to nagłe skracanie przez konia kroku, dreptanie i nerwowe przebieranie nogami, któremu towarzyszyć może podbieganie i tańczenie w miejscu; zwierzę zamiast spokojnie stępować, stawia nierówno kroki, kłusuje, jego sylwetka jest spięta. Koń capluje, bo np. chce iść szybciej niż pozwala mu w danym momencie jeździec; jest to chęć rozładowania energii, objaw zdenerwowania, ale też ekscytacji.

Mowa ciała koniD19FfeX6oMowa ciała koni

to silny, niezrównoważony koń. Ma pobudliwe i energiczne usposobienie. Proces pobudzenia znacząco dominuje nad procesami hamowania (uspokajania). Takie konie są pobudzone praktycznie cały czas: w boksie, przy jedzeniu czy czyszczeniu. Mają skłonności do ponoszenia i niepokojenia się w nowych sytuacjach.

Mowa ciała koniD19FfeX6oMowa ciała koni

stawanie dęba, wspinanie się; to typowy narównarowynarów konia. Koń unosi przednie nogi, stojąc na tylnych. Wyraża w ten sposób nieposłuszeństwo i niechęć do pracy.

Ri1snBTk93Fx5

Zdjęcie przedstawia karego konia na plaży, stojącego niemal pionowo na tylnych nogach.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

to wolny, zrównoważony i silny koń. Mylnie uważany za konia trudnego i ostrego z uwagi na zatrzymywanie, rzucanie, płoszenie czy kopanie w nowych sytuacjach.

Mowa ciała koniD19FfeX6oMowa ciała koni

(niem. flehmen - obnażać górne zęby) odruch odwijania górnej wargi i odsłaniania przednich zębów oraz dziąseł, przy zwykle zamkniętych nozdrzach, występujący u niektórych ssaków, np. kopytnych i kotowatych. Pozycja taka może utrzymywać się przez kilka sekund. Charakterystyczna przy obwąchiwaniu samicy bądź gdy zwierzę rozpoznaje nowy zapach, a zachowanie to ułatwia m.in. analizowanie feromonów.

R14ed8UGsddO5

Zdjęcie przedstawiające zbliżenie na głowę konia o umaszczeniu kasztanowym. Zwierzę wywija górną wargę do góry odsłaniając zęby. Jest to tak zwany odruch flehmen.

Rozpoznawanie mowy ciała koniDikYanZT7Rozpoznawanie mowy ciała koni

kantarkantarkantar sznurkowy; rodzaj prostej uzdy bez wędzidła, wykonanej ze sznurka splątanego specjalnymi węzłami. Wykorzystywany w pracy naturalnej z końmi. Gdy koń źle ułoży głowę, węzły powodują nacisk i tym samym dyskomfort, więc zwierzę zaczyna opuszczać głowę. Ma to na celu nauczenie konia m.in. prawidłowej postawy i równowagi. Na kantarach sznurkowych można jeździć i lonżować konia.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

(ang. headshaking syndrome) rzadziej stosowana nazwa: zespół potrząsania głową; patologicznie nasilone potrząsanie głową, utrudniające lub uniemożliwiające użytkowanie konia. Choroba występuje u wszystkich ras, najczęściej jednak u wałachów ras gorącokrwistych. Najczęstsze objawy to: potrząsanie głową na różne strony, pocieranie okolicy warg, parskanie, prychanie, niskie noszenie głowy, wymachiwanie kończynami piersiowymi w kierunku głowy, zachowania przypominające odganianie owada. Objawy nasilają się wiosną i podczas wysiłku. Przyczyna nie jest do końca znana. Obecnie podejrzewa się, że chorobę powodują zaburzenia czynnościowe w obrębie nerwu trójdzielnego. Leczenie polega na unikaniu czynników wywołujących patologiczne zachowanie, np. przez zastosowanie masek chroniących przed słońcem, oraz na podaniu środków farmakologicznych, np. cyproheptadynu lub deksametazonu. W ciężkich przypadkach, kiedy zachowanie konia zagraża jemu oraz jego opiekunom, stosuje się eutanazję.

polega na łapaniu zębami krat boksu i przesuwaniu ich w górę i w dół. Niekiedy koń opiera zęby o żłób bądź dolną przegrodę ścianki oraz przesuwa zębami na boki. Heblowanie może odbywać się również na zewnątrz, wówczas podparciem jest np. koniowiąz. NałógnałógNałóg ten może wynikać z nudy, zbyt małego ruchu konia lub jego dominującego charakteru. Można temu zaradzić np. poprzez zapewnienie koniom odpowiedniej dawki swobodnego ruchu lub umieszczanie zabawek w boksie.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

rodzaj prostej uzdy bez wędzidła. Umożliwia czyszczenie, prowadzenie i wykonywanie innych prac przy koniu. Wykorzystywany też do przywiązania konia w boksie lub stanowisku. Najczęściej wykonany z nylonu bądź skóry.

R1YV8idWQ84X9

Zdjęcie przedstawia zbliżenie na głowę konia o umaszczeniu kasztanowym. Ma długą, jasną grzywę. Na pysku ma założony kantar.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

(łac. castratio) usunięcie gruczołów płciowych lub zniszczenie komórek rozrodczych przy użyciu promieni rentgenowskich

Rozpoznawanie mowy ciała koniDikYanZT7Rozpoznawanie mowy ciała koni

narzędzie służące do czyszczenia końskich kopyt. Używane do usuwania brudu, słomy, odchodów oraz innych ciał obcych, które mogą utkwić w kopycie. Najczęściej wykonana z metalu bądź plastiku. Kopystki powinno się używać przed każdym treningiem z koniem, a także po jego zakończeniu. Obecnie najczęściej używa się kopystki ze szczotką, która umożliwia usunięcie resztek brudu.

RozYltyHnKgjT

Zdjęcie przedstawiające kopystkę ze szczotką. Jest to narzędzie składające się z drewnianego trzonka, który z jednej strony ma szczotkę, natomiast z drugiej spłaszczony i ostro zakończony haczyk.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

długa, 5‑8-metrowa lina, na której prowadzony jest koń podczas nauki jazdy lub pracy z ziemi z koniem; instruktor kontroluje nią konia, aby uczeń mógł skoncentrować się na ćwiczeniu równowagi, wyrabiania dosiadu itp.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

urządzenie zapobiegające łykaniułykawośćłykaniu przez konia, umożliwiające jednocześnie pobieranie pokarmu i wody. Składa się z jednego lub dwóch pasów zapinanych na szyi konia, tuż za żuchwą. Niektóre są wyposażone w metalowy lub plastikowy element otaczający dolną część szyi, niekiedy z wkładkami powodującymi ból przy próbie napięcia mięśni. Skuteczność łykawek nie jest stuprocentowa;  konieczność ciasnego zapięcia często powoduje otarcia i krwiaki na szyi. Alternatywą dla koni łykających są kagańce, ale lepsze efekty – zamiast eliminowania samego zachowania – przynoszą zmiany w ich trybie życia i środowisku: zapewnienie koniowi zajęcia i zabawy, odpowiednio długiego czasu na padoku i kontaktu z innymi końmi, właściwej paszy itp.

RuT7Puefp1jNl

Zdjęcie przedstawiające konia cierpiącego na łykawość z podparciem w łykawce na szyi. Koń znajduje się na pastwisku. Ma gniade umaszczenie, Na głowie ma założony kantar. Koń opiera swój pysk o stojący przed nim płot.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

jedno z zaburzeń, które objawia się skurczem niektórych mięśni szyi. W ich wyniku krtań obciąga się ku dołowi, co powoduje wpadanie powietrza do gardła i charakterystyczny szum. Może mieć podłoże natury psychicznej (np. duży temperament, zbyt mało ruchu) lub pokarmowej (np. zła dieta, wrzody żołądka). W celu zapobiegania łykawości należy zredukować czas przebywania konia w stajni do minimum, zapewnić mu codzienny kontakt z innymi końmi oraz stosować zbilansowaną dietę.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

to obszar wokół ciała, w którym koń nie dostrzega znajdujących się w nim przedmiotów i osób. Znajduje się przed nosem konia od szerokości rozstawu oczu do około 130 cm na ziemi oraz za koniem, dokładnie w linii ogona.

