Diagnozowanie stanu technicznego nadwozi pojazdów samochodowych
MOT.01. Diagnozowanie i naprawa nadwozi pojazdów samochodowych - Blacharz samochodowy 721306
Przewodnik dla nauczyciela
Spis treści
Cele i efekty kształceniaCele i efekty kształcenia
Struktura e‑materiałuStruktura e‑materiału
Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu blacharz samochodowyWskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu blacharz samochodowy
Wymagania techniczneWymagania techniczne
Cele i efekty kształcenia
E‑materiał uwzględnia treści, które pozwolą na osiągnięcie, zgodnie z podstawą programową, celów kształcenia w zawodzie blacharz samochodowy. Tematyka e‑materiału służy przygotowaniu absolwenta do profesjonalnego wykonywania zadań zawodowych.
E‑materiał przeznaczony dla kwalifikacji MOT.01. Diagnozowanie i naprawa nadwozi pojazdów samochodowych wyodrębnionej w zawodzie blacharz samochodowy 721306.
Cele kształcenia
Wspiera osiąganie celów kształcenia określonych dla kwalifikacji MOT.01. Diagnozowanie i naprawa nadwozi pojazdów samochodowych:
oceniania stanu technicznego nadwozi pojazdów samochodowych.
Pozwala nabywać kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii
kompetencje cyfrowe,
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Efekty kształcenia
MOT.01.3. Diagnozowanie stanu technicznego nadwozi pojazdów samochodowych
Uczeń:
rozpoznaje rodzaje nadwozi pojazdów samochodowych,
rozpoznaje rodzaje materiałów stosowanych w budowie nadwozi pojazdów samochodowych,
opisuje techniki, zastosowanie i właściwości połączeń stosowanych w budowie nadwozi pojazdów samochodowych,
rozróżnia techniki zabezpieczania elementów nadwozi pojazdów samochodowych podczas wykonywania prac blacharskich,
ocenia stan techniczny nadwozi pojazdów samochodowych na podstawie pomiaru ich geometrii,
rozpoznaje rodzaje uszkodzeń nadwozi pojazdów samochodowych
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Struktura e‑materiału
1. Wprowadzenie
Wprowadzenie
Przedstawia podstawowe informacje o e‑materiale, które ułatwią użytkownikowi wstępne zapoznanie się z zawartością materiału: odniesienie do podstawy programowej, zakres tematyczny oraz opis budowy e‑materiału.
2. Materiały multimedialne
Zawierają różnego rodzaju multimedia, które ułatwiają uczącemu się przyswojenie wiedzy. E‑materiał „Narzędzia, maszyny i urządzenia w pracy blacharza samochodowego” składa się z trzech materiałów multimedialnych.
Sekwencje filmowe Metody diagnozowania stanu technicznego nadwozi
Sekwencje filmowe Metody diagnozowania stanu technicznego nadwozi
to 5 sekwencji dotyczących:
metod bezprzyrządowych oceny stanu technicznego nadwozia,
oceny uszkodzeń korozyjnych nadwozia,
diagnozowania geometrii nadwozia,
pomiarów kontrolnych uszkodzeń nadwozi w wyniku uszkodzeń mechanicznych (pokolizyjnych),
kontroli i pomiarów uszkodzeń wynikających z eksploatacji.
Gra „wcielanie się w rolę” Wykorzystanie wskazanej metody diagnostyki do oceny stanu technicznego nadwozia
Gra „wcielanie się w rolę” Wykorzystanie wskazanej metody diagnostyki do oceny stanu technicznego nadwozia
symuluje zadania polegające na doborze i zastosowaniu danej techniki/metody pomiarowej w określeniu stanu nadwozia pojazdu samochodowego.
E‑book Diagnoza stanu technicznego różnych elementów nadwozi pojazdów samochodowych
E‑book Diagnoza stanu technicznego różnych elementów nadwozi pojazdów samochodowych
zawiera treści dotyczące diagnozy elementów nośnych pojazdu, geometrii nadwozia stanu powłoki lakierowej oraz badanie szyb samochodowych pod kątem przepuszczalności światła.
