Przewodnik dla nauczyciela

Spis treści

1. Cele i efekty kształcenia1Cele i efekty kształcenia

2. Struktura e‑materiału2Struktura e‑materiału

3. Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych3Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych

4. Wymagania techniczne4Wymagania techniczne

1. Cele i efekty kształcenia

E‑materiał wspiera osiąganie celu kształcenia określonego dla kwalifikacji MOD.13. Projektowanie i organizacja procesów wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych: wykonywanie projektów plastycznych włókienniczych wyrobów dekoracyjnych.

Wspiera osiąganie wybranych efektów kształcenia z jednostek efektów kształcenia:

MOD.13.4. Projektowanie włókienniczych wyrobów dekoracyjnych oraz planowanie procesów ich wytwarzania.

Korzystając z e‑materiału uczeń:

1. projektuje włókiennicze wyroby dekoracyjne, uwzględniając ich właściwości użytkowe,

2. opracowuje koncepcję zastosowania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych do określonego wnętrza lub obiektu,

3. dobiera surowce oraz techniki wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych.

E‑materiał przeznaczony dla kwalifikacji:

MOD.13. Projektowanie i organizacja procesów wytwarzania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych wyodrębnionej w zawodzie technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych 311931

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

2. Struktura e‑materiału

Niniejszy e‑materiał składa się z trzech części: wprowadzenia, materiałów multimedialnych oraz obudowy dydaktycznej. Każda z nich zawiera powiązane tematycznie elementy składowe.

2.1 Wprowadzenie

Przedstawia podstawowe informacje o e‑materiale, które ułatwią użytkownikowi wstępne zapoznanie się z zawartością materiału: odniesienia do podstawy programowej, zakres tematyczny oraz opis budowy e‑materiału.

2.2 Materiały multimedialne

Zawierają różnego rodzaje multimedia, które ułatwiają uczącemu się przyswojenie wiedzy.

Atlas interaktywnyD6HgEssryAtlas interaktywny „Właściwości inteligentnych materiałów włókienniczych.” Atlas zawiera grafiki przedstawiające wyroby włókiennicze, w których zastosowano rozwiązania tekstroniczne i inteligentne tkaniny.

SymulatorD1EijmXG4Symulator „Stacja dydaktyczna umożliwiająca modelowe odtwarzanie właściwości inteligentnych materiałów i wyrobów włókienniczych.” Symulator pozwala użytkownikowi na opracowanie koncepcji zastosowania inteligentnych włókienniczych wyrobów dekoracyjnych do określonego wnętrza lub obiektu.

Rzeczywistość wirtualnaDncgYoWwiRzeczywistość wirtualna „Inteligentne wyroby dekoracyjne”. Środowisko wirtualne, w którym użytkownik wykonuje zadania związane z projektowaniem nowoczesnego wnętrza inteligentnego domu, w którym gdzie zostały zastosowane „myślące” materiały włókiennicze.

Program ćwiczeniowy do projektowania przez dobieranieD10KFJwJHProgram ćwiczeniowy do projektowania przez dobieranie „Mój „myślący” pokój.” Umożliwia zaprojektowanie wnętrza obiektu poprzez dobór gotowych elementów, inteligentnych wyrobów włókienniczych z przypisanymi im parametrami eksploatacyjnymi.

2.3 Obudowa dydaktyczna

Interaktywne materiały sprawdzająceD6agLu0IeInteraktywne materiały sprawdzające pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności z zakresu projektowania włókienniczych wyrobów dekoracyjnych.

Słownik pojęć dla e‑materiałuDUQMEtQ3vSłownik pojęć dla e‑materiału zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym materiale.

Przewodnik dla nauczycielaDGE9eAmRQPrzewodnik dla nauczyciela zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.

Przewodnik dla uczącego sięD2FYwRumdPrzewodnik dla uczącego się zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.

Bibliografia i netografiaD1CECQ8aFBibliografia i netografia stanowi listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.

