Ustawa o prawie autorskim i wynikające z niej konsekwencje
![Ilustracja przedstawia portret Leonarda da Vinci [czyt. leonarda da winczi], „Dama z gronostajem”, na którym ukazana jest kobieta trzymająca na lewym przedramieniu gronostaja (łasicę). Prawą rękę ma położoną na zwierzęciu. Głowa kobiety jest zwrócona w prawą stronę, w odwrotnym kierunku do ustawienia ciała. Ubrana jest w zdobioną suknię, na którą ma narzuconą pelerynę z rozcięciami wzdłuż ramion. Jest gładko uczesana, a czoło ma przewiązane tasiemką. Jej czoło dodatkowo zdobi złoty, filigranowy rąbek będący częścią prześwitującego czepka. Szyję kobiety dekorują podwójnie zawinięte, czarne korale, opuszczone na dużym, kwadratowym dekolcie. Tło obrazu jest czarne.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RF7R2X2NRVTFT/1733416548/2ShxeARxs1Rc1J7JBaw7oGZX5ON5XcXa.jpg)
Uwaga! Podczas pracy z materiałem zwróć szczególną uwagę na te określenia/terminy, które znalazły się w rubryce NIE WIEM.
Spis treści
Współcześnie mamy możliwość szerokiego dostępu do wiedzy, obrazów, muzyki, filmów i gier komputerowych.
Nie zawsze jesteśmy w stanie pozwolić sobie na zakup wszystkich interesujących nas produktów. Stąd bierze się pokusa, by może zdobyć coś za darmo, z pominięciem wynagrodzenia twórcy...
Prawo chroni twórców i ich dzieła, służą temu specjalne przepisy zawarte w akcie prawnym - jest to ustawa o prawie autorskim.
Ustawa o prawie autorskim
Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnychArt. 1. 1. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Źródło: Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, dostępny w internecie: isap.sejm.gov.pl [dostęp 4.12.2020].
Rozróżniamy dwa rodzaje praw autorskich:
prawo majątkowe – twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania i zarządzania swoim dziełem oraz umożliwia czerpanie z tego korzyści majątkowych. Może być przekazywane innej osobie, może być dziedziczone oraz wygasa po 70 latach od śmierci twórcy.
prawo osobiste (niemajątkowe) – przypisuje na stałe nazwisko autora do dzieła, co oznacza, że tylko on może firmować je swoim podpisem oraz nadzorować sposób jego wykorzystywania. Jest ono niezbywalne, oznacza to, że nie można się go zrzec ani przenieść na inną osobę.
Do oznaczania dzieł chronionych prawem autorskim służy poniższy symbol Copyright.
Prawo autorskie to zbiór zasad prawnych, które chronią interesy twórców utworów artystycznych, naukowych, literackich itp. Prawo autorskie daje twórcy prawo do decydowania, w jaki sposób jego utwór jest wykorzystywany oraz prawo do otrzymania wynagrodzenia za jego wykorzystanie. Co ważne, tutaj poprzez utwór rozumiemy każdy przejaw twórczości, nie jedynie utwory muzyczne.
Wytwór umysłu człowieka można nazwać utworem, gdy posiada następujące cechy:
jest to rezultat pracy człowieka,
musi stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym (być oryginalny),
musi mieć charakter indywidualny.
Autor, którego prawa zostały naruszone, może żądać odszkodowania oraz kary pieniężnej dla osoby wykorzystującej bez zezwolenia nie swoje dzieło.
Jeżeli zamierzasz skorzystać z treści i zdjęć znalezionych na stronach internetowych, musisz pamiętać, że możesz użyć ich tylko wtedy, kiedy twórca wyrazi zgodę na rozpowszechnianie i kopiowanie jego dzieła. Możesz wprawdzie w swoim wypracowaniu umieścić niewielki fragment cudzego utworu, ale pamiętaj o podaniu imienia i nazwiska jego autora, tytułu utworu oraz adresu strony internetowej, jeśli go stamtąd skopiowałeś.
Dzieła podlegające i niepodlegające ochronie
Zapoznaj się z poniższym diagramem, który ukazuje dzieła podlegające i niepodlegające ochronie prawnej.
Pobieranie muzyki, filmów, gier

Zgodnie z polskim prawem pobranie muzyki, filmu albo e-booka [czyt. ebuka] z Internetu nie jest przestępstwem, pod warunkiem, że czynimy to na własny użytek.
