Autor przewodnika: Katarzyna Hojan, Sabina Siwiec, Tomasz Trzmiel, Barbara Purandare, Ewa Zasadzka

Konsultant przewodnika: Dorota Mączka

Spis treści

• Podstawowe informacje o e‑materiale1Podstawowe informacje o e‑materiale

• Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym2Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym

• Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiału3Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiału

• Wykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych4Wykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych

• Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiału5Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiału

Tytuł e‑materiału

Terminologia z zakresu terapii zajęciowej/ Podstawy teoretyczne terapii zajęciowej

Nazwa i symbol cyfrowy zawodu

Terapeuta zajęciowy, 325907

Kod i nazwa kwalifikacji

MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej

Oznaczenie i nazwa jednostki efektów kształcenia

MED.13.5. Planowanie indywidualnej i grupowej terapii zajęciowej.

Efekty kształcenia i odpowiadające im kryteria weryfikacji właściwe dla e‑materiału

Osoba ucząca się:
MED.13.5.1) posługuje się terminologią z zakresu terapii zajęciowej:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)3) omawia fazy terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)4) opisuje etapy postępowania terapeutycznego,
MED.13.5.5) dobiera środki, pomoce dydaktyczne oraz materiały i narzędzia do realizacji planu terapii zajęciowej:
MED.13.5.5)1) opracowuje wykaz środków i pomocy dydaktycznych niezbędnych do realizacji zajęć terapeutycznych,
MED.13.5.5)2) dobiera materiały i narzędzia do realizacji planu terapii zajęciowej,
MED.13.5.5)3) wykonuje pomoce dydaktyczne do realizacji działań terapeutycznych.

Cele ogólne e‑materiału

Materiał wspiera osiąganie celu kształcenia określonego dla kwalifikacji MED.13. Świadczenie w zakresie terapii zajęciowej:

• organizowania działań w zakresie terapii zajęciowej w celu poprawy funkcjonowania fizycznego, psychicznego i społecznego podopiecznego oraz jego integracji społecznej i zawodowej.

E‑materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• stosowanie terminologii zawodowej,

• stosowanie odpowiedniej metody i środków do realizacji planu terapii zajęciowej,

• poznanie metod i technik pracy z podopiecznym,

• przygotowanie stanowiska pracy terapeuty zajęciowego,

• poznanie prowadzenia procesu terapeutycznego.

Struktura e‑materiału, tytuły materiałów multimedialnych wraz z ich typem

• „Podstawy teoretyczne terapii zajęciowej – formy, rodzaje, metody, techniki i narzędzia” - e‑bookDjg9yhKiS„Podstawy teoretyczne terapii zajęciowej – formy, rodzaje, metody, techniki i narzędzia” - e‑book

• „Terminologia z zakresu terapii zajęciowej” - plansza interaktywnaDvtPyEmAz„Terminologia z zakresu terapii zajęciowej” - plansza interaktywna

• „Kreatywny terapeuta” - gra edukacyjnaDU7VKKe2X„Kreatywny terapeuta” - gra edukacyjna

• „Klasyfikacja terapii zajęciowej” - mapa myśliD2unis8jG„Klasyfikacja terapii zajęciowej” - mapa myśli

• Interaktywne materiały sprawdzająceDDNUsoCOHInteraktywne materiały sprawdzające

• Słownik pojęć dla e‑materiałuDLDL9iqXESłownik pojęć dla e‑materiału

• Przewodnik dla nauczycielaD1DmBSU5EPrzewodnik dla nauczyciela

• Przewodnik dla uczącego sięD1BrNIvWbPrzewodnik dla uczącego się

• Netografia i bibliografiaD3iW0xpHWNetografia i bibliografia

• Instrukcja użytkowaniaDjt3dOBg9Instrukcja użytkowania

Materiały multimedialne mają różny zakres tematyczny. Z materiałami multimedialnymi osoby uczące się mogą zapoznawać się w dowolnej kolejności, choć skorzystanie na początku z e‑booka wprowadzi uczącego się w zagadnienia związane z terminologią, którą posługuje się terapeuta zajęciowy.

Plansza interaktywna zawiera elementy dotyczące podstawowych pojęć związanych z pracą terapeuty zajęciowego, może stanowić wprowadzenie do gry edukacyjnej.

Mapa myśli zawiera informacje związane z podstawowymi pojęciami z zakresu terapii zajęciowej (formy, rodzaje, metody i techniki terapii zajęciowej). Może stanowić wstęp do gry edukacyjnej lub podsumowanie wiadomości z całego e‑materiału.

Gra edukacyjna może zostać wykorzystana na koniec zajęć związanych z tematyką podstaw teoretycznych terapii zajęciowej lub jako podsumowanie i sprawdzenie wiadomości osób uczących się planowania i organizowania zajęć w terapii zajęciowej.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

Tytuł materiału multimedialnego

Podstawy teoretyczne terapii zajęciowej – formy, rodzaje, metody, techniki i narzędzia

Typ materiału multimedialnego

E‑book

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Materiał zawiera treści związane z terminologią z zakresu terapii zajęciowej. Wyjaśnia podstawowe pojęcia i definicje, cele terapii zajęciowej, znaczenie planowania działań, formy organizacji zajęć oraz metody terapii.

Materiał multimedialny może zostać wykorzystany podczas omawiania tematyki związanej z podstawowymi pojęciami terapii zajęciowej, rodzajami, metodami oraz technikami wykorzystywanymi w terapii zajęciowej lub jako wprowadzenie do kolejnych zajęć omawiających poszczególne metody lub techniki terapeutyczne.

Materiał jest powiązany z planszą interaktywną, mapą myśli oraz grą edukacyjną, a także z interaktywnymi materiałami sprawdzającymi:

• zadaniem z lukami

• testem wielokrotnego wyboru,

• krzyżówką.

Materiał jest powiązany z niżej wymienionymi kryteriami weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)4) opisuje etapy postępowania terapeutycznego,
MED.13.5.5)2) dobiera materiały i narzędzia do realizacji planu terapii zajęciowej.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• planowanie terapii zajęciowej z uwzględnieniem formy terapii, metod, technik terapii zajęciowej,

• opisywanie technik terapii zajęciowej, rodzaju i sposobu wykonania.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Osoba ucząca się korzysta samodzielnie z e‑booka w celu opracowania:

• schematu (np. podstawowych pojęć w terapii zajęciowej),

• drzewa decyzyjnego (np. zagadnień związanych z planowaniem terapii zajęciowej),

• mapy myśli (np. metod i technik terapii zajęciowej).