3. Obudowa dydaktyczna
Interaktywne materiały sprawdzające
Interaktywne materiały sprawdzające
pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności zawartych w e‑materiale.Słownik pojęć dla e‑materiału
Słownik pojęć dla e‑materiału
zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym materiale.Przwodnik dla nauczyciela
Przwodnik dla nauczyciela
zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.Przewodnik dla uczącego się
Przewodnik dla uczącego się
zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.Netografia i bibliografia
Netografia i bibliografia
stanowi listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.Instrukcja użytkowania
Instrukcja użytkowania
objaśnia działanie materiału oraz poszczególnych jego elementów.
- Wprowadzenie
Metody diagnozowania stanu technicznego nadwoziSekwencje filmowe
Wykorzystanie wskazanej metody diagnostyki do oceny stanu technicznego nadwoziaGra „wcielanie się w rolę”
Diagnoza stanu technicznego różnych elementów nadwozi pojazdów samochodowychE-book
Interaktywne materiały sprawdzające
Słownik pojęć dla e-materiału
Przewodnik dla uczącego się
Netografia i bibliografia
Instrukcja użytkowania
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wskazówki do wykorzystania e‑materiału w pracy dydaktycznej dla zawodu blacharz samochodowy
Praca uczniów podczas zajęć
E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną wspomagającą proces kształcenia zawodowego. Ułatwi on uczniom zapoznanie się oraz zapamiętanie pojęć związanych z diagnozowaniem stanu technicznego nadwozi pojazdów samochodowych.
Praca na lekcji zakłada aktywną postawę zarówno nauczyciela, jak i uczniów. Ważnym założeniem jest praca nad jednym materiałem na różne sposoby i za pomocą różnych technik, mająca na celu jak najlepsze zapamiętanie informacji.
Poniżej znajdują się propozycje wykorzystania poszczególnych elementów materiału w ramach lekcji, w samodzielnej pracy ucznia, pracy w grupach i pracy całego zespołu klasowego.
Praca uczniów w grupach i w zespole klasowym
Metody diagnozowania stanu technicznego nadwozi
Nauczyciel dzieli klasę na 5 grup.
Każda grupa ma za zadanie obejrzeć przydzieloną sekwencję filmową:
Sekwencja 1: Ocena organoleptyczna elementów nadwozia
Sekwencja 2: Ocena uszkodzeń korozyjnych nadwozia
Sekwencja 3: Diagnozowanie geometrii nadwozia
Sekwencja 4: Pomiary kontrolne uszkodzeń po kolizyjnych
Sekwencja 5: Kontrola pomiarów uszkodzeń wynikających eksploatacji
Po analizie swojego materiału filmowego uczniowie w grupach przygotowują własną instrukcję dotyczącą metody diagnozowania stanu technicznego nadwozia.
Uczniowie, na podstawie procedury ustalonej przez grupę, budują scenariusz maksymalnie -minutowego filmiku, który składał się będzie z trzech części. Przykładowo: pierwsza - opis sytuacji, z którą przyjechał kient, druga - opis procedury oceny, pomiarów lub kontroli, trzecia - zalecenia dla informacja lub zalecenia dla klienta.
Nauczyciel informuje, że założenie scenariusza jest takie jego napisanie (a potem zrealizowanie w postaci wideo), aby uczniowie, którzy będą go oglądali, mieli kłopoty z rozszyfrowaniem, która z części procedury wykonania procedury to poprawne wykonanie procedury oceny/diagnozy/pomiarów lub kontroli (w zależności od grupy).
Po napisaniu scenariusza (lub jego zarysu) uczniowie w grupach przy użyciu smartfona nagrywają materiał wideo. Scenki są podobne jak w kalamburach.
Nauczyciel prosi o przesłanie lub udostępnienie materiałów wideo przez grupy (prywatny link YouTube lub przestrzeń chmurowa OneDrive, Google Drive bądź inne).
Teraz prezentuje filmiki, a grupy, które nie są autorami materiału filmowego, mają rozszyfrować, gdzie w filmiku jest błąd, jaki to błąd i co powinien zrobić blacharz.
Nauczyciel może to wykonać w formie konkursu. Pracę uczniów nagradza.
Uwaga: Zajęcia te w zależności od dynamiki pracy grupowej mogą trwać dłużej niż 45 minut. Czas, w zależności od klasy, nauczyciel powinien dookreślić sam.
Wykorzystanie wskazanej metody diagnostyki do oceny stanu technicznego nadwozia
Nauczyciel łączy uczniów w pary w taki sposób, aby w parze była osoba, która szybko się uczy (uczeń drugi) oraz osoba potrzebująca wsparcia (uczeń pierwszy).
Uczniowie kolejno przyjmują role w grze (blacharza — uczeń pierwszy, pomocnika blacharza — uczeń drugi).
Podczas rozgrywki notują własne odpowiedzi, tworząc wspólną dla pary notatkę, przy czym główne role na odpowiednich poziomach odgrywają wskazani uczniowie. Grający uczeń pierwszy wskazuje uczniowi drugiemu, co ma zapisać w notatce i na odwrót (na poziomie drugim). Podczas gry uczeń pierwszy konsultuje również swoje wybory, ale to on decyduje. Na przykład w zadaniu 1 konsultuje czy uszkodzenie to stopień z rozdrobnioną zgorzeliną czy korozją wżerową.
Teraz wspólnie pary opracowuje instrukcję „Jak poprawnie przejść przez kolejne zadania gry?”. W instrukcji krok po kroku wskazują, co należy zrobić, dlaczego tak i jakie to będzie miało skutki. Instrukcje wykonują w postaci kart (strona A4), które podczas prezentacji grupa będzie pokazywała.
Na kartach może znajdować się nakaz wykonania, skutek i ewentualnie obrazki. Mogą to być karty narysowane lub wykonane ich zdjęcia.
Grupy prezentują swoje instrukcje poprawnego rozegrania gry.
Nauczyciel ocenia ich pracę.
Diagnozowanie stanu technicznego nadwozi pojazdów samochodowych
Nauczyciel przygotowuje rozdział „Diagnoza stanu powłoki lakierowej”, wyświetlając na tablicy interaktywnej jego wstęp tak aby nie pokazać tabeli 1 z wadami powłoki lakierniczej.
Prosi każdego ucznia o zapisanie na oddzielnych karteczkach haseł:
utrata przyczepności
spękanie powłoki
pęcherzenie powłoki
rdza, korozja
plamy wodne
zacieki
podnoszenie powłoki
skórka pomarańczowa
przekwienie
porowatość
słabe krycie
Teraz nauczyciel prezentuje obrazki z tabeli tak, aby tylko one były widoczne.
Przy każdej z sytuacji prosi uczniów o zagłosowanie jedną z jedenastu karteczek, która wg nich najlepiej oddaje prezentowaną usterkę.
Uczniowie głosują. Jeśli jedna z nich (lub więcej) zagłosuje inaczej niż nazywa się ta wada nauczyciel prosi tą osobę, aby opracowała temat podając sposób rozpoznawania, przyczynę powstawania, sposób zapobiegania (np.: jedna osoba wskazała podnoszenie powłoki, a były to plamy wodne - ona opracowuje temat „plam wodnych”).
Jeśli wszystkie osoby odpowiedziały poprawnie, nauczyciel wyznacza te, które najpóźniej podjęły decyzję. W przypadku, kiedy tylko jeden uczeń niepoprawnie odpowiedział - nauczyciel pod koniec głosowań przydziela mu tą osobę, która została.
W ten sposób uczniowie dzielą się na grupy osób. które niepoprawnie odpowiedziały lub zostały przydzielone jako specjaliści.
Nauczyciel prosi uczniów z poszczególnych grup o opracowanie tematów i ich zaprezentowanie.
Na zakończenie wskazuje, ze właściwa identyfikacja łączy się ze wskazaniem przyczyny i ewentualnymi działaniami zapobiegawczymi.
Samodzielna praca uczniów podczas zajęć
Metody diagnozowania stanu technicznego nadwozi
Nauczyciel przyznaje dostęp do sekwencji filmowych.
Informuje uczniów na lekcji, że ich zadaniem indywidualnym będzie przeanalizowanie materiału wideo i zapisanie w postaci cyfrowej mapy myślowej notatki prezentującej wszystkie główne punkty, które wiążą się z metodami diagnozowania stany technicznego nadwozi.
Dodatkowo przy każdym elemencie mapy uczniowie mają za zadanie znaleźć i zapisać link do krótkiego filmiku dotyczącego tej metody (lub chociaż przykładowego, obrazującego tekst, obrazka) wykorzystując do tego np. YouTube.
Nauczyciel zbiera pomysły i wspólnie z uczniami buduje wspólną mapę, uzupełniając ją o linki do filmów, które znaleźli podczas pracy samodzielnej.
Link do gotowej wspólnej mapy przesyła uczniom jako notatkę.
Wykorzystanie wskazanej metody diagnostyki do oceny stanu technicznego nadwozia
Nauczyciel informuje, że teraz każdy indywidualnie ma przejść grę, ale każdą decyzję trzeba będzie opisać w notatniku.
Uczniowie przechodzą grę, a po każdym ekranie decyzyjnym w notatniku dopisują własne propozycje możliwych sytuacji wraz z wyszukanym w internecie zdjęciem (jedną na każde zadanie). Na przykład: „Tomasz, właściciel samochodu przyjechał do warsztatu blacharskiego, bo zauważył, że przy prawym nadkolu widać ślady rdzy i czegoś, co nie jest w stanie zdiagnozować . Zostawił swój pojazd w rękach specjalistów z warsztatu. Blacharz Robert przyjrzał się uważnie, przeprowadził organoleptyczną ocenę pojazdu, koncentrując się na poszukiwaniu oznak skorodowania. Zauważył ... (tu następują pomysły na to czym mogła być zauważona korozja). Uczeń też dołącza obrazek usterki do tej historii. Po zakończeniu roli w której „przechodzili grę” dopisują do listy dialogowej jakiś element, aspekt rozmowy, który mógłby się pojawić (korzystają z obserwacji, które być może poczynili na lotnisku lub słyszeli od innych podróżnych).
Po przejściu w ten sposób wszystkich ekranów i dwóch ról (blacharza i jego pomocnika) wykonują prezentację, w której przedstawiają swój nowy scenariusz gry.
Scenariusz ma być tak skonstruowany, aby do blacharza i jego pomocnika przyjeżdżały osoby kompletnie niezorientowane, których usterki dotyczą robót blacharskich, ale pytają o inne aspekty uszkodzenia (np.: szybkie zabezpieczenie rdzy przez polakierowanie uszkodzenia)
Nauczyciel po zakończonej przez wszystkich uczniów grze prosi prezentacje efektów ich pracy.
Prosi też o informację zwrotną dotyczącą wymyślonych sytuacji.
Diagnozowanie stanu technicznego nadwozi pojazdów samochodowych
Nauczyciel prosi uczniów o samodzielne przygotowanie trzyminutowego przemówienia na temat zastosowania folii przyciemniających w samochodach osobowych.
Do dyspozycji uczniów jest rozdział z e‑booka pod hasłem „Badanie szyb samochodowych pod kątem przepuszczalności światła”. Nauczyciel sugeruje również, że warto wziąć pod uwagę inne źródła (np.: Rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 10 lutego 2006 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do stacji przeprowadzających badania techniczne pojazdów lub dokument WT‑ITS/80/03‑ZOE) i tam szukać treści do wypowiedzi.
Uczniowie przygotowują przemówienia, zapisując na kartce punkty, w których tłumaczą jak ważna jest odpowiednia przepuszczalność światła i sposoby jej pomiaru oraz procedura badania. Finalnie wskazują realny przykład badania.
Przykładem zastosowania pomiaru może być fragment wyszukanego na portalu YouTube filmu.
Nauczyciel prosi kilku uczniów o wystąpienie z przemówieniem.
Za każdym razem podsumowuje przemówienie.
Interaktywne materiały sprawdzające
Do każdego materiału multimedialnego możemy zastosować ćwiczenia 2, 3 i 4 („Typy nadwozi”, „Geometria nadwozia” oraz „Stan techniczny nadwozi”). Są one uniwersalne i raczej posłużą jako wstęp do omawianego zagadnienia lub jego wstępne podsumowanie.
Do działań sprawdzających polecam zastosowanie ćwiczenia 1 „Test” i ćwiczenia 5 - Diagnozowanie stanu technicznego nadwozi, które jest krzyżówką.
Sam test może być elementem sprawdzającym cały materiał (test zawiera piętnaście pytań z czasem rozwiązania dwadzieścia dwie minuty).
Przykładowe działania w ramach lekcji:
Nauczyciel dyskutuje z młodzieżą o różnych rodzajach nadwozi.
Jako podsumowanie tej dyskusji prosi ich o wykonanie ćwiczenia 2 - „Typy nadwozi”.
Nauczyciel pyta uczniów o to czy jeszcze coś powinien wyjaśnić w tej kwestii. Ewentualnie tłumaczy niejasności.
Teraz prosi uczniów o obejrzenie 2 sekwencji filmowych dotyczących: metod bezprzyrządowych oceny stanu technicznego nadwozia oraz oceny uszkodzeń korozyjnych nadwozia.
Prosi uczniów o opowiedzenie swoimi słowami: „o czym były te filmy?”
Cała klasa wykonuje ćwiczenie 4 „Stan techniczny nadwozi”
Nauczyciel prosi o odczytanie odpowiedzi i wskazuje, że być może w kolejnych sekwencjach uczniowie po raz kolejny znajdą odpowiedzi (na razie ich nie podaje).
Teraz ogląda z uczniami sekwencję „diagnozowanie geometrii nadwozia” i zaraz po niej proponuje wykonanie ćwiczenia 3 „Geometria nadwozia”
Po wykonaniu ćwiczenia analizuje dopytuje o to czy uczniowie znaleźli odpowiedzi w ćwiczeniu 4 i 3 w oglądanych sekwencjach.
W przypadku nie wskazania fragmentów sekwencji, które wskazywałyby na podpowiedź do ćwiczeń - nauczyciel sam wskazuje poprawne odpowiedzi.
Finalnie prosi uczniów o wykonanie podobnych ćwiczeń jak w przypadku tych, które realizowali na zajęciach (typu „porządkowanie” i „prawda/fałsz”).
Ponadto ćwiczenia można wskazać jako konieczne podczas omawianego materiału, które realizować ma uczeń samodzielnie. Wzmocni to jego samokontrolę nad uczeniem się treści zawartych w tym e‑materiale.
Praca uczniów poza zajęciami
E‑materiał ułatwia nauczycielowi prowadzenie zajęć dydaktycznych, rozszerza program o ważne zagadnienia i składania uczniów do podejmowania dyskusji poza lekcjami.
Przed lekcją
Nauczyciel prosi uczniów o samodzielne przygotowanie wydruku grafik znalezionych w internecie, które przedstawiają różne uszkodzenia nadwozi w taki sposób, żeby każdy element grafiki był wydrukowany jednostronnie na kartoniku o wymiarach . Takich kartoników uczeń ma wykonać nie mniej niż 6.
Nauczyciel przekazuje uczniom, aby po drugiej stronie wyciętych kartoników zapisali oni najważniejszą informację dotyczącą uszkodzenia (jedno zdanie) oraz sposób diagnozowania tego stanu (drugie zdanie), które kryje się na grafice.
Podczas lekcji
Nauczyciel na zajęciach lekcyjnych prosi uczniów o zaprezentowanie swoich „fiszek”.
Omawia kolejno z uczniami przygotowane materiały, prosząc o dopisanie na ich odwrocie informacji, które wg nich są ważne, a które zapisali inni uczniowie.
Praca z uczniami z
Ważnym elementem przy pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych przy użyciu e‑materiału jest rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia, a także dopasowanie treści oraz formy materiału do możliwości psychofizycznych uczącego się. Oznacza to w praktyce „prowadzenie” ucznia przez materiał poprzez zadawanie dodatkowych pytań i udzielanie szczegółowych odpowiedzi lub w przypadku uczniów zdolnych pozostawienie więcej swobody.
Przykładem użycia e‑materiałów w przypadku uczniów zdolnych może być pozwolenie na stworzenie własnej koncepcji gry „Wykorzystanie wskazanej metody diagnostyki do oceny stanu technicznego nadwozia” na podstawie analizy mechanizmów tego e‑materiału lub w przypadku uczniów potrzebujących więcej uwagi stworzenie ikon usterek lub metod diagnozowania nadwozi.
Ważnym aspektem pracy z materiałem będzie także przydzielanie zadań do realizacji w małych grupach (parach), w których pierwszy uczeń radzi sobie z opanowaniem materiału dobrze, ale jego dodatkową rolą tego będzie wsparcie osoby, która potrzebuje uzupełniających wyjaśnień. W szczególnych przypadkach taka osoba może wymagać wsparcia ze strony nauczyciela. Wtedy zlecone zadania mogą obejmować proste polecenia, np. zamiast „stwórz pytania do filmu” — „znajdź w zasobach Internetu” lub „poproś o pomoc osobę, która pomoże Ci opracować pytania”.
Indywidualizacja pracy z uczniem
Wykonanie zadań w oparciu o e‑materiały powinno opierać się na indywidualizacji. Podstawą opracowania działania będzie przede wszystkim rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów. Poznanie barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia pozwoli odpowiednio dopasować pracę z e‑materiałami. Analiza profilu dominacji sensorycznej pozwoli dobrać odpowiedni e‑materiał.
Dla porównania e‑book posiada wiele informacji, co może być właściwe do wykorzystania podczas pracy z uczniami poznającymi świat poprzez czytanie i analizującymi treść pisaną, zaś sekwencje filmowe „Metody diagnozowania stanu technicznego nadwozi” to posegregowane mikrodawki wiedzy, które dla pewnych uczniów stanowią jedyne możliwe źródło informacji (w tym uporządkowanej i skatergoryzowanej).
Podczas pracy z e‑materiałem należy pamiętać o wzroku, ruchu, słuchu i emocjach, jakie możemy wyzwolić poprzez odpowiednie użycie e‑materiału. Innym aspektem, który należy wziąć pod uwagę, są kwestie sposobu pracy ucznia. Wielu preferuje pracę indywidualną, inni wolą pracować w grupie. Stąd wybór techniki uczenia może zależeć w znacznym stopniu od zidentyfikowania preferencji lub realizacji tematu z e‑materiałami poprzez połączenie obu sposobów.
Ważne jest, aby świadomie wykorzystać potencjał e‑materiałów, który odpowiednio użyty będzie sprzyjał rozwojowi kompetencji ucznia, a nie tylko „podawał” wiedzę. Interaktywne materiały sprawdzające dają uczniowi możliwość monitorowania poziomu własnej wiedzy i uzyskania szybkiej oraz precyzyjnej informacji zwrotnej. To może zaciekawić, pobudzić element rywalizacji z samym sobą i znacząco podnieść motywację do nauki.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Wymagania techniczne
Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych zasobów platformy www.zpe.gov.pl.
System operacyjny:
Windows lub nowszy
OS X lub nowszy
GNU/Linux z jądrem w wersji lub nowszej RAM
Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:
Chrome w wersji
Firefox w wersji
Safari w wersji
Opera w wersji
Microsoft Edge w wersji
Internet Explorer w wersji
Urządzenia mobilne:
RAM iPhone/iPad z systemem iOS lub nowszym
Tablet/Smartphone z systemem Android (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium (lub nowszym) np. Chrome , Samsung Browser , szerokość co najmniej
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści