Obróbka cieplna
MEC.02. Wykonywanie i naprawa wyrobów kowalskich - Kowal 722101
Przewodnik dla nauczyciela
Spis treści
Cele i efekty kształceniaCele i efekty kształcenia
Struktura e‑materiałuStruktura e‑materiału
Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu KowalWskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu Kowal
Wymagania techniczneWymagania techniczne
Cele i efekty kształcenia
E‑materiał uwzględnia treści, które pozwolą na osiągnięcie, zgodnie z podstawą programową, celów kształcenia w zawodzie kowala. Tematyka e‑materiału służy przygotowaniu absolwenta do profesjonalnego wykonywania zadań zawodowych.
E‑materiał przeznaczony dla kwalifikacji MEC.02. Wykonywanie i naprawa wyrobów kowalskich wyodrębnionej w zawodzie kowal 722101.
Cele kształcenia
Wspiera osiąganie celów kształcenia określonych dla kwalifikacji MEC.02. Wykonywanie i naprawa wyrobów kowalskich:
wykonywania i naprawiania wyrobów kowalskich metodą kucia ręcznego,
wykonywania wyrobów kowalskich metodą kucia maszynowego.
Efekty kształcenia
MEC.02.2. Podstawy kowalstwa
Uczeń:
9) analizuje techniki i metody wytwarzania części maszyn i urządzeń.
MEC.02.3. Wykonywanie i naprawa wyrobów kowalskich metodą kucia ręcznego
Uczeń:
4) wykonuje obróbkę cieplną i cieplno‑chemiczną wyrobów kowalskich.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Struktura e‑materiału
1. Wprowadzenie
Wprowadzenie
Przedstawia podstawowe informacje o e‑materiale, które ułatwią użytkownikowi wstępne zapoznanie się z zawartością materiału: odniesienie do podstawy programowej, zakres tematyczny oraz opis budowy e‑materiału.
2. Materiały multimedialne
Zawierają różnego rodzaju multimedia, które ułatwiają uczącemu się przyswojenie wiedzy. E‑materiał „Obróbka cieplna” składa się z czterech materiałów multimedialnych.
Plansza interaktywna
Schematyczny podział obróbki cieplnej na różne rodzaje
Plansza interaktywnaSchematyczny podział obróbki cieplnej na różne rodzaje
zawiera informacje dotyczące obróbki cieplnej metali i stopów ze szczególnym naciskiem na obróbkę cieplną stali: wyżarzanie (ujednorodniające, zupełne, normalizujące, odprężające, rekrystalizujące), hartowanie (zwykłe, stopniowe, izotermiczne, powierzchniowe, odpuszczanie, ulepszanie cieplne). Przedstawia cele i efekty prowadzenia różnych rodzajów obróbki cieplnej ze względu na strukturę i własności stali oraz innych metali i stopów.Sekwencje filmowe
Wyżarzanie stali
Sekwencje filmoweWyżarzanie stali
obejmuje 5 sekwencji filmowych dotyczących:sekwencja 1 wyżarzania ujednorodniającego
sekwencja 2 wyżarzania zupełnego
sekwencja 3 wyżarzania normalizującego
sekwencja 4 wyżarzania rekrystalizującego
sekwencja 5 wyżarzania odprężającego. Sekwencje prezentują obsługę i użytkowanie sprzętu wykorzystywanego przy wyżarzaniu oraz dokumentację z nim związaną.
Sekwencje filmowe
Hartowanie stali
Sekwencje filmoweHartowanie stali
obejmuje 3 sekwencje filmowe:sekwencja 1 dotyczy hartowania (zwykłe, stopniowe, izotermiczne, powierzchniowe)
sekwencja 2 dotyczy odpuszczania
sekwencja 3 dotyczy ulepszania cieplnego Sekwencje prezentują obsługę i użytkowanie sprzętu wykorzystywanego przy hartowaniu i odpuszczaniu oraz dokumentację z nim związaną.