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału nauczyciel może wraz z osobą uczącą się zilustrować e‑book za pomocą np.:

• mapy myśli, plakatu (np. na temat form organizacji zajęć w terapii zajęciowej lub celów terapii zajęciowej),

• prezentacji (np. dotyczącej znaczenia planowania działań w terapii zajęciowej),

• fiszek (np. zawierających terminologię stosowaną w warsztatach terapii zajęciowej),

• grafu (np. przedstawiającego metody terapii zajęciowej wykorzystywane w świetlicach środowiskowych).

Uczący się może samodzielnie opracować broszurę informacyjną po zapoznaniu się z materiałem przedstawionym w e‑booku i zastanowić się nad dobraniem metod promujących terapię zajęciową w warsztatach terapii zajęciowej.

Praca w grupach

Osoby uczące się mogą wspólnie odtworzyć wybraną przez nauczyciela część e‑booka i wykonać ćwiczenia utrwalające oraz porządkujące materiał przed sprawdzianem bądź egzaminem (np. przygotować broszurę informacyjną zawierającą podstawowe pojęcia związane z terapią zajęciową).

Nauczyciel może również podzielić uczących się na grupy. Każda opracowuje materiał dotyczący terminologii związanej z terapią zajęciową:

• celów terapii zajęciowej,

• form terapii zajęciowej,

• metod i technik terapii zajęciowej,

na koniec zajęć grupy prezentują swoją pracę za pomocą mapy myśli.

Zadaniami do wykonania w grupach mogą być także np.:

• przygotowanie broszury o danej metodzie, technice lub formie w terapii zajęciowej,

• udział w grach dydaktycznych (w formie symulacji, np. odgrywanie roli pacjenta, który chciałby wraz z terapeutą wybrać odpowiednią technikę terapii zajęciowej),

• burza mózgu lub dyskusja (np. na temat odpowiednich metod i technik terapii zajęciowej, które mogłyby zostać wykorzystane u rodziców dzieci z niepełnosprawnością intelektualną),

• rozwiązywanie problemów lub analiza SWOT (np. nauczyciel dzieli uczących się na dwie grupy:

  • pierwsza grupa opracowuje analizę SWOT arteterapii,

  • druga grupa opisuje analizę SWOT ergoterapii),

• lekcja odwrócona (np. dotycząca wykorzystania socjoterapii u osób ze stwardnieniem rozsianym),

• skrzynka pytań (np. dotyczących podstawowych pojęć związanych z metodami wykorzystywanymi w arteterapii).

W celu lepszego zapamiętania i zrozumienia materiału można go zilustrować za pomocą np.:

• plakatu (np. przedstawiającego metody ergoterapii dla pacjenta z mózgowym porażeniem dziecięcym),

• prezentacji (np. dotyczącej form organizacji zajęć w pracowni plastycznej),

• fiszek (np. zawierających informacje o celach terapii zajęciowej),

• grafu (np. przedstawiającego kolejność planowania działań w terapii zajęciowej), samodzielnie opracowanych przez grupę po zapoznaniu się z przedstawionym materiałem.

Praca z całym zespołem

Uczący się wspólnie odtwarzają e‑book w trakcie zajęć, a następnie po kolei odpowiadają na zadawane przez nauczyciela pytania na temat zagadnień poruszonych w e‑booku.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować, przygotowując np.:

• gry słowne (np. ostatnia litera – pierwsza litera),

• mapę pojęciową (np. objaśnianie – za pomocą haseł, rysunków, symboli, schematów, fragmentów tekstu – pojęć dotyczących metod, technik i form wykorzystywanych w terapii zajęciowej),

• śnieżną kulę lub grę korzystającą z metody sześciu kapeluszy (np. „Ergoterapia – metoda dla pacjentów z…”),

• pajęczynę lub kłębek (np. uczenie się/powtarzanie technik socjoterapii),

• grę dydaktyczną (np. odgadywanie nazwy metody na podstawie wylosowanego fragmentu obrazu i dopasowanie go do danej techniki terapii zajęciowej),

• metaplan, pogadankę lub burzę mózgów (np. „Jak zaktywizować uczestników warsztatów terapii zajęciowej?”),

• listę pytań lub niedokończonych zdań dotyczących metod, rodzajów lub form terapii zajęciowej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

E‑book może zostać wykorzystany w pracy indywidualnej np. do:

• powtórzenia materiału,

• utrwalenia wiedzy przed egzaminem lub sprawdzianem,

• przygotowania się do zajęć,

• przygotowania się do lekcji odwróconej (np. poświęconej celom terapii zajęciowej),

• opracowania prezentacji z definicjami pojęć związanych z terapią zajęciową,

• opracowania zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej,

• utrwalania, porządkowania i poszerzania wiedzy,

• poszerzenia wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z terapią zajęciową,

• opracowania studium przypadku dotyczącego organizacji czasu wolnego bądź efektywnego wykorzystania czasu uczestnika warsztatów terapii zajęciowej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Uczący się może wykorzystać e‑book, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu, powtórzyć materiał. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację przedstawiającą prowadzenie terapii odpowiednią techniką przy zastosowaniu odpowiednich materiałów oraz ilustrującą zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej.

E‑book i zawarte w nim źródła mogą pobudzać kreatywność, aktywizować uczącego się i poszerzać jego zainteresowania czy zakres jego wiedzy, pomóc w przygotowaniach do konkursów. Przyswojony materiał można wykorzystać do odwrócenia ról – osoba ucząca się prowadzi z kolegami lekcję, np. na temat celów terapii zajęciowej u pacjentów z mózgowym porażeniem dziecięcym, a nauczyciel jest obserwatorem.

Uczący się, korzystając indywidualnie z narzędzia interaktywnego, literatury i innych źródeł, może opracować materiały (np. prezentację) podnoszące poziom jego własnej wiedzy w zakresie omówionym w e‑booku. Na jego podstawie uczący się może też przygotować np.:

• broszurę czy ulotkę dotyczącą pracowni terapii zajęciowej,

• grę dydaktyczną (np. „Metody terapeutyczne angażujące pacjenta do podejmowania kontaktów z uczestnikami warsztatów terapii zajęciowej”),

• graf na zadany przez nauczyciela temat (np. „Podstawowe pojęcia wykorzystywane w terapii zajęciowej”).

Uczący się, którzy mają trudności z opanowaniem materiału prezentowanego w multimedium, mogą wykorzystać e‑book, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu, powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację na temat np.:

• celów terapii zajęciowej,

• znaczenia planowania działań w terapii zajęciowej,

• formy organizacji zajęć w terapii zajęciowej,

• metod i technik stosowanych w terapii zajęciowej.

