Autor przewodnika: Karolina Szczeszek, Sabina Siwiec

Konsultant przewodnika: Karina Piechocka

Spis treści

• Podstawowe informacje o e‑materiale1Podstawowe informacje o e‑materiale

• Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym2Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym

• Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiału3Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiału

• Wykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych4Wykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych

• Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiału5Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiału

Tytuł e‑materiału

Diagnoza terapeutyczna

Nazwa i symbol cyfrowy zawodu

Terapeuta zajęciowy 325907

Kod i nazwa kwalifikacji

MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Oznaczenie i nazwa jednostki efektów kształcenia

MED.13.4. Rozpoznawanie i przeprowadzanie diagnozy terapeutycznej z uwzględnieniem sfery fizycznej, psychicznej i społecznej podopiecznego

Efekty kształcenia i odpowiadające im kryteria weryfikacji właściwe dla e‑materiału

Osoba ucząca się:
MED.13.4.1) przedstawia ogólną budowę i funkcje organizmu człowieka:
MED.13.4.1)1) opisuje elementy budowy organizmu człowieka (układ ruchu, ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia, układ oddechowy, układ pokarmowy, układ moczowy, układ płciowy, skóra),
MED.13.4.1)2) opisuje budowę tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)3) omawia funkcje tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)4) wyjaśnia procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie człowieka.
MED.13.4.3) opisuje przebieg i objawy kliniczne choroby:
MED.13.4.3)1) rozpoznaje ogólne objawy procesów chorobowych w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)2) wyjaśnia etiologię jednostek chorobowych,
MED.13.4.3)3) opisuje obraz kliniczny chorób,
MED.13.4.3)4) opisuje przebieg podstawowych jednostek chorobowych.
MED.13.4.4) uzyskuje informacje o podopiecznym na podstawie dokumentacji medycznej, dokumentacji psychologiczno‑pedagogicznej, orzeczeń o niepełnosprawności, wywiadu oraz innej dostępnej dokumentacji:
MED.13.4.4)1) rozróżnia rodzaje niepełnosprawności zawarte w orzeczeniach o niepełnosprawności,
MED.13.4.4)2) analizuje informacje o podopiecznym zawarte w dostępnej dokumentacji dotyczącej podopiecznego.
MED.13.4.5) przeprowadza wywiad z podopiecznym, jego rodziną, opiekunem prawnym oraz innymi osobami związanymi z podopiecznym:
MED.13.4.5)1) rozróżnia rodzaje wywiadów,
MED.13.4.5)2) opisuje warunki i zasady przeprowadzenia wywiadu,
MED.13.4.5)3) sporządza arkusz wywiadu,
MED.13.4.5)4) analizuje informacje uzyskane w wyniku wywiadu.
MED.13.4.6) prowadzi obserwację terapeutyczną podopiecznego:
MED.13.4.6)1) opisuje rodzaje obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)2) opracowuje arkusze obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)3) interpretuje uzyskane informacje z obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)4) rozróżnia stopnie i rodzaje niepełnosprawności,
MED.13.4.6)5) analizuje sytuację podopiecznego w zakresie jego zdrowia fizycznego, psychicznego, procesów poznawczych i relacji społecznych.
MED.13.4.7) rozpoznaje zaburzenia w zakresie zdrowia fizycznego, psychicznego, procesów poznawczych i relacji społecznych występujące u podopiecznego:
MED.13.4.7)1) wymienia zaburzenia w zakresie zdrowia fizycznego człowieka,
MED.13.4.7)2) opisuje procesy psychiczne człowieka,
MED.13.4.7)3) opisuje symptomy zaburzeń funkcjonowania w sferze społecznej.
MED.13.4.8) określa hierarchię potrzeb, zasobów i możliwości podopiecznego, jego rodziny i środowiska społecznego:
MED.13.4.8)1) wymienia potrzeby człowieka,
MED.13.4.8)2) opisuje potrzeby człowieka,
MED.13.4.8)3) ustala potrzeby, zasoby oraz możliwości podopiecznego i jego rodziny,
MED.13.4.8)4) ocenia dostęp do zasobów instytucji i dóbr środowiska życia podopiecznego,
MED.13.4.8)5) planuje proces terapeutyczny uwzględniający potrzeby, problemy i zasoby podopiecznego, jego rodziny i środowiska społecznego.
MED.13.4.9) sporządza diagnozę terapeutyczną:
MED.13.4.9)1) określa etapy diagnozy terapeutycznej podopiecznego,
MED.13.4.9)2) opracowuje diagnozę problemów, potrzeb i zasobów podopiecznego.

Cele ogólne e‑materiału

Wspiera osiąganie celu kształcenia określonego dla kwalifikacji MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej: rozpoznawanie i diagnozowanie potrzeb biopsychospołecznych oraz stanu funkcjonalnego podopiecznego przez terapeutę zajęciowego we współpracy z zespołem wielodyscyplinarnym.

Struktura e‑materiału, tytuły materiałów multimedialnych wraz z ich typem

• „Anatomia, fizjologia i patofizjologia człowieka” - atlas interaktywnyDgQFVqh3Z„Anatomia, fizjologia i patofizjologia człowieka” - atlas interaktywny

• „Narzędzia diagnostyczne” - gra edukacyjnaD1Co7AlRA„Narzędzia diagnostyczne” - gra edukacyjna

• „Etapy opracowywania diagnozy terapeutycznej” - film edukacyjnyD5hiw1qFr„Etapy opracowywania diagnozy terapeutycznej” - film edukacyjny

• Interaktywne materiały sprawdzająceD1EKHqvCAInteraktywne materiały sprawdzające

• Słownik pojęć dla e‑materiałuDYOI3M7yPSłownik pojęć dla e‑materiału

• Przewodnik dla nauczycielaD11zZsIKlPrzewodnik dla nauczyciela

• Przewodnik dla uczącego sięD16cPUMN0Przewodnik dla uczącego się

• Netografia i bibliografiaDtkDCmCHgNetografia i bibliografia

• Instrukcja użytkowaniaD18QCTUGsInstrukcja użytkowania

Materiały multimedialne mają różny zakres tematyczny. Uczący się mogą zapoznawać się z nimi w dowolnej kolejności, jednak wcześniejsze zapoznanie się z atlasem interaktywnym wprowadzi uczącego się w zagadnienia związane z budową oraz procesami fizjologicznymi i patofizjologicznymi organizmu człowieka. Dzięki temu uczący się łatwiej przyswoi wiadomości związane z narzędziami diagnostycznymi zawartymi w grze edukacyjnej oraz zrozumie etapy prowadzenia i opracowania diagnozy terapeutycznej, które są zawarte w filmie edukacyjnym.

Atlas interaktywny „Anatomia, fizjologia i patofizjologia człowieka” zawiera informacje związane z budową anatomiczną człowieka, procesami fizjologicznymi oraz zmianami patologicznymi.

Gra edukacyjna „Narzędzia diagnostyczne” jest pogłębieniem treści dotyczących budowy anatomicznej człowieka oraz identyfikacji problemów pacjenta z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi.

