Autor przewodnika: Paweł Luberacki

Konsultant przewodnika: Karolina Kowalska, Krzysztof Andrzejewski

Spis treści

• Podstawowe informacje o e‑materiale1Podstawowe informacje o e‑materiale

• Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym2Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym

• Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiału3Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiału

• Wykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych4Wykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych

• Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiału5Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiału

Tytuł e‑materiału

Wykonywanie zaopatrzenia protetycznego

Nazwa i symbol cyfrowy zawodu

Technik ortopeda, 321403

Kod i nazwa kwalifikacji

MED.11. Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych

Oznaczenie i nazwa jednostki efektów kształcenia

MED.11.2. Podstawy techniki ortopedycznej
MED.11.4. Projektowanie, wykonywanie oraz dobieranie protez

Efekty kształcenia i odpowiadające im kryteria weryfikacji właściwe dla e‑materiału

Osoba ucząca się:
MED.11.2.10) sporządza dokumentację na każdym etapie pracy:
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.2.10)3) sporządza schemat blokowy procesu technologicznego zaopatrzenia ortopedycznego,
MED.11.4.1) projektuje protezy w zależności od ich funkcji i przeznaczenia: projektuje protezy kończyn dolnych w zależności od poziomu i rodzaju amputacji, wieku i mobilności pacjenta, projektuje protezy kończyn dolnych w zależności od zastosowanego materiału, wykorzystanych półfabrykatów, elementów oraz stanu i przygotowania kikuta do zaprotezowania, projektuje protezy kończyny górnej typu biernego i czynnego w zależności od poziomu amputacji i sprawności ruchowej pacjenta:
MED.11.4.1)1) opisuje rodzaje protez,
MED.11.4.1)2) opisuje różne konstrukcje protez,
MED.11.4.1)3) dobiera rodzaj protezy do poziomu i rodzaju amputacji oraz stanu kikuta,
MED.11.4.1)4) dobiera rozwiązania konstrukcyjne protez do potrzeb pacjenta,
MED.11.4.1)5) opisuje metody wykonania protez,
MED.11.4.1)6) dobiera element, półfabrykaty i drobne wyposażenie do wytworzenia protez,
MED.11.4.1)7) dobiera rodzaj zawieszenia protez,
MED.11.4.1)8) opracowuje dokumentację technologiczną i warsztatową protez,
MED.11.4.2) dobiera metody wykonania oraz wykonuje miary i negatywy protez:
MED.11.4.2)1) określa ustawienia funkcjonalne kikutów do pobrania negatywu w celu wykonania leja protezowego,
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami,
MED.11.4.3) dobiera metody wykonania pozytywu protezy i wykonuje pozytywy protez:
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Cele ogólne e‑materiału

Wspiera osiąganie celu kształcenia określonego dla kwalifikacji MED.11. wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych:

• dobierania i stosowania procesu technologicznego do wykonywania zaopatrzenia ortopedycznego i środków pomocniczych oraz kierowania tym procesem.

Struktura e‑materiału, tytuły materiałów multimedialnych wraz z ich typem

• Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda - film edukacyjnyD17n7ulQWTechnologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda - film edukacyjny

• Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego - film edukacyjnyDIFdyQS3pTechnologia wytwarzania testowego kosza biodrowego - film edukacyjny

• Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia - film edukacyjnyDe8mhZdZcTechnologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia - film edukacyjny

• Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia - film edukacyjnyDVUdo6N8rTechnologia wytwarzania leja w obrębie ramienia - film edukacyjny

• Osiowanie statyczne i dynamiczne protezy kończyny dolnej - interaktywne narzędzie typu scenario‑based learningDQJW71EFEOsiowanie statyczne i dynamiczne protezy kończyny dolnej - interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning

• Interaktywne materiały sprawdzająceD109zYbFpInteraktywne materiały sprawdzające

• Słownik pojęć dla e‑materiałuD7Cjx54iQSłownik pojęć dla e‑materiału

• Przewodnik dla nauczycielaDoYw2TwkVPrzewodnik dla nauczyciela

• Przewodnik dla uczącego sięD18H1G5O1Przewodnik dla uczącego się

• Netografia i bibliografiaDVnTcCjaRNetografia i bibliografia

• Instrukcja użytkowaniaDd8eSWlRQInstrukcja użytkowania

Filmy edukacyjne stanowią cztery powiązane ze sobą tematycznie materiały, w których pokazane zostały czynności technika ortopedy wykonującego, odpowiednio, lej podudzia/uda, kosz biodrowy, lej przedramienia i lej ramienia. Filmy te są jednak od siebie niezależne, w każdym z nich zamieszczona jest informacja na temat używanych podobnych lub analogicznych technik, urządzeń i materiałów. Uczący się może zatem odtwarzać filmy w dowolnej kolejności. Interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning prezentuje trzy niezależne od siebie części, w których uczący się wciela się w rolę technika ortopedy i przeprowadza dopasowanie, odpowiednio, protezy dla podudzia, protezy dla uda i kosza biodrowego do indywidualnego pacjenta. Uczący się może zapoznać się z tym materiałem niezależnie od filmów edukacyjnych, jednak zalecane jest, aby zrobił to po ich obejrzeniu, ponieważ zapoznanie się z techniką wytwarzania leja do protez lepiej i pełniej przedstawi problematykę późniejszego dokładnego dopasowania protezy montowanej na leju dla pacjenta.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

Tytuł materiału multimedialnego

Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda

Typ materiału multimedialnego

Film edukacyjny

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Film edukacyjny przedstawia technika ortopedę wykonującego kolejno czynności związane z wytworzeniem leja testowego i definitywnego podudzia/uda. Czynności te obejmują:

• przygotowanie surowców i materiałów do procesu formowania leja testowego podudzia/uda,

• przeprowadzenie procesu formowania leja testowego podudzia/uda,

• przeprowadzenie procesu laminowania leja definitywnego podudzia/uda, wykończenie leja testowego podudzia/uda,

• wykończenie leja definitywnego podudzia/uda.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.2.10)3) sporządza schemat blokowy procesu technologicznego zaopatrzenia ortopedycznego,
MED.11.4.1)7) dobiera rodzaj zawieszenia protez,
MED.11.4.2)1) określa ustawienia funkcjonalne kikutów do pobrania negatywu w celu wykonania leja protezowego,
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami,
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Film edukacyjny Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Jednak kolejność zapoznania się z tym materiałem multimedialnym nie jest uzależniona od pozostałych materiałów. Osoba ucząca się może zapoznać się z filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda w dowolnym momencie.

Występująca w filmie edukacyjnym terminologia, pojęcia i nazwy są dodatkowo opisane i wytłumaczone w słowniku pojęć.

Materiały sprawdzające powiązane z filmem edukacyjnym:

• test wielokrotnego wyboru z jedną odpowiedzią prawidłową Technologia wytwarzania leja do protez i kosza biodrowego,

• zadanie typu prawda czy fałsz Proces formowania leja uda/podudzia,

• zadanie aktywizujące Wykonanie rękawa foliowego,

• zadanie aktywizujące Nałożenie rękawa na pozytyw,

• zadanie aktywizujące Wylewanie żywicy,

• zadanie aktywizujące Proporcje mieszaniny,

• zadanie aktywizujące Wykonanie mieszaniny,

• zadanie aktywizujące Dopasowanie pończoszek,

• zadanie aktywizujące Wybicie gipsu,

• zadanie aktywizujące Wyrównanie krawędzi,

• zadanie aktywizujące Wyścielenie leja.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• dobieranie surowców, materiałów i narzędzi w procesie formowania leja testowego podudzia/uda,

• omawianie metod formowania i wykorzystywanych technik i narzędzi,

• charakteryzowanie przebiegu procesu technologicznego przy formowaniu lejów testowych,

• wykańczanie lejów testowych do przymiarki,

• dobieranie surowców, materiałów i narzędzi w procesie formowania leja definitywnego podudzia/uda,

• omawianie metod laminacji i wykorzystywanych technik i narzędzi,

• charakteryzowanie przebiegu procesu technologicznego przy formowaniu lejów definitywnych,

• wykańczanie lejów definitywnych do przymiarki.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Uczący się zapoznaje się z filmem, a dzięki możliwościom technicznym może wielokrotnie odtwarzać materiał i wracać do wybranych fragmentów, zatrzymywać ich odtwarzanie i dzięki temu poddawać je szczegółowej analizie i zapamiętywać. Uczący się robi notatki w postaci schematu, przedstawiając np. etapy procesu wytwarzania leja testowego i definitywnego podudzia i uda, etapy przygotowania stanowiska pracy, w tym materiały i narzędzia.

Osoba ucząca się przygotowuje sesję pytań i odpowiedzi do głównych bloków tematycznych omówionych w materiale. Bloki te mają charakter ogólny, np.:

• przygotowanie surowców, materiałów i narzędzi,

• przeprowadzenie procesu formowania/laminowania,

• wykończenie leja testowego/definitywnego.

Po zakończeniu analizy materiału pytania te mogą być zadane nauczycielowi.

Praca w grupach

Uczących się można podzielić na cztery grupy i przyporządkować im hasła:

• lej testowy podudzia,

• lej testowy uda,

• lej definitywny podudzia,

• lej definitywny uda.

