Spis treści

• Cele i efekty kształcenia1Cele i efekty kształcenia

• Struktura e‑materiału2Struktura e‑materiału

• Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu technik mechanik lotniczy3Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału dla zawodu technik mechanik lotniczy

• Wymagania techniczne4Wymagania techniczne

Cele i efekty kształcenia

dla zawodu technik mechanik lotniczy E‑materiał zawiera materiały mające pomóc w opanowaniu zasad wykonywania obsługi statku powietrznego.

E‑materiał przeznaczony dla kwalifikacji

$\text{TLO.03.}$ Wykonywanie obsługi technicznej płatowca i jego instalacji oraz zespołu napędowego statków powietrznych wyodrębnionej w zawodzie technik mechanik lotniczy $3 1 5 3 1 7$

Cele kształcenia

Wspiera osiąganie celów kształcenia określonych dla kwalifikacji TLO.03. Wykonywanie obsługi technicznej płatowca i jego instalacji oraz zespołu napędowego statków powietrznych:

• wykonywanie obsługi technicznej statków powietrznych i ich podzespołów,

• wykonywanie obsługi liniowej statków powietrznych.

Efekty kształcenia

$\text{TLO.03.2}$ Podstawy obsługi technicznej płatowca i jego instalacji oraz zespołu napędowego statków powietrznych

Uczeń:

2) charakteryzuje rodzaje specjalnych części samolotów i ich podzespołów,

5) dobiera sposoby ochrony przed korozją i usuwania korozji konstrukcji oraz podzespołów samolotu,

6) wykonuje pomiary warsztatowe wielkości mechanicznych.

$\text{TLO.03.3}$ Obsługa techniczna płatowca i jego instalacji oraz obsługa zespołów napędowych statków powietrznych

Uczeń:

1) posługuje się przepisami prawa lotniczego w zakresie dotyczącym obsługi technicznej i eksploatacji statków powietrznych,

2) posługuje się dokumentacją techniczno‑obsługową statków powietrznych sporządzoną w języku polskim i języku angielskim,

20) określa przyrządy wskazań i kontroli pracy lotniczych silników tłokowych,

22) określa system monitorowania silnika tłokowego,

30) określa czynności obsługi technicznej statku powietrznego,

31) określa procedury obsługowe statku powietrznego,

32) określa techniki demontażu, sprawdzania, naprawy i montażu elementów statków powietrznych,

33) zaopatruje systemy pokładowe statków powietrznych,

34) stosuje narzędzia oraz sprzęt lotniskowy i hangarowy do obsługi technicznej statków powietrznych,

35) rozpoznaje oznakowania, symbole i napisy na samolocie,

36) stosuje programy komputerowe wspomagające obsługę techniczną statków powietrznych.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

Struktura e‑materiału

1. WprowadzenieDqTPS7iJYWprowadzenie

   Przedstawia podstawowe informacje o e‑materiale, które ułatwią odbiorcy wstępne zapoznanie się z zawartością materiału: odniesienia do podstawy programowej, zakres tematyczny oraz opis budowy e‑materiału.

2. Materiały multimedialne

   Zawierają różnego rodzaju multimedia, które ułatwiają uczącemu się przyswojenie wiedzy:

   Atlas interaktywny Katalog sprzętu, narzędzi symboli i oznaczeń powiązanych z obsługa statku powietrznegoD137SsRsGAtlas interaktywny Katalog sprzętu, narzędzi symboli i oznaczeń powiązanych z obsługa statku powietrznego — to katalog zawierający informacje czym są i co zawierają:

   • certyfikaty FAA i EASA (FAA i EASA),

   • instrukcje AMM, MML, MMH, IM, IOŚ

   • instrukcje AFM, IPC, IPC‑ENGINE

   • zbiór dokumentów „Pakiet obsługowy” (strona tytułowa pakietu obsługowego, zlecenie obsługi, karta zadaniowa, karta wykrytych i usuniętych usterek, arkusz statycznej próby silnika, karta materiałów popranych do obsługi, wykaz narzędzi podlegających obsłudze metrologicznej wykorzystanych podczas obsługi, poświadczenie obsługi (CRS), brak przeciwskazań technicznych (NTO) oraz pokładowy dziennik techniczny.

