Proces Franza Kafki – paraboliczna opowieść o państwie totalitarnym

Kategorie
Język polski
Liceum ogólnokształcące i technikum

Tekst: Marzena Siegieńczuk-Solecka, zespół redakcyjny

Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o.

Bibliografia

  • Cytat za: Janusz Uhma, Język polski. Repetytorium dla maturzystów i kandydatów na wyższe uczelnie, Warszawa 2005, s. 222.
  • Źródło: Albert Camus, Nadzieja i absurd w dziele Franza Kafki, [w:] tegoż, Eseje, tłum. J. Guze, Warszawa 1974, s. 2.
  • Źródło: Franz Kafka, Proces, tłum. B. Schulz, Warszawa 1974, s. 13.
  • Źródło: Franz Kafka, Proces, tłum. B. Schulz, Warszawa 1974, s. 224–226.
  • Źródło: Franz Kafka, Proces, tłum. B. Schulz, Warszawa 1974, s. 8.
  • Źródło: Karol Sauerland, Idealny aparat władzy a jednostka. Uwagi o modelu Kafkowskim, „Literatura na świecie” 1987, nr 2 (187), s. 161–171.
  • Źródło: Franz Kafka, Proces, tłum. B. Schulz, Warszawa 1974, s. 72–73.
  • Źródło: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, Wrocław 1967, s. 310.
  • Źródło: Franz Kafka, Proces, tłum. B. Schulz, Warszawa 1974, s. 119.
  • Źródło: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, Wrocław 1967, s. 288–296.
  • Źródło: Franz Kafka, Proces, tłum. B. Schulz, Warszawa 1974, s. 184–185.
  • Źródło: Aleksander Fredro, Zemsta, Kraków 2005, s. 71.
  • Źródło: Franz Kafka, Proces, tłum. B. Schulz, Warszawa 1974, s. 16.