Geneza i rozwój partii politycznych. Demokratyczne systemy partyjne

Liceum ogólnokształcące i technikum

Udostępnij

Materiał powstał we współpracy z PWN Wydawnictwem Szkolnym.

Tekst: Agata Kunicka-Goldfinger, Witold Kunicki-Goldfinger, Maciej Podbielkowski

Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o.

Bibliografia:

Źródło: Tomasz Wierzbica, Komunikacyjne determinanty zmian organizacyjnych polskich partii politycznych na przełomie XX i XXI wieku, Katowice 2017, s. 81–82.
Źródło: Encyklopedia PWN: partia polityczna, dostępny w internecie: encyklopedia.pwn.pl [dostęp 17.02.2020 r.].
Źródło: Encyklopedia PWN: jakobini, dostępny w internecie: eyncyklopedia.pwn.pl [dostęp 17.02.2020 r.].
Źródło: Agata Kunicka‑Goldfinger, Joanna Piłat, Maciej Podbielkowski, Zadania. Wiedza o społeczeństwie. Liceum – poziom podstawowy i rozszerzony, Warszawa – Bielsko-Biała 2012, s. 90.
Źródło: Fundacja Batorego, Czy finansowanie partii ze środków publicznych dobrze służy polskiej polityce?, dostępny w internecie: batory.org.pl [dostęp 17.02.2020 r.].
Źródło: Piotr Uziębło, Wpływ systemów wyborczych na systemy partyjne (wybrane zagadnienia), dostępny w internecie: marszalek.com.pl [dostęp 9.02.2020 r.].
Źródło: Anna Polańska, Zmierzch klasycznego podziału partii politycznych na świecie, dostępny w internecie: zn.wsbip.edu.pl [dostęp 2020.02.13 r.].
Źródło: Marek Barański, Anna Czyż, Rafał Glajcar, Sebastian Kubas, Marek Migalski, Robert Rajczyk, Marek Tyrała, Współczesne partie i systemy partyjne państw grupy wyszehradzkiej w procesie demokratyzacji, dostępny w internecie: wydawnictwo.us.edu.pl [dostęp 17.02.2020 r.].