Film edukacyjny „Etapy opracowywania diagnozy terapeutycznej” jest podsumowaniem wiadomości zawartych w atlasie interaktywnym oraz grze edukacyjnej, które są związane z etapami opracowania diagnozy terapeutycznej oraz potrzebami człowieka.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

Tytuł materiału multimedialnego

Anatomia, fizjologia i patofizjologia człowieka

Typ materiału multimedialnego

Atlas interaktywny

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Materiał multimedialny zawiera rysunki, schematy i treści dotyczące budowy anatomicznej oraz funkcji poszczególnych układów człowieka. Zawiera trzy części, których tematyka dotyczy:

1. budowy anatomicznej człowieka,

2. procesów fizjologicznych,

3. zmian patologicznych.

Materiał pozwala na zapoznanie się z budową organizmu człowieka oraz wyjaśnia podstawowe pojęcia i definicje, z którymi terapeuta zajęciowy może spotkać się w dokumentacji medycznej, opisie narzędzi diagnostycznych lub opracowanych opinii pacjenta z niepełnosprawnością ruchową lub intelektualną.

Materiał multimedialny może być wykorzystany na zajęciach z anatomii, fizjologii i patofizjologii człowieka, a także jako wprowadzenie do zajęć omawiających poszczególne układy człowieka lub jednostki chorobowe.

Materiał jest powiązany z grą edukacyjną oraz filmem edukacyjnym, a także z interaktywnymi materiałami sprawdzającymi:

• zadaniem z możliwością uzupełniania podpisów obrazka “Rodzaje złamań kości”,

• zadaniem dobierania w pary “Budowa układów narządowych w organizmie człowieka”,

• zadaniem dobierania w pary “Budowa szkieletu oraz układ hormonalny”,

• zadaniem z możliwością uzupełniania podpisów obrazka “Procesy fizjologiczne i patofizjologiczne”,

• zadaniem typu prawda czy fałsz “Budowa i funkcje układów oraz narządów”.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
MED.13.4.1)1) opisuje elementy budowy organizmu człowieka (układ ruchu, ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia, układ oddechowy, układ pokarmowy, układ moczowy, układ płciowy, skóra),
MED.13.4.1)2) opisuje budowę tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)3) omawia funkcje tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)4) wyjaśnia procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)1) rozpoznaje ogólne objawy procesów chorobowych w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)2) wyjaśnia etiologię jednostek chorobowych,
MED.13.4.3)3) opisuje obraz kliniczny chorób,
MED.13.4.3)4) opisuje przebieg podstawowych jednostek chorobowych.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• zapoznanie się z budową poszczególnych układów oraz procesami fizjologicznymi zachodzącymi w organizmie człowieka,

• wymienienie narządów, które wchodzą w skład poszczególnych układów,

• wyjaśnienie procesów fizjologicznych i patofizjologicznych w organizmie człowieka,

• analizowanie objawów klinicznych poszczególnych jednostek chorobowych.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Osoba ucząca się może samodzielnie odtworzyć atlas interaktywny i dokonać analizy informacji w nim zawartych w celu opracowania:

• schematu, np. podstawowych pojęć związanych budową układu ruchu,

• grafu, np. zależności pomiędzy układem mięśniowym i nerwowym.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału nauczyciel może, wraz z osobą uczącą się, zilustrować go za pomocą:

• mapy myśli, przedstawiającej np. podstawową terminologię związaną z budową układu krążenia,

• gry dydaktycznej, np. na temat jednostek chorobowych związanych z układem pokarmowym,

• plakatu, prezentującego np. objawy kliniczne mózgowego porażenia dziecięcego,

• prezentacji, przedstawiającej np. zależności pomiędzy dietą a zdrowiem psychicznym i fizycznym człowieka,

• fiszek, zawierających np. terminologię stosowaną w opisie pacjenta przez terapeutę zajęciowego w dokumentacji medycznej,

• grafu, prezentującego np. proces zmian u pacjenta z chorobą Parkinsona.

Po zapoznaniu się z materiałem przedstawionym w atlasie interaktywnym uczący się może samodzielnie opracować broszurę informacyjną i zastanowić się nad dobraniem narzędzi diagnostycznych lub metod promujących zdrowy styl życia.

Praca w grupach

Uczący się, po zapoznaniu się z atlasem interaktywnym, przygotowują w grupach zadania dla pozostałych grup, np. polegające na doborze metod i technik terapii zajęciowej dla osób biorących udział w zajęciach na oddziale pediatrycznym na podstawie objawów zaprezentowanych w indywidualnej karcie uczestnika.

Osoby uczące się mogą wspólnie odtworzyć wybraną przez nauczyciela część atlasu interaktywnego i wykonać ćwiczenia utrwalające oraz porządkujące materiał przed sprawdzianem bądź egzaminem zawodowym, np. uczący się przygotowują w grupach dwu-, trzy- lub czteroosobowych broszurę informacyjną na temat wybranej jednostki chorobowej, zasad profilaktyki zdrowotnej lub chorób cywilizacyjnych występujących w środowisku lokalnym.

Nauczyciel może podzielić uczących się na cztery grupy. Każda opracowuje dany materiał dotyczący budowy i funkcji organizmu oraz zmian zachodzących u dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym, a w szczególności:

• w układzie nerwowym,

• w układzie pokarmowym,

• w układzie mięśniowo‑szkieletowym,

• procesów integracji zmysłów.

Zadaniami do wykonania w grupach mogą być także:

• udział w grach dydaktycznych w formie symulacji, np. odgrywanie roli pacjenta, który dostał zawału serca na zajęciach socjoterapeutycznych,

• rozwiązywanie zadań, np. przypisywanie metod i technik do pracy z pacjentem z konkretną jednostką chorobową: stwardnieniem rozsianym, zespołem Downa, mózgowym porażeniem dziecięcym,

• burza mózgów, np. szukanie podobieństw między poszczególnymi jednostkami chorobowymi,

• dyskusja dydaktyczna, np. o trudnościach terapeuty zajęciowego związanych z chorobami genetycznymi,

• stawianie pytań i rozwiązywanie problemów, np. w zespole interdyscyplinarnym: nauczyciel może podzielić uczących się na lekarzy, terapeutów zajęciowych, pedagogów i psychologów, którzy będą musieli opracować diagnozę terapeutyczną z uwzględnieniem poszczególnych sfer pacjenta z użyciem prawidłowej terminologii medycznej i międzynarodowej klasyfikacji funkcjonowania, niepełnosprawności i zdrowia,

• rozwiązywanie problemów lub wykład problemowy, np. na temat ograniczeń osób z niepełnosprawnością ruchową,

• lekcja odwrócona, dotycząca np. porównania rozwoju psychofizycznego dziecka rozwijającego się prawidłowo oraz dziecka, u którego zdiagnozowano rdzeniowy zanik mięśni lub zespół Downa,

• skrzynka pytań, dotyczących np. podstawowych pojęć związanych z budową i funkcją organizmu człowieka.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować za pomocą:

• plakatu, np. prezentującego budowę układu krążenia,

• prezentacji, przedstawiającej np. narzędzia wykorzystywane do oceny układu nerwowego,

• fiszek, zawierających np. informacje na temat objawów klinicznych i sposobu postępowania osób z chorobą Parkinsona,

• grafu, ilustrującego np. postępowanie terapeuty zajęciowego oraz udzielania pierwszej pomocy pacjentowi przy omdleniu,

samodzielnie opracowanych przez grupę po zapoznaniu się z przedstawionym materiałem.