Tytuł materiału multimedialnego

Terminologia z zakresu terapii zajęciowej

Typ materiału multimedialnego

Plansza interaktywna

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Materiał zawiera treści dotyczące części teoretycznej terapii zajęciowej: definicje, formy, fazy, rodzaje , metody i techniki. Stwarza możliwość myślenia kreatywnego w doborze technik terapii zajęciowej do odpowiednich metod.

Materiał jest powiązany z e‑bookiem, mapą myśli oraz grą edukacyjną, a także z interaktywnymi materiałami sprawdzającymi:

• testem wielokrotnego wyboru,

• krzyżówką,

• uzupełnieniem podpisów obrazka.

Materiał jest powiązany z niżej wymienionymi kryteriami weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)3) omawia fazy terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)4) opisuje etapy postępowania terapeutycznego,
MED.13.5.5)1) opracowuje wykaz środków i pomocy dydaktycznych niezbędnych do realizacji zajęć terapeutycznych,
MED.13.5.5)2) dobiera materiały i narzędzia do realizacji planu terapii zajęciowej,
MED.13.5.5)3) wykonuje pomoce dydaktyczne do realizacji działań terapeutycznych.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• opisywanie terapii zajęciowej,

• wymienianie form, rodzajów, metod, technik oraz faz terapii zajęciowej,

• rozróżnianie form, rodzajów metod i technik terapii zajęciowej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Osoba ucząca się może samodzielnie odtworzyć planszę interaktywną i dokonać analizy informacji w niej zawartych.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału nauczyciel może wraz z osobą uczącą się zilustrować go za pomocą np.:

• mapy myśli (np. przedstawiającej podstawową terminologię związaną z terapią zajęciową),

• gry dydaktycznej (np. na temat stanowiska pracy terapeuty zajęciowego),

• plakatu (np. prezentującego rodzaje i fazy terapii zajęciowej),

• prezentacji (np. przedstawiającej zależności pomiędzy metodami i technikami terapii zajęciowej),

• fiszek (np. zawierających terminologię stosowaną w warsztatach terapii zajęciowej),

• grafu (np. prezentującego formy terapii zajęciowej wykorzystywane na oddziale psychiatrycznym).

Uczący się może samodzielnie opracować broszurę informacyjną po zapoznaniu się z materiałem przedstawionym w planszy interaktywnej i  zastanowić się nad dobraniem metod promujących terapię zajęciową w szpitalu.

Praca w grupach

Uczący się po zapoznaniu się z planszą interaktywną przygotowują w grupach zadania dla pozostałych grup, np. polegające na doborze metod i technik terapii zajęciowej dla osób z niepełnosprawnością sprzężoną.

Osoby uczące się mogą wspólnie odtworzyć wybraną przez nauczyciela część planszy interaktywnej i wykonać ćwiczenia utrwalające i porządkujące materiał przed sprawdzianem bądź egzaminem zawodowym (np. uczący się przygotowują w grupach dwu-, trzy- lub czteroosobowych broszurę informacyjną na temat reklamy terapii zajęciowej w domach pomocy społecznej).

Nauczyciel może podzielić uczących się na cztery grupy. Każda opracowuje dany materiał dotyczący definicji terapii zajęciowej:

• faz terapii zajęciowej,

• rodzajów terapii zajęciowej,

• metod terapii zajęciowej,

• technik i form terapii zajęciowej.

Zadaniami do wykonania w grupach mogą być także np.:

• udział w grach dydaktycznych (w formie symulacji, np. odgrywanie roli pacjenta, który chciałby od terapeuty zajęciowego uzyskać podstawowe informacje o danej technice terapii zajęciowej),

• rozwiązywanie zadań (np. przypisywanie metod i technik do pracy z pacjentem z konkretną jednostką chorobową: stwardnieniem rozsianym, zespołem Downa, mózgowym porażeniem dziecięcym),

• burza mózgów (np. szukanie podobieństw między poszczególnymi metodami wykorzystywanymi w arteterapii),

• dyskusja (np. na temat odpowiednich metod i technik terapii zajęciowej, które mogłyby zostać wykorzystane u osób starszych),

• dyskusja dydaktyczna (np. o trudnościach terapeuty zajęciowego związanych z socjoterapią),

• stawianie pytań i rozwiązywanie problemów (np. w zespole interdyscyplinarnym: nauczyciel może podzielić uczących się na lekarzy, terapeutów zajęciowych, pedagogów i psychologów, którzy będą musieli opracować diagnozę terapeutyczną z uwzględnieniem poszczególnych sfer pacjenta i zaproponować odpowiedną, indywidualnie dla niego dobraną formę i technikę terapii),

• rozwiązywanie problemów lub wykład problemowy (np. na temat ograniczeń arteterapii i poszukiwania alternatywnych rozwiązań),

• debata oksfordzka (np. o sposobach zachęcenia uczestnika warsztatów terapii zajęciowej będącego osobą z niepełnosprawnością intelektualną do zajęć z ergoterapii),

• lekcja odwrócona (np. dotycząca doboru technik terapii zajęciowej do odpowiedniej metody),

• skrzynka pytań (np. dotyczących podstawowych pojęć związanych z terapią zajęciową).

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować za pomocą:

• plakatu (np. prezentującego fazy terapii zajęciowej dla pacjenta oddziału geriatrycznego),

• prezentacji (np. przedstawiającej narzędzia wykorzystywane do oceny potrzeb i możliwości podopiecznego),

• fiszek (np. zawierających informacje na temat technik pracy terapeuty zajęciowego w pracowni czynności życia codziennego),

• grafu (np. ilustrującego postępowanie terapeuty zajęciowego w doborze metod ergoterapeutycznych dostosowanych do możliwości fizycznych lub/i intelektualnych pacjenta, np. po udarze niedokrwiennym mózgu, przebywającego na oddziale neurologicznym),

samodzielnie opracowanych przez grupę po zapoznaniu się z przedstawionym materiałem.