Wymiana plików w sieciach peer to peer (czytaj: pier tu pier - P2P, np. BitTorrent), polega na tym, że użytkownik, który pobiera dany plik, jednocześnie udostępnia go innym osobom. Samo pobieranie plików w sieci P2P nie jest przestępstwem. Jest nim z kolei udostępnienie pliku chronionego prawem autorskim innym użytkownikom.
W przypadku oprogramowania (w tym gier) sytuacja wygląda inaczej. Nie ma tutaj zastosowania klauzula „dozwolonego użytkudozwolonego użytku” , czyli...
Ściąganie gier komputerowych jest zabronione!
Czy można legalnie kopiować książki?
Odpowiedź na powyższe pytanie zależy od tego, w jakim celu jest sporządzana kopia.
Przeglądając książkę, na pierwszych jej stronach możesz znaleźć ostrzeżenie:
Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej książki nie może być powielana ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, nagrywających i innych – bez pisemnej zgody autorów i wydawcy.
![Zdjęcie przedstawia półki z książkami, znajdujące się w Bibliotece Uniwersytetu Loughborough [czyt. logbere]. Półki są ustawione po dwóch stronach przejścia dla czytelników, po kilka rzędów, od podłogi aż po sufit i ciągną się jakby w nieskończoność do punktu zbiegu. Z tego punktu, na końcu przejścia rozchodzi się mocne światło.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/RuILAWt916tF3/1727099038/1KeVPRlQ7f23HAw5ea9TrHj2aIT6CYT5.png)
Dopóki kopiujemy książki tylko na własny użytek, możemy to robić bez żadnych przeszkód. Pod pojęciem „użytek własny” kryje się także przekazywanie pojedynczych kopii egzemplarzy w kręgu najbliższych osób.
Nie można sprzedawać skopiowanej książki lub udostępniać skopiowanego egzemplarza osobie postronnej.
Prawo cytatu
Każdy z nas może legalnie wykorzystać fragment chronionego prawem majątkowym utworu bez zgody twórcy w pewnych sytuacjach. Określa to prawo cytatu, które pozwala na wykorzystanie utworu, gdy chcemy na jego podstawie czegoś nauczyć, coś wyjaśnić, zilustrować, a cytowane przez nas dzieło nie stanowi głównej wartości naszej wypowiedzi. Jednak w takich sytuacjach zawsze trzeba oznaczyć autora i podać źródło.
Cytat to dosłowne przytoczenie – np. zaprezentowanie fragmentu utworu, który został już rozpowszechniony (przywołanie słów lub ich omówienie własnymi słowami).
Cytując jakiś utwór lub jego fragment, należy uwzględnić:
wskazanie imienia i nazwiska twórcy cytowanego utworu;
wskazanie źródła, czyli miejsca, z którego cytujący „ściągnął” utwór.
W sytuacji wykorzystania cudzego utworu we własnej pracy bez wskazania twórcy cytatu czy też jego źródła cytujący naraża się na zarzut popełniania plagiatuplagiatu, którego konsekwencją jest odpowiedzialność karna.
Zapewne nikt nie byłby zadowolony, gdyby jego praca została, przez kogoś innego przedstawiona jako własna. Czasem zdarza się jednak, że pod wykonaną przez nas pracą podpisuje się inna osoba. Nie należy się na to godzić. Trzeba pamiętać, że istnieje prawo autorskie, zapewniające ochronę naszej twórczości. Podpisując imieniem i nazwiskiem swoją pracę, informujesz, kto jest jej autorem.
Wykorzystywanie zasobów Internetu z uwzględnieniem prawa autorskiego
Chcąc korzystać z zasobów Internetu w zgodzie z prawem autorskim, trzeba poznać możliwości korzystania z udostępnionych w nim zasobów. Każdy może mieć darmowy dostęp do utworów oraz informacji:
znajdujących się w tzw. domenie publicznejdomenie publicznej,
wykorzystanych w ramach tzw. dozwolonego użytkudozwolonego użytku,
udostępnionych w ramach licencjlicencji.
Domena publiczna (DP)

Jeśli chcesz dzielić się w sieci zasobami własnego autorstwa, np. prezentacją czy filmem, pamiętaj, by do ich tworzenia wykorzystywać materiały z legalnych źródeł, np. znajdujących się w domenie publicznej. Są to zasoby, z których możesz korzystać bez ograniczeń, bo prawa majątkowe do twórczości ich autorów wygasły - tzn. minęło 70 lat od śmierci ich twórcy, ewentualnie minęło 70 lat od pierwszego rozpowszechnienia utworu danego twórcy.
![Ilustracja przedstawia poziomy prostokąt otoczony ramką, w którym zamieszczone są: przekreślona cyfra zero w kolorze czarnym wpisana w okrąg takiego samego koloru i umieszczona na białym tle oraz napis białymi drukowanymi literami na czarnym tle - "public domain" [czyt. pablik domejn].](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R126yFbyBui8F/1727099040/1TxMvgorzVgmO0VNxzlgZO7XkcdydX5A.jpg)
Znak ten informuje, że autor zrzeka się wszystkich praw, jakich można się zrzec w danym systemie prawnym. W związku z tym utwór może być swobodnie wykorzystywany, kopiowany, rozpowszechniany i modyfikowany bez podawania informacji o jego twórcy.
Dozwolony użytek
Najważniejszym elementem prawa autorskiego jest możliwość nieodpłatnego korzystania z utworów w określonych sytuacjach, tzw. dozwolony użytekdozwolony użytek. Na przykład zakazane jest wykorzystanie utworu w celach zarobkowych, ale można samemu lub w towarzystwie członków rodziny i bliskich znajomych:
pobrać plik z muzyką ze strony WWW,
pożyczyć książkę znajomemu,
zrobić kserokopię książki,
wykonać kopię płyty CD [czyt. sidi],
odtwarzać muzykę na imprezie urodzinowej,
odwiedzać strony WWW.
Dozwolony użytek prywatny nie obejmuje płatnych programów komputerowych. Taki program komputerowy trzeba zawsze zakupić.

Dozwolony użytek ma swoje ograniczenia, a korzystający z niego powinien przestrzegać pewnych reguł, takich jak oznaczenie autora i źródła. Ponadto nie wolno udostępniać dzieł innych twórców w sieci oraz zmieniać ich i prezentować jako własne dzieło.
Licencje Creative Commons
Licencja - to umowa, w której autor utworu określa warunki, na jakich pozwala odbiorcy z niego korzystać.
Istnieją zasoby udostępnione na zasadach wolnych licencji (Creative CommonsCreative Commons), które nie dotyczą oprogramowania komputerowego, a wykorzystują prawo autorskie w taki sposób, aby umożliwić autorowi przekazanie innym części przysługujących mu praw.
Autor może swój utwór udostępnić innym pod określonymi warunkami. Udziela wówczas tzw. licencji Creative Commons oznaczanej symbolem CC lub CC0.


Znak wolnych licencji informuje, że utwory mają „pewne prawa zastrzeżone” (z ang. some rights reserved [czyt. sam rajts riserwd]) . Dołączenie do tego znaku innych oznaczeń, wskazuje na występowanie dodatkowych warunków.
Przykładowe licencje:
CC BY 4.0 - Uznanie autorstwa 4.0 – Licencja ta pozwala na kopiowanie, zmienianie, rozprowadzanie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie pod warunkiem oznaczenia autorstwa. Jest to licencja gwarantująca najszersze swobody licencjobiorcy.
CC BY‑SA 4.0 - Uznanie autorstwa‑Na tych samych warunkach 4.0 – Licencja ta pozwala na kopiowanie, zmienianie, rozprowadzanie, przedstawianie i wykonywanie utworu tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Jest to licencja używana przez Wikipedię i jej siostrzane projekty.
CC BY ND - Uznanie autorstwa‑Bez utworów zależnych 3.0 Polska – Ta licencja zezwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu zarówno w celach komercyjnych i niekomercyjnych, pod warunkiem zachowania go w oryginalnej postaci (nie tworzenia utworów zależnych).
CC BY ND NC - Uznanie autorstwa‑Użycie niekomercyjne‑Bez utworów zależnych 3.0 Polska – Licencja ta zezwala na rozpowszechnianie, przedstawianie i wykonywanie utworu jedynie w celach niekomercyjnych oraz pod warunkiem zachowania go w oryginalnej postaci (nie tworzenia utworów zależnych). Jest to najbardziej restrykycyjna z licencji.
Inspiracje a prawo autorskie
Poniżej zamieszczono dwie okładki książek. Autor projektów, wykorzystując wiedzę z historii sztuki, użył motywów zaczerpniętych z dzieł sztuki. Kliknij w każdą z okładek i przekonaj się, jakie znane obrazy zainspirowały grafika.
Inspirując się istniejącymi dziełami, ważne jest, aby we własnych propozycjach dokonywać zmian estetycznych w stopniu pozwalającym na uznanie odmiennego charakteru dzieła, tak aby stanowiło ono niezależną pracę, która nie narusza prawa autorskiego.
Ochrona własności intelektualnej staje się ważnym tematem społecznym. Przyjrzyj się zamieszczonym w galerii plakatom społecznym poświęconym tej tematyce.
Już wiesz
jak definiować pojęcia takie jak: utwór, autor, prawo autorskie, licencja, użytek własny, prawo cytatu;
jak stosować się do zasad licencji w ramach dozwolonego użytku, prawa cytatu, Creative Commons;
czym jest plagiat;
że przestrzeganie zasad prawa autorskiego chroni autorów dzieł.
Potrafisz:
rozróżnić wytwory pracy człowieka, które są utworami od tych, które nimi nie są;
wyjaśnić, które dzieła podlegają, a które nie podlegają ochronie prawnej.;
rozpoznać symbole w ramach wolnych licencji;
stosować zasady licencji, korzystając z zasobów Internetu.
Słownik
to osoba, która wniosła twórczy wkład do utworu; autorstwo wiąże się z prawem do utworzenia i własności dzieła, a także z odpowiedzialnością za jego treść
międzynarodowy projekt oferujący darmowe rozwiązania prawne i inne narzędzia służące zarządzaniu przez twórców prawami autorskimi do swoich utworów; licencje CC dają twórcom możliwość dzielenia się swoją pracą z opinią publiczną, jednocześnie zachowując kontrolę nad tym, jak jest ona wykorzystywana
to zbiór twórczości, z której można korzystać bez ograniczeń, tj. kopiować, modyfikować i rozpowszechniać bez uiszczania wynagrodzenia także w celach komercyjnych, ponieważ autorskie prawa majątkowe do utworów zawartych w domenie wygasły albo te utwory nigdy nie były przedmiotem prawa autorskiego
umożliwia korzystanie z cudzych utworów chronionych prawami autorskimi bez zgody podmiotu (autora) i bez wynagrodzenia; istnieje w dwóch formach: dozwolony użytek prywatny: pozwala na swobodne korzystanie z utworów w granicach własnego użytku osobistego, np. odtwarzanie muzyki w domu czy kopiowanie tekstów do celów edukacyjnych i dozwolony użytek publiczny, gdy utwór jest udostępniany publicznie, np. w szkole, na uczelni czy w bibliotece
ogólnoświatowa sieć komputerowa, system połączeń między komputerami, określany również jako sieć sieci
dokument prawny lub umowa, określająca warunki korzystania z utworu, produktu firmowego, znaku handlowego lub patentu
peer to peer [czytaj: pier tu pier] polega na tym, że użytkownik, który pobiera dany plik w sieci, jednocześnie udostępnia go innym osobom
działalność sprzeczna z prawem; polega na nielegalnym kopiowaniu i posługiwaniu się własnością intelektualną bez zgody autora
przypisanie sobie cudzego dzieła
zbiór norm prawnych, których celem jest zapewnienie ochrony twórczości naukowej, literackiej, publicystycznej i artystycznej
w to określenie wyjątku w prawie autorskim, który umożliwia wykorzystanie niewielkich fragmentów cudzej twórczości we własnych utworach bez konieczności uzyskania zgody twórcy; obowiązuje wskazanie imienia i nazwiska twórcy cytowanego utworu oraz źródła, czyli miejsca, z którego cytujący ściągnął utwór
oznacza użycie prywatne lub do własnego użytku. Jest to termin używany w odniesieniu do praw autorskich i licencji; oznacza, że dane lub materiały mogą być wykorzystywane tylko przez osobę lub organizację, która je posiada, a nie mogą być udostępniane publicznie lub wykorzystywane w celach komercyjnych
rezultat twórczej pracy człowieka, przedmiot prawa autorskiego
utwór, który za zezwoleniem twórcy został w jakikolwiek sposób udostępniony publicznie
Źródła
encyklopedia.pwn.pl
sjp.pwn.pl
nowewyrazy.uw.edu.pl