Gra edukacyjna
Dobór i wykonanie obróbki cieplnej
Gra edukacyjnaDobór i wykonanie obróbki cieplnej
. W grze uczeń wciela się w rolę kowala. Zadaniem gracza jest zastosowanie odpowiedniego rodzaju obróbki cieplnej i jej parametrów w zależności od zastosowanego materiału i efektu, który chce się osiągnąć (struktury, własności materiału).
3. Obudowa dydaktyczna
Interaktywne materiały sprawdzające
Interaktywne materiały sprawdzające
pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności zawartych w e‑materiale.Słownik pojęć dla e‑materiału
Słownik pojęć dla e‑materiału
zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym materiale.Przwodnik dla nauczyciela
Przwodnik dla nauczyciela
zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.Przewodnik dla uczącego się
Przewodnik dla uczącego się
zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.Netografia i bibliografia
Netografia i bibliografia
stanowi listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.Instrukcja użytkowania
Instrukcja użytkowania
, objaśnia działanie e‑materiału oraz poszczególnych jego elementów.
- Wprowadzenie
Schematyczny podział obróbki cieplnej na różne rodzajePlansza interaktywna
Wyżarzanie staliSekwencje filmowe
Hartowanie staliSekwencje filmowe
Dobór i wykonanie obróbki cieplnejGra edukacyjna
Interaktywne materiały sprawdzające
Słownik pojęć dla e-materiału
Przewodnik dla uczącego się
Netografia i bibliografia
Instrukcja użytkowania
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu kowal
Praca uczniów podczas zajęć
E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną wspomagającą proces kształcenia zawodowego. Ułatwi on uczniom zapoznanie się oraz zapamiętanie pojęć związanych z obróbką cieplną w pracy kowala.
Praca na lekcji zakłada aktywną postawę zarówno nauczyciela, jak i uczniów. Ważnym założeniem jest praca nad jednym materiałem na różne sposoby i za pomocą różnych technik, mająca na celu jak najlepsze zapamiętanie informacji.
Poniżej znajdują się propozycje wykorzystania poszczególnych elementów materiału w ramach lekcji, w samodzielnej pracy ucznia, pracy w grupach i pracy całego zespołu klasowego.
Praca uczniów w grupach i w zespole klasowym
Plansza interaktywna „Schematyczny podział obróbki cieplnej na różne rodzaje”
Nauczyciel wprowadza zagadnienie podział obróbki cieplnej.
Prezentuje uczniom planszę „obróbka cieplna zwykła” na tablicy interaktywnej.
Dzieli klasę na dwie grupy.
Nauczyciel przydziela zadania. Grupa pierwsza skupia się wyżarzaniu, grupa druga na hartowaniu i odpuszczaniu.
Nauczyciel rozdaje wszystkim grupom wydrukowany fragment planszy tak, aby wydruk dotyczył tylko zagadnień przydzielonych grupie i zajmował połowę kartki (druga połowa to miejsce na notatkę grupy)
W każdej grupie uczniowie mają za zadanie wspólnie wypisać po lewej stronie (grupa pierwsza) lub prawej grupa druga) planszy krótką notatkę (2‑3 zdania lub hasła) dotyczące informacji zawartych pod numerami (1‑6 grupa pierwsza, 7‑12 grupa druga). Powstaje w en sposób mapa pojęciowa.
Uczniowie prezentują swoje zmodyfikowane plansze.
Teraz nauczyciel prosi grupy o wybranie jednego z obrazków zawartych w opisach interaktywnych i wykonanie z niego puzzli o odpowiedniej liczbie elementów (liczbę ustala nauczyciel). Uczniowie mogą użyć np.: portalu jigsawplanet.com.
Uczniowie w grupie wykonują printscreen grafiki i przygotowują puzzle.