Praca z całym zespołem

Uczący się wspólnie odtwarzają planszę interaktywną w trakcie zajęć, a następnie po kolei odpowiadają na zadawane przez nauczyciela pytania na temat zagadnień poruszonych w materiale.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować, wykorzystując następujące metody aktywizujące:

• gry słowne (np. ostatnia litera – pierwsza litera),

• mapę pojęciową (np. objaśnianie – za pomocą haseł, rysunków, symboli, schematów, fragmentów tekstu – pojęć dotyczących metod i technik terapii zajęciowej),

• śnieżną kulę lub grę korzystającą z metody sześciu myślowych kapeluszy (np. „Co rozumiesz przez pojęcie: ergoterapia?”),

• pajęczynę lub kłębek (np. uczenie się/powtarzanie technik ergoterapii lub socjoterapii),

• grę dydaktyczną (np. na podstawie wylosowanego fragmentu obrazu odgadywanie nazwy formy terapii zajęciowej),

• lekcję odwróconą (np. na podstawie przykładów opisywanie metod wykorzystywanych w ergoterapii dla podopiecznego z niepełnosprawnością intelektualną),

• metaplan (np. dotyczący zalet i wad hortiterapii),

• pogadankę (np. interpretacja faz terapii zajęciowej na podstawie przykładów),

• burzę mózgów (np. „Z czym kojarzy Ci się hortiterapia?”),

• listę pytań (np. dotyczących trudności terapeuty zajęciowego rozpoczynającego pracę na oddziale psychiatrycznym),

• niedokończonych zdań (np. uzupełnianie nazw faz, rodzajów, metod, technik terapii zajęciowej),

• rebusów (np. dotyczących metod, rodzajów lub form terapii zajęciowej).

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Plansza interaktywna może zostać wykorzystana w pracy indywidualnej np. do:

• powtórzenia materiału,

• utrwalenia wiedzy przed egzaminem lub sprawdzianem,

• przygotowania się do zajęć,

• przygotowania się do lekcji odwróconej (np. na temat doboru metod ergoterapeutycznych do pracy z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej będącym osobą z niedowładem lewej kończyny górnej),

• opracowania prezentacji na temat faz, rodzajów, metod terapii zajęciowej,

• opracowania zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej,

• pracy nad projektem (np. „Rodzaje technik wykorzystywanych w pracowni plastycznej”),

• utrwalania, porządkowania i poszerzania wiedzy,

• przygotowania opisu przypadku lub listy pytań na podstawie studium przypadku (np. analiza zainteresowań uczestnika warsztatów terapii zajęciowej),

• poszerzenia wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z terapią zajęciową,

• opracowania studium przypadku dotyczącego organizacji czasu wolnego bądź efektywnego wykorzystania czasu uczestnika warsztatów terapii zajęciowej, na których są wykorzystywane metody arteterapii.

Materiał może być pomocny w utrwaleniu podstawowych pojęć i sposobu postępowania z pacjentem oddziału szpitalnego, podopiecznym środowiskowego domu samopomocy lub uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej oraz w przygotowaniu się do egzaminu zawodowego.

Praca w grupach

W celu utrwalenia i uporządkowania materiału uczący się przygotowują w grupach:

• mapę myśli (np. o metodach terapii zajęciowej wykorzystywanych w środowiskowym domu pomocy),

• plakat (np. „Hafciarstwo jako metoda wspierająca proces terapii zajęciowej po mastektomii”),

• graf (np. „Wykorzystanie faz i etapów terapii zajęciowej do przygotowania planu terapii uczestnika warsztatów terapii zajęciowej”).

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Uczący się może wykorzystać planszę interaktywną, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu, powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację przedstawiającą fazy, rodzaje, metody terapii zajęciowej oraz ilustrującą zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej.

Informacje zawarte w planszy interaktywnej mogą pobudzać kreatywność uczącego się, aktywizować go i poszerzać jego zainteresowania czy zakres jego wiedzy. Przyswojony materiał można wykorzystać do odwrócenia ról – osoba ucząca się prowadzi z kolegami lekcję, np. na temat kształcenia w zawodzie terapeuty zajęciowego, metod, technik i form wykorzystywanych w terapii zajęciowej, a nauczyciel jest obserwatorem.

Uczący się, korzystając indywidualnie z narzędzia interaktywnego, literatury i innych źródeł, może opracować materiały (np. prezentację) podnoszące poziom jego własnej wiedzy w zakresie omówionym w planszy interaktywnej. Na jej podstawie uczący się może też przygotować:

• broszurę czy ulotkę (np. dotyczącą kształcenia w zawodzie terapeuty zajęciowego),

• grę dydaktyczną na zadany przez nauczyciela temat (np. „Wykorzystanie metod w terapii zajęciowej w pracy z osobą z zespołem Downa”),

• mapę myśli na zadany przez nauczyciela temat (np. „Podstawowe pojęcia wykorzystywane w terapii zajęciowej”).

Uczący się, którzy mają trudności z opanowaniem materiału prezentowanego w multimedium, mogą wykorzystać planszę interaktywną, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu, powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację na temat:

• faz, rodzajów, metod terapii zajęciowej,

• zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej.

Tytuł materiału multimedialnego

Kreatywny terapeuta

Typ materiału multimedialnego

Gra edukacyjna

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Gra edukacyjna ma jasno określony cel – jest nim zapoznanie się z pojęciami uwzględniającymi formy terapii, rodzaj terapii oraz zastosowania metod terapii i technik terapii zajęciowej.

Gra składa się z trzech poziomów. W każdej rundzie gracz za rozwiązanie zadania otrzymuje punkty. Aby przejść do kolejnego poziomu gracz musi zdobyć odpowiednią liczbę punktów w poprzedzających poziomach. Każda runda ma przewidziany określony limit czasowy.

Pierwsza runda to uzupełnianka. Zadaniem gracza jest uzupełnienie brakujących liter w sześciu hasłach związanych z terminologią używaną przez terapeutę zajęciowego.
Druga runda to reakcja łańcuchowa – zadaniem gracza jest połączenie ze sobą sylab słów dwusylabowych, wyrażeń dwuwyrazowych lub trzywyrazowych związanych z pracą terapeuty zajęciowego.
Runda pralka trzecia to zadanie „Jaka to technika?”. Gracz otrzymuje trzy obrazy, które będą pojawiać się w odpowiedniej kolejności co pięć sekund. Zadaniem osoby uczącej się jest wskazanie nazwy techniki związanej z terapią zajęciową, skojarzonej z ilustracjami.
Po zakończeniu wszystkich rund punkty gracza sumują się.

Materiał multimedialny może zostać wykorzystany jako wprowadzenie do kolejnych zajęć omawiających poszczególne metody lub techniki terapeutyczne.

Materiał jest powiązany z e‑bookiem, planszą interaktywną oraz mapą myśli, a także z interaktywnymi materiałami sprawdzającymi:

• testem wielokrotnego wyboru,

• krzyżówką,

• zdaniami typu prawda czy fałsz.