   • dyrektywy (zdatności lotu i biuletyny i instrukcje serwisowe) Zawiera również dostęp do dokumentacji w postaci linków do stron internetowych z instrukcjami.

   Film instruktażowy — tutorial Zasady obsługi technicznej statku powietrznegoDKBNZc0EOFilm instruktażowy — tutorial Zasady obsługi technicznej statku powietrznego — prezentuje czynności wykonywane w ramach procedury obsługi technicznej i liniowej statków powietrznych i ich podzespołów. Przedstawia obsługę i zastosowanie sprzętu (narządzi uniwersalnych i specjalistycznych, testerów, sprawdzianów) oraz dokumentacji (właściwej dla danej czynności obsługowej, zgodnie z Podręcznikiem Narzędzi i Wyposażenia ITEM — Illustrated Tool and Equipment Manual, Podręcznikiem Obsługi Statku Powietrznego AMM — Aircraft Maintenance Manual, Ilustrowanym Katalogiem Części IPC — Illustrated Part Catalogue, Podręcznikiem Usuwania Niesprawności FIM — Fault Isolation Manual, Podręcznikiem Obsługi Podzespołów CMM — Component Maintenance Manual, Podręcznikiem Napraw Konstrukcji SRM — Structural Repair Manual, Podręcznikiem Schematów Elektrycznych WDM — Wiring Diagram Manual).

   Wirtualny spacer Podstawy obsługi statku powietrznegoD12rcx0twWirtualny spacer Podstawy obsługi statku powietrznego — pozwala na odbieranie doznań związanych z wykonywaniem czynności obsługowych na statku powietrznym, analizowaniu popełnionych błędów, nauczenia sekwencji czynności za pomocą obrazu i dźwięku. Z pomocą wirtualnej rzeczywistości możliwe będzie analizowanie błędów popełnianych podczas obsługi technicznej statku powietrznego, przestrzeganie zasad BHP, uczenie i sprawdzanie znajomości procedur obsługowych.

   Grę edukacyjną Elementy diagnostyki i obsługi statku powietrznegoDMmwCEBEnGrę edukacyjną Elementy diagnostyki i obsługi statku powietrznego — daje Ci możliwośćzagłębienia się w świat diagnostyki i obsługi statków powietrznych. Pozwoli Ci odkryć tajniki tego zawodu i zanurzyć się w ciężkie i skomplikowane zadania, które napotykają mechanicy lotniczy na co dzień. Poprzez interaktywne wyzwania i zadania, ta gra umożliwi Ci zapoznanie się z różnymi aspektami pracy technika mechanika lotniczego. Będziesz mógł eksplorować diagnostykę komputerową statku powietrznego, wybierać odpowiednie narzędzia do obsługi statku powietrznego oraz zgłębiać wiedzę o systemach, przyrządach i dokumentacji statku powietrznego. W trakcie rozgrywki będziesz musiał wskazać nazwy elementów statku powietrznego, odpowiedzieć na pytania dotyczące prawdziwości informacji oraz wybrać właściwe narzędzia i procedury diagnostyczne.

3. Obudowa dydaktyczna

   • Interaktywne materiały sprawdzająceDZzldukcXInteraktywne materiały sprawdzające pozwalają zweryfikować poziom opanowania wiedzy i umiejętności zawartych w e‑materiale.

   • Słownik pojęć dla e‑materiałuDfGfqwQmNSłownik pojęć dla e‑materiału zawiera objaśnienia specjalistycznego słownictwa występującego w całym materiale.

   • Przewodnik dla nauczycielaDckblmhTWPrzewodnik dla nauczyciela zawiera sugestie do wykorzystania e‑materiału w ramach pracy dydaktycznej.