Grupa udostępnia link do interaktywnych puzzli grupie przeciwnej i na znak nauczyciela grupy składają układankę (każdy uczeń samodzielnie). Wygrywa grupa, której wszyscy uczniowie ułożą puzzle i grupa opowie co jest zawarte na obrazku.
Nauczyciel podsumowując stara się wskazać na różne formy zapamiętywania skomplikowanych zagadnień i upraszczanie ich opisów przez osoby uczące się.
Sekwencje filmowe „Wyżarzanie stali”
Nauczyciel wprowadza temat lekcji (zagadnienie) dotyczący wyżarzania stali.
Omawia zawartość sekwencji filmowych i sposób poruszania się po multimedium (prezentując między innymi miejsce konkretnych materiałów w tej sekcji i czas trwania)
Uczniowie dzieleni są na pięć grup. Zadaniem każdej grupy jest zapoznanie się z przydzielonym przez nauczyciela filmem.
Grupa pierwsza zajmuje się sekwencją 1 - wyżarzaniem ujednorodniającym, druga sekwencją 2 - wyżarzaniem zupełnym, trzecia - sekwencją 3 - wyżarzaniem normalizującym, czwarta - sekwencją 4 - wyżarzaniem rekrystalizującym, piąta - sekwencją 5 - wyżarzaniem odprężającym.
Po obejrzeniu filmu każda grupa przygotowuje notatki wizualne oraz krótką prezentację korzystając np.: z aplikacji SWAY lub PowerPoint (możliwe jest wykonanie tego elementu na smartfonach).
Następnie każda grupa po kolei krótko omawia procesy zachodzące podczas swojego wyżarzania prezentując obsługę i użytkowanie sprzętu wykorzystywanego do jego realizacji (piece, przyrządy pomiarowe) oraz dokumentację.
W trakcie każdej prezentacji nauczyciel prosi pozostałych uczniów o zapisywanie co najmniej 2 pytań do prezentacji (czegoś co według ucznia jest ciekawe lub warte zapamiętania jako ważne).
Po prezentacjach uczniowie układają ze swoich pytań do grupy pytania testowe zawierające co najmniej 3 odpowiedzi z czego jedna jest poprawna. Łącznie minimalna liczba pytań to 4 (dwie prezentacje po dwa pytania).
Nauczyciel prosi wybranych uczniów o zadanie pytań na forum klasy.
Uczniowie odpowiadają na nie wskazując przez głosowanie (każdy uczeń głosuje przez podniesienie ręki) właściwą odpowiedź.
Nauczyciel kontroluje w trakcie ich merytorykę (pytań i odpowiedzi) komentując i uściślając.
Finalnie po kilku pytaniach nauczyciel zbiera resztę pytań (zestaw po opracowaniu merytorycznym do klasówki lub kartkówki)
Gra edukacyjna „Dobór i wykonanie obróbki cieplnej”
Nauczyciel łączy uczniów w pary, tak aby w każdej z nich była osoba, która szybko się uczy (uczeń drugi) oraz osoba potrzebująca wsparcia (uczeń pierwszy).
Uczniowie przechodzą przez grę odpowiadając na pytania naprzemiennie (5 decyzji na każdego ucznia)
Podczas rozgrywki notują własne odpowiedzi, tworząc wspólną dla pary notatkę, przy czym główne role przy odpowiednich pytaniach odgrywają wskazani uczniowie (pierwszy odpowiada to drugi notuje). Notatka składa się z pytania i poprawnej odpowiedzi. Grający uczeń pierwszy wskazuje uczniowi drugiemu, co ma zapisać w notatce i na odwrót (na drugim poziomie).
Teraz wspólnie pary opracowują instrukcję
Jak poprawnie przejść przez kolejne zadania w grze?
