać: trzy x indeks górny, cztery, minus, siedemnaście x indeks górny, trzy, plus, pięć x indeks górny, dwa, plus, dwadzieścia sześć x, minus, pięć, równa się, nawias, trzy x indeks górny, trzy, minus, dwa x indeks górny, dwa, minus, pięć x, plus, jeden, zamknięcie nawiasu, nawias, x, minus, pięć, zamknięcie nawiasu. Przy czym trzy x indeks górny, trzy ma kolor niebieski, minus dwa x indeks górny, dwa ma kolor różowy, minus pięć x ma kolor zielony, a jeden ma kolor fioletowy.Ilustracja przedstawia żarówki ze święcącymi się cyframi.
Wykonajmy dzielenie wielomianu przez za pomocą schematu Hornera.
Grafika przedstawia przykład dzielenia wielomianu: nawias, trzy x indeks górny, cztery, minus, pięć x indeks górny, trzy, plus, siedem x indeks górny, dwa, minus, dziewięć x, minus, trzy, zamknięcie nawiasu, podzielić na, nawias, x, plus, początek ułamka, jeden, mianownik, trzy, koniec ułamka, zamknięcie nawiasu. Rozwiązanie znajduje się w tabeli składającej się z dwóch wierszy i pięciu kolumn. W pierwszym wierszu w kolejnych kolumnach znajdują się liczby, kolejno: 3, minus 5, 7, minus 9, minus trzy. Przed tabelą na wysokości drugiego wiersza zapisana została liczba minus jedna trzecia. W drugim wierszu, kolejno w każdej kolumnie znajdują się liczby: 3, minus 6, 9, minus 12 oraz 1. Przy czym liczba trzy zaznaczona została na kolor niebieski, liczba minus 6 na kolor różowy, liczba 9 na kolor zielony, a liczba minus12 na kolor fioletowy. Pod tabelą znajduje się równanie będące rozwiązaniem zadania, ma ono postać: trzy x indeks górny, cztery, minus, pięć x indeks górny, trzy, plus, siedem x indeks górny, dwa, minus, dziewięć x, minus, cztery, równa się, nawias, trzy x indeks górny, trzy, minus, sześć x indeks górny, dwa, plus, dziewięć x, minus, dwanaście, zamknięcie nawiasu, nawias, x, plus, początek ułamka, jeden, mianownik, trzy, koniec ułamka, zamknięcie nawiasu, plus, jeden. Przy czym trzy x indeks górny, trzy ma kolor niebieski, minus, sześć x indeks górny, dwa ma kolor różowy, dziewięć x ma kolor zielony, a minus, dwanaściema kolor fioletowy.
Wiadomo, że wielomian jest podzielnypodzielny przez dwumiany oraz . Zapiszmy wielomian w postaci iloczynu wielomianów nierozkładalnychwielomianów nierozkładalnych.
Użyjmy dwukrotnie schematu Hornera obliczając iloraz wielomianu przez , a następnie iloraz uzyskanego wyniku przez .
Grafika przedstawia tabelę składającą się z trzech wierszy i pięciu kolumn. W pierwszym wierszu kolejno w każdej kolumnie zapisane są liczb: 1, 4 minus 7, minus 22 i dwadzieścia cztery. Przed drugim wierszem znajduje się liczba minus 3, a w kolejnych kolumnach drugiego wiersza znajdują się następujące liczby: 1, 1, minus 10, 8 i zero. Przed trzecim wierszem znajduje się liczba 2, natomiast w kolejnych kolumnach trzeciego wiersza są liczby: 1, 3, minus 4, i 0, w ostatniej kolumnie trzeciego wiersza zapisany został myślnik. Liczby z ostatniego wiersza zostały zaznaczone kolorami w następujący sposób: 1 zaznaczono kolorem niebieskim, trzy kolorem różowym, minus cztery kolorem zielonym, zero kolorem fioletowym a myślnik ma kolor pomarańczowy. Pod tabelą jest równanie: x indeks górny, cztery, plus, cztery x indeks górny, trzy, minus, siedem x indeks górny, dwa, minus, dwadzieścia dwa x, plus, dwadzieścia cztery, równa się, nawias x indeks górny, dwa, plus, trzy x, minus, cztery zamknięcie nawiasu nawias x, plus, trzy zamknięcie nawiasu nawias x, minus, dwa zamknięcie nawiasu macierz, przy czym x indeks górny, dwa zaznaczono na kolor niebieski, trzy x na kolor różowy, a minus, cztery na kolor zielony.
Wielomian drugiego stopnia możemy sprowadzić do postaci iloczynowej posługując się wiadomościami z zakresu funkcji kwadratowej: , , , więc .
Zatem .
Wielomian jest podzielny przez wielomian . Zapiszmy wielomian w postaci iloczynu wielomianów nierozkładalnych.
Zauważmy, że . Możemy więc zastosować dwukrotne dzielenie schematem Hornera przez dwumian .
Uzyskany wielomian jest nierozkładalny.
Zatem .
Słownik
dla każdego wielomianu i niezerowego wielomianu istnieją wielomiany i takie, że , przy czym wielomian nazywany resztą z dzielenia jest stopnia mniejszego niż stopień wielomianu lub jest wielomianem zerowym
wielomian jest podzielny przez niezerowy wielomian wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje wielomian taki, że
wielomian stopnia dodatniego, którego nie można przedstawić w postaci iloczynu co najmniej dwóch wielomianów stopnia dodatniego