Zmysły koniDyriqsVX3Zmysły koni

to niestabilny psychicznie koń. Jest płochliwy, nieufny i często wpada w panikę, a jego zachowanie jest nieprzewidywalne.

Mowa ciała koniD19FfeX6oMowa ciała koni

ruchoma, nieparzysta chrząstka krtani, pokryta błoną śluzową; zamyka wejścia do krtani, np. podczas połykania

Mowa ciała koniD19FfeX6oMowa ciała koni

niekorzystne odruchy warunkowe wytworzone przez konie, niegroźne dla człowieka; dopadają np. zwierzęta zamknięte przez dłuższy czas w boksach; do nałogów zaliczamy m.in. tkanietkanietkanie i łykaniełykawośćłykanie

Mowa ciała koniD19FfeX6oMowa ciała koni

to elementy charakteru konia, które powstały wskutek np. błędów wychowawczych lub złych warunków bytowych. Do narowów należą m.in. płoszenie się, gryzienie, kopanie, uciekanie czy brykanie.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

struktury organizmu w postaci np. zakończeń włókien nerwowych bądź wyspecjalizowanych komórek, które odbierają bodźce z otoczenia i przekazują je następnie w postaci impulsów do ośrodków nerwowych

Zmysły koniDyriqsVX3Zmysły koni

określenie silnego, ruchliwego i zrównoważonego konia. Łatwo przyzwyczaja się do nowej sytuacji, łatwo się uczy, jest spokojny i niepłochliwy.

Mowa ciała koniD19FfeX6oMowa ciała koni

ciągłe powtarzanie bezcelowych ruchów bądź postaw ciała, a u ludzi również wypowiedzi; stereotypią może być wykonywanie prostych ruchów, takich jak kołysanie ciałem, a także złożonych, np. wykonywanie ruchów marszowych w miejscu. Stereotypia występuje najczęściej u zwierząt przebywających długo w zamknięciu w sztucznym środowisku, np. w ogrodach zoologicznych czy hodowlach przemysłowych.

Zmysły koniDyriqsVX3Zmysły koni

jedno z zaburzeń u koni, które objawia się przestępowaniem czyli powtarzającym się przenoszeniem ciężaru ciała z jednej przedniej nogi na drugą oraz wykonywaniem ruchu wahadłowego głową i szyją

RLXirm88O3MO0

Na grafice znajduje się koń z rozstawionymi nogami, który potrząsa głową na boki.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

zwana też białkówką, gruba, biała warstwa ochronna, nadająca kształt gałce ocznej, otaczająca oko od strony oczodołu, w przedniej części gałki ocznej przechodzi w rogówkę; słabo unaczyniona i mało czuła; u ssaków zbudowana z tkanki łącznej włóknistej

Zmysły koniDyriqsVX3Zmysły koni

pasek lub sznurek zakończony metalowym zapięciem służący do przywiązywania konia w stajni, na pastwisku, w padoku oraz innych miejscach i sytuacjach; mocowany do kantara

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi

plastikowe bądź gumowe narzędzie służące do czyszczenia szczotki, a także sierści. Ma owalny kształt oraz wypustki lub igły na całej powierzchni, dzięki czemu można nim w szybki i skuteczny sposób rozczesać sierść, a także usunąć z niej brud, kurz, podszerstek i obumarły naskórek.

RMjCfv1vj3CB9

Zdjęcie przedstawia różne rodzaje zgrzebeł. Są to plastikowe przyrządy o okrągłym kształcie z wypustkami w kształcie kolców. Wyglądem przypominają szczotę do włosów. Różnią się one układem wypustek.

Postępowanie z końmiD4xgaQ1IKPostępowanie z końmi