Praca z całym zespołem

Uczący się wspólnie odtwarzają atlas interaktywny w trakcie zajęć, a następnie po kolei odpowiadają na zadawane przez nauczyciela pytania na temat zagadnień poruszonych w materiale.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować, wykorzystując następujące metody aktywizujące:

• gry słowne, np. ostatnia litera – pierwsza litera,

• mapę pojęciową, np. objaśnianie – za pomocą haseł, rysunków, symboli, schematów, fragmentów tekstu – pojęć dotyczących budowy i funkcji organizmu człowieka,

• śnieżną kulę lub grę korzystającą z metody sześciu myślowych kapeluszy, np. „Co rozumiesz przez pojęcie: SMA?”,

• pajęczynę lub kłębek, np. uczenie się lub powtarzanie budowy układu hormonalnego,

• grę dydaktyczną, np. na podstawie wylosowanego fragmentu obrazu przedstawiającego układ człowieka,

• lekcję odwróconą, np. opisywanie obrazu klinicznego podopiecznego z autyzmem na podstawie wybranego studium przypadku,

• burzę mózgów, np. „Z czym kojarzy Ci się rwa kulszowa?”,

• niedokończonych zdań, np. uzupełnianie nazw układów, narządów, objawów klinicznych, jednostek chorobowych,

• rebusów, np. dotyczących układów, narządów, jednostek chorobowych objawów klinicznych.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Atlas interaktywny może zostać wykorzystany w pracy indywidualnej do:

• powtórzenia materiału,

• utrwalenia wiedzy przed egzaminem zawodowym lub sprawdzianem,

• przygotowania się do zajęć,

• przygotowania się do lekcji odwróconej, np. na temat doboru narzędzi diagnostycznych dla osób z niepełnosprawnością ruchową,

• opracowania prezentacji na temat wybranego przez siebie układu,

• opracowania zależności pomiędzy poszczególnymi układami człowieka,

• pracy nad projektem, np. „Przebieg i obraz kliniczny pacjenta ze stwardnieniem rozsianym”,

• utrwalania, porządkowania i poszerzania wiedzy,

• przygotowania opisu przypadku lub listy pytań na podstawie studium przypadku, np. pacjent z problemami wzrokowymi,

• poszerzenia wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z budową organizmu człowieka,

• opracowania studium przypadku dotyczącego problemów z oddychaniem oraz ograniczeń wynikających z nieprawidłowości działania układu oddechowego.

Materiał może być pomocny w utrwaleniu podstawowych pojęć związanych z anatomią człowieka.

Praca w grupach

W celu utrwalenia i uporządkowania materiału uczący się przygotowują w grupach:

• mapę myśli, np. o jednostkach chorobowych, z którymi terapeuta zajęciowy może spotkać się na dziecięcym oddziale psychiatrycznym,

• plakat, np. „Choroby cywilizacyjne”,

• graf, np. „Terapia ręki — trudności wynikające z budowy anatomicznej pacjenta”.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Uczący się może wykorzystać atlas interaktywny, aby przygotować się do zajęć lub egzaminu zawodowego, a także powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację przedstawiającą poszczególne układy oraz ilustrującą zależności pomiędzy nimi.

Informacje zawarte w atlasie interaktywnym mogą pobudzać kreatywność uczącego się, aktywizować go, poszerzać jego zainteresowania czy pogłębiać zakres wiedzy. Przyswojony materiał można wykorzystać do odwrócenia ról – osoba ucząca się prowadzi z kolegami lekcję, np. na temat kształcenia w zawodzie terapeuty zajęciowego, a nauczyciel jest obserwatorem.

Uczący się, korzystając indywidualnie z atlasu interaktywnego, literatury i innych źródeł, może opracować materiały (np. prezentację) podnoszące poziom jego wiedzy w zakresie omówionym w atlasie interaktywnym. Na jego podstawie uczący się może też przygotować:

• broszurę czy ulotkę, dotyczącą np. opisu wybranej jednostki chorobowej, zdrowego stylu życia lub udzielania pierwszej pomocy osobie chorującej na epilepsję,

• grę dydaktyczną na zadany przez nauczyciela temat, np. „Definicja zdrowia według Światowej Organizacji Zdrowia”,

• mapę myśli na zadany przez nauczyciela temat, np. „Podstawowe pojęcia wykorzystywane w opisie funkcjonowania pacjenta”.

Uczący się mogą bez presji czasu zapoznać się ze schematami przedstawionymi w materiale multimedialnym i notować pojedyncze elementy, które są niejasne. Mogą je omawiać wspólnie z nauczycielem, który tłumaczy niezrozumiałe pojęcia lub naprowadza uczącego się na właściwy tok rozumowania. Dodatkowo nauczyciel może dopowiedzieć lub bardziej szczegółowo omówić błędny wybór lub interpretację podając jego przykładowe konsekwencje dla rozmówców, co pełniej zobrazuje sytuację i pozwoli uczącemu się lepiej zapamiętać te informacje.

Uczący się mogą przygotować mapę myśli lub plakat, na których umieszczone zostaną hasła związane z budową poszczególnych układów lub zmian patologicznych zachodzących w organizmie człowieka.

Uczący się, którzy mają trudności z opanowaniem treści dotyczących anatomii, fizjologii i patofizjologii człowieka, mogą wykorzystać atlas interaktywny, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu zawodowego, a także aby powtórzyć wiadomości przed lekcją. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować fiszki na temat:

• budowy poszczególnych układów w organizmie człowieka,

• procesów fizjologicznych,

• jednostek chorobowych,

• zależności pomiędzy poszczególnymi układami,

• zależności między zdrowiem psychicznym, fizycznym i społecznym.

Tytuł materiału multimedialnego

Narzędzia diagnostyczne

Typ materiału multimedialnego

Gra edukacyjna

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Gra edukacyjna ma jasno określony cel – jest nim przeprowadzenie diagnostyki pacjenta z wykorzystaniem różnych narzędzi diagnostycznych.

Gracz ma do wyboru trzy postacie. Na poziomie podstawowym zadaniem gracza jest zapoznanie się z przeprowadzonym badaniem, identyfikacja problemów pacjenta lub objawów choroby oraz udzielenie odpowiedzi na zadane pytania. Na poziomie zaawansowanym gracz do opisanych objawów zobowiązany jest wybrać odpowiednie narzędzie diagnostyczne. W każdej rundzie gracz za rozwiązanie zadania otrzymuje punkty.

Materiał multimedialny może zostać wykorzystany jako wprowadzenie do kolejnych zajęć omawiających poszczególne narzędzia diagnostyczne bądź jako podsumowanie procesu diagnostycznego z zastosowaniem różnych narzędzi lub kwestionariuszy diagnostycznych.

Materiał jest powiązany z atlasem interaktywnym oraz filmem edukacyjnym, a także z interaktywnymi materiałami sprawdzającymi:

• zadaniem dobierania w pary “Dobieranie narzędzi diagnostycznych oraz właściwych specjalistów”,

• krzyżówką “Narzędzia diagnostyczne”.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
MED.13.4.3)1) rozpoznaje ogólne objawy procesów chorobowych w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)3) opisuje obraz kliniczny chorób,
MED.13.4.3)4) opisuje przebieg podstawowych jednostek chorobowych,
MED.13.4.4)1) rozróżnia rodzaje niepełnosprawności zawarte w orzeczeniach o niepełnosprawności,
MED.13.4.4)2) analizuje informacje o podopiecznym zawarte w dostępnej dokumentacji dotyczącej podopiecznego,
MED.13.4.5)4) analizuje informacje uzyskane w wyniku wywiadu,
MED.13.4.6)3) interpretuje uzyskane informacje z obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)4) rozróżnia stopnie i rodzaje niepełnosprawności,
MED.13.4.6)5) analizuje sytuację podopiecznego w zakresie jego zdrowia fizycznego, psychicznego, procesów poznawczych i relacji społecznych,
MED.13.4.7)1) wymienia zaburzenia w zakresie zdrowia fizycznego człowieka,
MED.13.4.7)2) opisuje procesy psychiczne człowieka,
MED.13.4.7)3) opisuje symptomy zaburzeń funkcjonowania w sferze społecznej,
MED.13.4.8)3) ustala potrzeby, zasoby oraz możliwości podopiecznego i jego rodziny,
MED.13.4.8)4) ocenia dostęp do zasobów instytucji i dóbr środowiska życia podopiecznego,
MED.13.4.8)5) planuje proces terapeutyczny uwzględniający potrzeby, problemy i zasoby podopiecznego, jego rodziny i środowiska społecznego.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• zapoznanie się z procesem diagnostycznym oraz stawianiem diagnozy,

• identyfikowanie objawów wybranych jednostek chorobowych,

• przedstawienie narzędzi diagnostycznych stosowanych w terapii zajęciowej,

• rozpoznawanie problemów pacjenta,

• analizowanie wyników badań i wyciąganie wniosków do dalszych etapów diagnozy.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Osoba ucząca się pozyskuje informacje związane z terminologią wykorzystywaną w wywiadzie oraz procesie diagnostycznym prowadzonym przez terapeutę zajęciowego poprzez samodzielne przejście gry, a następnie analizuje te informacje. W celu lepszego zrozumienia i utrwalenia wiadomości uczący się może opracować:

• graf, dotyczący np. przygotowania odpowiednich narzędzi diagnostycznych w celu opracowania diagnozy osoby z demencją,

• plakat, np. na temat trudności, jakie mogą pojawić się podczas doboru odpowiednich narzędzi przez terapeutę zajęciowego,

• grę dydaktyczną, np. savoir‑vivre podczas prowadzenia badania podmiotowego i przedmiotowego dziecka z autyzmem,

• metaplan, np. „Jak zaprojektować kwestionariusz badania pacjenta przed przyjęciem na oddział neurologiczny?”.

Praca w grupach

Osoby uczące się mogą wspólnie odtworzyć wybraną przez nauczyciela część gry edukacyjnej i wykonać ćwiczenia utrwalające oraz porządkujące materiał przed sprawdzianem lub egzaminem zawodowym, np. przygotować broszurę informacyjną na temat komunikacji werbalnej i niewerbalnej w trakcie prowadzenia badania przedmiotowego uczestnika warsztatów terapii zajęciowej.

Nauczyciel może również podzielić uczących się na trzy grupy. Każda ma za zadanie opracować plakat dotyczący zbierania informacji i wykorzystania odpowiednich narzędzi diagnostycznych przez terapeutę zajęciowego podczas wywiadu, opierając się na scenariuszach zawartych w grze:

• pierwsza grupa prezentuje narzędzia diagnostyczne u osób z autyzmem,

• druga grupa zajmuje się przygotowaniem materiałów dotyczących narzędzi diagnostycznych u osób z chorobą Parkinsona,

• trzecia grupa opisuje kwestionariusze i narzędzia diagnostyczne u osób po udarze niedokrwiennym mózgu.

Na koniec zajęć uczący się przedstawiają w formie plakatu efekty swojej pracy.

Zadaniami do wykonania w grupach mogą być także:

• udział w grach dydaktycznych w formie symulacji, np. odgrywanie roli opiekuna prawnego, który chciałby od terapeuty zajęciowego otrzymać podstawowe informacje o wynikach uzyskanych podczas prowadzenia badania przedmiotowego z wykorzystaniem testu Tinetti,

• burza mózgu lub dyskusja, np. na temat odpowiednich narzędzi lub kwestionariuszy diagnostycznych, które mogłyby zostać wykorzystane u nastolatków z zakładu poprawczego,

• analiza SWOT, podczas której nauczyciel dzieli uczących się na dwie grupy:

  • pierwsza grupa opracowuje analizę SWOT skali ADL w warsztatach terapii zajęciowej,

  • druga grupa opisuje analizę SWOT skali IADL w warsztatach terapii zajęciowej,

• lekcja odwrócona, np. błędy terapeuty zajęciowego podczas prowadzenia badania przedmiotowego,

• skrzynka pytań, dotyczących np. podstawowych pojęć związanych z narzędziami diagnostycznymi osób z demencją.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować np. za pomocą:

• plakatu, np. skale i kwestionariusze stosowane w geriatrii,

• fiszek, np. informacje o technikach obserwacji, które mogą zostać wykorzystane podczas prowadzenia badania przedmiotowego,

samodzielnie opracowanych przez grupę po zapoznaniu się z przedstawionym materiałem.

Praca z całym zespołem

Uczący się wspólnie odtwarzają grę edukacyjną w trakcie zajęć, a następnie przyporządkowują narzędzia diagnostyczne do danej jednostki chorobowej lub problemów pacjenta. W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować, przygotowując np.:

• mapę pojęciową, np. objaśnianie – za pomocą haseł, rysunków, symboli, schematów, fragmentów tekstu – pojęć dotyczących narzędzi diagnostycznych, wykorzystywanych w trakcie prowadzenia obserwacji lub badania podmiotowego i przedmiotowego pacjenta na oddziale psychiatrycznym przez terapeutę zajęciowego,

• śnieżną kulę lub grę korzystającą z metody sześciu myślowych kapeluszy, np. „Narzędzia diagnostyczne oraz trudności wykonania testów u pacjentów z niepełnosprawnością intelektualną — fakty i mity”,

• pajęczynę lub kłębek, np. uczenie się lub powtarzanie technik obserwacji pacjenta,

• lekcję odwróconą, np. „Skala ADL i IADL – co to, po co, dla kogo?”,

• metaplan, dotyczący np. trudności uczestników warsztatów terapii zajęciowej biorących udział w badaniu przedmiotowym — relacje damsko‑męskie,

• pogadankę lub burzę mózgów, np. „Jakie trudności może napotkać terapeuta zajęciowy podczas diagnozowania sfery fizycznej pacjentki z objawami schizofrenii?”,

• listę pytań, niedokończonych zdań lub rebusów dotyczących narzędzi diagnostycznych, obserwacji, wywiadu czy savoir‑vivre terapeuty zajęciowego podczas badania przedmiotowego.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Gra edukacyjna może zostać wykorzystana w pracy indywidualnej do:

• powtórzenia materiału,

• utrwalenia wiedzy przed egzaminem zawodowym lub sprawdzianem,

• przygotowania się do zajęć,

• przygotowania się do lekcji odwróconej, np. analiza informacji zawartych w dokumentacji medycznej,

• opracowania prezentacji na temat warunków i zasad prowadzenia badania przedmiotowego,

• opracowania zależności w komunikacji (werbalnej i niewerbalnej) podopiecznego z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym, terapeuty zajęciowego i opiekuna prawnego podczas badania przedmiotowego,

• pracy nad projektem, np. „Skale i kwestionariusze do analizy chodu”,

• utrwalania, porządkowania i poszerzania wiedzy dotyczącej analizowania informacji zawartych w dokumentacji medycznej i otrzymanych wyników podczas badania przedmiotowego,

• przygotowania opisu przypadku lub listy pytań na podstawie studium przypadku, np. „Bariery podczas wykonywania badania przedmiotowego z wykorzystaniem wybranych narzędzi diagnostycznych”,

• poszerzenia wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z terapią zajęciową,

• opracowania studium przypadku dotyczącego wykorzystania narzędzi diagnostycznych u osoby z niepełnosprawnością ruchową.