Uczący się w każdej grupie przygotowują spis możliwych materiałów i surowców niezbędnych do wykonania danego typu leja, następnie grupy wspólnie próbują przyporządkować i określić technologię dla różnych pacjentów, np. pod kątem wagi (<50 kg; 50‑75 kg; 75‑100 kg; >100 kg) lub o różnej aktywności i mobilności. Uczący się mogą szukać informacji w katalogach branżowych, normach i innych materiałach, szukając informacji odnośnie technologii i wytrzymałości. Opcjonalnie można wyszukać adaptery leja dla różnych kategorii wagowych i aktywności oraz potrzeb montażowych (tj. adaptery męskie, żeńskie, przesuwne). Nauczyciel ocenia kompletność informacji i staranność wykonanych prac. Następnie uczący się z danej grupy mogą zapoznać się z wynikami innych grup. Zadanie ma jedynie wskazać możliwe różnice wykonania dla różnych pacjentów i przygotować do podobnych sytuacji w przyszłości.

Uczący się w grupach 3‑4-osobowych tworzą mapę myśli na wskazany przez nauczyciela temat, np.: dobór surowców, materiałów i narzędzi w procesie formowania leja testowego podudzia/uda, metody formowania i wykorzystywania technik i narzędzi, metody laminacji i wykorzystywania technik i narzędzi. Po wykonaniu zadania grupy przedstawiają swoje opracowania na forum, zaś nauczyciel dostarcza informację zwrotną na temat poziomu wykonanych prac.

Praca z całym zespołem

Nauczyciel odtwarza film edukacyjny w klasie. Uczący się analizują wspólnie treści zawarte w filmie. Nauczyciel może zatrzymywać film w dowolnym momencie, omawiając bardziej szczegółowo daną czynność, zwracając uwagę na detale, czy podkreślając ważność poszczególnych kwestii.

Jeżeli istnieje taka możliwość, zespół nie tylko przyswaja wiedzę, ale bezpośrednio poznaje np.:

• rodzaje lejów,

• rodzaje formowania,

• rodzaje laminowania,

• przebieg procesu wykonywania lejów,

• sposób wybijania gipsowego pozytywu,

• sposób obróbki tworzyw,

poprzez obserwację tych elementów i czynności w pracowni ortopedycznej.

Uczący się notują najważniejsze i najciekawsze fragmenty z materiału multimedialnego oraz ewentualne pytania i wątpliwości, które potem są wspólnie omawiane przez nauczyciela.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Uczący się przygotowuje się samodzielnie do lekcji, bazując na pracy własnej. Uczący się analizuje i przyswaja materiał. Może realizować to kompleksowo lub etapami, korzystając z możliwości jakie daje materiał filmowy. Na podstawie obejrzanego materiału osoba ucząca się sporządza notatki.

Osoba ucząca się przygotowuje się na zajęcia realizowane metodą klasy odwróconej. Przykładowe tematy zajęć to: Problemy, które mogą wystąpić w pracy technika ortopedy wytwarzającego lej testowy i definitywny podudzia/uda, Błędy w przygotowaniu surowców i materiałów do procesu formowania leja testowego podudzia i uda, itp. Osoba ucząca się przygotowuje na bazie obejrzanego filmu prezentację multimedialną.

Praca w grupach

Skład grup jest dowolny. Grupy wyszukują po kilka przykładów różnych rodzajów lejów definitywnych i testowych podudzia i uda, a następnie przedstawiają różne kombinacje i możliwości istniejące przy wykonywaniu lejów. Grupy mogą wykazać różnice w stylistyce, kolorystyce, funkcjonalności różnych rozwiązań zawieszenia, różnych typów lejów. Podczas spotkania na zajęciach grupy będą mogły porównać swoje prace, wyszukiwać elementy wspólne i różniące pomiędzy grupami.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy nie mają problemów z opanowaniem materiału

Uczący się, którzy opanowali informacje przedstawione w filmie edukacyjnym, mogą poszerzyć ich zakres poprzez analizę dodatkowych materiałów podanych przez nauczyciela lub analizę wiarygodnych źródeł internetowych. Na ich podstawie mogą dokonać wyboru formy przedstawienia nowo pozyskanej wiedzy, np. przygotować prezentację multimedialną, opracowanie w formie pisemnej lub stworzyć własne medium.

Uczący się przedstawiają pozostałym uczącym się nowe treści na tematy takie jak np.: Problemy, które mogą wystąpić w pracy technika ortopedy wytwarzającego lej testowy i definitywny podudzia/uda, błędy w przygotowaniu surowców i materiałów do procesu formowania leja testowego podudzia i uda, itp. Można skorzystać tu z odwrócenia ról: uczący się zastępuje nauczyciela.

Po obejrzeniu filmu edukacyjnego uczący się może samodzielnie zaproponować temat, który go interesuje lub może go wskazać nauczyciel, np. „Zasadność wykorzystania lejów testowych w praktyce ortopedycznej”.

Uczący się mogą wyszukać w internecie lub źródłach wskazanych przez nauczyciela karty charakterystyki materiałów używanych do procesu termoformowania i przygotować, np. w formie infografiki czy prezentacji, materiał zawierający najważniejsze informacje dotyczące m.in. właściwości substancji termoplastycznych czy zasad BHP podczas pracy z nimi.

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy mają problemy z opanowaniem materiału

Film edukacyjny umożliwia krok po korku opanowanie materiału w dowolnym czasie z możliwością ponownego odtwarzania materiału i wykorzystania stop‑klatki. Możliwości osób uczących się determinują tempo i sposób projekcji materiałów filmowych. Dzięki opcji stop‑klatki można każdemu zagadnieniu poświęcić wymaganą ilość czasu. Jeśli niektóre zagadnienia są wciąż niezrozumiałe, uczący się przygotowuje pytanie lub zestaw pytań, które zadaje nauczycielowi.

Nauczyciel może każdemu z uczących się polecić odszukanie w filmie wskazanych przez siebie kwestii, np. przeprowadzenie procesu laminowania, nazwy surowców, rodzaje formowania. Na zasadzie pogadanki nauczyciel sprawdza stopień opanowanej przez uczącego się wiedzy, wyjaśnia pojawiające się wątpliwości.

Można odwrócić scenę i przy pokazywaniu kadru z filmu uczący się opowiadają nauczycielowi własnymi słowami o tym, co widzą.

Nauczyciel może przygotować proste pytania, uczący się losowo dostają pytania, dzięki czemu można sprawdzić poziom zapoznania się z materiałem filmowym i obszary, które wymagają zwiększenia uwagi.

Tytuł materiału multimedialnego

Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego

Typ materiału multimedialnego

Film edukacyjny

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Film edukacyjny przedstawia technika ortopedę wykonującego kolejno czynności związane z wytworzeniem testowego kosza biodrowego dla pacjenta z wyłuszczeniem w stawie biodrowym. Czynności te obejmują:

• przygotowanie surowców i materiałów do procesu formowania kosza biodrowego,

• przeprowadzenie procesu formowania kosza biodrowego,

• wykończenie kosza biodrowego.

Materiał jest powiązany z kryterium weryfikacji, zgodnie z którym uczący się:
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.2.10)3) sporządza schemat blokowy procesu technologicznego zaopatrzenia ortopedycznego,
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Film edukacyjny „Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego” jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Jednak kolejność zapoznania się z tym materiałem multimedialnym nie jest uzależniona od pozostałych materiałów. Osoba ucząca się może zapoznać się z filmem edukacyjnym „Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego” w dowolnym momencie.

Występująca w filmie edukacyjnym terminologia, pojęcia i nazwy są dodatkowo opisane i wytłumaczone w słowniku pojęć.

Materiały sprawdzające powiązane z filmem edukacyjnym:

• zadanie z możliwością użycia materiałów audio‑video Wytwarzanie kosza biodrowego,

• test wielokrotnego wyboru z jedną odpowiedzią prawidłową Technologia wytwarzania leja do protez i kosza biodrowego,

• zadanie aktywizujące Wybicie gipsu,

• zadanie aktywizujące Wyrównanie krawędzi,

• zadanie aktywizujące Wyścielenie leja.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• dobieranie surowców, materiałów i narzędzi w procesie formowania kosza testowego,

• omawianie metod formowania i wykorzystywanych technik i narzędzi,

• charakteryzowanie różnic formowania bąblowego i narzutowego,

• omawianie przebiegu procesu technologicznego przy formowaniu kosza testowego,

• wykańczanie koszów testowych do przymiarki,

• omawianie zasad bezpiecznej pracy z termoplastami,

• omawianie zasad wyścielania koszy biodrowych w kontekście kompresji tkanek w koszu.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Uczący się pozyskuje wiedzę poprzez oglądanie wideo, czytanie plansz i treści prezentowanych w materiale oraz oglądnie zdjęć, grafik, rysunków. Dzięki możliwościom technicznym uczący się może wielokrotnie odtwarzać materiał i wracać do potrzebnych fragmentów, zatrzymywać ich odtwarzanie i dzięki temu poddawać je szczegółowej analizie i zapamiętywać. Na podstawie przedstawionych w filmie informacji uczący się przygotowuje infografikę na temat np. przebiegu procesu technologicznego przy formowaniu kosza testowego, zasad wyścielania koszy biodrowych w kontekście kompresji tkanek w koszu, zasad bezpiecznej pracy z termoplastami, itp.

Po zapoznaniu się z materiałem wideo uczący się ma za zadanie wypisać, jakie trudności w swojej pracy może mieć technik ortopeda wykonujący określoną czynność wskazaną przez nauczyciela, np.: przygotowanie materiałów termoplastycznych, przeprowadzenie procesu formowania, wykończenie kosza testowego. Po wykonaniu zadania, uczący się dzielą się swoimi spostrzeżeniami na forum, nauczyciel wyjaśnia pojawiające się wątpliwości, zachęca wszystkich do dyskusji.

Praca w grupach

Po zapoznaniu się z filmem można utworzyć cztery grupy (liczące tyle samo osób) i każdej przyporządkować określony temat, np.:

• elementy protezy z koszem biodrowym,

• budowa protezy z koszem biodrowym,

• zasady zabezpieczenia i bezpiecznego testowania kosza,

• nauka chodu w protezie z koszem biodrowym.

Zaproponowane tematy wykraczają nieco poza zakres filmu, jednak pozwalają nabyć niezbędną wiedzę i kompetencje odnośnie protez z koszem biodrowym. Osoby uczące się mogą szukać informacji, odnośnie elementów protez z koszem biodrowym, w katalogach branżowych, normach i innych materiałach. Nauczyciel ocenia kompletność informacji i staranność wykonanych prac. Następnie, grupy mogą zapoznać się z wynikami innych grup. Zadanie ma na celu zapoznanie z tematem protez z koszem biodrowym.

Praca z całym zespołem

Uczący się analizują wspólnie treści zawarte w filmie. Jeżeli istnieje taka możliwość, zespół nie tylko przyswaja wiedzę, ale porusza także kwestie techniczne wynikające z formowania koszy. Można poruszyć kwestię np. gabarytów pacjentów, ich wagi, rodzajów tworzyw, ich specyfikacji technicznych, czasu plastyczności termoplastów w zależności od metody, rodzaju pieca i grubości tworzyw, wzmocnienia i zabezpieczenia kosza w zależności od potrzeby.

Uczący się notują najważniejsze i najciekawsze fragmenty z materiału multimedialnego oraz ewentualne pytania i wątpliwości, które potem są zbierane i wspólnie omawiane.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Uczący się przygotowuje się samodzielnie do lekcji, bazując na pracy własnej. Uczący się analizuje i przyswaja materiał, może realizować to kompleksowo lub etapami, korzystając z możliwości jakie daje multimediumy. Na podstawie obejrzanego materiału osoba ucząca się przygotowuje fiszki.

Uczący się, bazując na obejrzanym filmie, przygotowuje analizę przypadku. W opisie czynności technika ortopedy zawarte są błędy związane z np.: niewłaściwym doborem surowców, materiałów i narzędzi w procesie formowania kosza testowego, nieznajomością metod formowania oraz wykorzystywanych technik i narzędzi, brakiem znajomości zasad bezpiecznej pracy z termoplastami, itp. Utworzony przykład może być później wykorzystany i omówiony na zajęciach podczas pracy w grupach lub podczas dyskusji prowadzonej na forum.

Praca w grupach

Można stworzyć dwie duże grupy. Grupy mogą przygotować materiały odnośnie różnic formowania, tj. narzutowego i bąblowego. Uczący się mogą wykonać to zadanie w formie infografiki, mapy myśli, schematu przedstawiającego kolejność czynności technika ortopedy i zachodzących zjawisk fizycznych. Uczący się mogą dodatkowo wykorzystać w tym celu materiały wideo, zdjęcia i opisy dostępne w internecie. Podczas spotkania na zajęciach, w trakcie porównania wyników swojej pracy, uczący się z obu grup mogą dodatkowo wyszukać elementy wspólne i różniące omawiane techniki.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy nie mają problemów z opanowaniem materiału

Uczący się, którzy opanowali informacje przedstawione w filmie edukacyjnym, mogą poszerzyć ich zakres poprzez analizę dodatkowych materiałów podanych przez nauczyciela lub analizę wiarygodnych źródeł internetowych w takich obszarach tematycznych jak np.: unikanie błędów w trakcie wytwarzania kosza biodrowego dla pacjenta z wyłuszczeniem w stawie biodrowym, dobre praktyki w doborze surowców i materiałów do procesu formowania kosza biodrowego, itp. Na ich podstawie mogą dokonać wyboru formy przedstawienia nowo pozyskanej wiedzy, np. przygotować prezentację multimedialną, opracowanie w formie pisemnej lub stworzyć własne medium.

Po zapoznaniu się z filmem uczący się przygotowują infografikę na temat czynności wykonywanych przez technika ortopedę w celu wytworzenia kosza biodrowego. Po uzyskaniu informacji zwrotnej od nauczyciela na temat stopnia poprawności wykonania zadania przedstawiają pozostałym uczącym się zawarte w swoim opracowaniu treści. Można skorzystać tu z odwrócenia ról: uczący się zastępuje nauczyciela.

Po obejrzeniu filmu edukacyjnego uczący się może samodzielnie zaproponować temat, który go interesuje lub może go wskazać nauczyciel, np. Korzyści dla pacjenta i technika z przymiarki kosza testowego.

Uczący się mogą wyszukać w internecie lub źródłach wskazanych przez nauczyciela karty charakterystyki materiałów używanych do procesu termoformowania i przygotować, np. w formie infografiki czy prezentacji, materiał zawierający najważniejsze informacje dotyczące m.in. właściwości substancji termoplastycznych czy zasad BHP podczas pracy z nimi.

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy mają problemy z opanowaniem materiału

Film edukacyjny umożliwia krok po korku opanowanie materiału w dowolnym czasie z możliwością ponownego odtwarzania materiału i wykorzystania stop‑klatki. Możliwości osób uczących się determinują tempo i sposób projekcji materiałów filmowych. Dzięki opcji stop‑klatki można każdemu zagadnieniu poświęcić wymaganą ilość czasu. Uczący się odnotowują pytania dotyczące najtrudniejszych dla nich fragmentów materiału i zadają je nauczycielowi. Nauczyciel stara się wyjaśnić wątpliwości, na zasadzie pogadanki może sprawdzić stopień zrozumienia treści przez uczących się.

Nauczyciel może każdemu z uczących się polecić odszukanie w filmie wskazanych przez siebie kwestii, np. nazwy surowców i ich dopasowanie w zależności od metody formowania, rodzaje formowania. Po obejrzeniu określonych fragmentów filmu uczący się odpowiadają na pytania zadane przez nauczyciela.

Można odwrócić scenę i przy pokazywaniu kadru z filmu uczący się opowiadają nauczycielowi asnymi słowami o tym, co widzą.

Nauczyciel może przygotować quiz, uczący się losowo dostają pytania, dzięki czemu można sprawdzić poziom zapoznania się z materiałem filmowym i obszary, które wymagają zwiększenia uwagi.

Tytuł materiału multimedialnego

Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia

Typ materiału multimedialnego

Film edukacyjny

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Film edukacyjny przedstawia technika ortopedę wykonującego kolejno czynności związane z wytworzeniem leja ramienia. Czynności te obejmują:

• przygotowanie surowców i materiałów do procesu formowania leja ramienia,

• przeprowadzenie procesu laminowania leja ramienia,

• wykończenie leja ramienia.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.2.10)3) sporządza schemat blokowy procesu technologicznego zaopatrzenia ortopedycznego,
MED.11.2.10)1) nanosi pomiary niezbędne do wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w karcie miar,
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.4.2)1) określa ustawienia funkcjonalne kikutów do pobrania negatywu w celu wykonania leja protezowego,
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami,
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Film edukacyjny Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia.

Jednak kolejność zapoznania się z tym materiałem multimedialnym nie jest uzależniona od pozostałych materiałów. Osoba ucząca się może zapoznać się z filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia w dowolnym momencie.

Występująca w filmie edukacyjnym terminologia, pojęcia i nazwy są dodatkowo opisane i wytłumaczone w słowniku pojęć.

Materiały sprawdzające powiązane z filmem edukacyjnym:

• test wielokrotnego wyboru z jedną odpowiedzią prawidłową Technologia wytwarzania leja do protez i kosza biodrowego,

• zadanie typu prawda czy fałsz Proces laminacji i wykończenia leja ramienia,

• zadanie aktywizujące Wykonanie rękawa foliowego,

• zadanie aktywizujące Nałożenie rękawa na pozytyw,

• zadanie aktywizujące Wylewanie żywicy,

• zadanie aktywizujące Proporcje mieszaniny,

• zadanie aktywizujące Wykonanie mieszaniny,

• zadanie aktywizujące Dopasowanie pończoszek,

• zadanie aktywizujące Wybicie gipsu,

• zadanie aktywizujące Wyrównanie krawędzi.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• dobieranie surowców, materiałów i narzędzi w procesie laminowania leja ramienia,

• wykonanie zbrojenia do leja na pozytywie gipsowym,

• przygotowanie stanowiska laminacyjnego,

• omawianie przebiegu procesu technologicznego przy laminacji leja ramienia,

• charakteryzowanie sposobów laminacji żywicą,

• wykańczanie lejów ramienia do przymiarki.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Uczący się pozyskuje wiedzę poprzez oglądanie wideo, czytanie plansz i treści prezentowanych w materiale oraz oglądnie zdjęć, grafik, rysunków. Dzięki możliwościom technicznym uczący się może wielokrotnie odtwarzać materiał i wracać do potrzebnych fragmentów, zatrzymywać ich odtwarzanie i dzięki temu poddawać je szczegółowej analizie i zapamiętywać. Uczący się tworzy notatki w postaci mapy myśli, np. czynności związane z wytworzeniem leja ramienia, surowce i materiały do procesu formowania leja ramienia, proces formowania leja ramienia, itp.

W indywidualnej pracy z uczącym się przydatna jest metoda lekcji odwróconej – osoba ucząca się przygotowuje się do zajęć albo pracuje na zajęciach, a poza nimi utrwala pozyskane informacje.

