Język jako narzędzie przemocy. Eugène Ionesco, Lekcja

Liceum ogólnokształcące i technikum
Kategorie
Język polski
Udostępnij

Tekst: Anna Wojczyńska

Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o.

Bibliografia:

  • Źródło: Martin Esslin, tłum. M. Sugiera, Mrożek, Beckett i teatr absurdu, „NaGłos” 1991, nr 3, s. 211.
  • Źródło: Eugène Ionesco, Lekcja. Dramat komiczny, tłum. J. Błoński, [w:] tegoż, Łysa śpiewaczka. Lekcja. Krzesła, wyd.2, tłum. J. Błoński, Izabelin 2004, s. 70–85.
  • Źródło: Słownik rodzajów i gatunków literackich, [w:] Katarzyna Wielechowska, Komedia, red. G. Gazda, S. Tynecka-Makowiecka, Kraków 2006, s. 354.
  • Źródło: Lekcja. Dramat komiczny, [w:] Eugène Ionesco, Łysa śpiewaczka. Lekcja. Krzesła, tłum. J. Błoński, Izabelin 2004.
  • Źródło: Albert Camus, Absurd i samobójstwo, tłum. J. Guze, Warszawa 1974, s. 93.
  • Źródło: Eugène Ionesco, Lekcja. Dramat komiczny, [w:] tegoż, Łysa śpiewaczka. Lekcja. Krzesła, wyd. 2, tłum. J. Błoński, Izabelin 2004, s. 96–101.
  • Źródło: Przypowieść, parabola, [hasło w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. 2, red. Cz. Hernas, Warszawa 1985, s. 258.
  • Źródło: Witold Gombrowicz, Ferdydurke, Kraków 2012, s. 40–43.