Materiał może być pomocny w utrwaleniu podstawowych pojęć i sposobu postępowania terapeuty zajęciowego podczas prowadzenia wywiadu, obserwacji, badania przedmiotowego, analizy wyników z pacjentem oddziału szpitalnego, podopiecznym środowiskowego domu samopomocy, zakładów poprawczych, domów dziecka lub uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej, a także w przygotowaniu się do egzaminu zawodowego.

Praca w grupach

W celu utrwalenia i uporządkowania materiału uczący się przygotowują w grupach:

• WebQuest, np. „Trudności związane z doborem narzędzi diagnostycznych dla pacjenta z depresją”,

• graf na zadany przez nauczyciela temat, np. „Interpretacja wyników dokumentacji medycznej — kolejność wykonywania”,

• plakat, np. „Narzędzia diagnostyczne wykorzystywane przez terapeutę zajęciowego podczas badania przedmiotowego dotyczącego sfery fizycznej, psychicznej lub społecznej osoby niepełnoletniej”.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Uczący się może wykorzystać grę edukacyjną, aby przygotować się do zajęć lub egzaminu zawodowego oraz powtórzyć materiał. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację przedstawiającą prowadzenie badania przedmiotowego z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej i jego opiekunem prawnym.

Gra może pobudzać kreatywność, aktywizować uczącego się, poszerzać jego zainteresowania i zakres wiedzy, a także pomóc w przygotowaniach do konkursów. Przyswojony materiał można wykorzystać do odwrócenia ról – osoba ucząca się prowadzi z kolegami lekcję, np. na temat savoir‑vivre terapeuty zajęciowego podczas badania przedmiotowego z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi diagnostycznych, a nauczyciel jest obserwatorem.

Uczący się, korzystając indywidualnie z multimedium, literatury i innych źródeł, może opracować materiały (np. prezentację), podnoszące poziom jego wiedzy w zakresie omówionym w grze. Na jego podstawie uczący się może też przygotować:

• grę dydaktyczną na zadany przez nauczyciela temat, np. „Zasady postępowania podczas badania przedmiotowego u pacjenta z agresją”,

• mapę myśli, np. „Rodzaje narzędzi pomocnych przy opracowaniu diagnozy uwzględniającej sferę społeczną”.

Uczący się mogą wykorzystać grę, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu zawodowego, a także powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację na temat:

• rodzajów narzędzi diagnostycznych,

• znaczenia narzędzi diagnostycznych i dokumentacji medycznej w terapii zajęciowej,

• rodzajów pytań w trakcie prowadzenia badania podmiotowego i przedmiotowego,

• zasad komunikacji z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej podczas prowadzenia diagnozy lub obserwacji,

• trudności związanych z prowadzeniem badania przedmiotowego dotyczącego sfery psychicznej z osobą z niepełnosprawnością intelektualną,

• trudności w zrozumieniu komunikatu uczestnika warsztatów terapii zajęciowej podczas prowadzenia badania przedmiotowego,

• savoir‑vivre terapeuty zajęciowego.

Uczący się, którzy opanowali informacje zawarte w materiale multimedialnym, mogą pogłębić swoją wiedzę poprzez analizę przypadku zaproponowaną przez nauczyciela. Opis dotyczyć może analizy dokumentacji medycznej uczestnika terapii zajęciowej.

Uczący się przygotowują własne schematy postępowania w przypadku nieoczekiwanych zdarzeń, które mogą mieć miejsce podczas prowadzenia badania przedmiotowego, a które nie zostały przedstawione w materiale multimedialnym.

Uczący się mogą bez presji czasu zapoznać się z przedstawionymi w grze sytuacjami i notować etapy lub pojedyncze elementy, które są niejasne. Następnie mogą je omawiać wspólnie z nauczycielem, który tłumaczy niezrozumiałe sekwencje lub naprowadza uczącego się na właściwy tok rozumowania. Dodatkowo nauczyciel może dopowiedzieć lub bardziej szczegółowo omówić błędny wybór, podając jego przykładowe konsekwencje dla rozmówców, co pełniej zobrazuje sytuację i pozwoli uczącemu się lepiej zapamiętać te informacje.

Uczący się mogą przygotować mapę myśli lub plakat, na których zostaną umieszczone hasła związane z prawidłowym i błędnym postępowaniem terapeuty zajęciowego podczas prowadzenia procesu diagnostycznego jednego z pacjentów, występującego w grze.

Tytuł materiału multimedialnego

Etapy opracowywania diagnozy terapeutycznej

Typ materiału multimedialnego

Film edukacyjny

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Film edukacyjny „Etapy opracowywania diagnozy terapeutycznej” wspiera rozwijanie wiedzy i umiejętności w zakresie zbierania i gromadzenia danych o pacjencie, jego rodzinie i środowisku, analizowania i łączenia zgromadzonych informacji oraz sformułowania diagnozy.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
MED.13.4.4)1) rozróżnia rodzaje niepełnosprawności zawarte w orzeczeniach o niepełnosprawności,
MED.13.4.4)2) analizuje informacje o podopiecznym zawarte w dostępnej dokumentacji dotyczącej podopiecznego,
MED.13.4.5)1) rozróżnia rodzaje wywiadów,
MED.13.4.5)2) opisuje warunki i zasady przeprowadzenia wywiadu,
MED.13.4.5)4) analizuje informacje uzyskane w wyniku wywiadu,
MED.13.4.6)1) opisuje rodzaje obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)2) opracowuje arkusze obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)3) interpretuje uzyskane informacje z obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)4) rozróżnia stopnie i rodzaje niepełnosprawności,
MED.13.4.6)5) analizuje sytuację podopiecznego w zakresie jego zdrowia fizycznego, psychicznego, procesów poznawczych i relacji społecznych,
MED.13.4.7)1) wymienia zaburzenia w zakresie zdrowia fizycznego człowieka,
MED.13.4.7)2) opisuje procesy psychiczne człowieka,
MED.13.4.7)3) opisuje symptomy zaburzeń funkcjonowania w sferze społecznej,
MED.13.4.8)1) wymienia potrzeby człowieka,
MED.13.4.8)2) opisuje potrzeby człowieka,
MED.13.4.8)3) ustala potrzeby, zasoby oraz możliwości podopiecznego i jego rodziny,
MED.13.4.8)4) ocenia dostęp do zasobów instytucji i dóbr środowiska życia podopiecznego,
MED.13.4.8)5) planuje proces terapeutyczny uwzględniający potrzeby, problemy i zasoby podopiecznego, jego rodziny i środowiska społecznego,
MED.13.4.9)1) określa etapy diagnozy terapeutycznej podopiecznego.