Po zapoznaniu się z materiałem uczący się przygotowują na prośbę nauczyciela schemat postępowania technika ortopedy przy wytwarzaniu leja w obrębie ramienia. Przykładowe tematy schematu:

• przeprowadzenie procesu laminacji,

• przygotowanie stanowiska laminacyjnego,

• wykończenie leja ramienia.

Praca w grupach

Uczących się można podzielić na cztery grupy i każdej z nich przyporządkować określony temat, np.:

• proces przygotowania pozytywu,

• zbrojenie pozytywu gipsowego,

• laminacja leja ramienia,

• wykończenie leja ramienia.

Każda grupa przygotowuje spis możliwych i potrzebnych narzędzi lub materiałów/surowców niezbędnych do wykonania danego etapu. Nauczyciel ocenia kompletność informacji i staranność wykonanych prac. Następnie, grupy mogą zapoznać się z wynikami innych grup. Zadanie ma pomóc zapamiętać niezbędne elementy w konkretnych etapach procesu technologicznego.

Uczący się są podzieleni na dwie grupy, które wezmą udział w grze dydaktycznej. Każda grupa przygotowuje dla siebie nawzajem równą liczbę pytań do treści przedstawionych w materiale multimedialnym. Grupy naprzemiennie zadają sobie pytania i odpowiadają na nie. Nauczyciel ocenia za pomocą punktów stopień poprawności odpowiedzi każdej z grup, w razie potrzeby wyjaśnia wątpliwości. Wygrywa ta grupa, która zdobędzie więcej punktów.

Praca z całym zespołem

Uczący się wraz z nauczycielem analizują wspólnie treści zawarte w filmie. Jeżeli istnieje taka możliwość, zespół nie tylko przyswaja wiedzę, ale porusza także kwestie techniczne wynikające z laminacji lejów ramienia. Można wyjaśnić np. kwestię leja wewnętrznego i drugiej laminacji, poruszyć kwestie techniczne laminacji żywicą epoksydową i akrylową, rozwinąć kwestię zbrojenia i używania materiałów ortopedycznych przy laminacji leja ramienia.

Uczący się notują najważniejsze i najciekawsze fragmenty z materiału multimedialnego oraz ewentualne pytania i wątpliwości, które potem wspólnie są zbierane i omawiane wraz z nauczycielem.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Uczący się przygotowuje się samodzielnie do lekcji, bazując na pracy własnej. Uczący się analizuje i przyswaja materiał, może realizować to kompleksowo lub etapami korzystając z możliwości, jakie daje multimedium. Na podstawie obejrzanego materiału osoba ucząca się sporządza notatki, na tematy takie jak np.: proces przygotowania pozytywu, zbrojenie pozytywu gipsowego, laminacja leja ramienia, wykończenie leja ramienia.

Uczący się przygotowuje się do zajęć prowadzonych metodą klasy odwróconej poprzez przygotowanie opisu analizy przypadku związanego z możliwymi błędami w postępowaniu technika ortopedy podczas wytwarzania leja ramienia i możliwymi sposobami rozwiązywania tych problemów.

Praca w grupach

Można stworzyć cztery grupy. Każda z nich ma do opracowania i omówienia postępowanie przy laminacji leja ramienia protezy kosmetycznej ramienia, protezy skorupowej, mechanicznej ramienia, protezy mioelektrycznej ramienia. Uczący się mogą opracować temat w postaci infografiki lub mapy myśli. Mogą do tego wykorzystać materiały wideo, zdjęcia i opisy dostępne w internecie. Następnie, w trakcie spotkania na zajęciach, grupy porównują swoje prace, wyszukują elementy wspólne i różniące pomiędzy opracowanymi tematami.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy nie mają problemów z opanowaniem materiału

Uczący się, którzy opanowali informacje przedstawione w filmie edukacyjnym, mogą poszerzyć ich zakres poprzez analizę dodatkowych materiałów podanych przez nauczyciela lub analizę wiarygodnych źródeł internetowych na tematy takie jak np.: proces laminacji i wykończenia leja ramienia, przygotowanie stanowiska laminacyjnego, itp. Na ich podstawie mogą dokonać wyboru formy przedstawienia nowo pozyskanej wiedzy, np. przygotować prezentację multimedialną, opracowanie w formie pisemnej lub stworzyć własne medium.

Po zapoznaniu się z filmem uczący się przygotowują schemat przedstawiający czynności wykonywane przez technika ortopedę w celu przeprowadzenia procesu laminacji i wykończenia leja ramienia. Po uzyskaniu informacji zwrotnej od nauczyciela na temat stopnia poprawności wykonania zadania, przedstawiają pozostałym uczącym się zawarte w swoim opracowaniu treści. Można skorzystać tu z odwrócenia ról: uczący się zastępuje nuczyciela.

Po obejrzeniu filmu edukacyjnego uczący się może samodzielnie przygotować mapę myśli lub infografikę na temat, który go interesuje lub który może wskazać nauczyciel, np.: Korzyści dla pacjenta wynikające z korzystania z protezy po amputacji na wysokości ramienia, Trudności w adaptacji pacjenta do korzystania z protezy po amputacji na wysokości ramienia.

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy mają problemy z opanowaniem materiału

Film edukacyjny umożliwia krok po korku opanowanie materiału w dowolnym czasie z możliwością ponownego odtwarzania materiału i wykorzystania stop‑klatki. Możliwości osób uczących się determinują tempo i sposób projekcji materiałów filmowych. Dzięki opcji stop‑klatki można każdemu zagadnieniu poświęcić wymaganą ilość czasu. Uczący się odnotowują pytania dotyczące najtrudniejszych dla nich fragmentów materiału i zadają je nauczycielowi. Nauczyciel stara się wyjaśnić wątpliwości, na zasadzie pogadanki może sprawdzić stopień zrozumienia treści przez uczących się.

Nauczyciel może każdemu z uczących się polecić odszukanie w filmie wskazanych przez siebie kwestii, np. nazwy surowców, narzędzia i urządzenia niezbędne do przeprowadzenia czynności pokazanych w filmie, kolejność i rodzaj nakładanych warstw zbrojenia pozytywu gipsowego. Po obejrzeniu określonych fragmentów filmu uczący się odpowiadają na pytania zadane przez nauczyciela.

Można odwrócić scenę i przy pokazywaniu kadru z filmu uczący się opowiadają nauczycielowi własnymi słowami o tym, co widzą.

Nauczyciel może przygotować krzyżówkę z pojęciami pojawiającymi się w filmie, a uczący się są wybierani losowo w celu odgadnięcia poszczególnych haseł. Poprzez realizację tego zadania nauczyciel może sprawdzić poziom zapoznania się z materiałem filmowym i określić obszary, które wymagają dodatkowych wyjaśnień.

Tytuł materiału multimedialnego

Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia

Typ materiału multimedialnego

Film edukacyjny

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Film edukacyjny przedstawia technika ortopedę wykonującego kolejno czynności związane z wytworzeniem leja przedramienia. Czynności te obejmują:

• przygotowanie surowców i materiałów do procesu formowania leja przedramienia,

• przeprowadzenie procesu laminowania leja przedramienia,

• wykończenie leja przedramienia.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.2.10)3) sporządza schemat blokowy procesu technologicznego zaopatrzenia ortopedycznego,
MED.11.2.10)1) nanosi pomiary niezbędne do wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w karcie miar,
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.4.2)1) określa ustawienia funkcjonalne kikutów do pobrania negatywu w celu wykonania leja protezowego,
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami,
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Film edukacyjny Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Jednak kolejność zapoznania się z tym materiałem multimedialnym nie jest uzależniona od pozostałych materiałów. Osoba ucząca się może zapoznać się z filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia w dowolnym momencie. Występująca w filmie edukacyjnym terminologia, pojęcia i nazwy są dodatkowo opisane i wytłumaczone w słowniku pojęć.

Materiały sprawdzające powiązane z filmem edukacyjnym:

• zadanie z możliwością użycia materiałów audio‑video Przygotowanie pozytywu gipsowego przedramienia,

• zadanie z możliwością doboru wskaźników Przygotowanie mieszanki do laminacji leja przedramienia,

• test wielokrotnego wyboru z jedną odpowiedzią prawidłową Technologia wytwarzania leja do protez i kosza biodrowego,

• zadanie aktywizujące Wykonanie rękawa foliowego,

• zadanie aktywizujące Nałożenie rękawa na pozytyw,

• zadanie aktywizujące Wylewanie żywicy,

• zadanie aktywizujące Proporcje mieszaniny,

• zadanie aktywizujące Wykonanie mieszaniny,

• zadanie aktywizujące Dopasowanie pończoszek,

• zadanie aktywizujące Wybicie gipsu,

• zadanie aktywizujące Wyrównanie krawędzi.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• dobieranie surowców, materiałów i narzędzi w procesie laminowania leja przedramienia,

• wykonanie zbrojenia do leja na pozytywie gipsowym,

• przygotowywanie stanowiska laminacyjnego,

• omawianie sposobów laminacji żywicą,

• charakteryzowanie przebiegu procesu technologicznego przy laminacji leja przedramienia,

• wykańczanie lejów ramienia do przymiarki.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Uczący się pozyskuje wiedzę poprzez oglądanie wideo, czytanie plansz i treści prezentowanych w materiale oraz oglądnie zdjęć, grafik, rysunków. Dzięki możliwościom technicznym uczący się może wielokrotnie odtwarzać materiał i wracać do potrzebnych fragmentów, zatrzymywać ich odtwarzanie i dzięki temu poddawać je szczegółowej analizie i zapamiętywać. Uczący się tworzy notatki w postaci mapy myśli na tematy takie jak np.: czynności związane z wytworzeniem leja przedramienia, surowce i materiały do procesu formowania leja przedramienia, proces formowania leja przedramienia, itp.

Po zapoznaniu się z materiałem uczący się przygotowują na prośbę nauczyciela schemat postępowania technika ortopedy przy wytwarzaniu leja w obrębie przedramienia. Przykładowe tematy schematu:

• przeprowadzenie procesu laminacji,

• przygotowanie stanowiska laminacyjnego,

• wykończenie leja przedramienia.

Praca w grupach

Uczących się można podzielić na cztery grupy i każdej przyporządkować określony temat/hasło do opracowania, np.:

• wąż/dzianina ortopedyczna,

• żywica epoksydowa/utwardzacz,

• włókno węglowe/szklane,

• mata szklana/ filc typu dakron.

Każda grupa przygotowuje infografiki lub prezentacje odnośnie konkretnego materiału używanego w procesie laminacji. Opracowania powinny zawierać podstawowe informacje o materiałach wykorzystywanych w procesie laminacji i ich specyfikacji technicznej. Ważne dla uczących się jest w tym wypadku zapoznawanie się z dokumentacją techniczną (ang. TDS – Technical Data Sheet) oraz bezpieczeństwa (ang. SDS – Safety Data Sheet).
Uczący się mogą szukać informacji w katalogach branżowych, normach i innych materiałach, skupiając się na informacjach odnośnie produktów lub kart technicznych tych produktów. Nauczyciel ocenia kompletność informacji i staranność wykonanych prac. Następnie, grupy mogą zapoznać się z wynikami innych grup. Zadanie ma na celu przyzwyczajenie do korzystania z instrukcji, kart technicznych i technologicznych oraz dokumentacji technicznej w codziennej pracy, nie tylko w sytuacjach awaryjnych.

Praca z całym zespołem

Uczący się analizują wspólnie treści zawarte w filmie. Jeżeli istnieje taka możliwość, zespół nie tylko przyswaja wiedzę, ale porusza także kwestie techniczne wynikające z laminacji lejów przedramienia. Można poruszyć kwestie np. przygotowania pozytywu do laminacji, zasady bezpiecznej pracy z narzędziami i materiałami chemicznymi typu żywice, wyjaśnić kwestię leja wewnętrznego i drugiej laminacji, poruszyć kwestie techniczne laminacji żywicą epoksydową i akrylową, można rozwinąć kwestię zbrojenia i używania materiałów ortopedycznych przy laminacji leja przedramienia.

Uczący się notują najważniejsze i najciekawsze fragmenty z materiału multimedialnego oraz ewentualne pytania i wątpliwości, które potem są zbierane i wspólnie omawiane.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Uczący się przygotowuje się samodzielnie do lekcji, bazując na pracy własnej. Uczący się analizuje i przyswaja materiał, może realizować to kompleksowo lub etapami, korzystając z możliwości jakie daje multimedium. Na podstawie obejrzanego materiału osoba ucząca się sporządza notatki.

Bazując na obejrzanym filmie uczący się przygotowuje analizę przypadku. W opisie czynności technika ortopedy zawarte są błędy związane np.: z niewłaściwym doborem surowców, materiałów i narzędzi w procesie laminowania leja przedramienia, ze złą organizacją i przygotowaniem stanowiska laminacyjnego, brakiem znajomości procesu technologicznego przy laminacji leja przedramienia, problemów przy wykańczaniu lejów przedramienia do przymiarki, itp. Utworzony przykład może być później wykorzystany i omówiony na zajęciach podczas pracy w grupach lub podczas dyskusji prowadzonej na forum.

Praca w grupach

Można stworzyć cztery grupy. Każda ma do opracowania i omówienia temat postępowania przy laminacji leja przedramienia protezy kosmetycznej, protezy skorupowej, mechanicznej przedramienia, protezy mioelektrycznej przedramienia, mogą to być infografiki, materiały wideo dostępne online, zdjęcia, opisy. Następnie, podczas spotkania na zajęciach, grupy porównują swoje prace, wyszukują elementy wspólne i różniące pomiędzy opracowanymi informacjami.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy nie mają problemów z opanowaniem materiału

Uczący się, którzy opanowali informacje przedstawione z filmie edukacyjnym, mogą poszerzyć ich zakres poprzez analizę dodatkowych materiałów podanych przez nauczyciela lub analizę wiarygodnych źródeł internetowych na tematy takie jak np.: proces laminacji i wykończenia leja przedramienia, przygotowanie stanowiska laminacyjnego, itp. Na ich podstawie mogą dokonać wyboru formy przedstawienia nowo pozyskanej wiedzy, np. przygotować prezentację multimedialną, opracowanie w formie pisemnej lub stworzyć własne medium. Następnie, przedstawiają pozostałym uczącym się nowe treści. Można skorzystać tu z odwrócenia ról: uczący się zastępuje nauczyciela.

Po obejrzeniu filmu edukacyjnego uczący się może samodzielnie przygotować mapę myśli lub infografikę na temat, który go interesuje lub może go wskazać nauczyciel, np. laminowanie leja, reakcje chemiczne i wpływ na pacjenta i technika.

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy mają problemy z opanowaniem materiału

Film edukacyjny umożliwia krok po korku opanowanie materiału w dowolnym czasie z możliwością ponownego odtwarzania materiału i wykorzystania stop‑klatki. Możliwości osób uczących się determinują tempo i sposób projekcji materiałów filmowych. Dzięki opcji stop‑klatki można każdemu zagadnieniu poświęcić wymaganą ilość czasu. Uczący się odnotowują pytania dotyczące najtrudniejszych dla nich fragmentów materiału i zadają je nauczycielowi. Nauczyciel stara się wyjaśnić wątpliwości.

Nauczyciel może każdemu z uczących się polecić odszukanie w filmie wskazanych przez siebie kwestii, np. nazwy surowców, narzędzia i urządzenia niezbędne do przeprowadzenia czynności pokazanych w filmie, kolejność i rodzaj nakładanych warstw zbrojenia pozytywu gipsowego. Po obejrzeniu określonych fragmentów filmu uczący się odpowiadają na pytania zadane przez nauczyciela.

Można odwrócić scenę i przy pokazywaniu kadru z filmu uczący się opowiadają nauczycielowi własnymi słowami o tym, co widzą.

Nauczyciel może przygotować test z lukami dotyczącymi pojęć pojawiających się w filmie, zaś uczący się są wybierani losowo w celu odgadnięcia poszczególnych haseł. Przez realizację tego zadania nauczyciel może sprawdzić poziom zapoznania się z materiałem filmowym i określić obszary, które wymagają dodatkowych wyjaśnień.

Tytuł materiału multimedialnego

Osiowanie statyczne i dynamiczne protezy kończyny dolnej

Typ materiału multimedialnego

Interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning stanowi rodzaj gry decyzyjnej, w której uczący się wciela się w rolę technika ortopedy wykonującego czynności związane z osiowaniem statycznym i dynamicznym protezy podudzia, protezy uda i protezy przy wyłuszczeniu w stawie biodrowym. Uczący się, jako gracz, podejmuje decyzje związane m.in. z wyznaczaniem linii obciążenia, ustawianiem łączników czy dopasowaniem parametrów technicznych protezy do indywidualnego pacjenta z uwzględnieniem jego prawidłowego poruszania się i poczucia wygody. Materiał multimedialny pozwala na pominięcie pewnych kroków, tj. przyjęcie założenia, że dyskomfort pacjenta wynika np. z jego nieprzyzwyczajenia się do protezy i pominięcia sprawdzenia dodatkowych parametrów ustawienia protezy. Jest to jednak działanie celowe, które ostatecznie – poprzez szereg informacji zwrotnych – uczy gracza, iż proces osiowania statycznego i dynamicznego protezy wymaga precyzji i że należy wziąć pod uwagę przede wszystkim komfort pacjenta i jego poruszanie się, nie tylko wytyczne producenta, oraz że błędne decyzje technika ortopedy będą miały swoje konsekwencje na dalszych etapach dopasowywania protezy.

Materiał jest powiązany z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.2.10)1) nanosi pomiary niezbędne do wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w karcie miar,
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.4.1)1) opisuje rodzaje protez,
MED.11.4.1)2) opisuje różne konstrukcje protez,
MED.11.4.1)3) dobiera rodzaj protezy do poziomu i rodzaju amputacji oraz stanu kikuta,
MED.11.4.1)4) dobiera rozwiązania konstrukcyjne protez do potrzeb pacjenta,
MED.11.4.1)5) opisuje metody wykonania protez,
MED.11.4.1)6) dobiera element, półfabrykaty i drobne wyposażenie do wytworzenia protez,
MED.11.4.1)7) dobiera rodzaj zawieszenia protez,
MED.11.4.1)8) opracowuje dokumentację technologiczną i warsztatową protez,
MED.11.4.2)1) określa ustawienia funkcjonalne kikutów do pobrania negatywu w celu wykonania leja protezowego,
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami.

Interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning nie jest powiązane z innym materiałem. Kolejność zapoznania się z tym materiałem multimedialnym nie jest uzależniona od pozostałych materiałów. Uczący się może zapoznać się z interaktywnym narzędziem typu scenario‑based learning w dowolnym momencie, jednak zalecane jest, aby zrobił to po obejrzeniu filmów, ponieważ zapoznanie się z techniką wytwarzania leja do protez lepiej i pełniej przedstawi problematykę późniejszego dokładnego dopasowania protezy montowanej na leju dla pacjenta.

Występująca w materiale multimedialnym terminologia, pojęcia i nazwy są dodatkowo opisane i wytłumaczone w słowniku pojęć.

Materiał sprawdzający powiązany z interaktywnym narzędziem typu scenario‑based learning:

• dopasowanie elementów do schematu „Osiowanie protezy przy wyłuszczeniu w stawie biodrowym”.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• przeprowadzenie osiowania statycznego protezy uda,

• przeprowadzenie osiowania dynamicznego protezy uda,

• przeprowadzenie osiowania dynamicznego protezy podudzia,

• przeprowadzenie osiowania statycznego protezy przy wyłuszczeniu w stawie biodrowym,

• przeprowadzenie osiowania dynamicznego protezy przy wyłuszczeniu w stawie biodrowym,

• dobieranie rozwiązań technicznych w zależności od problemów zgłaszanych przez pacjenta lub na podstawie własnych obserwacji.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Po zapoznaniu się z interaktywnym narzędziem typu scenario‑based learning, dotyczącym wykonania osiowania statycznego i dynamicznego protezy uda, protezy podudzia i protezy dla wyłuszczenia w stawie biodrowym, osoba ucząca się przekazuje nauczycielowi swoje pierwsze wrażenia z pracy z wykorzystaniem tego materiału oraz podaje wątpliwości lub niejasności dotyczące toku postępowania. By zapoznać się z nimi i lepiej je wyjaśnić, nauczyciel przygotowuje ankietę, np.:

• Jak oceniasz zaprezentowany materiał? (możliwe odpowiedzi: materiał był bardzo ciekawy, materiał był średnio interesujący, materiał nie zainteresował mnie, nie mam zdania),

• Wymień kolejne etapy działań technika ortopedy w trakcie wykonania osiowania statycznego i dynamicznego wybranej protezy. (prawidłowa kolejność: przymiarka protezy, wyznaczenie linii obciążenia, wykonanie osiowania statycznego i ustawienie łączników, sprawdzenie dokręcenia elementów montażowych protezy, próba poruszania się pacjenta z protezą, wykonanie osiowania dynamicznego, ewentualna korekta ustawień leja do protezy, prawidłowe ustawienie, swobodne poruszanie się pacjenta bez ucisku i dyskomfortu),

• Który z etapów przedstawionych w interaktywnym narzędziu typu scenario‑based learning wydał Ci się najtrudniejszy?,

• Który z etapów przedstawionych w interaktywnym narzędziu typu scenario‑based learning był dla Ciebie najciekawszy?

Po przejściu przez materiał osoba ucząca się tworzy schemat, plakat lub prezentację, np. na temat kolejności postępowania w zakresie wykonania osiowania statycznego i dynamicznego wybranej protezy. Po utworzeniu danego projektu osoba ucząca się powinna dostać od nauczyciela informację zwrotną o poprawności wykonania zadania. Powinny zostać przedyskutowane kwestie, które budzą wątpliwość uczącego się albo wymagają doprecyzowania ze strony nauczyciela. Prace te mogą również być analizowane na forum (wybrane lub wszystkie, jeśli czas na to pozwala). Wspólna ocena projektów może przyczynić się do pogłębienia dyskusji na temat roli i zadań zawodowych technika ortopedy.

W celu zwiększenia aktywności uczącego się nauczyciel może przygotować zadania kontrolne do treści przedstawionych w interaktywnym narzędziu typu scenario‑based learning, np.:

• Do gabinetu przychodzi pacjent do założenia i ustawienia docelowej protezy uda. Od czego zaczynasz pracę?,

• W trakcie poruszania się z protezą pacjent skarży się na ucisk w określonym miejscu, pomimo ustawienia parametrów zgodnie z instrukcją producenta. Co możesz zrobić w takiej sytuacji?

Praca w grupach

Nauczyciel dzieli osoby uczące się na trzy-, czteroosobowe zespoły. Każda z grup bierze udział w dyskusji – burzy mózgów – i zastanawia się nad wybranym tematem, np.:

• Osiowanie kolana i wyznaczanie linii obciążenia w zależności od modelu stopy,

• Dynamika chodu pacjenta w zależności od prawidłowości wyosiowania statycznego i dynamicznego.

Po zapoznaniu się z materiałem osoby uczące się podzielone na dwuosobowe zespoły mają za zadanie wypisać w postaci schematu blokowego kolejne etapy działań technika ortopedy w trakcie przeprowadzania osiowania statycznego i dynamicznego protezy kończyny dolnej. Nauczyciel sprawdza wyniki pracy grup, na forum wraz z całym zespołem ustala prawidłowy schemat postępowania.

Praca z całym zespołem

Materiał jest wspólnie odtwarzany. Nauczyciel organizuje dyskusję dotyczącą kolejnych etapów działań technika ortopedy podczas przeprowadzania osiowania statycznego i dynamicznego protezy kończyny dolnej. Jeżeli jakieś pojęcia są uczącym się nieznane, wyjaśnia im je.

Organizowana jest gra symulacyjna – po zapoznaniu się z materiałem multimedialnym osoby uczące się przygotowują się do odegrania scenki w symulowanym środowisku. Symulowane sytuacje mogą dotyczyć działania technika ortopedy, który wykonuje np.:

• sprawdzenie linii ciążenia i osiowanie kolana,

• sprawdzenie dokręcenia śrub protezy,

• przesunięcie adaptera lub montaż dodatkowego łącznika z przesuwem,

• ustawienie leja protezowego w zależności od ucisku i dyskomfortu zgłaszanego przez pacjenta.

Następnie nauczyciel omawia z uczącymi się poszczególne zagadnienia, posiłkując się pytaniami:

• Jaki był cel całego zadania?

• Co się udało poprawnie zrobić osobie wchodzącej w rolę technika ortopedy?

• Co można by poprawić?

• Które informacje są warte zapamiętania?

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning może zostać wykorzystane w pracy indywidualnej poza zajęciami do stworzenia prezentacji dotyczącej np. wyzwań w pracy technika ortopedy przy dobieraniu ustawień protezy dla indywidualnego pacjenta.

Materiał multimedialny może służyć do przygotowania się do lekcji odwróconej (uczący się może przygotować schemat na zaproponowany przez nauczyciela temat, np.: zasady ustawienia osi kolana, problemy pacjenta z poruszaniem się z nową protezą i ich rozwiązania).

Praca w grupach

W celu utrwalenia i uporządkowania wiedzy osoby uczące się przygotowują w grupach:

• mapy myśli, np. Rozwiązania i sposoby zmiany ustawień protezy w zależności od problemów zgłaszanych przez pacjenta,

• zestawy pytań czy niedokończonych zdań, np. dotyczących wykonywania kolejnych czynności technika ortopedy w trakcie osiowania protezy.

Osoby uczące się wspólnie tworzą analizę przypadku z opisem niewłaściwych zachowań technika ortopedy podczas postępowania z protezą u indywidualnego pacjenta. Dyskutują na temat tego, jak można zapobiec takim zachowaniom i wskazują zasady prawidłowego postępowania.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy nie mają problemów z opanowaniem materiału

Uczący się, którzy opanowali informacje przedstawione w interaktywnym narzędziu typu scenario‑based learning, mogą poszerzyć ich zakres poprzez analizę dodatkowych materiałów podanych przez nauczyciela lub z wiarygodnych źródeł internetowych. Dodatkowe zagadnienia mogą dotyczyć różnych rodzajów protez, np. lekkich protez do rehabilitacji czy pionizacji oraz dynamicznych do uprawiania sportu, a także dla różnych grup docelowych, czyli dla dzieci, osób dorosłych i osób starszych. Nauczyciel może nadzorować późniejszą prezentację i dyskusję, zadając dodatkowe pytania, np.:

• Jakie są różnice i cechy wspólne pomiędzy poszczególnymi typami protez do kończyny dolnej?

• Jak wygląda proces osiowania i dopasowania poszczególnych typów protez?

• Czy proces osiowania protezy i nadzorowania pacjenta różni się w zależności od jego wieku?

Uczący się mogą w grupach przygotować i zainscenizować scenkę, np. na temat pierwszej wizyty pacjenta w gabinecie i kwestii, o jakie technik ortopeda powinien zapytać, co powinien zbadać, zmierzyć, jakich wskazówek udzielić w zależności od stanu pacjenta. Praca w obrębie grup jest nadzorowana przez nauczyciela, który udziela wskazówek lub wyjaśnień, jeśli pojawiają się wątpliwości czy pytania ze strony uczących się.

Uczący się mogą wyszukać i przedstawić reszcie zespołu zagadnienia dotyczące możliwości dofinansowania do protezy, rodzajów refundacji i innych form wsparcia i pomocy dla pacjenta.

Indywidualizacja pracy z uczącymi się, którzy mają problemy z opanowaniem materiału

W przypadku trudniejszych zagadnień uczący się może wracać do materiału multimedialnego i ponownie analizować przedstawioną sytuację, by przyswoić sobie właściwe działanie. Interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning jest materiałem, w którym uczący się nie jest poddany presji czasu oraz w którym przed podjęciem decyzji pojawiają się podpowiedzi, tzw. dobre rady. W dużym stopniu ułatwiają lub zwracają one uwagę na najważniejsze kwestie, które uczący się powinien wziąć pod uwagę w danym momencie. Po dokonaniu niewłaściwego wyboru uczący się dostaje informacje zwrotną, w której również zawarte są wytłumaczenie i wskazówki. Uczący się może przechodzić interaktywne narzędzie typu scenario‑based learning kilkukrotnie, do momentu, aż osiągnie pełen sukces, zaś w trakcie kolejnych kroków może robić notatki czy rozrysowywać kolejne czynności i ich poprawność w postaci schematu lub plakatu, zaś informacje zwrotne – przepisać na samoprzylepnych karteczkach i powklejać w odpowiednie miejsca na schemacie, tak aby powstała wizualizacja procesu decyzyjnego i aby łatwiej można było „zobaczyć” ścieżkę błędnych i poprawnych decyzji uczącego się.

Uczący się mogą przejść grę decyzyjną razem z nauczycielem, który wspomaga ich dodatkowym wytłumaczeniem czy naprowadzeniem w przypadku problemu z podjęciem przez uczących się decyzji lub może dodatkowo skomentować ich zarówno poprawny, jak i błędny wybór. Uczący się nabywają w ten sposób umiejętności zwracania uwagi na kluczowe kwestie przy podejmowaniu decyzji związanych z indywidualnym pacjentem.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Test wielokrotnego wyboru z jedną odpowiedzią prawidłową Technologia wytwarzania leja do protez i kosza biodrowego

Opis materiału sprawdzającego

Test składa się z dwudziestu dwóch pytań o różnym stopniu trudności: sześciu łatwych, siedmiu średnio trudnych i dziewięciu trudnych. Czas rozwiązania testu to trzydzieści trzy minuty (1,5 minuty na każde pytanie). Próg zaliczenia testu wynosi 60%. System losuje kolejność pytań i kolejność dystraktorów.

Test dotyczy metod, narzędzi i poszczególnych czynności technika ortopedy w ramach wytwarzania lejów dla podudzia/uda, przedramienia, ramienia i kosza biodrowego.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtórzenia wykonania ćwiczenia i jego sprawdzenia – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• wyświetlania wskazówek naprowadzających w przypadku błędnej odpowiedzi.

Do dyspozycji nauczyciela pozostają informacje zwrotne, które – mimo iż są kierowane do uczących się – mogą wspomóc nauczyciela w indywidualnej ocenie postępów uczącego się, a także wskazać jego mocne strony.

Uczący się mogą dzięki testowi sami sprawdzić poziom swojej wiedzy.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.2.10)1) nanosi pomiary niezbędne do wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w karcie miar,
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.4.1)4) dobiera rozwiązania konstrukcyjne protez do potrzeb pacjenta,
MED.11.4.1)7) dobiera rodzaj zawieszenia protez,
MED.11.4.1)8) opracowuje dokumentację technologiczną i warsztatową protez,
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami,
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie z możliwością użycia materiałów audio‑video Przygotowanie pozytywu gipsowego przedramienia

Opis materiału sprawdzającego

Jest to zadanie łatwe. Uczący się ogląda fragment filmu edukacyjnego, na którym technik ortopeda wykonuje kolejne etapy przygotowania gipsowego pozytywu przedramienia do wykonania zbrojenia i samego zbrojenia. Zadaniem uczącego się jest ułożyć etapy wykonywania czynności zgodnie z poprawną kolejnością.

Zadanie daje nauczycielowi możliwość sprawdzenia praktycznej wiedzy uczących się. Wynik zadania wskaże nauczycielowi, czy zagadnienie wymaga uzupełnienia lub wyjaśnienia. Nauczyciel ma możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania. Może zaproponować uczącym się wielokrotne wykonywanie tego ćwiczenia i jego sprawdzanie – aż do momentu uzyskania przez uczącego się pełnej poprawności.

Do dyspozycji nauczyciela pozostają informacje zwrotne, które – mimo iż są kierowane do uczących się – mogą wspomóc nauczyciela w indywidualnej ocenie postępów uczącego się.

Uczący się mogą dzięki zadaniu sami sprawdzić poziom swojej wiedzy.

Materiał sprawdzający jest powiązany z filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.2.10)1) nanosi pomiary niezbędne do wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w karcie miar,
MED.11.4.2)1) określa ustawienia funkcjonalne kikutów do pobrania negatywu w celu wykonania leja protezowego,
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie z możliwością użycia materiałów audio‑video Wytwarzanie kosza biodrowego

Opis materiału sprawdzającego

Jest to zadanie łatwe. Uczący się ogląda fragment filmu edukacyjnego, na którym technik ortopeda wykonuje jeden z etapów wytwarzania kosza biodrowego określoną metodą (tu: bąblową). Zadaniem uczącego się jest wybór właściwej odpowiedzi z nazwą pokazywanej metody.

Zadanie daje nauczycielowi możliwość sprawdzenia praktycznej wiedzy uczących się. Wynik zadania wskaże nauczycielowi, czy zagadnienie wymaga uzupełnienia lub wyjaśnienia. Nauczyciel ma możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania. Może zaproponować uczącym się wielokrotne wykonywanie tego ćwiczenia i jego sprawdzanie – aż do momentu uzyskania przez uczącego się pełnej poprawności.

Do dyspozycji nauczyciela pozostają informacje zwrotne, które – mimo iż są kierowane do uczących się – mogą wspomóc nauczyciela w indywidualnej ocenie postępów uczącego się.

Uczący się mogą dzięki zadaniu sami sprawdzić poziom swojej wiedzy.

Materiał sprawdzający jest powiązany z filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryterium weryfikacji, zgodnie z którym uczący się:
MED.11.2.10)1) nanosi pomiary niezbędne do wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w karcie miar,
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.4.2)1) określa ustawienia funkcjonalne kikutów do pobrania negatywu w celu wykonania leja protezowego,
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami,
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie z możliwością doboru wskaźników Przygotowanie mieszanki do laminacji leja przedramienia

Opis materiału sprawdzającego

Jest to zadanie matematyczne, w którym uczący się, na podstawie podanych w treści zadania wartości dla poszczególnych składników, ma obliczyć ostateczną ilość mieszanki do laminowania. Zadanie o średnim poziomie trudności.

Zadanie daje nauczycielowi możliwość sprawdzenia sprawności uczących się w zakresie podstawowych obliczeń matematycznych, niezbędnych w pracy technika ortopedy podczas przygotowywania surowców do wyrobu elementów zaopatrzenia ortopedycznego. Nauczyciel może otrzymać od uczących się uzyskane wyniki celem weryfikacji. Nauczyciel ma możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania. Może wielokrotnie polecić wykonywanie ćwiczenia i jego sprawdzanie – aż do momentu uzyskania pełnej poprawności.

Uczący się mogą dzięki zadaniu sami sprawdzić poziom swojej wiedzy.

Materiał sprawdzający jest powiązany z filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Dopasowanie elementów do schematu Osiowanie protezy przy wyłuszczeniu w stawie biodrowym

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie trudne, dotyczące kolejnych czynności technika ortopedy w ramach wykonywania osiowania protezy przy wyłuszczeniu w stawie biodrowym. Uczący się ma za zadanie uzupełnić nazwy czynności w przedstawionym schemacie.

Zadanie daje nauczycielowi możliwość sprawdzenia praktycznej wiedzy uczących się. Nauczyciel może otrzymać od uczących się uzyskany wynik celem weryfikacji. Wynik zadania wskaże nauczycielowi, czy zagadnienie wymaga uzupełnienia lub wyjaśnienia. Nauczyciel ma możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania.

Do dyspozycji nauczyciela pozostają informacje zwrotne, które – mimo iż są kierowane do uczących się – mogą wspomóc nauczyciela w indywidualnej ocenie postępów uczącego się.

Uczący się mogą dzięki zadaniu sami sprawdzić poziom swojej wiedzy.

Materiał sprawdzający jest powiązany z interaktywnym narzędziem typu scenario‑based learning Osiowanie statyczne i dynamiczne protezy kończyny dolnej.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.2.10)2) sporządza dokumentację wykonania zaopatrzenia ortopedycznego w formie opisów, rysunków, wykazu surowców i materiałów, wykazu narzędzi i urządzeń oraz opisu zastosowanej technologii,
MED.11.4.1)4) dobiera rozwiązania konstrukcyjne protez do potrzeb pacjenta,
MED.11.4.1)6) dobiera element, półfabrykaty i drobne wyposażenie do wytworzenia protez,
MED.11.4.1)7) dobiera rodzaj zawieszenia protez,
MED.11.4.1)8) opracowuje dokumentację technologiczną i warsztatową protez,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie typu prawda czy fałsz Proces laminacji i wykończenia leja ramienia

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie średnio trudne, w którym znajduje się sześć zdań, w tym trzy prawdziwe i trzy fałszywe, dotyczących praktycznych zagadnień procesu wytwarzania leja ramienia. Uczący się ma zdecydować, które z nich są fałszywe, a które prawdziwe.

Zadanie daje nauczycielowi możliwość sprawdzenia wiedzy uczących się. Nauczyciel może otrzymać od uczących się uzyskany wynik celem weryfikacji. Wynik zadania wskaże nauczycielowi czy zagadnienie wymaga uzupełnienia lub wyjaśnienia. Nauczyciel ma możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania. Może wielokrotnie zlecić wykonywanie ćwiczenia i jego sprawdzanie – aż do momentu uzyskania pełnej poprawności.

Do dyspozycji nauczyciela pozostają informacje zwrotne, które – mimo iż są kierowane do uczących się – mogą wspomóc nauczyciela w indywidualnej ocenie postępów uczącego się oraz wskazać jego mocne strony.

Uczący się mogą dzięki zadaniu sami sprawdzić poziom swojej wiedzy.