   • Przewodnik dla uczącego sięD1AZxttXBPrzewodnik dla uczącego się zawiera wskazówki i instrukcje dotyczące wykorzystania e‑materiału w ramach samodzielnej nauki.

   • Netografia i bibliografiaDPaqPp3GENetografia i bibliografia stanowi listę materiałów, na bazie których został opracowany e‑materiał.

   • Instrukcja użytkowaniaDb5WqgHS1Instrukcja użytkowania objaśnia działanie zasobu oraz poszczególnych jego elementów.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

Wskazówki do wykorzystania w pracy dydaktycznej e‑materiału

E‑materiał stanowi nowoczesną pomoc dydaktyczną wspomagającą proces kształcenia zawodowego. Ułatwi on uczniom zapamiętanie i opanowanie zasad wykonywania obsługi statku powietrznego. Poniżej zamieszczone zostały propozycje wykorzystania poszczególnych elementów e‑materiałów do pracy w grupach i w zespole klasowym oraz do samodzielnej pracy ucznia w klasie i poza zajęciami.

Praca w grupach i zespole podczas zajęć

Atlas interaktywny „Katalog sprzętu, narzędzi symboli i oznaczeń powiązanych z obsługa statku powietrznego”

• Nauczyciel łączy uczniów w trzy grupy. Każda z grup dostaje dostęp do atlasu. Każda ma inne zadanie: grupa pierwsza analizuje certyfikaty i dyrektywy zawarte w atlasie, druga instrukcje a trzecia pakiet obsługowy.

• Na flipcharcie każda z grup ma za zadanie przedstawić swoją zawartość poprzez narysowanie mapy myśli, która będzie zarazem spisem treści i zarysem zawartości danego zagadnienia.

• Grupy prezentują własne mapy, a nauczyciel komentuje ich zawartość.

Wirtualny spacer „Podstawy obsługi statku powietrznego”

• Nauczyciel prezentuje możliwości wirtualnego spaceru (nawigację i opcje związane z przestrzenią).

• Nauczyciel dzieli grupę na dwa zespoły.

• Zadaniem każdego zespołu jest przygotowanie zestawu zagadek związanych z wirtualnym spacerem. Zagadki te polegają na tym, że uczniowie wskazują przestrzeń i jej szczegóły po to, aby dopytać o miejsca lub elementy występujące na stanowisku obsługi technicznej. Przykładowa zagadka może wyglądać następującą: „W tej przestrzeni należy między innymi diagnozować i usuwać usterki w systemach elektronicznych i mechanicznych. Są tam najczęściej dwa miejsca dla osób przedzielone panelami. Miejsce to jest widne””. W tym przypadku chodzi o kabinę pilota.

• Grupy mają za zadanie przygotować $7$ takich zagadek starając się zadbać o właściwe opisy przestrzeni $\text{VR}$.

• Po przygotowaniu zagadek grupy naprzemiennie zadają je sobie.

• Nauczyciel kontroluje proces przyznając punkt właściwie rozpoznanemu elementowi i miejscu oraz odpowiedzi na pytanie do czego służy ten element, na czym polega obsługa w tym miejscu oraz (jeśli dotyczy) jak go właściwie ustawić.

• Podsumowując nauczyciel prosi o zastanowienie się jak wiele elementów znajduje się na stanowisku obsługi technicznej i przypomina do czego służą i jak je odpowiednio ustawić systematyzując wiedzę.

Film instruktażowy „Zasady obsługi technicznej statku powietrznego”

• Nauczyciel prezentuje film.

• Prosi uczniów o uważne oglądanie.

• Zadaniem uczniów będzie odnalezienie w filmie sytuacji, w których „coś może pójść nie tak”.

• Teraz nauczyciel łączy uczniów dwie grupy. Każda z grup korzystając z notatek swoich członków wskazuje i opisuje pięć sytuacji „problemów” podczas obsługi statku powietrznego.

• Grupy siadają naprzeciwko siebie i na wzajem prezentują sytuację prosząc oponentów o wyjaśnienie — „i co teraz...?”.

• W każdej rundzie nauczyciel po udzieleniu odpowiedzi przez grupę prosi ekipę prezentującą problem o wskazanie, czy jest to poprawne czy niepoprawne rozwiązanie sytuacji. Sam finalnie omawia rozwiązania.

• Może w ten sposób na bazie problemów utworzyć grę poprzez przydzielanie, za każdy rozwiązany problem, punktów.

Gra edukacyjna „Diagnostyka komputerowa statku powietrznego”

• Nauczyciel dzieli klasę na cztery grupy (lub wielokrotność dwóch grup).

• Każda z grup ma za zadanie zagrać w grę.

• Uczniowie realizując kolejne działania, zapoznają się z elementem treści teoretycznej i ciekawostkami i podejmują decyzje związane z zadaniami.

• W trakcie gry na wspólnej kartce zapisują notatkę z jej przebiegu.

• Zespoły podejmują decyzję synchronicznie (każdy zespół dochodzi do momentu podjęcia decyzji, decyduje i czeka na znak nauczyciela). W przypadku części drugiej zmiany następują po trzech pytaniach.

• Po każdej decyzji (lub trzech pytaniach) nauczyciel daje znak do wymiany członków zespołu.

• Jedna osoba z każdej grupy przechodzi do innego zespołu.

• Po wymianie członków grupy pozostała część grupy tłumaczy przybyłemu uczniowi, co takiego działo się w grze i jakie decyzje podjęto — opowiada historię gry.

• Cykl się powtarza aż do zakończenia gry. Za każdym razem jedna osoba opuszcza zespół (inna niż ta, która w trakcie gry do zespołu dołączyła, chyba że nie ma już takiej).

• Nauczyciel po zakończonej grze prosi o zaprezentowanie notatki z gry.

• Nauczyciel podsumowując, prosi uczniów o informację zwrotną dotyczącą tego, czego uczniowie się nauczyli podczas tej „osobowej karuzeli”.

Praca indywidualna podczas zajęć

Atlas interaktywny „Katalog sprzętu, narzędzi symboli i oznaczeń powiązanych z obsługa statku powietrznego”

• Nauczyciel przekazuje dostęp do atlasu uczniom.

• Uczniowie samodzielnie mają za zadanie przeanalizować zawartość atlasu i wyszukać wszystkie zawarte w nim skróty.

• Mają utworzyć listę skrótów, ich nazwy angielskie i tłumaczenie polskie

• Uczniowie prezentują po pięć skrótów na forum klasy.

• Nauczyciel zapisuje je jako pełną listę.

• Kiedy lista skrótów się wyczerpie — kolejni uczniowie przyglądają się zapisanym skrótom na tablicy i proponują „uproszczoną” nazwę polską, która będzie oddawała treść skrótu.

• Nauczyciel po zweryfikowaniu zapisuje przy nazwach.

• Prosi o wykonanie notatki zdjęciowej z zapisanych skrótów.

Wirtualny spacer „Podstawy obsługi statku powietrznego”

• Nauczyciel prosi uczniów o samodzielną pracę z wirtualnym spacerem.

• Działanie ucznia polega na zbudowaniu katalogu czynności serwisowej jakie można wykonać w przestrzeniach prezentowanych na spacerze. Katalog czynności ma zawierać nazwę, zdjęcie, zastosowanie miejsca w strefie obsługi statku powietrznego i informacje dotyczącą koniecznych czynności przy obsłudze.

• Uczniowie obrazki pozyskują poprzez zrzuty ekranu elementów z przestrzeni $\text{VR}$ i zapisywaniu ich jako zdjęcie.

• Dodatkowo po określonym czasie (część uczniów już wykona pracę i się nudzi) nauczyciel może poprosić o odszukanie w internecie innych zdjęć i dodanie ich do swojego katalogu.

• W zależności od umiejętności uczniów nauczyciel może poprosić o wykonanie prezentacji w programie komputerowym lub innej aplikacji.

• Finalnie uczniowie prezentują swoje prace samodzielne.

Film instruktażowy „Zasady obsługi technicznej statku powietrznego”

• Nauczyciel prezentuje film.

• Zadaniem uczniów będzie samodzielne opisanie działań, które wchodzą w zakres obsługi SP (obsługa startowa (bieżąca)/ przeglądy bieżące, obsługa okresowa, naprawy (remonty) główne, modyfikacje), które musi wykonać technik mechanik lotniczy. Uczeń musi przypisać im narzędzi i opisać różne rodzaje badań oraz wskazać specjalne części samolotów i ich podzespoły, które są kluczowe dla bezpiecznego i skutecznego funkcjonowania maszyn lotniczych, a związane są z obsługą SP.

• Uczeń przygotowuje tabelę, w której zamieszcza informacje.

• Zawiera ona kolumny: rodzaj obsługi, czynności i zadania, elementy kluczowe, narzędzia.

• Prace uczeń przedstawia nauczycielowi.

Gra edukacyjna „Diagnostyka komputerowa statku powietrznego”

• Nauczyciel przyznaje dostęp uczniowi do gry.

• Uczeń gra w grę wybierając jeden z modułów: $\text{I.}$ Systemy, przyrządy i dokumentacja statku powietrznego, $\text{II.}$ Dobór narzędzi do obsługi statku powietrznego lub $\text{III.}$ Diagnostyka komputerowa statku powietrznego

• Zadaniem ucznia będzie samodzielne przejście zadań przydzielonych w module i wykonanie z nich krzyżówki. Analizując każde z zadań w pracy z modułem, ma stworzyć hasła do krzyżówki i opracować graficznie jej wygląd. Może do tego użyć generatora krzyżówek dostępnego w Internecie.

• Ważne w jego pracy jest to, aby do każdej sytuacji, w której uczestniczył jako gracz w module, stworzył trzy hasła krzyżówki.

• Przygotowaną krzyżówkę (podpisaną imieniem i nazwiskiem oraz nazwą modułu, jaką przyjął) przekazuje nauczycielowi, który mieszając materiały od uczniów, rozdaje losowe krzyżówki uczniom (inne niż moduły, w których uczestniczyli).

• Nowe zadanie w tym temacie to samodzielne rozwiązanie przez uczniów otrzymanej krzyżówki.

• Nauczyciel nadzoruje proces rozwiązywania krzyżówek, ale ekspertami są jej autorzy. To oni w przypadku nieścisłości udzielają odpowiedzi. Nauczyciel jedynie zarządza procesem.

• Podsumowując: nauczyciel na forum (na tablicy lub wyświetlając cyfrowy notes) zbiera informacje w postaci kluczowych haseł.

Interaktywne materiały sprawdzające

Sposób użycie tych materiałów będzie zależał w dużej mierze od sytuacji i procesu dydaktycznego, w którego trakcie te elementy będą wykorzystywane.

W odpowiednim momencie analizy e‑materiału nauczyciel może przerwać działanie i poprosić uczniów w grupie o wykonanie zadania. Ten przerywnik może stanowić aktywizację dla grupy, która zadanie związane z e‑materiałem wykonała lub naprowadzenie na „właściwe tory” przy pracy z notatką. Ćwiczenie sprawdzające może stanowić także przewrotnie zainteresowanie tematem. Wykazanie luk informacyjnych może skutkować zaciekawieniem danym materiałem, do którego przewidziane jest zadanie z puli „interaktywne materiały sprawdzające”.

Nauczyciel może połączyć te zadania i wykonać z nich samodzielnie test jako wprowadzenie do zajęć („sprawdźcie, czego nie wiecie”) lub do podsumowania („tego się nauczyliście”).

Praca grupowa

W pracy grupowej odpowiednie użycie materiałów interaktywnych będzie zależało od inwencji nauczyciela. Dość dobrym rozwiązaniem ze względów dydaktycznych może być korzystanie z nich jako przerywnika w zajęciach lub elementu podsumowującego mikrodawki wiedzy zawarte we fragmentach filmu dotyczących danego ćwiczenia z interaktywnych materiałów edukacyjnych.

Materiałów tych można użyć jako sprawdzianu blokując wszystkie ćwiczenia jako jedno, ale lepszym rozwiązaniem może być poproszenie młodzież (podzielonej na grupy) o wymyślenie pytań do filmu na bazie ćwiczeń z Interaktywnych materiałów sprawdzających i po sprawdzeniu przez nauczyciela ich poprawności merytorycznej — zastosowanie jako sprawdzianu. Inną opcją mogłoby być przygotowanie sprawdzianu z wiedzy zawartej w materiale filmowym przez grupy sobie na wzajem. W ten sposób grupy wykażą się inwencją (wymyślanie pytań) i powtarzaniem materiału (rozwiązywaniem pytań innych grup).

Praca indywidualna

Korzystając samodzielnie z tych materiałów, uczniowie rozwiązują ćwiczenia. Mają przy tym możliwość zapytania nauczyciela o pomoc, jeśli mieliby wątpliwości. Prawidłowe rozwiązanie może być zaprezentowane przez nauczyciela lub ucznia, np. na tablicy interaktywnej, po rozwiązaniu przez wszystkich uczniów zadań. Nauczyciel udziela komentarza do prezentowanego rozwiązania. W przypadku niewłaściwej odpowiedzi nauczyciel wyjaśnia, dlaczego jest ona nieprawidłowa i udziela poprawnej odpowiedzi.

Przykładowe działania w ramach lekcji:

• Nauczyciel prosi uczniów o przeanalizowanie elementów atlasu interaktywnego, jednak celem ucznia nie będzie jego analizowanie, ale wykonanie krzyżówek związanych z wybranymi grafikami (poszukują haseł, które nadają się do jej realizacji).

• Teraz nauczyciel prosi o wykonanie ćwiczenia $2$.

• Uczniowie po jego wykonaniu mają możliwość ułożenia dodatkowych haseł związanych z tym ćwiczeniem.

• Po ustaleniu haseł krzyżówki i wykonaniu ćwiczenia $2$ (prawda/fałsz) uczniowie samodzielnie lub w grupach budują krzyżówkę.

• Grupy mogą te użyć generatorów krzyżówek, które znajdą w internecie.

Praca uczniów poza zajęciami

E‑materiał ułatwia nauczycielowi prowadzenie zajęć dydaktycznych pozwalając na przygotowanie się uczniów do realizacji tych zajęć. Działanie, które polecam zrealizować to metoda generowania pytań do materiału. W ramach samodzielnej pracy poza zajęciami lekcyjnymi uczniowie na podstawie filmu mogą ułożyć do każdych dwóch minut filmu co najmniej jedno pytanie. Elementem dodatkowym może być wykonanie tego zadania z wpisaniem go do formularza wcześniej przygotowanego szablonu testu (np.: w aplikacji Forms lub Google Forms lub innej). Takie działanie poszerza zakres materiału i daje możliwość generowania pomysłów i przyswajania materiału jako własnego, jednocześnie budując bazę pytań dla nauczyciela.

Praca z uczniami z SPE i indywidualizowanie pracy z uczniem

Ważnym elementem pracy z tym e‑materiałem jest zapewnienie uczniom tylu możliwości pracy z nim, aby mogli pracować w sposób odpowiadający ich stylom uczenia się, potrzebom fizycznym, zainteresowaniom i umiejętnościom. Indywidualizacja pracy z uczniem może być oparta na możliwości pracy z tym samym zakresem materiału, ale korzystając z różnych przestrzeni edukacyjnych (wykorzystanie obrazu, dźwięku — lektor w filmie lub atlasu prezentującego treść). Ważnym elementem e‑materiału jest wirtualna wycieczka, która pomaga przenieść się w miejsca występowania odpowiednich przestrzeni związanych z obsługa statku powietrznego. Forma prezentacji treści wizualnych w wirtualnej wycieczce pozwala na kreatywne generowanie sytuacji dydaktycznych w zależności od potencjału edukacyjnego ucznia oraz sposobu przyswajania wiedzy przez niego. Główna treść dotycząca obsługi statku powietrznego znajduje się w filmie. Treści wspierające, wspomagające wyobraźnię zawiera wirtualna wycieczka i atlas interaktywny. Multimedia pozwalają również, pracując z uczniem zdolnym, na ich rozszerzanie o informacje znalezione w Internecie.

U wielu dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi obserwuje się duży stopień niepewności co do swojej wiedzy i umiejętności. Ta sytuacja może zaistnieć przy panowaniu tego e‑materiału ze względu na dużą ilość szczegółów związanych z różnorodnością prac wykonywanych przy obsłudze statku powietrznego, czynności zawodowych osób tam pracujących oraz dokumentów w obiegu formalnym. Bardzo ważne jest podkreślanie najmniejszych nawet osiągnięć i motywowanie ich do wysiłku. Można to zrealizować poprzez wykonywanie ćwiczeń, których wielość i prosta forma nie przytłacza lub wskazując poprawne działania ucznia z przy pracy z grą edukacyjną. Istotne jest uświadamianie i podkreślanie mocnych stron ucznia na tle klasy. Ważna jest pomoc w adekwatnej ocenie własnych umiejętności i wzmacnianie samooceny uczniów SPE. Przy pracy z filmem ważne jest stosowane zasady „każdemu to, co dla niego właściwe i potrzebne”. Odpowiednie przydzielenie materiałów do opracowania lub ich właściwe ujęcie wykorzystujące potencjał ucznia ma tu zasadnicze znaczenie. Przyjęcie takiej reguły pozwoli zwiększyć skuteczność wspólnego kształcenia uczniów przyswajających wiedzę bez przeszkód i uczniów SPE. W procesie tym konieczny jest bezpośredni kontakt i interakcje uczniów o zróżnicowanych potrzebach i możliwościach rozwojowych podczas podejmowania i realizacji zadań, które nauczyciel generuje w oparciu o e‑materiał.

Ważnym elementem jest indywidualizacja nauczania oparta o znajomość mocnych stron i strategii uczenia się. Czynnikiem, który może zmienić drogę ucznia na lepszą, jest zainteresowanie jego osobą i jego sytuacją przynajmniej jednej właściwej osoby — nauczyciela, który odpowiednio pokieruje zakresem i sposobem przyswajania materiału. Szczególnie ważne staje się podzielenie filmu na elementy adekwatnie do percepcji ucznia oraz odpowiednie przydzielenie części atlasu multimedialnego przy przydzielaniu zadań grupowych i indywidualnych.

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści

Wymagania techniczne

Wymagania sprzętowe niezbędne do korzystania z poradnika oraz innych zasobów platformy www.zpe.gov.pl.

System operacyjny:

• Windows $7$ lub nowszy

• OS X $10.11.6$ lub nowszy

• GNU/Linux z jądrem w wersji $4.0$ lub nowszej $3 \mathrm{GB}$ RAM

Przeglądarka internetowa we wskazanej wersji lub nowszej:

• Chrome w wersji $69.0.3497.100$

• Firefox w wersji $62.0.2$

• Safari w wersji $11.1$

• Opera w wersji $55.0.2994.44$

• Microsoft Edge w wersji $42.17134.1.0$

• Internet Explorer w wersji $11.0.9600.18124$

Urządzenia mobilne:

• $2 \mathrm{GB}$ RAM iPhone/iPad z systemem iOS $11$ lub nowszym

• Tablet/Smartphone z systemem Android $4.1$ (lub nowszym) z przeglądarką kompatybilną z Chromium $69$ (lub nowszym) np. Chrome $69$, Samsung Browser $10.1$, szerokość co najmniej $420 \mathrm{px}$

Powrót do spisu treści5Powrót do spisu treści