Materiał multimedialny może zostać wykorzystany podczas zajęć dotyczących gromadzenia, prowadzenia lub analizy informacji zawartych w dokumentacji, procesu diagnozowania, w tym prowadzenia wywiadu pacjenta z jego opiekunem prawnym oraz obserwacji, a także klasyfikacji potrzeb człowieka.
Ponadto nauczyciel może wykorzystać materiał jako wprowadzenie do kolejnych zajęć, a także do przypomnienia wiadomości o etapach prowadzenia diagnozy, rodzajach dokumentacji i oceny pacjenta w sferze biologicznej, psychicznej i społecznej, a także jako podsumowanie informacji przed egzaminem zawodowym.

Film powiązany jest z grą edukacyjną oraz interaktywnymi materiałami sprawdzającymi:

• zadaniem typu prawda czy fałsz “Diagnoza terapeutyczna w terapii zajęciowej”,

• puzzlami “Wykorzystanie skal w diagnozie terapeutycznej”.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• poznanie rodzajów dokumentacji prowadzonej przez terapeutę zajęciowego,

• przygotowanie dokumentów potrzebnych do opracowania diagnozy,

• rozpoznanie potrzeb człowieka według piramidy potrzeb Maslowa,

• zapoznanie się z diagnozą terapeutyczną z uwzględnieniem sfery fizycznej, psychicznej i społecznej pacjenta szpitala, uczestnika warsztatów terapii zajęciowej lub mieszkańca domu pomocy społecznej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Na podstawie filmu edukacyjnego uczący się zapoznaje się z informacjami dotyczącymi etapów opracowywania diagnozy terapeutycznej. Następnie prowadzący zajęcia prosi o sporządzenie listy dokumentów, które będą potrzebne terapeucie zajęciowemu do opracowania diagnozy terapeutycznej stosownie do typu placówki, jej specyfiki pracy, rodzaju prowadzonej terapii oraz niepełnosprawności pacjenta/uczestnika/wychowanka/mieszkańca itp. Osoba ucząca się pozyskuje informacje dotyczące dokumentacji medycznej, diagnozy terapeutycznej i jej etapów, potrzeb człowieka, sfery fizycznej, psychicznej i społecznej podopiecznego, a następnie dokonuje analizy tych informacji. W celu utrwalenia wiadomości uczący się opracowuje:

• drzewo decyzyjne, dotyczące np. zagadnień związanych z etapami przeprowadzenia i opracowania diagnozy terapeutycznej,

• mapy myśli, np. na temat rodzajów dokumentacji w pracy terapeuty zajęciowego w domu pomocy społecznej,

• gry dydaktycznej, np. na temat sfery fizycznej, psychicznej lub społecznej wychowanka domu dziecka,

• grafu, prezentującego np. terminologię związaną z dokumentacją medyczną i narzędziami diagnostycznymi, które mogą zostać wykorzystane do opracowania diagnozy terapeutycznej.

Po zapoznaniu się z materiałem przedstawionym w filmie edukacyjnym uczący się może samodzielnie opracować broszurę informacyjną oraz zastanowić się nad dobraniem narzędzi lub kwestionariuszy, które będą mogły posłużyć terapeucie zajęciowemu do opracowania diagnozy terapeutycznej dotyczącej stanu psychicznego, fizycznego lub społecznego.

Praca w grupach

Po zapoznaniu się z filmem edukacyjnym uczący się przygotowują w grupach zadania dla pozostałych grup, np. polegające na doborze metod, technik lub narzędzi diagnostycznych dla osób z wieloraką niepełnosprawnością, znajdujących się na terenie oddziału psychiatrycznego.

Osoby uczące się mogą wspólnie odtworzyć wybraną przez nauczyciela część filmu edukacyjnego oraz wykonać ćwiczenia utrwalające i porządkujące materiał przed sprawdzianem bądź egzaminem zawodowym. Uczący się mogą na przykład przygotować w grupach czteroosobowych broszurę informacyjną na temat etapów opracowania diagnozy terapeutycznej na warsztatach terapii zajęciowej, w domu pomocy społecznej, domu seniora, domu dziecka, a także na oddziale dla osób uzależnionych od alkoholu lub narkotyków.

Nauczyciel może podzielić uczących się na pięć grup. Każda opracowuje dany materiał dotyczący terminologii w terapii zajęciowej, a w szczególności:

• przeprowadzenia diagnozy terapeutycznej,

• etapów opracowania diagnozy,

• sfer fizycznej, psychicznej i społecznej,

• potrzeb pacjenta, uczestnika lub mieszkańca,

• wywiadu terapeutycznego.

Zadaniami do wykonania w grupach mogą być także:

• udział w grach dydaktycznych w formie symulacji, np. odgrywanie roli rodzica lub opiekuna prawnego pacjenta, który chciałby od terapeuty zajęciowego uzyskać podstawowe informacje o etapach opracowania diagnozy swojego dziecka,

• rozwiązywanie zadań, np. krzyżówki dotyczącej informacji zawierających opisy lub charakterystykę dokumentacji medycznej pacjenta,

• burza mózgów, np. szukanie różnic lub powiązań między poszczególnymi informacjami zawartymi w dokumentacji medycznej,

• dyskusja dydaktyczna, np. o trudnościach terapeuty zajęciowego związanych z opracowaniem diagnozy terapeutycznej,

• stawianie pytań i rozwiązywanie problemów, np. w zespole interdyscyplinarnym: nauczyciel może podzielić uczących się na lekarzy, terapeutów zajęciowych, pedagogów i psychologów, którzy będą musieli opracować diagnozę terapeutyczną z uwzględnieniem trudności pacjenta lub uczestnika warsztatów terapii zajęciowej,

• rozwiązywanie problemów lub wykład problemowy, np. na temat ograniczeń diagnostycznych w terapii zajęciowej,

• debata oksfordzka, np. o sposobach radzenia sobie z trudnymi sytuacjami w trakcie prowadzenia lub opracowywania diagnozy terapeutycznej,

• lekcja odwrócona, np. dotycząca doboru narzędzi diagnostycznych uwzględniających sferę fizyczną, psychiczną lub społeczną,

• skrzynka pytań, np. dotyczących podstawowych pojęć związanych etapami diagnozy terapeutycznej lub dokumentacją medyczną.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować za pomocą:

• plakatu, prezentującego np. etapy opracowania diagnozy terapeutycznej,

• prezentacji, przedstawiającej np. narzędzia wykorzystywane do oceny sfer więźnia,

• fiszek, zawierających np. informacje na temat opracowania diagnozy w pracowni stolarskiej,

• grafu, ilustrującego np. postępowanie terapeuty zajęciowego w doborze narzędzi diagnostycznych u pacjenta, np. po zawale serca, przebywającego na oddziale kardiologicznym lub udarze mózgu, mieszkającego w domu seniora,

samodzielnie opracowanych przez grupę po zapoznaniu się z przedstawionym materiałem.

