Wielomiany
W tym rozdziale zajmiemy się funkcjami zwanymi wielomianami. Każda funkcja liniowa i każda funkcja kwadratowa jest wielomianem. Innymi przykładami wielomianów są funkcje
Wielomianem zmiennej stopnia , ( – liczba naturalna dodatnia) nazywamy funkcję określoną wzorem
gdzie , oraz , , , , są liczbami rzeczywistymi. Liczby
, , , , , nazywamy współczynnikami wielomianu.
Przyjmujemy ponadto, że funkcja liniowa stała , gdzie , jest wielomianem stopnia zerowego, natomiast funkcję liniową nazywamy wielomianem zerowym i nie określamy stopnia tego wielomianu.
Zgodnie z tą definicją funkcja liniowa jest wielomianem stopnia pierwszego, gdy , a funkcja kwadratowa
,jest wielomianem stopnia drugiego. Oczywiście , gdyż inaczej nie byłaby to funkcja kwadratowa.
Funkcja określona wzorem jest wielomianem stopnia . Współczynniki tego wielomianu są równe odpowiednio , bo taka liczba stoi przy , , bo te potęgi nie występują we wzorze funkcji, , oraz , gdyż wyraz wolny nie występuje we wzorze funkcji. Wzór tej funkcji moglibyśmy zapisać w postaci
.Funkcja jest wielomianem stopnia , choć wielomian ten nie został zapisany w postaci uporządkowanej, jaką byłaby postać
.Funkcja nie jest wielomianem, ponieważ we wzorze tej funkcji występuje , czyli , a więc zmienna nie występuje tu w potędze o wykładniku naturalnym.
Funkcja nie jest wielomianem, gdyż nie jest naturalną potęgą zmiennej .
Funkcja jest wielomianem stopnia zerowego.
Przyjrzyj się wykresom niektórych funkcji wielomianowych.
Zapoznaj się z opisami wykresów niektórych funkcji wielomianowych.
Najprostszymi funkcjami wielomianowymi są funkcje dane wzorem ogólnym . Są to funkcje liniowe, a wykresami takich funkcji jest zawsze pewna prosta. Parametry wpływa na nachylenie tej prsotej, a parametr wpływa na położenie tej prostej.
Dla parametrów i wykres przedstawia prostą rosnącą, która przecina oś X w puncie i przecina oś Y w punkcie . Wykres tej funkcji przechodzi przez pierwszą, drugą i trzecią ćwiartkę układu.
Dla parametrów i wykres przedstawia prostą malejącą, która przecina oś w punkcie i przecina oś w punkcie . Wykres tej funkcji przechodzi przez drugą, trzecią i czwartą ćwiartkę układu.
Kolejnymi funkcjami wielomianowymi są funkcje dane wzorem ogólnym . Są to funkcje kwadratowe, a wykresami takich funkcji jest zawsze pewna parabola. Parametr wpływa na rozwartość oraz kierunek ramion paraboli, a parametry i wpływają na jej położenie w układzie. Wartość parametru zawsze odpowiada drugiej współrzędnej punktu przecięcia paraboli z osią .
Dla parametrów , i wykres przedstawia parabolę z ramionami skierowanymi do góry o wierzchołku w punkcie . Parabola przecina oś w punkcie .
Dla parametrów , i wykres przedstawia parabolę z ramionami skierowanymi w dół o wierzchołku w punkcie . Parabola przecina oś w punktach i .
Kolejnymi funkcjami wielomianowymi są funkcje dane wzorem ogólnym . Są to funkcje wielomianowe trzeciego stopnia, a wykresami takich funkcji jest zawsze pewna krzywa. Parametry , , i wpływają na kształt oraz położenie tej krzywej.
Dla parametrów , , , wykres przedstawia krzywą, która zaczyna swój bieg w minus nieskończoności, przecina oś w okolicach punktu i rośnie aż do okolic punktu . Następnie funkcja maleje do okolic punktu przecinając chwilę wcześniej oś . W kolejnym etapie funkcja ponownie przecina oś i szybko rośnie do nieskończoności.
Dla parametrów , , , wykres przedstawia krzywą, która zaczyna swój bieg w nieskończoności, przecina oś w punkcie i maleje do okolic punktu . Następnie funkcja rośnie, przecinając oś w punkcie , do okolic punktu . W kolejnym etapie funkcja ponownie maleje, tym razem do minus nieskończoności, przecinając wcześniej oś w punkcie .
Kolejnymi funkcjami wielomianowymi są funkcje dane wzorem ogólnym . Są to funkcje wielomianowe czwartego stopnia, a wykresami takich funkcji jest zawsze pewna krzywa. Parametry , , , i wpływają na kształt oraz położenie tej krzywej.
Dla parametrów , , , i wykres przedstawia krzywą, która zaczyna swój bieg w nieskończoności, przecina oś w okolicach punktu i maleje do okolic punktu . Następnie funkcja zaczyna rosnąć, przecina oś w okolicach punktu , i rośnie aż do punktu . Mijając ten punkt wykres lekko się zakrzywia, ale nie przestaje rosnąć i rośnie aż do nieskończoności.
Dla parametrów , , , i wykres przedstawia krzywą, która zaczyna swój bieg w minus nieskończoności, przecina oś w okolicach punktu i rośnie do okolic punktu . Następnie funkcja zaczyna maleć do okolic punktu . Mijając ten punkt wykres zaczyna rosnąć, przecina oś w punkcie i rośnie aż do okolic punktu . W ostatnim etapie funkcja szybko maleje, przecinając oś w okolicach punktu , do minus nieskończoności.
Wielomian jest funkcją zmiennej . Możemy obliczyć jego wartość dla danego argumentu . Obliczmy na przykład wartość wielomianu dla oraz dla .
W miejsce podstawiamy liczbę i otrzymujemy
.W miejsce podstawiamy liczbę i otrzymujemy
.
Zauważmy, że , zatem liczba jest miejscem zerowym wielomianu . Miejsce zerowe wielomianu nazywamy często, podobnie jak miejsce zerowe funkcji kwadratowej, pierwiastkiem tego wielomianu.
Na wielomianach możemy wykonywać różne działania, między innymi możemy je dodawać, odejmować i mnożyć. Działania na wielomianach wykonujemy podobnie jak działania na wyrażeniach algebraicznych.
Dodamy wielomiany oraz .
Suma tych wielomianów jest równa
Wyrazy podobne to takie składniki sumy, w których występuje w tej samej potędze. W rozważanej sumie występują dwie pary wyrazów podobnych
Wyrazy podobne redukujemy, a więc
oraz
Ostatecznie otrzymujemy
Zatem sumą wielomianów i jest również wielomian.
Odejmijmy wielomiany i .
Różnica wielomianów i jest równa
Zapiszmy tę różnicę bez użycia nawiasów, pamiętając, że znak minus przed drugim nawiasem powoduje, że opuszczając go, zmieniamy znaki wszystkich składników sumy w tym nawiasie na przeciwne.
Następnie, tak jak przy dodawaniu, wykonujemy redukcję wyrazów podobnych. Otrzymujemy
Zatem różnica dwóch wielomianów też jest wielomianem.
Pomnożymy wielomiany oraz .
Ich iloczyn jest równy
Mnożymy każdy wyraz sumy z pierwszego nawiasu przez każdy wyraz sumy z drugiego nawiasu
Po uporządkowaniu wyrażenia, otrzymujemy
Zatem iloczyn dwóch wielomianów też jest wielomianem.
Wykonamy działania
Wykonamy redukcję wyrazów podobnych
Długości krawędzi prostopadłościanu są kolejnymi liczbami całkowitymi. Jakim wzorem wyrazi się pole powierzchni i objętość tego prostopadłościanu w zależności od długości najkrótszej krawędzi prostopadłościanu?
Oznaczmy przez długość najkrótszej krawędzi prostopadłościanu. Wtedy pozostałe dwie krawędzie są równe oraz , gdzie jest liczbą naturalną dodatnią.
Przeciwległe ściany prostopadłościanu są przystającymi prostokątami. Zatem pole powierzchni całkowitej prostopadłościanu jest równe
Objętość tego prostopadłościanu jest równa
Wyznacz wszystkie wartości , dla których wartość wielomianu
dla argumentu jest równa .
Chcemy wyznaczyć wszystkie te wartości parametru , dla których .
Podstawiamy więc w miejsce i otrzymujemy
Przekształcając to równanie do postaci
a następnie porządkując je, otrzymujemy równanie kwadratowe
dla którego .
Równanie to ma więc dwa rozwiązania oraz .
Znajdź wielomian i określ jego stopień, jeżeli , , .
Udowodnij, że wielomiany oraz przyjmują taką samą wartość dla dowolnej liczby rzeczywistej .
Udowodnij, że dla dowolnego wartość wielomianu jest liczbą niedodatnią.
Udowodnij, że dla każdej liczby rzeczywistej takiej, że wartość wielomianu jest liczbą ujemną.