Scenariusz dla nauczyciela

Autorka: Tamara Roszak

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Come studiare? - Jak się uczyć?

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII, poziom A1

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, życie szkoły);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;
4) przedstawia upodobania;
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia intencje i plany na przyszłość;
4) przedstawia upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia; pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

  • Uczeń zapamiętuje wyrażenia dotyczące różnych form uczenia się.

  • Uczeń stosuje wyrażenia dotyczące różnych form uczenia się.

  • Uczeń stosuje konstrukcję per z bezokolicznikiem w implicytnych zdaniach celowych.

  • Uczeń tworzy zdania, wykorzystując poznane elementy.

Cele motywacyjne:

  • Zaproponowane zadania ilustrują przydatność języka włoskiego do realizacji własnych celów komunikacyjnych ucznia.

  • Zaproponowane zadania służą rozwijaniu u uczniów świadomości znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach życia społecznego.

  • Zaproponowane zadania rozwijają wrażliwość międzykulturową oraz kształtują postawę ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur.

Strategie uczenia się:

  1. Strategie kognitywne:

    a. strategie zapamiętywania

    b. strategie przetwarzanie materiału językowego.

  2. Strategie socjalne:

    a. stawianie pytań

    b. wszystkie formy współpracy z innymi osobami na lekcji.

Metody i techniki nauczania:

  1. konstruktywizm;

  2. kognitywizm;

  3. konektywizm;

  4. podejście holistyczne;

  5. podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe);

  6. metoda kognitywna;

  7. nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe;

  8. teoria Inteligencji Wielorakich.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

  • komputer/laptop z dostępem do internetu, głośniki, słownik włosko‑polski, materiały piśmienne.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  • Nauczyciel wprowadza lekcję, która będzie dotyczyła różnych sposobów uczenia się. Nauczyciel pyta, w jaki sposób uczniowie uczą się w domu i jak przygotowują się do tej pracy. Czy potrafią nazwać niektóre z tych czynności po włosku? Uczniowie na pewno będą umieli coś powiedzieć, a wtedy będzie można zaproponować pogłębienie ich wiedzy o wiadomości zawarte w tekście Modi di apprendimento. Uczniowie słuchają tekstu dwa razy, śledząc jednocześnie tekst i starając się wychwycić wyrażenia dotyczące sposobów uczenia się. Mogą je wynotować, korzystając z pola do notatek, które znajduje się pod tekstem. Polecenie do tekstu sprawdza zrozumienie jego treści. W tekście znajdują się dwa implicytne zdania celowe z przyimkiem per. Nauczyciel wyjaśnia użycie tej konstrukcji i podaje kilka przykładów. Zachęca uczniów do zaproponowania innych zdań zawierających ten typ zdania bezokolicznikowego. Pomocniczo może kierować do uczniów pytania, np. Perché vai al cinema? Odp. np. Vado al cinema per vedere un film.

Faza realizacyjna:

  1. W tej fazie uczniowie poznają kilka rad ułatwiających skuteczne uczenie się. Przed zapoznaniem się z prezentacją multimedialną można zapytać uczniów, czy zastanawiają się nad organizacją przestrzeni i czasu do nauki i co wydaje im się istotne w tym względzie. Uczniowie oglądają slajdy i słuchają opisów odczytywanych przez lektora. Mogą notować elementy, które wydają im się ważne, korzystając z pola do notatek, które znajduje się pod prezentacją. W pierwszym poleceniu do medium bazowego uczniowie dopasowują hasła do ilustracji, które odzwierciedlają podstawowe punkty prezentacji. W drugim poleceniu sprawdzane jest zrozumienie kilku wyrażeń występujących w opisach w medium. Trzecie polecenie sprawdza umiejętność połączenia oddzielnych elementów w poprawne zdania. Zdania nawiązują do opisów w prezentacji.

Faza podsumowująca:

  1. Pod koniec lekcji uczniowie mają szansę sprawdzić nabytą wiedzę i umiejętności, wykonując zestaw ośmiu ćwiczeń z sekcji “Sprawdź się”.

  2. W ćwiczeniu 3 można zaproponować wersję trudniejszą, polegającą na domyśleniu się brakujących wyrazów z kontekstu bez odczytywania podpowiedzi. Niektóre zdania mogą mieć kilka wariantów rozwiązania.

  3. W ćwiczeniu 4 można dodatkowo zaproponować ułożenie takich zdań, aby pasowały do nich błędne rozwiązania.

  4. W ćwiczeniu 5 można dodatkowo zaproponować ułożenie zdań z czasownikami występującymi w krzyżówce.

  5. W ćwiczeniu 6, zamiast dopasowywania podanych odpowiedzi albo dodatkowo, można zaproponować udzielenie innych odpowiedzi, które skonstruują uczniowie.

  6. W ćwiczeniach 7 i 8 wersja ustna jest wersją trudniejszą. Dla ułatwienia uczniowie mogą wstępnie przygotować rozwiązania na piśmie.

  7. Jeśli pojawiają się trudności z wykonaniem ćwiczeń, należy powtórzyć z uczniami materiał. Uczniowie mogą to też zrobić samodzielnie w domu.

  8. Jeżeli wszystkie ćwiczenia zostaną wykonane poprawnie, będzie to oznaczało, że cele zaproponowane w e‑materiale zostały osiągnięte.

Praca domowa:

  • Proponuje się wykonanie w domu ćwiczeń nr 1 i 2.

Materiały pomocnicze:

Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innych materiałów znajdujących się na platformie:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Dobrze jest zastosować multimedium bazowe w trakcie lekcji.

  • Dodatkowo multimedium może być wykorzystane przez uczniów w domu w celu utrwalenia poznanych zwrotów i leksyki.

  • Uczniowie wybierają dwa slajdy z prezentacji, które najbardziej odpowiadają im doświadczeniom związanym z nauką w domu. Mają za zadanie uzasadnić swój wybór na forum klasy.

Słownik i bibliografia