E-materiały do kształcenia zawodowego

E‑book do e‑materiału Wykonywanie form metalowych kokilowych oraz ciśnieniowych

MTL.01. WYKONYWANIE FORM METALOWYCH KOKILOWYCH ORAZ CIŚNIENIOWYCH

bg‑cyan

Budowa i wykonywanie form metalowych kokilowych i ciśnieniowych

E‑BOOK

1
1

Spis treści

Odlewanie kokilowe

Zagadnieniami często poruszanymi w dziedzinie odlewnictwa, jest zautomatyzowanie procesów odlewniczych. Dobór technologii odlewniczej nie zawsze jednak zależy od możliwości jej automatyzacji, lecz głównie od skali produkcji i stopnia skomplikowania odlewów. Rozważając produkcję mało- i wielkoseryjną, możemy odpowiednio wyróżnić odlewanie kokilowe, oraz odlewanie w formach ciśnieniowych.

Odlewaniem kokilowym nazywamy proces wykonania odlewów w formach trwałych metalowych tzw. kokilach. W metodzie tej można zastosować rdzenie metalowe lub piaskowe. Rozróżnia się dwa sposoby odlewania kokilowego — grawitacyjne i pod niskim ciśnieniem. Odlewanie kokilowe grawitacyjne polega na wypełnieniu formy ciekłym stopem pod działaniem siły ciężkości. Odlewanie kokilowe pod niskim cisnieniem polega na wypełnieniu wnęki formy przez ciekły stop pod niewielkim ciśnieniem nieprzekraczającym 0,2MPa. Można także spotkać odlewanie kokilowe polegające na zassaniu próżniowym lub wykorzystaniu form drgających.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

2

Przykładowy przebieg odlewania kokilowego

Metoda przedstawiona poniżej może różnić się w zależności od stopnia zautomatyzowania procesu oraz od zasad panujących w odlewni. Ogólne etapy odlewania, są w większym stopniu takie same.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

3
Oczyszczenie powierzchni roboczych

Pierwszym zabiegiem przygotowawczym, poprzedzającym pokrycie powierzchni warstwą ochronną, jest oczyszczanie powierzchni kokili i rdzeni metalowych. Następnie należy ją podgrzać do temperatury 150‑200°C, umożliwiając w ten sposób pozbycie się wilgoci oraz przygotowanie jej do rozpylenia środka izolującego.

R131LTWuXMVbo
Oczyszczanie powierzchni kokili i rdzeni metalowych
Źródło: GroMar sp.z.o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

4
Naniesienie pokrycia izolującego

Naniesienie pokrycia izolującego na powierzchnie robocze kokili i rdzeni, odbywa się za pomocą specjalnego rozpylacza. Na rynku dostępnych jest wiele mieszanek, które mogą w sobie łączyć zarówno cechy izolujące jak i smarujące. Zawierają one materiały ogniotrwałe ze spoiwami nieorganicznymi.

RdM52jT12nX6k
Naniesienie pokrycia izolującego na powierzchnie robocze kokili i rdzeni za pomocą rozpylacza
Źródło: GroMar sp.z.o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

5
Ponowne oczyszczenie wnęki kokili

Jest to etap bezpośrednio poprzedzający etap odlewania. Oczyszczanie wnęki koili odbywa sie przy użyciu sprężonego powietrza. Pozwoli to na pozbycie się zanieczyszczeń naniesionych przy natryskiwaniu powłoki ochronnej. Następnie, zgodnie z dokumentacją techniczną, należy założyć rdzenie. Przed ostatecznym złożeniem, można nanieśc smary miedziowe odporne na wysoką temperaturę, na prowadnice. Kokila jest gotowa do złożenia. Po złożeniu obu połówek kokili należy zacisnąć zamki w celu jej uszczelnienia.

Rp8eXHBe2wdXR
Oczyszczanie wnęki kokili sprężonym powietrzem
Źródło: GroMar sp.z.o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

6
Zalanie formy ciekłym metalem

Kokila jest gotowa do zalania ciekłym metalem. Zalewanie w zależności od stopna zautomatyzowania odlewni, może odbywac się za pomocą łyżki odlewniczej, kadzi (przy dużych kokilach) lub specjalnych urządzeń odlewniczych. Następnie należy odczekać do chwili zakrzepnięcia odlewów.

RIsXk74DORgKd
Kokila gotowa do zalania ciekłym metalem
Źródło: GroMar sp.z.o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

7
Wybicie odlewów z formy

W celu usunięcia odlewu z formy, należy w pierwszej kolejności usunąć rdzenie odlewnicze, następnie rozsunięcie obu połówek formy.

R10HCztllLJy4
Rozkładanie kokili
Źródło: GroMar sp.z.o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Po rozłożeniu obu połówek formy, z łatwością można wyjąć odlew za pomoca szczypcy. Kolejne odlewy odbywają się po złożeniu kokili.

R11yD2anxzNIt
Wyjęcie szczypcami odlewu z kokili
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

8

Charakterystyka odlewania kokilowego

9

Cechy charakterystyczne procesu

O zastosowaniu odlewania kokilowego decydują takie czynniki jak:

  • kształt i ciężar odlewu,

  • właściwości odlewnicze stopu,

  • wielkość serii.

Odlewy wykonane w kokilach powinny charakteryzować się:

  • dostateczną grubością ścianki,

  • łatwą usuwalnością z formy przy jej ograniczonym podziale,

  • małą liczbą rdzeni piaskowych,

  • brakiem dużych występów (hamują skurcz),

  • brakiem nagłych zmian grubości ścianek,

  • unikania dużych węzłów cieplnych.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

10
Zalety odlewania kokilowego

w porównaniu do odlewania w formach piaskowych:

  • większa dokładność wymiarowa odlewów,

  • mniejsza chropowatość powierzchni – zmniejszanie ilości naddatków na obróbkę,

  • uzyskanie drobnoziarnistej struktury - wpływa to na polepszenie właściwości mechanicznych i wytrzymałościowych , a także zwiększenie odporności na korozję, erozję i zużycie,

  • wzrost wydajności produkcyjnej (na jednego pracownika),

  • zwiększenie uzysku poprzez zmniejszenie układu wlewowego i naddatków na obróbkę,

  • brak konieczności regeneracji mas formierskich i rdzeniowych,

  • skrócenie czasu obróbki cieplnej,

  • łatwość zmechanizowania i zautomatyzowania procesu,

  • lepsze warunki pracy (brak zapylenia).

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

11
Wady odlewania kokilowego
  • trudności w uzyskiwaniu odlewów cienkościennych (duża szybkość odprowadzania ciepła przez formę),

  • konieczność stosowania rdzeni piaskowych przy żebrach zewnętrznych, pogrubieniach i występach,

  • znaczne naprężenia cieplne (hamowanie skurczu w niepodatnej kokili),

  • skłonność do zabieleń żeliwa szarego (większa szybkość krzepnięcia i chłodzenia),

  • większa niejednorodność właściwości w przekroju ścianki odlewu,

  • długi czas wykonania formy,

  • większa wrażliwość na zmiany parametrów technologicznych procesu.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Powiązane materiały multimedialne

RKPFVwAE6uofL