Praca z całym zespołem

Uczący się wspólnie odtwarzają film edukacyjny w trakcie zajęć, a następnie po kolei odpowiadają na zadawane przez nauczyciela pytania na temat zagadnień poruszonych w materiale.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia treści można je zilustrować, wykorzystując następujące metody aktywizujące:

• gry słowne, np. ostatnia litera – pierwsza litera,

• mapę pojęciową, np. objaśnianie – za pomocą haseł, rysunków, symboli, schematów, fragmentów tekstu – pojęć dotyczących dokumentacji medycznej,

• śnieżną kulę lub grę korzystającą z metody sześciu myślowych kapeluszy, np. „Co rozumiesz przez pojęcie: sfera psychiczna?”,

• pajęczynę lub kłębek, np. uczenie się lub powtarzanie etapów opracowania diagnozy,

• grę dydaktyczną, np. odgadywanie nazwy dokumentacji medycznej pacjenta na podstawie wylosowanego fragmentu obrazu,

• metaplan, dotyczący np. zalet i wad wywiadu lub obserwacji,

• pogadankę, dotyczącą np. interpretacji potrzeb człowieka według klasyfikacji Maslowa,

• burzę mózgów, np. „Z czym kojarzy Ci się sfera społeczna?”,

• listę pytań, np. dotyczących trudności terapeuty zajęciowego opracowującego diagnozę terapeutyczną dla więźnia,

• niedokończonych zdań, np. uzupełnianie nazw dokumentów medycznych, narzędzi i kwestionariuszy narzędzi diagnostycznych w pracy terapeuty zajęciowego,

• rebusów, np. dotyczących sfer lub potrzeb uczestnika warsztatów terapii zajęciowej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Film edukacyjny może zostać wykorzystany w pracy indywidualnej do:

• powtórzenia materiału,

• utrwalenia wiedzy przed egzaminem zawodowym lub sprawdzianem,

• przygotowania się do zajęć,

• przygotowania się do lekcji odwróconej, np. na temat doboru narzędzi diagnostycznych mogących służyć do opracowania diagnozy pacjenta po amputacji kończyny górnej prawej,

• opracowania prezentacji na temat etapów opracowania diagnozy terapeutycznej,

• opracowania zależności pomiędzy dokumentacją medyczną, wywiadem i obserwacją uczestnika warsztatów terapii zajęciowej,

• pracy nad projektem, np. „Rodzaje dokumentacji medycznej wykorzystywane we wczesnej interwencji terapeutycznej”,

• utrwalania, porządkowania i poszerzania wiedzy,

• przygotowania opisu przypadku lub listy pytań — studium przypadku, np. analiza zainteresowań wychowanka domu dziecka na podstawie wywiadu,

• poszerzenia wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z terapią zajęciową,

• opracowania studium przypadku dotyczącego organizacji czasu wolnego bądź efektywnego wykorzystania czasu mieszkańca sanatorium na podstawie dokumentacji medycznej lub wywiadu.

Materiał może być pomocny w utrwaleniu podstawowych pojęć i sposobu postępowania z pacjentem oddziału szpitalnego, podopiecznym środowiskowego domu samopomocy lub uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej oraz w przygotowaniu się do egzaminu zawodowego.

Praca w grupach

W celu utrwalenia i uporządkowania materiału uczący się przygotowują w grupach:

• mapę myśli, dotyczącą np. etapów rozwoju psychofizycznego człowieka,

• plakat, np. „Analiza orzeczenia o niepełnosprawności — na co terapeuta zajęciowy powinien zwrócić uwagę”,

• graf, np. „Zaburzenia w zakresie zdrowia fizycznego człowieka według Światowej Organizacji Zdrowia”.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Uczący się może wykorzystać film edukacyjny, aby przygotować się do zajęć lub egzaminu zawodowego, a także powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację przedstawiającą etapy opracowania diagnozy, rodzaje dokumentacji medycznej w terapii zajęciowej czy potrzeby człowieka oraz ilustrującą zależności pomiędzy nimi.

Informacje zawarte w materiale mogą pobudzać kreatywność uczącego się, aktywizować go, poszerzać jego zainteresowania i pogłębiać zakres wiedzy. Przyswojony materiał można wykorzystać do odwrócenia ról – osoba ucząca się prowadzi z kolegami lekcję, np. na temat analizy informacji o podopiecznym na podstawie wywiadu, obserwacji oraz dokumentacji medycznej, a nauczyciel jest obserwatorem.

Uczący się, korzystając z filmu, literatury i innych źródeł, może opracować materiały (np. prezentację), podnoszące poziom jego wiedzy w zakresie omówionym w filmie edukacyjnym. Na jego podstawie uczący się może też przygotować:

• broszurę czy ulotkę, dotyczącą np. kształcenia w zawodzie terapeuty zajęciowego uwzględniającą trudności w opracowaniu diagnozy terapeutycznej),

• grę dydaktyczną na zadany przez nauczyciela temat, np. „Wywiad z podopiecznym i jego rodziną — trudności w pozyskaniu informacji”,

• mapę myśli na zadany przez nauczyciela temat, np. „Obserwacja — rodzaje, arkusz i interpretacja uzyskanych wyników”.

Uczący się, którzy mają trudności z opanowaniem treści dotyczących etapów opracowywania diagnozy, mogą wykorzystać film edukacyjny, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu zawodowego oraz powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację na temat:

• rodzajów dokumentacji medycznej w terapii zajęciowej,

• zależności pomiędzy narzędziami diagnostycznymi, wywiadem, dokumentacją medyczną i obrazem pacjenta biorącego udział w zajęciach z terapeutą zajęciowym.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie z możliwością uzupełniania podpisów obrazka „Rodzaje złamań kości”

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie o łatwym poziomie trudności. Polega na dobraniu odpowiednich opisów do czterech obrazków, przedstawiających różne rodzaje złamań kości. Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Zadanie jest powiązane z atlasem interaktywnym.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.13.4.1)1) opisuje elementy budowy organizmu człowieka (układ ruchu, ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia, układ oddechowy, układ pokarmowy, układ moczowy, układ płciowy, skóra),
MED.13.4.1)2) opisuje budowę tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.3)1) rozpoznaje ogólne objawy procesów chorobowych w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)2) wyjaśnia etiologię jednostek chorobowych,
MED.13.4.3)4) opisuje przebieg podstawowych jednostek chorobowych.
MED.13.4.3)3) opisuje obraz kliniczny chorób,

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie dobierania w pary „Budowa układów narządowych w organizmie człowieka”

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie o łatwym poziomie trudności. Polega na dobieraniu w pary nazwy struktur anatomicznych i narządów z nazwami poszczególnych układów narządowych.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Zadanie jest powiązane z atlasem interaktywnym.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.13.4.1)1) opisuje elementy budowy organizmu człowieka (układ ruchu, ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia, układ oddechowy, układ pokarmowy, układ moczowy, układ płciowy, skóra),
MED.13.4.1)2) opisuje budowę tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)3) omawia funkcje tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)4) wyjaśnia procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)1) rozpoznaje ogólne objawy procesów chorobowych w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)2) wyjaśnia etiologię jednostek chorobowych,
MED.13.4.3)3) opisuje obraz kliniczny chorób,
MED.13.4.3)4) opisuje przebieg podstawowych jednostek chorobowych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie dobierania w pary „Budowa szkieletu oraz układ hormonalny”

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie polega na dobieraniu w pary nazw struktur anatomicznych z nazwami ich lokalizacji w ciele człowieka oraz nazw hormonów z nazwami gruczołów, które je wydzielają. Jest to zadanie trudne.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Zadanie jest powiązane z atlasem interaktywnym.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.13.4.1)1) opisuje elementy budowy organizmu człowieka (układ ruchu, ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia, układ oddechowy, układ pokarmowy, układ moczowy, układ płciowy, skóra),
MED.13.4.1)2) opisuje budowę tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)3) omawia funkcje tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)4) wyjaśnia procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)1) rozpoznaje ogólne objawy procesów chorobowych w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)2) wyjaśnia etiologię jednostek chorobowych,
MED.13.4.3)3) opisuje obraz kliniczny chorób,
MED.13.4.3)4) opisuje przebieg podstawowych jednostek chorobowych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie z możliwością uzupełnienia podpisów obrazka „Procesy fizjologiczne i patofizjologiczne”

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie o średnim poziomie trudności. Polega na dobieraniu do pięciu ilustracji odpowiednich opisów fizjologicznych oraz patofizjologicznych, do których może dojść w ciele człowieka.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Zadanie jest powiązane z atlasem interaktywnym.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.13.4.1)1) opisuje elementy budowy organizmu człowieka (układ ruchu, ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia, układ oddechowy, układ pokarmowy, układ moczowy, układ płciowy, skóra),
MED.13.4.1)2) opisuje budowę tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)3) omawia funkcje tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)4) wyjaśnia procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)1) rozpoznaje ogólne objawy procesów chorobowych w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)2) wyjaśnia etiologię jednostek chorobowych,
MED.13.4.3)3) opisuje obraz kliniczny chorób,
MED.13.4.3)4) opisuje przebieg podstawowych jednostek chorobowych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie dobierania w pary „Dobieranie narzędzi diagnostycznych oraz właściwych specjalistów”

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie polega na dobieraniu w pary nazwy testu i skal do nazw tych aspektów zdrowia, które są oceniane przy użyciu danego narzędzia, a także na połączeniu nazwy chorób i dysfunkcji z nazwami specjalistów, do których powinien zgłosić się pacjent z danym schorzeniem. Jest to zadanie o średnim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Zadanie jest powiązane z grą edukacyjną.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.13.4.6)3) interpretuje uzyskane informacje z obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)4) rozróżnia stopnie i rodzaje niepełnosprawności,
MED.13.4.6)5) analizuje sytuację podopiecznego w zakresie jego zdrowia fizycznego, psychicznego, procesów poznawczych i relacji społecznych,
MED.13.4.8)3) ustala potrzeby, zasoby oraz możliwości podopiecznego i jego rodziny.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Krzyżówka „Narzędzia diagnostyczne”

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie składa się z ośmiu haseł, które dotyczą narzędzi diagnostycznych. Po uzupełnieniu krzyżówki należy podać definicję słowa, które jest rozwiązaniem krzyżówki. Hasło główne: diagnoza. Jest to zadanie o średnim poziomie trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Zadanie jest powiązane z grą edukacyjną.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.13.4.5)4) analizuje informacje uzyskane w wyniku wywiadu,
MED.13.4.6)3) interpretuje uzyskane informacje z obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)4) rozróżnia stopnie i rodzaje niepełnosprawności,
MED.13.4.6)5) analizuje sytuację podopiecznego w zakresie jego zdrowia fizycznego, psychicznego, procesów poznawczych i relacji społecznych,
MED.13.4.7)1) wymienia zaburzenia w zakresie zdrowia fizycznego człowieka,
MED.13.4.7)2) opisuje procesy psychiczne człowieka,
MED.13.4.7)3) opisuje symptomy zaburzeń funkcjonowania w sferze społecznej,
MED.13.4.8)3) ustala potrzeby, zasoby oraz możliwości podopiecznego i jego rodziny.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie typu prawda czy fałsz „Budowa i funkcje układów oraz narządów”

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie zawiera 26 stwierdzeń dotyczących anatomii, fizjologii i patofizjologii człowieka. Należy określić, czy stwierdzenia te są prawdziwe czy fałszywe. Zadanie ma średni poziom trudności.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Zadanie jest powiązane z atlasem interaktywnym.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.13.4.1)1) opisuje elementy budowy organizmu człowieka (układ ruchu, ośrodkowy układ nerwowy, układ krążenia, układ oddechowy, układ pokarmowy, układ moczowy, układ płciowy, skóra),
MED.13.4.1)2) opisuje budowę tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)3) omawia funkcje tkanek, narządów i układów organizmu człowieka,
MED.13.4.1)4) wyjaśnia procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)1) rozpoznaje ogólne objawy procesów chorobowych w organizmie człowieka,
MED.13.4.3)2) wyjaśnia etiologię jednostek chorobowych,
MED.13.4.3)3) opisuje obraz kliniczny chorób,
MED.13.4.3)4) opisuje przebieg podstawowych jednostek chorobowych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie typu prawda czy fałsz „Diagnoza terapeutyczna w terapii zajęciowej”

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie zawiera 7 stwierdzeń dotyczących diagnozy terapeutycznej. W zadaniu należy określić, czy stwierdzenia te są prawdziwe czy fałszywe. Jest to zadanie trudne.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Zadanie jest powiązane z filmem edukacyjnym.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.13.4.5)4) analizuje informacje uzyskane w wyniku wywiadu,
MED.13.4.6)1) opisuje rodzaje obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.9)1) określa etapy diagnozy terapeutycznej podopiecznego.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Puzzle „Wykorzystanie skal w diagnozie terapeutycznej”

Opis materiału sprawdzającego

Jest to zadanie o średnim poziomie trudności. Polega na ułożeniu elementów ilustrujących skalę IADL według Lawtona.

Pod puzzlami znajduje się dodatkowe zadanie związane z wykorzystaniem skali IADL.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Zadanie jest powiązane z filmem edukacyjnym.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.13.4.4)2) analizuje informacje o podopiecznym zawarte w dostępnej dokumentacji dotyczącej podopiecznego,
MED.13.4.5)1) rozróżnia rodzaje wywiadów,
MED.13.4.6)2) opracowuje arkusze obserwacji podopiecznego,
MED.13.4.6)5) analizuje sytuację podopiecznego w zakresie jego zdrowia fizycznego, psychicznego, procesów poznawczych i relacji społecznych,
MED.13.4.9)2) opracowuje diagnozę problemów, potrzeb i zasobów podopiecznego.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

E‑materiały ułatwiają zindywidualizowanie procesu dydaktycznego, co jest szczególnie istotne dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Odtwarzanie każdego e‑materiału jest możliwe również w trybie dostępności, który zawiera alternatywne wersje materiałów dostępne dla użytkowników z dysfunkcjami wzroku, słuchu. Ułatwia to dostęp do informacji, likwiduje niektóre bariery społeczne i komunikacyjne oraz zapewnia wyrównywanie szans.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

Minimalne wymagania sprzętowe zgodne z wymaganiami zpe.gov.pl

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści