(Nie)Codzienne zachwyty Mirona B. – o cechach poezji Białoszewskiego

Tekst: Katarzyna Tomaszek

Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o.

Bibliografia:

  • Źródło: Miron Białoszewski, Chamowo, [w:] Utwory zebrane, t. 9, Warszawa 2009, s. 47.
  • Źródło: Włodzimierz Sokorski, , [w:] Wokół zjazdu szczecińskiego 1949, red. P. Knap, Szczecin 2016, s. 23.
  • Źródło: Stefan Żółkiewski, Wokół zjazdu szczecińskiego 1949, red. P. Knap, Szczecin 2016, s. 23.
  • Źródło: Miron Białoszewski, Jak to powiedzieć…, [w:] Wiersze, Warszawa 1976, s. 12.
  • Źródło: Miron Białoszewski, Szare eminencje zachwytu, [w:] Obroty rzeczy. Rachunek zachciankowy. Mylne wzruszenia. Było i było, t. 1, Warszawa 2016, s. 55.
  • Źródło: Miron Białoszewski, Mironczarnia, [w:] Antologia poezji polskiej, wybór J. Grzybowski, Katowice 2006, s. 780.
  • Źródło: Miron Białoszewski, Ja stróż, latarnik, [w:] Poezje, Warszawa 1976, s. 33.
  • Źródło: Stanisław Barańczak, Każdy z nas ma schronienie, [w:] Tryptyk z betonu, zmęczenia i śniegu,, Kraków 1980, s. 16.
  • Źródło: Jarosław Trybuś, Przewodnik po warszawskich blokowiskach, Warszawa 2018, s. 5.
  • Źródło: Monika Happach, Stolica z betonu, czyli krótka historia warszawskich blokowisk, [w:] Jarosław Trybuś, Przewodnik po warszawskich blokowiskach, Warszawa 2018, s. 7.