charakterystyczna dla sztuki XX wieku tendencja polegająca na rezygnacji z odtwarzania rzeczywistości i posługiwaniu się formami plastycznymi powstałymi z połączenia figur geometrycznych, kompozycji kolorowych płaszczyzn i plam

odmiana sztuki abstrakcyjnej polegająca na operowaniu (w kompozycjach malarskich, rzeźbiarskich, graficznych) różnorodnymi formami geometrycznymi

farba rozpuszczalna w wodzie do malowania na papierze; plamy farby akwarelowej są przejrzyste, niekryjące, lekkie, widać przez nie podłoże, a także wcześniej położone plamy; artyści mieszają farby akwarelowe z dużą ilością wody, aby uzyskać plamy jak najbardziej swobodne

wł. alla prima – za pierwszym razem – technika malowania, głównie farbami olejnymi, polegająca na kładzeniu farb bezpośrednio na zaprawie, bez przygotowywania szkicu

(z fr. wym. atelje) – pomieszczenie, będące miejscem pracy twórczej jednego lub kilku artystów; współcześnie określenie to odnosi się najczęściej do studia fotograficznego - atelier fotograficzne

są to wszystkie kolory oprócz czerni, bieli i wszystkich szarości

półautomatyczna technika malarska, polegająca na wylewaniu farby na płótno i przez jego pochylanie tworzeniu ściekających, nieoczekiwanych form

sposób kształtowania powierzchni dzieła malarskiego, graficznego, rzeźbiarskiego, przedmiotu rzemiosła artystycznego, zależny od charakteru tworzywa, techniki i narzędzi oraz właściwości stylu indywidualnego twórcy; w malarstwie zwł. sposób nakładania farb na podłoże (faktura gładka, szorstka, impastowa)

w technikach malarskich warstwa sporządzana najczęściej z roztworu klejowego, kredy, gipsu, barwnika, nakładana na podłoże malarskie (płótno, drewno itp.), spełniająca częściowo rolę zabezpieczającą koloryt malowidła przed prześwitywaniem koloru podłoża; dawniej z reguły gruntowano także papier pod większość technik rysunkowych

kryjąca farba wodna z dodatkiem bieli ołowiowej lub kredy, w której spoiwem jest guma arabska lub białko; także technika malarska posługująca się farbami gwaszowymi oraz obraz wykonany taką techniką

technika malarska stosowana głównie w malarstwie olejnym, polegająca na nakładaniu farby grubą warstwą, pędzlem lub za pomocą szpachli

awangardowa tendencja w sztukach plastycznych, polegająca na wykorzystywaniu przypadku w procesie tworzenia dzieła sztuki

z języka francuskiego (collage) oznacza przyklejanie; jest to technika plastyczna, która polega na komponowaniu obrazu z różnych materiałów, np. kawałków tkanin, drewna, ilustracji gazetowych, reprodukcji, fotografii, a także drobnych przedmiotów codziennego użytku; po przyklejeniu ich na wybrane podłoże (np. płótno, papier) można dokonać ostatecznej korekty za pomocą farb, piórka, pisaka, ołówka, a nawet zwykłego długopisu

to zespół czynników powiązanych z czymś, niezbędnych do dokładnego zrozumienia np. dzieła malarskiego; dostarczają informacji o uwarunkowaniach społecznych, kulturowych, historycznych, psychologicznych

różnica, przeciwieństwo lub przeciwstawienie elementów np. barw

cienka warstwa przezroczystej farby położona na powierzchni obrazu

gatunek malarstwa współczesnego, który największy nacisk kładzie na proces powstawania dzieła. Inaczej: action painting

materiał, np. płótno, papier, drewno, pokryte zaprawą malarską (tzw. gruntem), na którym powstaje malowidło

kolory wydają się mieć inna barwę niż w rzeczywistości ze względu na barwę elementów znajdujących się w otoczeniu

technika druku (rodzaj szablonu) polegająca na przetłaczaniu farby przez jedwabną siatkę, której części zostały pokryte wcześniej substancją nieprzepuszczającą; chętnie stosowana przez malarzy pop artu, którzy dzięki niej mogli przenosić obrazy fotograficzne bezpośrednio na swoje płótna

technika druku przez naciągniętą na ramę siatkę, na której elementy niedrukujące pokryte są substancją nieprzepuszczającą farby

dotyczy aktywności artystów, których twórczość w określonym okresie historycznym jest niekonwencjonalna i  nowatorska

określenie stosowane umownie zarówno do sztuki ludów pierwotnych i egzotycznych, jak i do sztuki ludowej, a także do sztuki artystów amatorów

techniki malarskie polegające na posługiwaniu się farbami kryjącymi powstałymi z połączenia farby w proszku z klejem (klajstrem lub mączką kasztanową); do malowania farbami klejowymi stosowane są pędzle szczecinowe

rodzaj kryjącej farby, do wyrobu której oprócz barwników używa się jako spoiwa jaj kurzych w połączeniu z sokiem, piwem czy kwasem chlebowym lub gumy arabskiej i kazeiny, rozpuszczonych w oczyszczonym oleju i żywicy drzew iglastych; także technika malarska polegająca na posługiwaniu się farbami temperowymi oraz obraz namalowany tą techniką

szlachetny lakier stosowany do celów artystycznych (malarskich), którego podstawowym składnikiem jest żywica rozpuszczona w odpowiednim rozpuszczalniku