Materiał sprawdzający jest powiązany z filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami,
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie typu prawda czy fałsz Proces formowania leja uda/podudzia

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie średnio trudne, w którym znajduje się sześć zdań, w tym trzy prawdziwe i trzy fałszywe, dotyczących praktycznych zagadnień procesu formowania leja podudzia/uda. Uczący się ma zdecydować, które z nich są fałszywe, a które prawdziwe.

Zadanie daje nauczycielowi możliwość sprawdzenia wiedzy uczących się. Nauczyciel może otrzymać od uczących się uzyskany wynik celem weryfikacji. Wynik zadania wskaże nauczycielowi czy zagadnienie wymaga uzupełnienia lub wyjaśnienia. Nauczyciel ma możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania. Może wielokrotnie powtórzyć wykonywanie ćwiczenia i jego sprawdzanie – aż do momentu uzyskania pełnej poprawności.

Do dyspozycji nauczyciela pozostają informacje zwrotne, które – mimo iż są kierowane do uczących się – mogą wspomóc nauczyciela w indywidualnej ocenie postępów uczącego się oraz wskazać jego mocne strony.

Uczący się mogą dzięki zadaniu sami sprawdzić poziom swojej wiedzy.

Materiał sprawdzający jest powiązany z filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.2)2) konstruuje algorytm czynności wykonania negatywu gipsowego do protez kończyn górnych i dolnych,
MED.11.4.2)3) wykonuje miary i negatywy protez różnymi metodami,
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące Wykonanie rękawa foliowego

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące o poziomie średnio trudnym, w którym uczący się wykonuje foliowy rękaw. Używa do tego folii spożywczej, zaś w funkcji paska teflonu używa papieru do pieczenia, stanowiącego analogiczną do teflonu izolację. Na kawałku drewnianej deski uczący się układa fragment folii z założonymi końcami, przykrywa papierem do pieczenia i przy pomocy żelazka łączy końcówki folii.
Uczący się ćwiczy w ten sposób siłę nacisku żelazka i precyzję, tak aby końce foliowego rękawa był prawidłowo zespolone, ale bez przegrzania i stopienia folii.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące Nałożenie rękawa na pozytyw

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące o poziomie łatwym, w którym uczący się talkuje wykonany uprzednio rękaw foliowy i nakłada go na wypełnioną wodą butelkę o pojemności 1,5 litra, imitującą gipsowy pozytyw. W przypadku niezachowania rękawa foliowego w zadaniu znajduje się instrukcja, jak wykonać rękaw.
Uczący się może przećwiczyć w ten sposób dokładność pokrycia talkiem całej powierzchni rękawa foliowego oraz precyzję przy jego nakładaniu na butelkę‑pozytyw. Uczący się powinien zatrzymać wykonane prace do kolejnego zadania aktywizującego.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące Wylewanie żywicy

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące o poziomie trudnym, w którym uczący się ćwiczy wylewanie żywicy do założonego na gipsowy pozytyw (w tej funkcji butelka o pojemności 1,5 litra wypełniona wodą) rękawa foliowego. Jako żywicę wykorzystuje średnio gęsty budyń, który rozprowadza następnie przy użyciu sznurówki.
Uczący się może przećwiczyć wylewanie żywicy i formowanie leja oraz dokładność wykonania tego zadania poprzez staranne usunięcie zgrubień, nierówności i bąbli powietrza.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące Proporcje mieszaniny

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące o poziomie łatwym, w którym uczący się oblicza potrzebną ilość składników mieszaniny do laminacji na podstawie danych podanych w treści zadania.
Uczący się wykonuje podstawowe zadanie matematyczne, które jest jednak niezwykle istotne z punktu widzenia prawidłowości wykonania mieszaniny i właściwego związania składników w wytwarzanym leju.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące Wykonanie mieszaniny

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące o poziomie średnio trudnym, w którym uczący się nie tylko oblicza ilość składników mieszaniny do laminacji, ale też wykonuje analogiczną mieszaninę, używając składników do zalewy do sałatek. Obliczenia wykonywane są na podstawie danych podanych w treści zadania.
Zadanie wymaga od uczącego się nie tylko znajomości podstawowych obliczeń matematycznych, ale również umiejętnego odważenia/odmierzenia składników zalewy. Uczący się ćwiczy w ten sposób precyzję wykonania mieszaniny, co ma ogromne znaczenie dla poprawności związania składników w mieszaninie do laminacji i prawidłowości wykonania leja.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące Dopasowanie pończoszek

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące o poziomie łatwym, w którym uczący się dopasowuje długość pończoszek do wielkości pozytywu gipsowego kikuta. Jako pozytyw wykorzystuje butelkę o pojemności 1,5 litra wypełnioną wodą, zaś materiałem analogicznym do ortopedycznych pończoszek, tzw. węża ortopedycznego, są klasyczne rajstopy damskie.
Uczący się może w praktyce ocenić stopień rozciągnięcia pończoszek i ich dopasowanie do wielkości butelki/pozytywu. Ma to znaczenie nie tylko z uwagi na jak najlepsze dopasowanie materiału, ale również oszczędność i brak generowania niepotrzebnych odpadków.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące Wybicie gipsu

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące o poziomie średnio trudnym, w którym uczący się sprawdza, czy i w jakim stopniu jakość wykonanego gipsowego pozytywu wpływa na jego późniejsze wybicie z uformowanego leja. W tym celu uczący się przygotowuje trzy mieszanki gipsu z wodą w plastikowych kubeczkach w różnych proporcjach, po czym sprawdza związanie się składników po określonym czasie. Może w ten sposób zaobserwować, że mieszanina, w której było za mało wody wprawdzie stwardniała szybciej, ale też wybicie gipsu z kubeczka sprawia trudności w porównaniu z mieszaniną o prawidłowych proporcjach. Co więcej, próby skruszenia gipsu przy użyciu dodatkowych narzędzi mogą uszkodzić pojemnik. Natomiast, w mieszaninie ze zbyt dużą ilością wody gips nadal klei się i potrzeba więcej czasu, aby nadmiar wody odparował a gips stwardniał w stopniu umożliwiającym jego wyjęcie.
Dzięki zadaniu uczący się może w praktyce sprawdzić, jak ważne są prawidłowe proporcje mieszaniny do wykonania gipsowego pozytywu kikuta, i że ostrożne wybijanie po uformowaniu leja jest istotne z uwagi na to, aby nie uszkodzić samego leja.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.3)1) używa sprzętu, przyrządów i narzędzi do obróbki gipsu,
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące Wyrównanie krawędzi

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące o poziomie średnio trudnym, w którym uczący się sprawdza różnice w granulacji papieru ściernego w odniesieniu do siły i szybkości ścierania, jak również zależności pomiędzy użytą siłą a wielkością zostawionego przez papier śladu. Proponowane wartości granulacji to P40 i P180, zaś materiałem ćwiczeniowym jest plastikowe opakowanie, ale może to być też kawałek drewna.
Dzięki zadaniu uczący się może przećwiczyć w praktyce siłę i szybkość ruchów w kontekście wygładzenia nierówności na powierzchni czy brzegach leja, tak aby nie stanowiły one zagrożenia ani nie powodowały dyskomfortu dla skóry pacjenta.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie przedramienia,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja w obrębie ramienia.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące Wyścielenie leja

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie aktywizujące o poziomie średnio trudnym, w którym uczący się sprawdza, jak istotne jest prawidłowe wyścielenie kosza/leja miękkim materiałem dla poczucia komfortu i poprawnego poruszania się pacjenta w dopasowanym koszu/leju. W tym celu uczący się siada jednym pośladkiem, tj. guzem kulszowym, na twardym brzegu krzesła lub innej twardej powierzchni i przenosi ciężar ciała na tę samą stronę, co przynajmniej po części odzwierciedla odczucia osoby z wyłuszczeniem w stawie biodrowym, która opiera się w analogiczny sposób na koszu biodrowym. Uczący się testuje też różne powierzchnie i materiały wyścielające, jak np. siodełka rowerowe, szorty z żelową wkładką, miękkie materiały izolacyjne, gąbkę czy matę do ćwiczeń i subiektywnie ocenia stopień poprawienia się komfortu i wygodny siedzenia z dodatkiem materiału.
Zadanie ma na celu zwiększenie wrażliwości uczącego się na potrzeby pacjenta, a tym samym lepsze zrozumienie jego potrzeb i oczekiwań, co jest niezbędne w pracy z pacjentami.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania leja testowego/definitywnego podudzia/uda,

• filmem edukacyjnym Technologia wytwarzania testowego kosza biodrowego.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał sprawdza spełnienie kryteriów weryfikacji, zgodnie z którymi uczący się:
MED.11.4.3)2) dobiera metody wykonania pozytywów protez kończyn górnych i kończyn dolnych,
MED.11.4.3)3) wykonuje pozytywy gipsowe protez kończyn górnych i kończyn dolnych.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

E‑materiały ułatwiają zindywidualizowanie procesu dydaktycznego, co jest szczególnie istotne dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Odtwarzanie każdego e‑materiału jest możliwe również w trybie dostępności, który zawiera alternatywne wersje materiałów dostępne dla użytkowników z dysfunkcjami wzroku, słuchu. Ułatwia to dostęp do informacji, likwiduje niektóre bariery społeczne i komunikacyjne oraz zapewnia wyrównywanie szans.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

Minimalne wymagania sprzętowe zgodne z wymaganiami zpe.gov.pl

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści