Przewodnik dla nauczyciela

bg‑turquoise

Spis treści

Cele i efekty kształceniaCele i efekty kształcenia
Struktura e‑materiałuStruktura e‑materiału
Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu Technik mechanikWskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu Technik mechanik
Wymagania techniczneWymagania techniczne

Cele i efekty kształcenia

E‑materiał uwzględnia treści, które pozwolą na osiągnięcie, zgodnie z podstawą programową, celów kształcenia w zawodzie technika mechanika. Tematyka e‑materiału służy przygotowaniu absolwenta do profesjonalnego wykonywania zadań zawodowych.

E‑materiał przeznaczony dla kwalifikacji MEC.09. Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń wyodrębnionej w zawodzie technik mechanik 311504.

Cele kształcenia

Wspiera osiąganie celów kształcenia określonych dla kwalifikacji MEC.09. Organizacja i nadzorowanie procesów produkcji maszyn i urządzeń:

organizowania procesów obróbki i montażu części maszyn i urządzeń
nadzorowania procesów obróbki i montażu części maszyn i urządzeń.

Efekty kształcenia

MEC.09.3. Podstawy procesów produkcyjnych

Uczeń:

dobiera części maszyn i urządzeń,
charakteryzuje techniki połączeń rozłącznych i nierozłącznych,
przestrzega zasad tolerancji i pasowań,
określa zasady projektowania procesów technologicznych,
określa rodzaje produkcji,
rozróżnia rodzaje obróbki cieplnej i cieplno‑chemicznej do wytwarzania części maszyn i urządzeń.

MEC.09.2. Podstawy obróbki ręcznej i mechanicznej oraz montażu

Uczeń:

opisuje układy mechatroniczne

MEC.09.4. Organizowanie procesów technologicznych obróbki i montażu i demontażu części maszyn i urządzeń

Uczeń:

planuje proces technologiczny obróbki części maszyn i urządzeń
planuje proces technologiczny montażu i demontażu maszyn i urządzeń
planuje obróbkę cieplną i cieplno‑chemiczną do wytwarzania części maszyn i urządzeń
dobiera narzędzia i urządzenia do wytwarzania części maszyn i urządzeń
sporządza dokumentację technologiczną obróbki i montażu części maszyn i urządzeń

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Struktura e‑materiału

1. WprowadzenieD6RphH6zVWprowadzenie

Przedstawia podstawowe informacje o e‑materiale, które ułatwią użytkownikowi wstępne zapoznanie się z zawartością materiału: odniesienie do podstawy programowej, zakres tematyczny oraz opis budowy e‑materiału.

2. Materiały multimedialne

Zawierają różnego rodzaju multimedia, które ułatwiają uczącemu się przyswojenie wiedzy. E‑materiał „Procesy obróbki i montażu części maszyn i urządzeń” składa się z pięciu materiałów multimedialnych.