Materiał jest powiązany z niżej wymienionymi kryteriami weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)4) opisuje etapy postępowania terapeutycznego,
MED.13.5.5)1) opracowuje wykaz środków i pomocy dydaktycznych niezbędnych do realizacji zajęć terapeutycznych,
MED.13.5.5)2) dobiera materiały i narzędzia do realizacji planu terapii zajęciowej,
MED.13.5.5)3) wykonuje pomoce dydaktyczne do realizacji działań terapeutycznych.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• opisywanie podstaw teoretycznych terapii zajęciowej,

• stosowanie terminologii w zakresie metod prowadzonej terapii, wybranych technik i rodzajów terapii zajęciowej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Osoba ucząca się pozyskuje informacje związane z terminologią w terapii zajęciowej poprzez samodzielne przejście gry edukacyjnej, a następnie analizuje te informacje. W celu lepszego zrozumienia i utrwalenia wiadomości uczący się może opracować:

• mapę myśli (np. dotyczącą przygotowania odpowiednich narzędzi w danej pracowni terapii zajęciowej),

• plakat (np. na temat trudności, jakich przysparza terapeutom zajęciowym dobór narzędzi do technik wykorzystywanych w terapii zajęciowej),

• grę dydaktyczną (np. dotyczącą wyposażenia pracowni ogrodniczej),

• metaplan (np. „Jak zaprojektować pracownię krawiecką?”).

Praca w grupach

Osoby uczące się mogą wspólnie odtworzyć wybraną przez nauczyciela część gry edukacyjnej i wykonać ćwiczenia utrwalające oraz porządkujące materiał przed sprawdzianem bądź egzaminem (np. przygotować broszurę informacyjną na temat narzędzi wykorzystywanych w danej metodzie terapii zajęciowej).

Nauczyciel może również podzielić uczących się na pięć grup. Każda opracowuje plakat dotyczący wyposażenia poszczególnych pracowni terapeutycznych, opierając się na ilustracjach zawartych w grze w poziomie trzecim:

• pierwsza grupa prezentuje narzędzia wykorzystywane w pracowni stolarskiej,

• druga grupa zajmuje się przygotowaniem materiałów dotyczących rodzajów narzędzi w pracowni wikliniarskiej,

• trzecia grupa opisuje narzędzia w pracowni krawieckiej,

• czwarta grupa przygotowuje listę narzędzi w pracowni ceramicznej,

• piąta grupa prezentuje narzędzia w pracowni kaletniczej,

na koniec zajęć uczący się przedstawiają w formie plakatu efekty swojej pracy.

Zadaniami do wykonania w grupach mogą być także np.:

• przygotowanie broszury o danej pracowni,

• udział w grach dydaktycznych (w formie symulacji, np. odgrywanie roli pacjenta, który chciałby od terapeuty zajęciowego uzyskać podstawowe informacje o danej pracowni terapii zajęciowej),

• burza mózgu lub dyskusja (np. na temat odpowiednich metod i technik terapii zajęciowej, które mogłyby zostać wykorzystane u osób uzależnionych od alkoholu bądź narkotyków),

• analiza SWOT (np. nauczyciel dzieli uczących się na dwie grupy:

  • pierwsza grupa opracowuje analizę SWOT pracowni metaloplastycznej w zakładzie poprawczym,

  • druga grupa opisuje analizę SWOT pracowni krawieckiej w domu seniora),

• lekcja odwrócona (np. na temat metod i technik terapii zajęciowej wykorzystywanych w szkole specjalnej),

• skrzynka pytań (np. dotyczących podstawowych pojęć związanych z technikami wykorzystywanymi w socjoterapii).

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować za pomocą np.:

• plakatu (np. przedstawiającego narzędzia wykorzystywane w pracowni ogrodniczej),

• fiszek (np. zawierających informacje o narzędziach kształtujących lub doskonalących chwyt cylindryczny), samodzielnie opracowanych przez grupę po zapoznaniu się z przedstawionym materiałem.

Praca z całym zespołem

Uczący się wspólnie odtwarzają grę edukacyjną w trakcie zajęć, a następnie przyporządkowują narzędzia do danej pracowni terapeutycznej. W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować, przygotowując np.:

• gry słowne (np. ostatnia litera – pierwsza litera nazw narzędzi wykorzystanych w ergoterapii),

• mapę pojęciową (np. objaśnianie – za pomocą haseł, rysunków, symboli, schematów, fragmentów tekstu – pojęć dotyczących metod, technik i narzędzi wykorzystywanych w terapii zajęciowej),

• śnieżną kulę lub grę korzystającą z metody sześciu myślowych kapeluszy (np. „Cała prawda o muzykoterapii”),

• pajęczynę lub kłębek (np. uczenie się/powtarzanie technik arteterapii lub ergoterapii),

• grę dydaktyczną (np. odgadywanie nazwy narzędzia na podstawie wylosowanego fragmentu obrazu i dopasowanie go do danej techniki terapii zajęciowej),

• lekcję odwróconą (np. „Metaloplastyka – co to?”),

• metaplan (np. dotyczący trudności uczestników warsztatów terapii zajęciowej odbywających się w pracowni arteterapeutycznej),

• pogadankę lub burzę mózgów (np. „Z czym kojarzy Ci się collage lub decoupage?”),

• listę pytań, niedokończonych zdań lub rebusów dotyczących metod, rodzajów lub form terapii zajęciowej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Gra edukacyjna może zostać wykorzystana w pracy indywidualnej np. do:

• powtórzenia materiału,

• utrwalenia wiedzy przed egzaminem lub sprawdzianem,

• przygotowania się do zajęć,

• opracowania prezentacji na temat faz, rodzajów, metod terapii zajęciowej, ergoterapii, socjoterapii i arteterapii,

• opracowania zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej,

• utrwalania, porządkowania i poszerzania wiedzy,

• wykonania poleceń nauczyciela (np. opis przypadku dotyczący uczestnika warsztatów terapii zajęciowej w pracowni dziewiarskiej),

• poszerzenia wiedzy dotyczącej zagadnień związanych z terapią zajęciową,

• opracowana studium przypadku dotyczącego organizacji czasu wolnego bądź efektywnego wykorzystania czasu uczestnika warsztatów terapii zajęciowej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Uczący się może wykorzystać grę edukacyjną, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu, powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację przedstawiającą prowadzenie terapii odpowiednią techniką przy zastosowaniu odpowiednich materiałów oraz ilustrującą zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej.

Sytuacje przedstawione w grze mogą pobudzać kreatywność, aktywizować uczącego się i poszerzać jego zainteresowania czy zakres jego wiedzy. Przyswojony materiał można wykorzystać do odwrócenia ról – osoba ucząca się prowadzi z kolegami lekcję, np. na temat przygotowania kosztorysu pracowni hafciarstwa lub o formach aktywizacji uczestnika warsztatów terapii zajęciowej wykorzystywanych w pracy terapeuty, a nauczyciel jest obserwatorem.

Uczący się, korzystając indywidualnie z narzędzia interaktywnego, literatury i innych źródeł, może opracować materiały (np. prezentację) podnoszące poziom jego własnej wiedzy w zakresie omówionym w grze edukacyjnej. Na jej podstawie uczący się może też przygotować np.:

• broszurę czy ulotkę dotyczącą wyposażenia pracowni,

• grę dydaktyczną (np. „Narzędzia znajdujące się w pracowni ogrodniczej angażujące pacjenta do aktywizacji zgięcia dłoniowego i grzbietowego ręki”),

• graf (np. prezentujący podstawowe pojęcia wykorzystywane w terapii zajęciowej).

Uczący się, którzy mają trudności z opanowaniem materiału prezentowanego w multimedium, mogą wykorzystać grę edukacyjną, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu, powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację na temat np.:

• faz, rodzajów, metod terapii zajęciowej,

• zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej.

Tytuł materiału multimedialnego

Klasyfikacja terapii zajęciowej

Typ materiału multimedialnego

Mapa myśli

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Materiał zawiera wirtualny wzór mapy myśli opartej na podstawowych pojęciach z zakresu terapii zajęciowej (formy, rodzaje, metody i techniki terapii zajęciowej). Umożliwia samodzielne stworzenie klasyfikacji terapii zajęciowej, dobór odpowiednich metod i technik terapii do jej rodzaju. Zawiera instrukcję tworzenia mapy myśli. Na bazie wzoru uczący się ma możliwość tworzenia cząstkowych map myśli, zaczynając od poszczególnych elementów głównych zaznaczonych na schemacie.

Materiał multimedialny może zostać wykorzystany podczas omawiania tematyki związanej z podstawowymi pojęciami terapii zajęciowej, rodzajami, metodami oraz technikami wykorzystywanymi w terapii zajęciowej. Ponadto nauczyciel może wykorzystać materiał, jako wprowadzenie do kolejnych zajęć jako narzędzie przypominające wiedzę o rodzajach, metodach i technikach wykorzystywanych w pracy z pacjentem z różnymi trudnościami.

Materiał jest powiązany z e‑bookiem, planszą interaktywną oraz grą edukacyjną, a także z interaktywnymi materiałami sprawdzającymi:

• testem wielokrotnego wyboru,

• krzyżówką,

• połącz w pary,

• zadania ukierunkowane na grupowanie.

Materiał jest powiązany z niżej wymienionymi kryteriami weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)3) omawia fazy terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)4) opisuje etapy postępowania terapeutycznego,
MED.13.5.5)1) opracowuje wykaz środków i pomocy dydaktycznych niezbędnych do realizacji zajęć terapeutycznych,
MED.13.5.5)2) dobiera materiały i narzędzia do realizacji planu terapii zajęciowej,
MED.13.5.5)3) wykonuje pomoce dydaktyczne do realizacji działań terapeutycznych.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

• opisywanie map myśli,

• opisywanie relacji pomiędzy pojęciami,

• stosowanie odpowiedniej metody terapii,

• rozróżnianie technik terapii zajęciowej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Osoba ucząca się korzysta samodzielnie z mapy myśli w celu opracowania:

• prezentacji (np. na temat interpretacji pojęć oraz różnic między poszczególnymi terminami),

• WebQuestu (np. o trudnościach związanych z metodami wykorzystywanymi w terapii zajęciowej, z którymi zmagają się terapeuci zajęciowi),

• krzyżówki (np. dotyczącej klasyfikacji terapii zajęciowej i zawierającej hasło: terapia zajęciowa),

• grafu (np. „Dobór odpowiednich metod i technik do pracy z pacjentem oddziału psychiatrycznego”),

• broszury (np. związanej z promocją danej metody w terapii zajęciowej).

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału nauczyciel może wraz z osobą uczącą się zilustrować go za pomocą np.:

• plakatu (np. „Zalety pracy metodą ludoterapii”),

• prezentacji (np. „Terapia ruchem”),

• krzyżówki (np. dotyczącej technik arteterapii i zawierającej hasło: muzykoterapia), samodzielnie opracowanych przez uczącego się po zapoznaniu się z przedstawionym materiałem.

Praca w grupach

Osoby uczące się mogą wspólnie odtworzyć wybraną przez nauczyciela część mapy myśli i wykonać ćwiczenia utrwalające i porządkujące materiał przed sprawdzianem bądź egzaminem kierunkowym (np. uczący się przygotowują w pięcioosobowych grupach broszurę informacyjną na temat korzyści danej metody).

Nauczyciel może również podzielić uczących się na trzy grupy. Każda opracowuje materiał dotyczący definicji wykorzystywanych w terapii zajęciowej:

• etapów terapii zajęciowej,

• rodzajów terapii zajęciowej,

• metod terapii zajęciowej,

na koniec zajęć grupy prezentują swoją pracę za pomocą mapy myśli.

Zadaniami do wykonania w grupach mogą być także np.:

• przygotowanie broszury o danej metodzie, technice lub formie w terapii zajęciowej,

• udział w grach dydaktycznych (w formie symulacji, np. odgrywanie roli pacjenta, który chciałby od terapeuty zajęciowego uzyskać podstawowe informacje o danej metodzie terapii zajęciowej),

• burza mózgu lub dyskusja (np. na temat odpowiednich metod i technik terapii zajęciowej, które mogłyby zostać wykorzystane u dzieci na oddziale hematologicznym),

• stawianie pytań i rozwiązywanie problemów (np. nauczyciel dzieli uczących się na dwie grupy:

  • pierwsza grupa prezentuje możliwości wykorzystania metody ergoterapii w zakładzie karnym,

  • druga grupa przedstawia możliwości wykorzystania metody ergoterapii w domu pomocy społecznej, na koniec zajęć grupy prezentują swoją pracę z wykorzystaniem metody WebQuest),

• lekcja odwrócona (np. dotycząca metod i technik terapii zajęciowej wykorzystywanych w domu dziecka),

• skrzynka pytań (np. dotyczących podstawowych pojęć związanych z rodzajami terapii zajęciowej).

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować za pomocą np.:

• plakatu (np. na temat możliwości wykorzystania bajkoterapii w domu dziecka),

• fiszek (np. zawierających informacje o umiejętnościach, których nabywa uczestnik warsztatów terapii zajęciowej podczas treningu umiejętności społecznych),

• grafu (np. prezentującego sposób doboru metody do uczestnika warsztatów terapii zajęciowej będącego osobą z padaczką), samodzielnie opracowanych przez grupę po zapoznaniu się z przedstawionym materiałem.

Praca z całym zespołem

Uczący się wspólnie odtwarzają mapę myśli w trakcie zajęć, po czym na kartkach odpowiadają na pytania zadawane przez nauczyciela, a następnie grupują kartki w odpowiednie zbiory, by uporządkować informacje.

W celu utrwalenia i lepszego zrozumienia materiału można go zilustrować, przygotowując np.:

• gry słowne (np. ostatnia litera – pierwsza litera),

• mapę pojęciową (np. objaśnianie – za pomocą haseł, rysunków, symboli, schematów, fragmentów tekstu – pojęć dotyczących metod i technik terapii zajęciowej),

• śnieżną kulę (np. „Jakie metody i techniki zaliczają się do socjoterapii?”),

• pajęczynę lub kłębek (np. uczenie się/powtarzanie technik arteterapii),

• grę dydaktyczną (np. na podstawie wylosowanego fragmentu obrazu odgadywanie nazwy formy terapii zajęciowej),

• pogadankę lub burzę mózgów (np. „Z czym kojarzy Ci się hortikuloterapia?”),

• listę pytań (np. o formach terapii zajęciowej w pracy z dzieckiem z niepełnosprawnością intelektualną),

• niedokończonych zdań (np. o metodach terapii zajęciowej w pracy z podopiecznym oddziału paliatywnego),

• rebusów dotyczących metod, rodzajów lub form terapii zajęciowej.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Mapa myśli może zostać wykorzystana w pracy indywidualnej np. do:

• powtórzenia materiału,

• utrwalenia wiedzy przed egzaminem lub sprawdzianem,

• przygotowania się do zajęć,

• przygotowania się do lekcji odwróconej (np. dotyczącej pracy terapeuty zajęciowego z pacjentem oddziału urazowego),

• opracowania prezentacji na temat faz, rodzajów, metod terapii zajęciowej,

• opracowania zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej,

• utrwalania, porządkowania i poszerzania wiedzy.

Materiał może być pomocny w utrwaleniu podstawowych pojęć i sposobu postępowania z pacjentem oddziału szpitalnego, podopiecznym środowiskowego domu samopomocy lub uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej oraz w przygotowaniu się do egzaminu zawodowego.

Praca w grupach

W celu utrwalenia i uporządkowania materiału uczący się przygotowują w grupach:

• plakat (np. „Ceramika i garncarstwo jako metoda wspierająca proces terapii zajęciowej”),

• grafy (np. prezentujące etapy treningu w zakresie obsługi urządzeń RTV i AGD w pracowni kulinarnej i obrazujące elementy treningu umiejętności społecznych).

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Uczący się może wykorzystać mapę myśli, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu, powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację przedstawiającą fazy, rodzaje, metody terapii zajęciowej oraz ilustrującą zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej.

Opracowanie mapy myśli może pobudzać kreatywności, aktywizować uczącego się i poszerzać jego zainteresowania czy zakres jego wiedzy. Przyswojony materiał można wykorzystać do odwrócenia ról – osoba ucząca się prowadzi z kolegami lekcję, np. na temat kształcenia w zawodzie terapeuty zajęciowego, metod, technik i form wykorzystywanych w terapii zajęciowej, a nauczyciel jest obserwatorem.

Uczący się, korzystając indywidualnie z narzędzia interaktywnego, literatury i innych źródeł, może opracować materiały (np. prezentację) podnoszące poziom jego własnej wiedzy w zakresie omówionym w mapie myśli. Na jej podstawie uczący się może też przygotować np.:

• broszurę czy ulotkę (np. dotyczącą teatroterapii),

• grę dydaktyczną na zadany przez nauczyciela temat (np. „Metody terapii zajęciowej w pracy z pacjentem z niepełnosprawnością intelektualną”),

• graf na zadany przez nauczyciela temat (np. „Podstawowe pojęcia wykorzystywane w terapii zajęciowej”).

Uczący się, którzy mają trudności z opanowaniem wiadomości prezentowanych w multimedium, mogą wykorzystać mapę myśli, aby przygotować się do zajęć czy egzaminu, powtórzyć materiał na lekcję. W celu utrwalenia wiedzy uczący się może samodzielnie przygotować prezentację na temat:

• faz, rodzajów, metod terapii zajęciowej,

• zależności pomiędzy metodami, rodzajami, technikami i formami terapii zajęciowej.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie z lukami – Co to jest terapia zajęciowa?

Opis materiału sprawdzającego

Materiał sprawdzający zawiera fragment tekstu definiujący terapię zajęciową, w którym są braki – luki. Uczący się musi wybrać z puli właściwe wyrazy i wstawić je w odpowiednie miejsca (luki).

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie z lukami w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem na każdym etapie kształcenia. Może posłużyć do sprawdzenia wiedzy po omówieniu danej tematyki lub do powtórzenia materiału przed egzaminem zawodowym.

Materiał jest powiązany z e‑bookiem.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Celem materiału sprawdzającego jest utrwalenie terminologii wykorzystywanej w terapii zajęciowej.

Materiał sprawdza spełnienie niżej wymienionych kryteriów weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie dobierania w pary – Formy organizacji zajęć w terapii zajęciowej

Opis materiału sprawdzającego

Materiał sprawdzający zawiera pojęcia opisujące trzy formy organizacji zajęć w pracy terapeuty zajęciowego. Zadaniem uczącego jest przyporządkowanie opisu do formy organizacji zajęć w terapii zajęciowej.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Materiał jest powiązany z mapą myśli.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Celem materiału sprawdzającego jest utrwalenie terminologii wykorzystywanej w terapii zajęciowej.

Materiał sprawdza spełnienie niżej wymienionych kryteriów weryfikacji:
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie ukierunkowane na grupowanie – Metody stosowane w rodzajach terapii zajęciowej

Opis materiału sprawdzającego

Zadanie polega na grupowaniu elementów rozsypanki i przyporządkowaniu metod odpowiednim rodzajom terapii zajęciowej: ergoterapii, socjoterapii i arteterapii.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie ukierunkowane na grupowanie w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem. Może posłużyć do sprawdzenia wiedzy po omówieniu danej tematyki lub do powtórzenia materiału przed egzaminem zawodowym.

Materiał jest powiązany z mapą myśli.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Celem materiału sprawdzającego jest utrwalenie terminologii wykorzystywanej w terapii zajęciowej.

Materiał sprawdza spełnienie niżej wymienionych kryteriów weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie ukierunkowane na grupowanie – Techniki stosowane w metodach ergoterapii

Opis materiału sprawdzającego

Materiał sprawdzający zawiera dziesięć metod ergoterapeutycznych wykorzystwanych w pracy z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej. Zadaniem uczącego jest przyporządkowanie techniki do wybranej metody ergoterapeutycznej.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie ukierunkowane na grupowanie w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem.

Materiał jest powiązany z mapą myśli.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Celem materiału sprawdzającego jest utrwalenie terminologii wykorzystywanej w terapii zajęciowej.

Materiał sprawdza spełnienie niżej wymienionych kryteriów weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.5)1) opracowuje wykaz środków i pomocy dydaktycznych niezbędnych do realizacji zajęć terapeutycznych,
MED.13.5.5)2) dobiera materiały i narzędzia do realizacji planu terapii zajęciowej,
MED.13.5.5)3) wykonuje pomoce dydaktyczne do realizacji działań terapeutycznych.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie typu prawda czy fałsz – Przykład pracowni terapii zajęciowej

Opis materiału sprawdzającego

Materiał sprawdzający zawiera jedną fotografię, do której dołączone jest pięć pytań. Zadaniem uczącego się jest określenie, które zdania odnoszące się do załączonego zdjęcia są prawdziwe, a które fałszywe.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie typu prawda czy fałsz w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem na każdym etapie kształcenia. Może posłużyć do sprawdzenia wiedzy po omówieniu danej tematyki lub do powtórzenia materiału przed egzaminem zawodowym.

Materiał jest powiązany z grą edukacyjną.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Celem materiału sprawdzającego jest utrwalenie terminologii wykorzystywanej w terapii zajęciowej.

Materiał sprawdza spełnienie niżej wymienionych kryteriów weryfikacji:
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.5)2) dobiera materiały i narzędzia do realizacji planu terapii zajęciowej.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie typu prawda czy fałsz – Techniki w pracowniach terapii zajęciowe

Opis materiału sprawdzającego

Materiał sprawdzający zawiera trzy fotografie. Pod każdym zdjęciem umieszone są cztery zdania. Zadaniem uczącego się jest określenie, które zdania odnoszące się do załączonego zdjęcia są prawdziwe, a które fałszywe.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie typu prawda czy fałsz w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem na każdym etapie kształcenia. Może posłużyć do sprawdzenia wiedzy po omówieniu danej tematyki lub do powtórzenia materiału przed egzaminem zawodowym.

Materiał jest powiązany z grą edukacyjną.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Celem materiału sprawdzającego jest utrwalenie terminologii wykorzystywanej w terapii zajęciowej.

Materiał sprawdza spełnienie niżej wymienionych kryteriów weryfikacji:
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.5)2) dobiera materiały i narzędzia do realizacji planu terapii zajęciowej.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Krzyżówka – Jeden z planów w pracy terapeuty zajęciowego

Opis materiału sprawdzającego

Krzyżówka składa się z dziesięciu pytań‑haseł, po wpisaniu prawidłowych odpowiedzi w szablon pojawia się hasło główne: aktywności.

Pod krzyżówką znajduje się zadanie otwarte związane z jej rozwiązaniem.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Krzyżówka w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystana do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem na każdym etapie kształcenia. Może posłużyć do sprawdzenia wiedzy po omówieniu danej tematyki lub do powtórzenia materiału przed egzaminem zawodowym.

Materiał jest powiązany z planszą interaktywną, mapą myśli, grą edukacyjną i e‑bookiem.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Celem materiału sprawdzającego jest utrwalenie terminologii wykorzystywanej w terapii zajęciowej.

Materiał sprawdza spełnienie niżej wymienionych kryteriów weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)3) omawia fazy terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)4) opisuje etapy postępowania terapeutycznego.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Uzupełnianie podpisów obrazka – Terminologia z zakresu terapii zajęciowej

Opis materiału sprawdzającego

Materiał sprawdzający zawiera trzy grupy obrazów związanych z metodami i technikami wykorzystywanymi w terapii zajęciowej. Pierwsza grupa zawiera pięć zdjęć, natomiast następne dwie grupy po osiem fotografii. Uczący się musi właściwie przyporządkować odpowiednie podpisy do obrazków.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Zadanie polegające na uzupełnianiu podpisów obrazka w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystane do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem na każdym etapie kształcenia. Może posłużyć do sprawdzenia wiedzy po omówieniu danej tematyki lub do powtórzenia materiału przed egzaminem zawodowym.

Materiał jest powiązany z planszą interaktywną.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Celem materiału sprawdzającego jest utrwalenie terminologii wykorzystywanej w terapii zajęciowej.

Materiał sprawdza spełnienie niżej wymienionych kryteriów weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)3) omawia fazy terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)4) opisuje etapy postępowania terapeutycznego.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Test wielokrotnego wyboru – Rodzaje, metody i techniki w terapii zajęciowej

Opis materiału sprawdzającego

Test składa się z piętnastu pytań wielokrotnego wyboru z jedną odpowiedzią prawidłową, zróżnicowanych pod względem trudności: sześć pytań łatwych, sześć pytań średnio trudnych i trzy pytania trudne. Materiał sprawdzający obejmuje tematykę związaną z podstawowymi informacjami dotyczącymi terapii zajęciowej, a więc definicje, fazy, metody, techniki czy formy terapii zajęciowej. Czas rozwiązania to 23 minuty. Za każde pytanie uczący się otrzymuje 1 punkt. System losuje kolejność pytań i kolejność dystraktorów.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

• wielokrotnego powtarzania wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,

• wyświetlania wskazówek naprowadzających w przypadku błędnej odpowiedzi,

• uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących uczącemu się jego mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu.

Test wielokrotnego wyboru w procesie edukacyjnym może zostać wykorzystany do pracy indywidualnej, pracy w grupach oraz pracy z całym zespołem na każdym etapie kształcenia. Może posłużyć do sprawdzenia wiedzy po omówieniu danej tematyki lub do powtórzenia materiału przed egzaminem zawodowym.

Materiał jest powiązany z planszą interaktywną, mapą myśli, grą edukacyjną i e‑bookiem.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Celem materiału sprawdzającego jest utrwalenie terminologii wykorzystywanej w terapii zajęciowej.

Materiał sprawdza spełnienie niżej wymienionych kryteriów weryfikacji:
MED.13.5.1)1) podaje definicję terapii zajęciowej,
MED.13.5.1)2) omawia pojęcia: metoda, technika, rodzaj, forma terapii zajęciowej.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

E‑materiały ułatwiają zindywidualizowanie procesu dydaktycznego, co jest szczególnie istotne dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Odtwarzanie każdego e‑materiału jest możliwe również w trybie dostępności, który zawiera alternatywne wersje materiałów dostępne dla użytkowników z dysfunkcjami wzroku, słuchu. Ułatwia to dostęp do informacji, likwiduje niektóre bariery społeczne i komunikacyjne oraz zapewnia wyrównywanie szans.

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści

Minimalne wymagania sprzętowe zgodne z wymaganiami zpe.gov.pl

Powrót do spisu treści6Powrót do spisu treści