Instrukcja użytkowaniaD3sn902sHInstrukcja użytkowania objaśnia działanie zasobu oraz poszczególnych jego elementów.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

3. Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu technik włókienniczych wyrobów dekoracyjnych

E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną wspomagającą proces nauki. Ułatwi uczniom zapamiętywanie pojęć i poszerzy wiedzę z zakresu wykonywania projektów plastycznych włókienniczych wyrobów dekoracyjnych. Oto propozycje wykorzystania poszczególnych elementów zasobu w ramach lekcji w samodzielnej pracy ucznia, pracy w grupach i całego zespołu klasowego.

Praca uczniów podczas zajęć

Nauczyciel dzieli uczniów na grupy, które otrzymują do opracowania poszczególne rozdziały atlasu interaktywnego. Grupa I - szuka w multimedium informacji na temat tekstroniki, definicji, genezy, obszarów zastosowania oraz cech produktów tekstronicznych. Grupa II - opracowuje rozdziały od drugiego do czwartego, zawierające informacje na temat tekstroniki noszonej, materiałów inteligentnych zmieniających kolor oraz materiałów fotochromowych. Grypa III - opracowuje rozdziały od piątego do siódmego, które  dotyczą materiałów inteligentnych emitujących światło, zmieniających kształt lub wielkość oraz temperaturę. Grupa IV - przygotowuje notatkę na temat  inteligentnych materiałów antybakteryjnych, tekstronicznych materiałów użytkowych oraz tekstronicznych materiałów w mundurach i odzieży użytkowej. Każda grupa przygotowuje prezentację, eksponując najistotniejsze informacje dotyczące omawianych rozdziałów. Uczniowie podają słowa kluczowe dla prezentowanego materiału. Przedstawiają pomysły innych rozwiązań dotyczących materiałów włókienniczych zintegrowanych z elektroniką, które nie wystąpiły w materiale  oraz przedstawiają własne, oryginalne rozwiązania wykorzystujące możliwości materiałów włókienniczych. Nauczyciel zapisuje uczniowskie propozycje, a następnie tworzona jest lista najlepszych pomysłów, która powstaje przy uwzględnieniu głosów  wszystkich uczniów. Najwyżej ocenione propozycje zostają nagrodzone ocenami.

W odniesieniu do powyższego materiału multimedialnego można rozważyć pracę metodą grup eksperckich. Nauczyciel dzieli uczniów na pięć grup. Grupa I - szuka w materiałach multimedialnych  informacji na temat tekstroniki; definicji, genezy, obszarów zastosowania oraz cech produktów tekstronicznych. Grupa II - opracowuje rozdziały od drugiego do czwartego, zawierające informacje na temat tekstroniki noszonej, materiałów inteligentnych zmieniających kolor oraz materiałów fotochromowych. Grypa III - opracowuje rozdziały od piątego do siódmego, które  dotyczą materiałów inteligentnych emitujących światło, zmieniających kształt lub wielkość oraz temperaturę. Grupa IV - przygotowuje notatkę na temat  inteligentnych materiałów antybakteryjnych oraz tekstronicznych materiałów użytkowych. Grupa V -  na temat tekstronicznych materiałów w mundurach i odzieży użytkowej (rozdział o najmniejszej objętości dla uczniów pracujących w wolniejszym tempie). Nauczyciel informuje uczniów, że powinni jak najlepiej opanować wskazane treści, ponieważ w drugim etapie  będą pracować  w innych grupach, w których będą ekspertami od jednego zagadnienia, nad którym pracowali w grupach pierwotnych. W związku z tym, że będą jedyną osobą znającą wybrane zagadnienie, powinni odpowiedzialnie i z pełnym zaangażowaniem gromadzić wiedzę na pierwszym etapie pracy oraz przekazywać ją w nowych grupach. Jako formę podsumowania pracy nauczyciel może zaproponować test obejmujący wszystkie zagadnienia lub poprosić wybranego ucznia z każdej grupy o zaprezentowanie wskazanego przez nauczyciela zagadnienia. Najlepsze odpowiedzi mogą być nagrodzone w formie ocen lub innej wybranej przez nauczyciela.

Nauczyciel dzieli uczniów na grupy kilkuosobowe, które otrzymują  polecenie   dopasowania elementów wyposażenia wnętrza pod kątem kolorystycznym  z zastosowaniem inteligentnych włókienniczych wyrobów dekoracyjnych. Nauczyciel informuje uczniów, że dobierając kolorystykę wnętrza, powinni pamiętać o kilku  żelaznych zasadach. Przede wszystkim, by barwy ciepłe łączyć tylko z barwami ciepłymi lub neutralnymi, a barwy zimne z zimnymi lub neutralnymi.  Te zasady zestawiania kolorów są kluczowe, by dekorowane wnętrze wyglądało harmonijnie. Uczniowie dobierają kolory. Poprawność wykonania zadania jest na bieżąco weryfikowana na platformie. Uczniowie otrzymują informację zwrotną na temat poprawności wykonania zadania. Warunkiem przejścia do drugiego etapu zadania jest poprawne wykonanie zadania na pierwszym etapie. Uczniowie, po wykonaniu zadania, na podstawie praktycznych doświadczeń oraz  informacji zawartych w bazie wiedzy symulatora tworzą własną listę zasad i wskazówek, którymi powinni kierować się przy dopasowywaniu elementów wyposażenia wnętrza pod kątem kolorystycznym.

Kolejne polecenie nauczyciela polega na tym, by uczniowie, korzystając z informacji zawartych w bazie wiedzy symulatora, dobrali kolory wystroju pokoju, tak aby poprawiły nastrój w deszczowy pochmurny dzień. Przy doborze kolorów dywanu, zasłon, firanek, foteli, dywanika pod stołem, kloszy, serwetek, poduszek i narzuty uczniowie korzystają z opisu oddziaływań kolorów na organizm ludzki. Mogą także użyć suwaków pogody i pory dnia, aby zweryfikować, jak zmiana tych parametrów wpłynie na oddziaływanie wybranych kolorów na nastrój. Następnie każda para przedstawia swoją propozycję na forum klasy, uczniowie głosują i wybierają najlepszą propozycję.

Nauczyciel może zaproponować uczniom następujące zadanie. Każdy z nich wykonuje w domu zdjęcia wybranych pomieszczeń i prezentuje je podczas lekcji. W trakcie prezentacji przypomina zasady obowiązujące przy doborze kolorów i rozstrzyga, czy zasady te znalazły zastosowanie w przypadku jego pomieszczeń domowych. Zadanie to nie jest obowiązkowe. Nauczyciel, prosząc uczniów o wykonanie tego zadania, zastrzega, że nie jest ono obowiązkowe. Nauczyciel może zebrać wszystkie zdjęcia przyniesione przez uczniów, przymocować na tablicy, nie informując, które pomieszczenia domowe  są prezentowane. Każdy uczeń może wypowiedzieć się, które kolory w pomieszczeniach są dobrane prawidłowo, a które zestawienia są sprzeczne z obowiązującymi zasadami. Można przeprowadzić głosowanie na pomieszczenie najlepiej zestawione pod kątem kolorystycznym.

Uczniowie odgrywają role. Samodzielnie lub wskazani przez nauczyciela wcielają się w rolę przewodnika po wirtualnym pokoju, w którym prezentują inteligentne wyroby dekoracyjne. Opisują, na podstawie informacji zamieszczonej w materiale multimedialnym, inteligentne wyroby dekoracyjne. Uczniowie mogą głosować, wybierając te wyroby, które, ich zdaniem, są najbardziej oryginalne, ale mało przydatne praktyczne oraz takie, których funkcjonalność jest ich zdaniem największa.  Wybrani uczniowie omawiają po kolei inteligentne wyroby dekoracyjne, które znajdują się w pomieszczeniu. Wskazują trzy spośród podanych, które chcieliby mieć w swoim mieszkaniu: obicie foteli – materiał fotochromowy, ekrany – materiał elektroluminescencyjny, kurtka muzyczna – z odtwarzaczem MP3 i słuchawkami, serwetka – materiał zmieniający kształt pod wpływem temperatury, dywan – materiał antybakteryjny, tekstylna klawiatura – materiał inteligentny.

Nauczyciel może zainicjować dyskusję nad przydatnością tych wyrobów w praktycznym życiu. Może podzielić klasę na dwie grupy. Jedna będzie szukała argumentów za stosowaniem i wymyślaniem tych wyrobów, druga grupa  będzie szukała kontrargumentów.

Program ćwiczeniowy do projektowania przez dobieranie: każdy uczeń indywidualnie może zaprojektować wnętrze obiektu poprzez dobór gotowych elementów. Po wykonaniu projektu uczniowie sprawdzają poprawność dobranych elementów.  Nauczyciel może zaproponować metodę word cafe, uczestnicy przemieszczają się pomiędzy stolikami i odpowiadają na pytania, które pozostawił tam nauczyciel.

Interaktywne materiały sprawdzające: uczniowie wspólnie wypełniają ćwiczenia (np. na klasowej tablicy interaktywnej), na bieżąco konsultując odpowiedzi (praca zespołu klasowego). Test sprawdzający, znajdujący się na końcu tej części, można zadać jako pracę domową. Utrwali on wiedzę uczniów w zakresie najważniejszych zagadnień z tego tematu oraz przygotuje do pytań na pisemnym egzaminie zawodowym.

Praca uczniów poza zajęciami

Uczniowie poza lekcją zapoznają się z treściami z atlasu interaktywnego, dzięki któremu zyskują informacje o właściwościach inteligentnych wyrobów włókienniczych, a wraz z tym ułatwi to rozwiązanie zadań w rzeczywistości wirtualnej i programie ćwiczeniowym do projektowania przez dobieranie podczas zajęć lekcyjnych. Uczeń po zajęciach rozwiązuje zadania z materiałów sprawdzających, które pozwalają mu na utrwalenie wiedzy i umiejętności pozyskanych podczas pracy z multimediami. Zadaniem uczniów może być przeanalizowanie materiałów multimedialnych oraz stworzenie na ich podstawie listy pojęć i zagadnień, które są dla nich zrozumiałe oraz tych, które wymagają wyjaśnienia, ewentualnie pogłębienia. Mogą skorzystać z dostępnych źródeł lub poprosić nauczyciela o wyjaśnienie. Na początku lekcji można stworzyć na tablicy interaktywnej listę pojęć i zagadnień wymagających dodatkowego wyjaśnienia i sukcesywnie omawiać zaproponowane przez uczniów tematy.

Praca w grupach

Uczniowie zostają podzieleni na trzy zespoły. Poza zajęciami lekcyjnymi każdy zespół projektuje wnętrze jednego z pomieszczeń w programie ćwiczeniowym do projektowania przez dobieranie, tj. pokoju biurowego, pokoju dziennego lub sypialni. Uczniowie zapisują w programie efekty swojej pracy i prezentują na zajęciach. Uzasadniają dlaczego wybrali właśnie takie rozwiązania, odnosząc się do obowiązujących zasad doboru kolorów i wyposażenia w zależności od przeznaczenia pomieszczenia. Nauczyciel uzupełnia wypowiedzi uczniów, jeśli są one niepełne. Poszczególne grupy mogą oceniać wzajemnie swoje prezentacje, mogą podpowiadać inne rozwiązania lub wskazywać błędy, jeśli uznają, że wystąpiły one w propozycjach kolegów. Podsumowaniem może być plakat zawierający najważniejsze zasady dotyczące omawianych zagadnień.

Indywidualizacja pracy z uczniem

Nauczyciel sprawdza poziom poprawności wykonania zadań  przez uczniów  w interaktywnych materiałach sprawdzających. Na tej podstawie tworzy, wspólnie z nimi listę zagadnień wymagających dodatkowego omówienia. Po przedstawieniu propozycji przez uczniów można ich podzielić na grupy w zależności od tempa pracy i posiadanych umiejętności. Uczniowie pracujący w wolniejszym tempie otrzymują do opracowania zadania i zagadnienia łatwiejsze do wykonania. Uczniowie pracujący szybciej otrzymują zagadnienia trudniejsze. Uczniowie pracujący w wolniejszym tempie otrzymają notatki szkieletowe, w celu ułatwienia wykonania zadania.  Można wykorzystać elementy tutoringu rówieśniczego. Nauczyciel, wykorzystując listę zagadnień do dodatkowego objaśnienia, przekazuje konkretne zagadnienia do opracowania poszczególnym uczniom, których łączy w pary lub grupy z uczniami pracującymi w wolniejszym tempie. Zadaniem uczniów jest wytłumaczenie i objaśnienie trudniejszych terminów i zagadnień, z wykorzystaniem dostępnych materiałów multimedialnych i innych, wskazanych przez nauczyciela. W ramach indywidualizacji pracy z uczniami nauczyciel przygotowuje dwie krzyżówki o różnym stopniu trudności, zawierające hasła do rozwiązania dla uczniów pracujących w szybszym i wolniejszym tempie. Uczniowie, oprócz wpisywania haseł do krzyżówki, mogą dodatkowo objaśniać hasła, wykorzystując posiadaną wiedzę**.**

Praca z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Multimedia zawarte w e‑materiale mogą być wykorzystywane w pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych.  Uczniom z ADHD, którzy z powodu nadpobudliwości mają potrzebę przemieszczania, wyrażania swojej ekspresji, wcielania się w rolę, można zaproponować pracę metodą dramy. Uczniowie odgrywają rolę właściciela firmy, który przedstawia walory włókienniczych wyrobów dekoracyjnych, określa ich przeznaczenie, zakres zastosowania. Należy pamiętać, by scenka miała charakter dynamiczny, by uczeń mógł przemieszczać się, przynosić, wynosić różne dostępne rekwizyty. Należy unikać sytuacji, w których uczniowi będą zmuszani do zachowania pozycji siedzącej (zarówno właściciel firmy, jak i potencjalny zleceniobiorca). W odniesieniu do uczniów niedostosowanych społecznie lub zagrożonych niedostosowaniem społecznym można częściej stosować pracę w grupach, pamiętając o spisaniu zasad pracy w grupie, podziale pracy, trybie zgłaszania uwag, szanowania zdania innych członków grupy. W tym przypadku uczniowie mogą wspólnie stworzyć katalog zachowań akceptowanych przez wszystkich członków grupy oraz tych, które będą pociągały za sobą negatywne konsekwencje, dla osób, które nie stosują się do wewnętrznych reguł. Uczniowie  zdolni mogą dostać próbkę materiału, jeśli nauczyciel jest w stanie ją dostarczyć na lekcję i pokazać w czasie lekcji jego zalety i zastosowanie. Jeśli są w klasie  uczniowie o niepełnosprawności intelektualnej w stopniu lekkim, należy w ich przypadku pamiętać o pewnych zasadach, przede wszystkim o uwzględnieniu obniżonych możliwości indywidualnych poszczególnych osób, o uproszczeniu proponowanych metod. Ważne jest, by materiał dzielić na małe etapy, wprowadzane stopniowo. Nauczyciel powinien starać się stosować przystępne instrukcje wykonania zadania - obrazkową, obrazkowo - słowną, multimedialną.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

4. Wymagania techniczne

Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych zasobów platformy www.zpe.gov.pl.

System operacyjny:

• Windows 7 lub nowszy

• OS X 10.11.6 lub nowszy

• GNU/Linux z jądrem w wersji 4.0 lub nowszej 3GB RAM

Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:

• Chrome w wersji 69.0.3497.100

• Firefox w wersji 62.0.2

• Safari w wersji 11.1

• Opera w wersji 55.0.2994.44

• Microsoft Edge w wersji 42.17134.1.0

• Internet Explorer w wersji 11.0.9600.18124

Urządzenia mobilne:

• 2GB RAM iPhone/iPad z systemem iOS 11 lub nowszym

• Tablet/Smartphone z systemem Android 4.1 (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium 69 (lub nowszym) np. Chrome 69, Samsung Browser 10.1, szerokość co najmniej 420 px

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści