Jak twórcy renesansu godzili świadomość zmienności losu z ideałem godności człowieka na podstawie pieśni Jana Kochanowskiego

Liceum ogólnokształcące i technikum
Kategorie
Język polski
Udostępnij


Tekst: Dariusz Dybek

Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o.

Bibliografia:

  • Źródło: Janusz Pelc, Słownik literatury staropolskiej (Średniowiecze – Renesans – Barok), [w:] Renesans, red. T. Michałowskiej, Wrocław 1990, s. 702–703.
  • Źródło: Walter Pater, Renesans. Rozważania o sztuce i poezji, tłum. P. Kopszak, Warszawa 1998, s. 34–35.
  • Źródło: Blaise Pascal, Myśli, tłum. Tadeusz (Boy) Żeleński, Warszawa 1983, s. 130.
  • Źródło: Johan Huizinga, Jesień średniowiecza, tłum. Robert Stiller, Warszawa 1992, s. 57.
  • Źródło: Jan Kochanowski, Pieśń II 15 , [w:] tegoż, Pieśni, Wrocław 2008, s. 89–90.
  • Źródło: Jan Kochanowski, Pieśń I 22 , [w:] tegoż, Pieśni, Wrocław 2008, s. 52.
  • Źródło: Jean Delumeau, Cywilizacja odrodzenia, tłum. Eligia Bąkowska, Warszawa 1987, s. 297.
  • Źródło: Michel de Montaigne, Próby, t. 1, tłum. Tadeusz (Boy) Żeleński, Warszawa 1985, s. 204–207.
  • Źródło: Jan Kochanowski, Pieśń II 9, [w:] tegoż, Pieśni, Wrocław 2008, s. 79–80.