Film edukacyjny „Automatyzacja procesów obróbki i montażu części maszyn i urządzeńDbhhLIYQFAutomatyzacja procesów obróbki i montażu części maszyn i urządzeń” prezentuje współczesny zakład produkcyjny, zadania zawodowe mechanika oraz obsługę i zastosowanie sprzętu wykorzystywanego w zautomatyzowanej produkcji.
Atlas interaktywny „Współczesna produkcjaD1D1oGDkVWspółczesna produkcja” to grafiki przedstawiające: rodzaje maszyn wykorzystywanych w produkcji (maszyny CNC), zautomatyzowany transport półfabrykatów po zakładzie, przechowywanie i magazynowanie materiałów i wytworzonych elementów, kontrolę jakości oraz schemat produkcji.
Atlas interaktywny „Układy mechatroniczneDIddWy2xWUkłady mechatroniczne” to grafiki przedstawiające układy mechatroniczne oraz graficzne wytłumaczenie jak projektuje się systemy mechatroniczne. Są tu grafiki obejmujące przykłady urządzeń i systemów mechatronicznych (roboty przemysłowe, systemy sterowania w pojazdach, automatyka przemysłowa, drony, aparaty fotograficzne i kamery, symulatory, roboty chirurgiczne) oraz przykłady obwodów elektrycznych (rozdzielnia elektryczna, kable i przewody, gniazdka i wyłączniki, oświetlenie, urządzenia elektryczne), obwodów elektronicznych (budowa obwodu elektronicznego, kondensatora, cewki), układów pneumatycznych (kompresor, przewody pneumatyczne, siłowniki pneumatyczne, zawory, regulator ciśnienia) i układów hydraulicznych.
Atlas interaktywny „Obróbka części maszyn i urządzeńDf5Pw6RoRObróbka części maszyn i urządzeń” to grafiki przedstawiające obróbkę części maszyn i urządzeń, dobieranie części maszyn i urządzeń, charakterystykę technik połączeń rozłącznych i nierozłącznych (połączenia nierozłączne i rozłączne), zasady tolerancji i pasowań, projektowania procesów technologicznych oraz rodzaje produkcji (jednostkowa, masowa, zintegrowana). Zawiera również grafiki dotyczące rodzajów obróbki cieplno‑chemicznej do wytwarzania części maszyn i urządzeń (hartowanie, nawęglanie i azotowanie stali)
Gra edukacyjna „Mechatronika w praktyceD16IkegXRMechatronika w praktyce” celem gry jest weryfikacja i poszerzenie wiedzy dotyczącej zadań, przed jakimi na co dzień w swojej pracy stoi Technik Mechanik. Gra zawiera 16 pytaniach dotyczących procesów produkcyjnych na dwóch poziomach trudności.

3. Obudowa dydaktyczna

Interaktywne materiały sprawdzająceD16qUnxZ7Interaktywne materiały sprawdzające pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności zawartych w e‑materiale.
Słownik pojęć dla e‑materiałuDaWl3EqQzSłownik pojęć dla e‑materiału zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym materiale.
Przewodnik dla nauczycielaD1D8nM0YgPrzewodnik dla nauczyciela zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.
Przewodnik dla uczącego sięD20Z3iae5Przewodnik dla uczącego się zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.
Netografia i bibliografiaDGDzQIPACNetografia i bibliografia stanowi listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.
Instrukcja użytkowaniaDRN456rZ3Instrukcja użytkowania objaśnia działanie materiału oraz poszczególnych jego elementów.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu technik mechanik

Praca uczniów podczas zajęć

E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną wspomagającą proces kształcenia zawodowego. Ułatwi on uczniom zapoznanie się oraz zapamiętanie pojęć związanych z procesami obróbki i montażu części maszyn i urządzeń.

Praca na lekcji zakłada aktywną postawę zarówno nauczyciela, jak i uczniów. Ważnym założeniem jest praca nad jednym materiałem na różne sposoby i za pomocą różnych technik, mająca na celu jak najlepsze zapamiętanie informacji.

Poniżej znajdują się propozycje wykorzystania poszczególnych elementów materiału w ramach lekcji, w samodzielnej pracy ucznia, pracy w grupach i pracy całego zespołu klasowego.

Praca uczniów w grupach i w zespole klasowym

Film edukacyjny „Automatyzacja procesów obróbki i montażu części maszyn i urządzeń”

Nauczyciel wyświetla uczniom na lekcji film.
Zadaniem uczniów jest uważne obejrzenie i zapamiętywanie jak największej ilości informacji.
Nauczyciel prosi uczniów o podzielenie się na 3 grupy. Kolejno pyta o wybrany zakres materiału i przydziela do grup: grupa 1 - „proces produkcji i magazynowania”, grupa 2 -”praca na linii montażowej: elementy metalowe, elementy obudowy i „cięższe” oraz elektronika”, grupa 3 - „narzędzia do pracy i kontroli”.
Zadaniem grup jest wypisanie w formie notatki cyfrowej lub na flipcharcie informacji z filmu.
Teraz na podstawie filmu i notatki z niego uczniowie wyszukują w internecie podobnych zdjęć dotyczących innego produktu (np.: produkcji nadwozia samochodowego lub samochodu, produkcja telewizorów)
Nauczyciel pilnuje czasu i po zakończonej pracy prosi grupy o przedstawienie efektów.
Grupy prezentują swoje nowe „pomysły na linię automatyczną”.
Inne grupy w podsumowaniu każdej prezentacji proszą o wskazanie części wspólnej notatki z powstałą prezentacją
Nauczyciel podsumowując zajęcia wskazuje, że podobne zasady działają w różnych przestrzeniach.

Atlas interaktywny „Współczesna produkcja”

Uczniowie dzieleni są na dwie grupy. Każda grupa otrzymuje pulę obiektów przedstawiających różne rodzaje maszyn wykorzystywanych na produkcji (wydrukowane wcześniej przez nauczyciela jako zrzuty ekranu bez podpisu, jaki to rodzaj maszyny).
Zadaniem uczniów jest zaproponowanie czynności, które można na tych realizować, na podstawie zdjęć obiektów.
Następnie, pod obrazkami, uczniowie umieszczają zapisane na kartkach poprawne ich nazwy.
Nauczyciel sprawdza poprawność wykonanego zadania, używając wizualizacji.
Kolejnym krokiem jest praca z obiektami, których grafiki mają wydrukowane.
Uczniowie ustawiają obiekt (maszynę) lub fragment maszyny) i wykonują zrzut ekranu tak, aby widać było elementy o jakie zapytają w ułożonych pytaniach o obiekt.
Uczniowie przygotowują $5$ pytań związanych z obiektem lub jego fragmentem na zdjęciu przedstawionym w taki sposób, aby odpowiedzi na te pytania pozwoliły określić, jaki to obiekt (zrzut ekranu)
W oparciu o przygotowane pytania nauczyciel wspólnie z uczniami udziela odpowiedzi.
W razie potrzeby nauczyciel udziela komentarza do nieprawidłowych informacji.
Uczniowie robią notatki z zajęć.

Atlas interaktywny „Układy mechatroniczne”

Nauczyciel wprowadza zagadnienie układów mechatronicznych.
Prezentuje zawartość atlasu interaktywnego.
Uczniowie uważnie oglądają prezentacje i notują najważniejsze, według nich, informacje.
Po obejrzeniu materiału uczniowie sporządzają krótką notatkę na temat: urządzeń i systemów mechatronicznych, obwodów elektrycznych i elektronicznych, układów pneumatycznych i układów hydraulicznych.
Nauczyciel dzieli klasę na pół i prosi o dobranie się w pary.
Uczniowie zasiadają w dwóch kręgach twarzą do partnera z pary.
Na sygnał nauczyciela uczeń w kręgu wewnętrznym referuje swojemu koledze w ciągu $2-3$ minut, czego się dowiedział, przeglądając e‑materiał. Nie może w tym czasie używać własnych notatek.
Drugi uczeń (krąg zewnętrzny) uzupełnia swoje notatki, słuchając wypowiedzi kolegi. W przypadku zauważenia nieścisłości dopytuje lub wskazuje błąd.
Po ustalonym czasie nauczyciel prosi uczniów z zewnętrznego kręgu o przesunięcie się o dwa krzesła w prawo.
Teraz uczniowie z zewnętrznego kręgu referują, czego dowiedzieli się, przeglądając atlas interaktywny „Układy mechatroniczne”, a uczniowie z kręgu wewnętrznego uzupełniają własne notatki.
Nauczyciel przeprowadza kilka rund ( $3-5$ ). Jeśli zauważa, że uczniowie już nie notują podczas wypowiedzi kolegów, kończy proces.
Podsumowując działanie, nauczyciel dopytuje o dokładność notatek. Prosi o odczytanie $2-3$ z nich.
Finalnie nauczyciel prosi o refleksję nad ćwiczeniem, w której uwydatnia proces uczenia się poprzez uzupełnianie wiedzy pozyskanej od innych osób.

Gra edukacyjna „Mechatronika w praktyce”

Nauczyciel łączy uczniów w pary w taki sposób, aby w parze była osoba, która szybko się uczy (uczeń drugi) oraz osoba potrzebująca wsparcia (uczeń pierwszy).
Uczniowie kolejno przechodzą przez poziomy gry (poziom łatwy – uczeń pierwszy, poziom trudny – uczeń drugi itd.).
Podczas rozgrywki notują własne odpowiedzi, tworząc wspólną dla pary notatkę, przy czym główne role na odpowiednich poziomach odgrywają wskazani uczniowie.
Grający na poziomie łatwym uczeń pierwszy wskazuje odpowiedź, konsultuje z uczniem drugim, ale sam decyduje. Finalnie wskazuje uczniowi drugiemu, co ma zapisać w notatce i na odwrót (na poziomie trudnym drugi uczeń decyduje a pierwszy jest konsultantem i twórcą notatki).
Teraz wspólnie pary opracowuje instrukcję „Jak poprawnie przejść przez kolejne zadania gry?”. W instrukcji krok po kroku wskazują, co należy zrobić, dlaczego tak i jakie to będzie miało skutki. Instrukcje wykonują w postaci kart (strona $\text{A}4$ ), które podczas prezentacji grupa będzie pokazywała.
Na kartach może znajdować się nakaz wykonania, skutek i ewentualnie obrazki. Mogą to być karty narysowane lub wykonane ich zdjęcia.
Grupy prezentują swoje instrukcje poprawnego rozegrania gry.
Nauczyciel ocenia ich pracę.

Samodzielna praca uczniów podczas zajęć

Film edukacyjny „Automatyzacja procesów obróbki i montażu części maszyn i urządzeń”

Nauczyciel wyświetla uczniom na lekcji.
Zadaniem samodzielnym uczniów jest uważne obejrzenie i zapamiętywanie jak największej ilości informacji.
Zadaniem uczniów będzie przedstawienie/przypisanie w tabeli informacji związanych z automatyzacją procesu montażu wymyślonego urządzenia.
W tym celu zbudowana jest tabela w taki sposób, aby w pierwszej kolumnie zapisujemy etap produkcji, w drugiej przypisujemy czynnościom na tym etapie, które można zautomatyzować, a w trzeciej kolumnie przykłady narzędzi z tym działaniem związanych.
Nauczyciel prosi wybranych uczniów o zaprezentowanie swoich tabel.

Atlas interaktywny „Współczesna produkcja”

Uczniowie otrzymują pulę zdjęć‑zbliżeń wykonanych przez nauczyciela z wizualizacji związanych z przechowywaniem i magazynowaniem materiałów oraz gotowych produktów. Zdjęcia zawierają numery.
Zadaniem uczniów jest przyporządkowanie poprawnych nazw do zdjęć, bez zapoznania się z ich opisami i użycia wizualizacji. Na kartce wypisują kolejne numery i nazwy przedmiotów, których, według nich, jest to fragment na zdjęciu.
Kolejny krok to sprawdzenie poprawnie przyporządkowanych nazw.
Jeśli nazwa została przyporządkowana niepoprawnie, uczeń ma za zadanie ułożyć na oddzielnej kartce (kartka z pytaniami) $3$ pytania testowe (pytanie i $4$ odpowiedzi, z czego $1$ jest poprawna) dotyczące tego elementu magazynu. Uczeń zna poprawną odpowiedź, ale nie zaznacza jej na kartce z pytaniami.
Uczniowie wymieniają się kartkami z pytaniami. Teraz mają odpowiedzieć na otrzymane od kolegi pytania i oddać do sprawdzenia autorowi pytań.
Autor pytań sprawdza odpowiedzi i udziela informacji zwrotnej.
Nauczyciel, w razie potrzeby, udziela komentarza w sytuacjach nierozstrzygniętych, kiedy istnieje różnica zdań co do poprawności odpowiedzi pomiędzy autorem pytania a uczniem na nie odpowiadającym. Sytuację omawia na forum klasy.
Nauczyciel prosi o przeczytanie wszystkich pytań i poprawnych odpowiedzi na nie, powstałych z analizy zdjęć‑zbliżeń wizualizacji konstrukcji.
Uczniowie tworzą notatki, które są poprawnymi odpowiedziami na pytania testowe. Nauczyciel notuje odpowiedzi ze wszystkich pytań, które zostały zadane na zajęciach.

Atlas interaktywny „Obróbka części maszyn i urządzeń”

Podczas zajęć nauczyciel pokazuje uczniom atlas interaktywny. Omawia zawartość e‑materiału. Uczniowie mają możliwość zapoznania się z obróbką i dobieraniem części maszyn i urządzeń, charakterystyką technik połączeń rozłącznych i nierozłącznych, zasadami tolerancji i pasowań oraz rodzajów obróbki cieplno‑chemicznej do wytwarzania części maszyn i urządzeń (hartowanie, nawęglanie i azotowanie stali).
Nauczyciel prosi każdego z uczniów o przygotowanie pięciu pytań dotyczących treści zawartych w atlasie interaktywnym.
Każdy uczeń w oparciu o e‑materiał „Obróbka części maszyn i urządzeń” stara się ułożyć $5$ pytań quizowych z czterema odpowiedziami i zaznaczoną odpowiedzią poprawną.
Uczniowie prezentują swoje pytania podczas zajęć w taki sposób, że reszta klasy (każdy uczeń z osobna) wskazuje właściwą (jedną z czterech) odpowiedź. Autor pytania koryguje ich odpowiedzi. Jeśli sam wskazuje niewłaściwą lub niejednoznaczną odpowiedź, poprawia go nauczyciel.
Następnie nauczyciel wyświetla kolejny raz atlas interaktywny „Obróbka części maszyn i urządzeń” i wskazuje obszary ważne, które nie zostały ujęte w pytaniach uczniów.

Gra edukacyjna „Mechatronika w praktyce”

Nauczyciel informuje, że teraz każdy indywidualnie ma przejść grę, ale każdą decyzję trzeba będzie opisać w notatniku.
Uczniowie przechodzą grę wspak, czyli zaznaczają najpierw błędne odpowiedzi, testując program. Przed zatwierdzeniem robią zdjęcie ekranów z błędnymi odpowiedziami lub zrzuty ekranu. Zdjęcia zamieszczają w swojej cyfrowej notatce.
Dwukrotnie przy każdym pytaniu szczytują komentarze przy błędnych odpowiedziach (co prawda otrzymają wtedy O punktów, ale zamkną etap)
Po przejściu w ten sposób wszystkich ekranów poziomu łatwego, aby przejść do poziomu drugiego muszą teraz już poprawnie rozwiązać ten poziom.
Takie same działania realizują na poziomie trudnym.
Po przejściu poprawnym obu poziomów wykonują prezentacje, w której na każdym slajdzie zawierają po dwóch stronach obrazki: po lewej stronie poprawnie uzupełnione zadanie, a po prawej błędnie zaznaczone odpowiedzi. Pod obrazkami zamieszczają opisy w punktach dotyczące tego, co trzeba wiedzieć, żeby przejść ten etap gry we właściwy sposób.
Tak uczniowie samodzielnie przechodzą oba poziomy gry (rozkodowują grę).
Nauczyciel po zakończonej przez wszystkich uczniów gry prosi o zaprezentowanie efektów ich pracy.
Prosi też o informację zwrotną z przebiegu czynności w zadaniach.

Interaktywne materiały sprawdzające

Sposób użycia tych materiałów będzie zależał w dużej mierze od sytuacji i procesu dydaktycznego, w którego trakcie te elementy będą wykorzystywane. Materiały te należy używać w zależności od omawianego fragmentu tematu jako jego uzupełnienie lub przerywnik. Nauczyciel może wprowadzić pracę w parach lub elementy oceny koleżeńskiej, która polega na tym, że po rozwiązaniu zadań uczniowie konsultują odpowiedzi z osobą z ławki. Uczeń powinien móc skorzystać z pomocy nauczyciela i uzyskać od niego informację zwrotną.

Interaktywne materiały są dedykowane do konkretnych e‑materiałów:

filmowi przypisane jest ćwiczenie „Zadania sprawdzające po filmie” polegające na tym, że ułożeniu w popranej kolejności elementów procesu produkcji i wybrania właściwych środków ochronny osobistej w zakładzie produkcyjnym
atlasowi interaktywnemu „Współczesna produkcja” - ćwiczenia:
- Dopasowywanie definicji do pojęć
- Dopasowanie nazw elementów tokarki do odpowiednich okienek
atlasowi interaktywnemu „Układy mechatroniczne” - ćwiczenia:
- Uzupełnianie tekstu wybranymi wyrazami
- Dopasowanie grafik do nazw elementów elektronicznych
atlasowi interaktywnemu „Obróbka części maszyn i urządzeń” - ćwiczenia:
- Test obejmuje 11 pytań w czasie 18 minut
- Dopasowanie nazw elementów przy spawaniu
grze „Mechatronika w praktyce”- ćwiczenia:
- Test obejmuje 12 pytań w czasie 18 minut
- Tekst z lukami do uzupełnienia

W odpowiednim momencie analizy e‑materiału nauczyciel może przerwać działanie i poprosić uczniów w grupie o wykonanie zadania. Taki przerywnik może zaktywizować grupę, która wykonała już zadanie związane z e‑materiałem; może też naprowadzić grupę na „właściwe tory” przy pracy z notatką. Ćwiczenie sprawdzające może przewrotnie wywołać zainteresowanie tematem. Wykazanie luk wiedzowych może skutkować zaciekawieniem danym materiałem (do którego przewidziane jest zadanie z puli „interaktywne materiały sprawdzające”).

Przykładowe wykorzystanie w pracy samodzielnej

Uczniowie samodzielnie rozwiązują test dotyczący procesu produkcji (test pierwszy 18 pytań)
Na jego podstawie, analizując pytania, układają swoje pytania o takiej samej liczbie (posługują się filmem „Automatyzacja procesów ...”)
Pytania uczeń zapisuje w notatce.
W zadaniu nie chodzi o przejście całego testu, tylko o wykorzystanie testu do ułożenia swoich pytań.
Czas na jej układanie to czas przewidziany na rozwiązanie testu.
Po zakończonym teście uczniowie prezentują swoje pytania.

Praca uczniów poza zajęciami

E‑materiał ułatwia nauczycielowi prowadzenie zajęć dydaktycznych, rozszerza program o ważne zagadnienia i skłania uczniów do podejmowania dyskusji poza lekcjami. Np. użycie filmów lub atlasu, aby potem przeprowadzić zajęcia na kolejny temat związany z procesami obróbki lub innych elementów związanych z tematem.

Przed lekcją

Uczeń analizuje atlas „Układy mechatroniczne”, który nauczyciel mu udostępnił.
Na bazie atlasu przygotowuje zestaw pytań, na które będzie się starał odpowiedzieć podczas lekcji.

Podczas lekcji

Nauczyciel na podstawie atlasu, prezentuje zagadnienia dotyczące urządzeń i systemów mechatronicznych (roboty przemysłowe, systemy sterowania w pojazdach, automatyka przemysłowa, drony, aparaty fotograficzne i kamery, symulatory, roboty chirurgiczne) oraz obwodów elektrycznych (rozdzielnia elektryczna, kable i przewody, gniazdka i wyłączniki, oświetlenie, urządzenia elektryczne), elektronicznych (budowa obwodu elektronicznego, kondensatora, cewki), pneumatycznych (kompresor, przewody pneumatyczne, siłowniki pneumatyczne, zawory, regulator ciśnienia) i hydraulicznych.
Prosi uczniów o zaprezentowanie swoich pytań, które uczniowie opracowali w domu.
Tworzy z uczniami wspólną bazę pytań, na które będą podczas lekcji odpowiadali.
Używa fragmentów atlasu do zaprezentowania materiału tak, aby uczniowie mogli na pytania ułożone odpowiedzieć.
Nauczyciel stara się odpowiedzieć na wszystkie pytania z puli lub prosi uczniów o przygotowanie w grupach odpowiedzi na pytania.

Praca z uczniami z SPE

E‑materiały są dobrą podstawa do pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Nauczyciel, analizując możliwość użycia ich w pracy z uczniem, powinien rozważyć stan aktywności ucznia. Ważnym elementem jest rozbudzanie zainteresowań ucznia zagadnieniami prezentowanymi w tych e‑materiałach. Konieczne jest odniesienie prezentowanej teorii do modelu funkcjonowania ucznia w świecie stosującym te teorie. Ważnym jest mocne wskazanie wykorzystanie zdobytych informacji w życiu prywatnym.

Dzięki różnym podejściom do tych samych zagadnień teoretycznych budujemy umiejętności poznawania przez ucznia świata zewnętrznego oraz zasad postępowania, rozumowania i działania. Dobrym przykładem jest proceduralne pokazanie w różnych materiałach elementów i zasad, które się łączą podczas nauki. Dzięki pracy w parach oraz zastosowaniu metody wymuszonych konsultacji zachodzi doskonalenie mechanizmu podejmowania decyzji przez ucznia.

Bardzo ważnym, przy odpowiednim doborze elementu e‑materiału, jest podejście typu „dziecko ma problem, chcę mu pomóc”. Wariantowość tych e‑materiałów pomaga nauczycielowi pamiętać o tej zasadzie.

W przypadku tego materiału właściwe jest łączenie kolejnych jego części z materiałami interaktywnymi oraz słownikiem.

Indywidualizowanie pracy z uczniem

Zaprezentowane e‑materiały dają dużą swobodę w indywidualizacji procesu nauczania i uczenia się. Wieloaspektowe podejście, pojawienie się upraszczających procedur lub zastosowanie akcji typu „wskaż to, co ci sugeruje strzałka” daje możliwość zastosowania wielu wariantów pracy z e‑materiałem.

Jest to kilka ujęć podobnego zagadnienia, prezentujących różny stopień trudności, który można dostosować do potrzeb ucznia. Efekt osiągnięty tymi sposobami może być taki sam. W jednym przypadku może składać się z zastosowania jednego e‑materiału, w innym — może wymagać wprowadzenia, aby przejść do części zaawansowanej.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Wymagania techniczne

Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych zasobów platformy www.zpe.gov.pl.

System operacyjny:

Windows $7$ lub nowszy
OS X $10.11.6$ lub nowszy
GNU/Linux z jądrem w wersji $4.0$ lub nowszej $3 GB$ RAM

Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:

Chrome w wersji $69.0.3497.100$
Firefox w wersji $62.0.2$
Safari w wersji $11.1$
Opera w wersji $55.0.2994.44$
Microsoft Edge w wersji $42.17134.1.0$
Internet Explorer w wersji $11.0.9600.18124$

Urządzenia mobilne:

$2 GB$ RAM iPhone/iPad z systemem iOS $11$ lub nowszym
Tablet/Smartphone z systemem Android $4.1$ (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium $69$ (lub nowszym) np. Chrome $69$ , Samsung Browser $10.1$ , szerokość co najmniej $420 px$

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

RQ0Htqh6FbQrn

Słownik pojęć dla e‑materiału

Przewodnik dla uczącego się

Procesy obróbki i montażu części maszyn i urządzeń