Sposoby kształcenia biegłości w pjm, przepisy określające standardy kształcenia nauczycieli surdopedagogów
Profil nauczyciela/nauczycielki uczniów/uczennic głuchych i słabosłyszących
Sposoby kształcenia biegłości w PJM, przepisy określające standard kształcenia nauczycieli surdopedagogów
Obecnie nauczyciele/nauczycielki mogą kształcić się w zawodzie surdopedagoga/surdopedagożki na kilka sposobów. Można wybrać studia wyższe pierwszego stopnia ze specjalizacją surdopedagogika w ramach pedagogiki specjalnej lub w wybrać specjalizację surdopedagogika na studiach podyplomowych. Na studiach surdopedagogicznych godziny lektoratów przeznaczone na naukę PJM nie przekraczają średnio 80‑100, a dużo częściej czas ten jest znacznie mniejszy. Taka liczba godzin lektoratowych pozwala na osiągnięcie kompetencji językowej w PJM prawdopodobnie na poziomie A2. To poziom niewystarczający by skutecznie komunikować się z uczniem, który posługuje się polskim językiem migowym na co dzień.
„Standard kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela pedagoga specjalnego, nauczyciela logopedy i nauczyciela prowadzącego zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka” jest jedynym dokumentem prawnym, w którym wprost określono dla nauczycieli/nauczycielek zakres wiedzy dotyczącej znajomości PJM i zagadnień związanych z mniejszością językowo‑kulturową osób głuchych. Opisany w standardzie wymagany poziom znajomości PJM dotyczy tylko bardzo podstawowej komunikacji w języku migowym, a w odniesieniu do skali biegłości ESOKJ prawdopodobnie jest to poziom A0+ (a więc poniżej poziomu A1, który zakłada jakąkolwiek znajomość języka). Opisany w standardzie poziom biegłości pozwala tylko na nawiązanie i utrzymanie bardzo podstawowej, ograniczonej komunikacji, co jest zupełnie niewystarczające do uczenia w szkolne.