. W instrukcji krok po kroku wypisują, co należy zrobić, dlaczego tak i jakie to będzie niosło za sobą konsekwencje. Instrukcje wykonują w postaci kart (strona A4), które podczas prezentacji para zaprezentuje innym.Na kartach powinny znajdować się pytania z poprawnymi odpowiedziami. Mogą to być narysowane karty lub wykonane zdjęcia kart.
Pary prezentują swoje instrukcje poprawnego rozegrania gry.
Nauczyciel ocenia ich pracę.
Samodzielna praca uczniów podczas zajęć
Plansza interaktywna „Schematyczny podział obróbki cieplnej na różne rodzaje”
Nauczyciel prosi uczniów o zapoznanie się e‑materiałem.
Zadaniem każdego ucznia będzie prześledzić cały proces obróbki cieplnej zwykłej.
Teraz uczniowie samodzielnie przygotowują przykładową historię cieplnej obróbki kawałka metalu zawierając w niej to w jaki sposób obróbka ta będzie przebiegała i jaki w ten sposób chcą osiągną efekt. Może to być na przykład: „Postanowiłem zwiększyć wytrzymałość mojego elementu. Dlatego podgrzałem element do temperatury 1000 stopni Celsjusza i zanurzyłem go gwałtownie w roztworze soli kuchennej i wody itd”.
Uczeń chowa w swojej opowieści od jednego do trzech błędnych działań lub informacji.
Nauczyciel prosi wybranych uczniów o prezentację własnych opracowań na forum klasy.
Pozostali uczniowie podczas prezentacji uważnie słuchając i korzystając z wiedzy zawartej w planszy poszukują błędnych zapisów.
Nauczyciel może ocenić prezentowane projekty odpowiednio nagradzając osoby, które przygotowały historię oraz najskuteczniejszych „tropicieli” błędów zawartych w historiach.
Sekwencje filmowe „Hartowanie stali”
Nauczyciel wprowadza temat hartowania i odpuszczania stali i przyznaje dostęp do sekwencji filmowych.
Prosi uczniów o zdecydowanie jakie zagadnienie chcą analizować (hartowanie, odpuszczanie czy ulepszanie cieplne).
Uczniowie samodzielnie korzystając z wybranego filmu z sekwencji filmowych układają w punktach procedurę dotyczącą opisanego w filmach procesu.
Nauczyciel prosi kilku uczniów o zaprezentowanie procedury i wybierając jedną z nich wspólnie z klasą analizuje jej poprawności dokładność (łącznie realizuje to z trzema elementami).
Podczas omawiania wskazuje na przyrządy pomiarowe i dokumentację użyta podczas hartowania. Korzysta także z planszy z obróbką cieplną.
Podsumowując zajęcia, wskazuje na informacje, które można pozyskiwać z różnych źródeł.
Gra edukacyjna „Dobór i wykonanie obróbki cieplnej”
Nauczyciel informuje, że teraz każdy indywidualnie ma przejść grę, ale każdą decyzję trzeba będzie opisać w notatniku.
Uczniowie przechodzą grę wspak, czyli zaznaczają najpierw błędne odpowiedzi, testując program. Przed zatwierdzeniem wykonują zdjęcie ekranów z błędnymi odpowiedziami lub tworzą zrzuty ekranu. Zdjęcia zamieszczają w swojej cyfrowej notatce.
Aby przejść przez poziom gry, muszą zdobyć dziesięć punktów. Jeśli trafiają na to samo pole, które wcześniej uzupełnili błędnie, teraz zaznaczają poprawną odpowiedź.
Po przejściu w ten sposób dostatecznie dużej liczby pól i trzech poziomów wykonują prezentację, w której na każdym slajdzie zamieszczają po lewej zdjęcia pytań i udzielonych na nie poprawnych odpowiedzi, a po prawej obrazy z niewłaściwie zaznaczonymi odpowiedziami. Pod obrazkami zamieszczają opis w punktach dotyczący tego, co trzeba wiedzieć, żeby przejść to pytanie w grze. Tych slajdów będzie osiem na każdy poziom.
Tak uczniowie samodzielnie przechodzą trzy poziomy gry (rozkodowują grę).
Nauczyciel po zakończonej przez wszystkich uczniów grze prosi o prezentacje efektów ich pracy.
Prosi też o informację zwrotną z przebiegu czynności w zadaniach.
Interaktywne materiały sprawdzające
Materiały te należy używać w zależności od omawianego fragmentu tematu jako jego uzupełnienie lub przerywnik. Nauczyciel może wprowadzić pracę w parach lub elementy oceny koleżeńskiej, która polega na tym, że po rozwiązaniu zadań uczniowie konsultują odpowiedzi z osobą z ławki. Wyjątek stanowi test, który może być wykorzystany jako zadanie podsumowujące lub wprowadzające do tematu.
Przykładowe działania w ramach lekcji:
Nauczyciel wyświetla interaktywne materiały sprawdzające podczas zajęć i zachęca uczniów do wspólnego rozwiązywania zadań.
Uczniowie działają w parach, w których zadają sobie właściwe pytania i tworzą na ich podstawie inne, zbliżone pytania lub zadania (każdy uczeń po jednym).
Aby zmotywować uczniów do udziału we wspólnym rozwiązywaniu zadań, nauczyciel może zaproponować ocenianie poprawnych odpowiedzi.
Nauczyciel daje szanse na udzielenie prawidłowych odpowiedzi każdemu z uczniów, wyznacza odpowiednią ilość czasu na ich wykonanie (szczególnie w przypadku testu).
Uczniowie mogą korzystać z pomocy dydaktycznych.
W przypadku problemów z rozwiązaniem zadań nauczyciel pomaga w zrozumieniu zagadnień i naprowadza na poprawną odpowiedź.
Nauczyciel po uzyskaniu prawidłowych rozwiązań wyjaśnia każde z nich, aby pomóc w ich zrozumieniu uczniom, którzy nie znają na nie odpowiedzi.
Prawidłowo rozwiązane zadania mogą być wyświetlane przez nauczyciela, na przykład, na tablicy interaktywnej.
Nauczyciel może skorzystać z wygenerowanych pomysłów pytań i zadań, po przeanalizowaniu ich poprawności, do dalszego utrwalania materiału.
Uczeń powinien móc skorzystać z pomocy nauczyciela i uzyskać od niego informację zwrotną.
W przypadku pracy samodzielnej uczniów na lekcji:
Nauczyciel wskazuje, które interaktywne materiały sprawdzające uczniowie mają w danym momencie wykonać podczas zajęć.
Uczniowie samodzielnie rozwiązują zadania (połączone tematycznie z lekcją).
Nauczyciel, dając szansę na udzielenie prawidłowych odpowiedzi każdemu z uczniów, wyznacza odpowiednią ilość czasu na ich wykonanie.
W przypadku problemów z rozwiązaniem zadań nauczyciel udziela pomocy w zrozumieniu zagadnień i naprowadza na poprawną odpowiedź.
Prawidłowo rozwiązane zadania mogą być wyświetlane przez nauczyciela, na przykład, na tablicy interaktywnej jako podsumowanie pracy z materiałami.
Praca uczniów poza zajęciami
E‑materiał ułatwia nauczycielowi prowadzenie zajęć dydaktycznych poprzez „researching w sieci” na bazie ćwiczeń z e‑materiału. Jest to sposób podobny do lekcji odwróconej, ale skupiający się na poszukiwaniu informacji, których uczeń nie posiada i nie ma „oczywistego” dostępu do nich.
Praca indywidualna
Przed lekcją
Nauczyciel przed rozpoczęciem serii zajęć z zagadnień związanych z obróbką cieplną prosi każdego ucznia o wykonanie testu z „Interaktywnych materiałów sprawdzających”.
Uczeń może posługiwać się wszelkimi pomocami dydaktycznymi, ale nie ma dostępu do e‑materiałów „Obróbka cieplna”.
Nauczyciel może przekazać wskazówki dotyczące zasobów: bibliografii i netografii. Może tez zdać się na kreatywność ucznia.
Uczeń wykonuje ćwiczenie, poszukując odpowiedzi i zapisując znalezione materiały jako notatka.
Sposób ten wspiera samodzielne poszukiwanie informacji i samodzielne uczenie się nowych: wiedzy i umiejętności.
Efektem pracy ucznia będzie przede wszystkim notatka dotycząca pytań z testu oraz rozwiązany właściwie test ().
Podczas lekcji
Nauczyciel wyświetla test.
Kolejno przechodzi przez pytania i prosi o grupowe odpowiedzi na te pytania.
Uczniowie prezentują informacje ze swoich notatek, które dotyczą omawianego pytania, budując „wspólną wiedzę”.
Słuchając wypowiedzi inni uczniów, każdy uzupełnia notatki o informację, które inni znaleźli w domu.
Nauczyciel prezentuje wybrany e‑materiał np.: film „Wyżarzanie stali”.
Po jego prezentacji prosi uczniów o informację zwrotną dotyczącą tego, ile informacji nowych, a ile znanych wystąpiło w tym filmie.
Praca w grupie
Przed lekcją
Nauczyciel dzieli uczniów na grupy i każdej z nich przydziela określony temat, np. „Wyżarzanie”, „Hartowanie”, „Odpuszczanie”.
Prosi o wykonanie prezentacji, na której uczniowie pracując zdalnie w zespole, zamieszczą informacje niezbędne do tego, aby wytłumaczyć swoje zagadnienie . Praca zdalna może odbywać się przykładowo przy wykorzystaniu przeznaczonych do tego darmowych programów: Sway lub PowerPoint.
Uczniowie mogą korzystać z materiałów dydaktycznych oraz czerpać informacje z innych źródeł.
Dodatkowym atutem prezentacji może być pozyskany z sieci lub nagrany film związany z fragmentem omawianego zagadnienia.
Podczas lekcji
Prezentacje są przedstawiane na zajęciach i omawiane przez grupy uczniów.
Nauczyciel uzupełnia informacje, tłumaczy i wspiera uczących się.
Nauczyciel udostępnia program ćwiczeniowy „Dobór i wykonanie obróbki cieplnej” i prosi każdego ucznia o samodzielne przejście przez grę.
Nauczyciel podsumowuje zajęcia zachęcając do jeszcze kilkukrotnego zagrania w grę (jako utrwalenie wiedzy).
Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się
E‑materiał daje możliwość samodzielnej pracy ucznia, współpracy w grupie przy wspólnym uczestniczeniu w procesie edukacyjnym i indywidualizację procesu dydaktycznego podczas zajęć i poza nimi poprzez samodzielny wybór ucznia lub wymuszony przez nauczyciela poziom trudności wykonywanych czynności i zadań.
Przy pracy samodzielnej nauczyciel indywidualizuje proces poprzez dostosowanie zastosowanego e‑materiału do możliwości percepcyjnych ucznia. Sposób przekazywania wiedzy i budowania umiejętności ucznia będzie zależał w dużej mierze od nauczyciela i prowadzenia przez niego procesu dydaktycznego. Dodatkowo oprawa dydaktyczna zastosowana przy omawianiu zagadnień daje szerokie pole do popisu dla uczącego. Zastosowanie materiałów pozwala realizować zasadę „nigdy tak samo”, w której praktycznie ten sam zakres materiału może być ujęty na wiele sposobów. Zapobiega to monotonii w procesie nauczania i uczenia się przez uczniów. Przy pracy w grupie nauczyciel prowadzi proces grupowy, rozwijając nie tylko zasób związany z wiedzą, ale też umiejętność uczenia się przez uczniów (w grupie i samodzielnie) oraz przyjmowania różnych ról grupowych (czasem takich, w których uczniowie czują lekki dyskomfort). Pozwala to budować umiejętności społeczne. Przyjmowanie ról w grupie w połączeniu z różnorodnością zadań dopasowaną do ucznia stanowi wyzwanie dla nauczyciela i uczniów. Daje też wiele możliwości. Ważnym elementem, który uatrakcyjnia i indywidualizuje proces dydaktyczny, jest pozostawienie przez nauczyciela przestrzeni do błędów. Dzięki temu uruchamiają się procesy wsparcia uczniów przez siebie nawzajem i uczenia się od siebie. Wspiera to naturalną potrzebę zdobywania informacji.
Interaktywne materiały sprawdzające dają uczniowi możliwość sprawdzenia poziomu własnej wiedzy i uzyskania szybkiej i precyzyjnej informacji zwrotnej. Ich zróżnicowanie pozwala dotrzeć z informacją zwrotną i wskazać, na różne sposoby, zakres materiału konieczny do powtórzenia. Jednocześnie nakłaniają do podejmowania kolejnych prób poprawnego ich uzupełnienia.
Przy pracy samodzielnej nauczyciel może przydzielać zróżnicowane zadania/prace/zagadnienia uczniom. Różnicowanie może polegać na trudności pojęcia do wyjaśnienia lub też zakresu, który dany uczeń w tym samym czasie ma opracować. Dodatkowym elementem indywidualizacji może być wzbogacanie swoich opracowań o wiadomości z Internetu. Może to być na przykład zebranie dodatkowej netografii i dołożenie jej do już zawartej w materiałach.
Dodatkowe zadania, które mogą pojawić się przy pracy z tymi e‑materiałami, to choćby stworzenie przez uczniów elektronicznego testu z pytań, które wcześniej każdy z uczniów przygotował, np.: po pięć pytań do każdego z dwóch filmów („Wyżarzanie stali” oraz „Hartowanie stali”)
Wykorzystanie materiału multimedialnego do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Ważnym elementem przy pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych przy użyciu e‑materiału jest rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia i dopasowanie treści oraz formy materiału do możliwości psychofizycznych uczniów. Oznacza to w praktyce „prowadzenie” ucznia przez materiał poprzez zadawanie dodatkowych pytań i udzielaniu szczegółowych odpowiedzi lub w przypadku uczniów zdolnych - pozostawienie więcej swobody.
Ważnym aspektem pracy z materiałem będzie także przydzielanie zadań do pracy w małych grupach (parach), w których jedna osoba radzi sobie z opanowaniem materiału dobrze, ale dodatkowa rolą tego ucznia będzie wsparcie osoby, która potrzebuje dodatkowych wyjaśnień. W szczególnych przypadkach może taka osoba potrzebować wsparcia nauczyciela wspierającego, a jego zadania samodzielne mogą obejmować proste polecenia.
Odtwarzanie każdego e‑materiału jest możliwe również w trybie dostępności, który zawiera alternatywne wersje materiałów dostępne dla użytkowników z dysfunkcjami wzroku i słuchu. Ułatwia to dostęp do wiedzy i pozwala na zlikwidowanie niektórych barier społecznych i komunikacyjnych, a także umożliwia wyrównywanie szans w procesie nauczania uczenia się.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wymagania techniczne
Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych zasobów platformy www.zpe.gov.pl.
System operacyjny:
Windows lub nowszy
OS X lub nowszy
GNU/Linux z jądrem w wersji lub nowszej RAM
Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:
Chrome w wersji
Firefox w wersji
Safari w wersji
Opera w wersji
Microsoft Edge w wersji
Internet Explorer w wersji
Urządzenia mobilne:
RAM iPhone/iPad z systemem iOS lub nowszym
Tablet/Smartphone z systemem Android (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium (lub nowszym) np. Chrome , Samsung Browser , szerokość co najmniej
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści