Przewodnik dla nauczyciela

bg‑azure

Autor przewodnika: Maria Nowosadko, Patrycja Marciniak‑Stępak, Rafał Staszewski, Katarzyna Zaorska

Konsultant przewodnika: Aleksandra Malenda‑Baszczak

Spis treści

Podstawowe informacje o e‑materialePodstawowe informacje o e‑materiale
Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznymWskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym
Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiałuOpis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiału
Wykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnychWykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiałuMinimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiału

bg‑azure

Podstawowe informacje o e‑materiale

Tytuł e‑materiału

Komunikacja z chorym

Nazwa i symbol cyfrowy zawodu

Opiekun medyczny, 532102

Kod i nazwa kwalifikacji

MED.14. Świadczenie usług medyczno‑pielęgnacyjnych i opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej

Oznaczenie i nazwa jednostki efektów kształcenia

MED.14.2. Podstawy opieki nad osobą chorą i niesamodzielną oraz podstawy opieki medycznej.
MED.14.7. Planowanie, organizowanie i wykonywanie czynności opiekuńczych dla osoby chorej i niesamodzielnej z uwzględnieniem opieki nad osobami z demencją.

Efekty kształcenia i odpowiadające im kryteria weryfikacji właściwe dla e‑materiału

Osoba ucząca się:
MED.14.2.7) posługuje się językiem migowym:
MED.14.2.7)1) stosuje podstawowe techniki języka migowego w udzielaniu świadczeń,
MED.14.2.7)2) pomaga pacjentom niedosłyszącym w dostępie do usług medycznych,
MED.14.2.7)3) porozumiewa się z pacjentem językiem migowym w stopniu podstawowym;
MED.14.7.5) komunikuje się z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną, grupą społeczną:
MED.14.7.5)1) omawia proces komunikacji interpersonalnej,
MED.14.7.5)2) tworzy warunki sprzyjające efektywnemu komunikowaniu się,
MED.14.7.5)3) charakteryzuje różne techniki komunikacji interpersonalnej z osobą chorą i niesamodzielną i jej rodziną,
MED.14.7.5)4) nawiązuje relacje z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną, zmniejsza ich niepokój i poczucie wyobcowania,
MED.14.7.5)5) stosuje zasadę pierwszego kontaktu i efektywnego porozumiewania się w opiece nad osobą chorą i niesamodzielną,
MED.14.7.5)6) stosuje różne metody werbalnego i pozawerbalnego porozumiewania się,
MED.14.7.5)7) pomaga w stosowaniu sprzętu i technologii komunikacyjnych i zachęca osobę chorą i niesamodzielną do utrzymywania relacji z rodziną i innymi osobami ważnymi dla jej funkcjonowania,
MED.14.7.5)8) wykazuje się empatią i asertywnością w procesie komunikowania się z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną.

Cele ogólne e‑materiału

E‑materiał wspiera osiąganie celu kształcenia określonego dla kwalifikacji MED.14. Świadczenie usług medyczno‑pielęgnacyjnych i opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej, w tym: świadczenie usług pielęgnacyjnych i opiekuńczych osobie chorej i niesamodzielnej w różnym stopniu zaawansowania choroby i w różnym wieku.

Struktura e‑materiału, tytuły materiałów multimedialnych wraz z ich typem

Na e‑materiał składają się materiały multimedialne i obudowa dydaktyczna:

Wcielanie się w rolę opiekuna - gra wcielanie się w rolęD13dmjZI5Wcielanie się w rolę opiekuna - gra wcielanie się w rolę
Rodzaje komunikacji - mapa myśliD1Aw3kWkgRodzaje komunikacji - mapa myśli
Język migowy - film edukacyjny i materiały sprawdzająceDt655qfXyJęzyk migowy - film edukacyjny i materiały sprawdzające
Interaktywne materiały sprawdzająceD4YyKq32dInteraktywne materiały sprawdzające
Słownik pojęć dla e‑materiałuDYYMZfMbLSłownik pojęć dla e‑materiału
Przewodnik dla nauczycielaDqpU5t29LPrzewodnik dla nauczyciela
Przewodnik dla uczącego sięDSrzqaU7xPrzewodnik dla uczącego się
Netografia i bibliografiaDn9yu0nP2Netografia i bibliografia
Instrukcja użytkowaniaD1C3Hn5wfInstrukcja użytkowania

Materiały multimedialne – gra polegająca na wcielaniu się w rolę i mapa myśli – są ze sobą powiązane. W pierwszej kolejności osoba ucząca się powinna skorzystać z mapy myśli i powtórzyć sobie zasady komunikacji przedstawione w tym materiale. Potem może przejść do gry. Film edukacyjny i materiały sprawdzające nie są powiązane z innymi mediami. Osoba ucząca się może zapoznać się z nimi w dowolnym momencie.

Tworzenie mapy myśli Rodzaje komunikacji polega na tym, że osoba ucząca się przedstawia zależności i relacje dotyczące zagadnień z zakresu komunikacji z pacjentem i jego rodziną, które są istotne z perspektywy opiekuna medycznego sprawującego pieczę nad pacjentem.
W grze Wcielanie się w rolę opiekuna zostały przedstawione zasady komunikacji z różnymi pacjentami: pacjentem współpracującym, niewspółpracującym, agresywnym i takim, z którym nawiązanie kontaktu słowno‑logicznego jest utrudnione.
W filmie edukacyjnym Język migowy przedstawiono polski alfabet migowy oraz wyrażenia i zwroty przydatne w pracy opiekuna medycznego zajmującego się pacjentem głuchym. W filmie znalazły się też scenki prezentujące sposób komunikacji z użyciem języka migowego pomiędzy opiekunem medycznym a pacjentem. Pod filmem znajdują się materiały sprawdzające.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

bg‑azure

Wskazówki do wykorzystania materiałów multimedialnych w procesie dydaktycznym

Tytuł materiału multimedialnego

Wcielanie się w rolę opiekuna

Typ materiału multimedialnego

Gra wcielanie się w rolę

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Gra zbudowana jest w oparciu o scenariusze dotyczące nawiązania kontaktu pomiędzy opiekunem medycznym a przebywającym na danym oddziale szpitalnym pacjentem – chorym współpracującym, niewspółpracującym, agresywnym i takim, z którym nawiązanie kontaktu słowno‑logicznego jest utrudnione. W grze przedstawiono prawidłowe metody i techniki komunikacyjne oraz błędy podczas komunikacji z wymienionymi pacjentami.

Po uruchomieniu gry i wybraniu jednej z postaci pojawiają się trzy warianty odpowiedzi na pytanie nawiązujące do opisu przypadku. Gracz musi wybrać jeden wariant. Odpowiedź poprawna oznacza, że przechodzi dalej. Odpowiedzi tworzą ścieżki, którymi osoba ucząca się przesuwa się podczas gry. Po udzieleniu prawidłowej lub prawie prawidłowej odpowiedzi może przejść do następnego pytania. Jeśli gracz udzieli całkowicie błędnej odpowiedzi, pojawia się symbol samouczka – po kliknięciu tej ikony wyświetla się podpowiedź, dzięki której osoba ucząca się uzupełni swoją wiedzę.

W Samouczku do gry wyjaśnione zostały podstawowe pojęcia, które mogą być nieznane osobom uczącym się, np. „udar mózgu”, „afazja czuciowo‑ruchowa”.

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
MED.14.7.5)2) tworzy warunki sprzyjające efektywnemu komunikowaniu się,
MED.14.7.5)3) charakteryzuje różne techniki komunikacji interpersonalnej z osobą chorą i niesamodzielną i jej rodziną,
MED.14.7.5)4) nawiązuje relacje z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną, zmniejsza ich niepokój i poczucie wyobcowania,
MED.14.7.5)5) stosuje zasadę pierwszego kontaktu i efektywnego porozumiewania się w opiece nad osobą chorą i niesamodzielną,
MED.14.7.5)6) stosuje różne metody werbalnego i pozawerbalnego porozumiewania się,
MED.14.7.5)8) wykazuje się empatią i asertywnością w procesie komunikowania się z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną.

Przed rozpoczęciem gry osoba ucząca się powinna powtórzyć sobie zasady komunikacji przedstawione w mapie myśli. Gra powinna być wykorzystywana w celu utrwalania i systematyzowania wiadomości zdobytych przez uczącego się.

Materiał multimedialny powiązany jest:

testem wielokrotnego wyboru,
zadaniem z możliwością użycia materiałów audio‑video.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

nawiązywanie kontaktu z osobą chorą i niesamodzielną,
opisywanie cech poprawnej komunikacji z pacjentem i jej stosowanie,
charakteryzowanie barier w komunikacji z pacjentem i ich pokonywanie,
właściwe postępowanie z pacjentem w przypadku wystąpienia sytuacji konfliktu.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Po zapoznaniu się z grą wcielanie się w rolę dotyczącą nawiązania kontaktu z przebywającym na oddziale neurologicznym pacjentem po udarze, z afazją ruchowo‑czuciową oraz postępowania w przypadku pacjenta niewspółpracującego, gracz przekazuje nauczycielowi swoje pierwsze wrażenia oraz wyjaśnia wątpliwości lub niejasności. Przechodząc grę, osoba ucząca się wychwytuje z podanych treści nieznane sobie słownictwo.

Po zakończeniu gry osoba ucząca się tworzy schemat, plakat, drzewo decyzyjne, prezentację lub infografikę, np. na temat nawiązywania kontaktu z pacjentem po udarze, cech poprawnej komunikacji, barier w komunikacji i sposobów ich pokonywania, właściwego postępowania w sytuacji konfliktu.

W celu zwiększenia aktywności osoby uczącej się nauczyciel przygotowuje do gry zadania kontrolne w formie np. quizu, zestawu pytań czy niedokończonych zdań.

Praca w grupach

Po zapoznaniu się z grą osoby uczące się zostają podzielone na grupy, np. czteroosobowe, i przygotowują schemat postępowania podczas nawiązywania kontaktu z pacjentem po udarze czy z pacjentem niewspółpracującym lub układają pytania odnoszące się do tego zagadnienia. Grupy opracowują mapy myśli, broszury czy schematy, np. na temat nawiązywania kontaktu z pacjentem po udarze, cech poprawnej komunikacji, barier w komunikacji i sposobów ich pokonywania, właściwego postępowania w sytuacji konfliktu.

W grupach osoby uczące się przygotowują się do odgrywania scenek lub analizy przypadku dotyczącego nawiązywania kontaktu z pacjentem po udarze, pacjentem niewspółpracującym, radzenia sobie w przypadku wystąpienia barier komunikacyjnych.

Praca z całym zespołem

Osoby uczące się zapoznają się wspólnie z materiałem. Nauczyciel organizuje dyskusję dotyczącą nawiązywania kontaktu z pacjentem, cech poprawnej komunikacji, barier w komunikacji i sposobów ich pokonywania, właściwego postępowania w sytuacji konfliktu.

Aby ułatwić osobom uczącym się zapamiętanie nowych pojęć pojawiających się w grze, nauczyciel organizuje konkurs na znajomość haseł lub wraz z zespołem opracowuje fiszki.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Gra wcielanie się w rolę może zostać wykorzystana w pracy indywidualnej, np. do:

poszerzania i utrwalania wiedzy,
przygotowania się do zajęć,
powtórzenia materiału,
opracowania mapy myśli, schematu postępowania czy opisu przypadku związanego, np. z nawiązywaniem kontaktu z pacjentem,
rozpoznawania cech poprawnej komunikacji, barier w komunikacji i sposobów ich pokonywania, właściwego postępowania w sytuacji konfliktu.

Praca w grupach

W celu utrwalenia i uporządkowania wiedzy uczący się przygotowują w grupach mapy myśli, zestawy pytań czy niedokończonych zdań, schemat z opisem nieprawidłowych zachowań osoby opiekującej się pacjentem po udarze czy niewspółpracującym.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

W przypadku trudniejszych zagadnień osoba ucząca się może wracać do gry i ponownie analizować przedstawioną sytuację, by przyswoić sobie właściwe postępowanie opiekuna medycznego.

W zależności od stopnia przyswojenia materiału przedstawionego w grze osoby uczące się mogą:

opisywać schemat prawidłowego postępowania,
opracować mapę myśli,
analizować opis przypadku i wykryć w nim nieprawidłowości postępowania.

Na podstawie doświadczeń własnych lub innych osób osoba ucząca się przygotowuje i przedstawia opis przypadku oraz analizuje go pod kątem prawidłowości lub nieprawidłowości występujących podczas nawiązywania kontaktu z pacjentem, pokonywania barier czy radzenia sobie w sytuacji konfliktu.

Tytuł materiału multimedialnego

Rodzaje komunikacji

Typ materiału multimedialnego

Mapa myśli

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Tworzenie mapy myśli polega na tym, że osoba ucząca się przedstawia zależności i relacje dotyczące zagadnień z zakresu komunikacji z pacjentem i jego rodziną, które są istotne z perspektywy opiekuna medycznego sprawującego pieczę nad pacjentem.

W centrum mapy należy umieść hasło „komunikacja”, a wokół niego terminy związane z komunikowaniem się, odnoszące się do różnych rodzajów komunikacji i składowych wpływających na skuteczność i jakość całego procesu. Plan może zostać uzupełniony o dodatkowe elementy, które osoba ucząca się uzna za istotne. Na mapie można także umieścić nazwy innych osób (np. reprezentantów zawodów medycznych czy też osób z rodziny chorego) włączonych w proces opieki i/lub leczenia pacjenta, z którymi opiekun medyczny będzie nawiązywał kontakt.

Biblioteka pojęć zawiera pomocne dla uczącego się hasła dotyczące:

elementów komunikacji (nadawca, odbiorca, komunikat, kanał komunikacyjny, kodowanie, dekodowanie, kod, kontekst sytuacyjny, szumy komunikacyjne, reakcja, sprzężenie zwrotne, sygnały wyuczone, wyraz twarzy, dotyk, gesty i inne ruchy ciała, pozycja ciała, wygląd zewnętrzny);
metod komunikacji (odzwierciedlenie, parafraza, klaryfikacja, sprzężenie zwrotne, asertywność, komunikaty krytyczne, komunikaty strukturalne, komunikaty opiekuńcze, komunikaty wspierające, feedback);
rodzaju komunikacji (komunikacja interpersonalna, komunikacja werbalna, komunikacja niewerbalna, komunikacja pionowa, komunikacja pozioma).

Opracowując mapę myśli, osoba ucząca się może skorzystać z terminów podanych w bibliotece oraz w słowniku pojęć. Może także rozbudować mapę myśli o inne określenia, które dla uczącego się są istotne.

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
MED.14.7.5)1) omawia proces komunikacji interpersonalnej,
MED.14.7.5)3) charakteryzuje różne techniki komunikacji interpersonalnej z osobą chorą i niesamodzielną i jej rodziną,
MED.14.7.5)4) nawiązuje relacje z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną, zmniejsza ich niepokój i poczucie wyobcowania,
MED.14.7.5)5) stosuje zasadę pierwszego kontaktu i efektywnego porozumiewania się w opiece nad osobą chorą i niesamodzielną,
MED.14.7.5)6) stosuje różne metody werbalnego i pozawerbalnego porozumiewania się,
MED.14.7.5)8) wykazuje się empatią i asertywnością w procesie komunikowania się z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną.

Mapa myśli powinna być wykorzystywana w celu utrwalania, pogłębiania i systematyzowania wiadomości zdobytych przez osobę uczącą się. Może ona korzystać z materiału w dowolnym momencie procesu edukacyjnego, który ma na celu poznanie i systematyzowanie procesu komunikacji.

Materiał multimedialny powiązany jest z:

testem wielokrotnego wyboru,
zadaniem typu prawda czy fałsz.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

wymienianie elementów komunikacji,
charakteryzowanie metod komunikacji,
rozróżnianie rodzaju komunikacji.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

W oparciu o materiał multimedialny osoby uczące się tworzą schemat bądź drzewo decyzyjne zależności i relacji dotyczących zagadnień z zakresu komunikacji z pacjentem i jego rodziną, które są istotne z perspektywy opiekuna medycznego sprawującego pieczę nad pacjentem. Przykładowe hasła do przedstawienia graficznego to np. „elementy komunikacji”, „rodzaje komunikacji”, „czynniki ułatwiające i utrudniające komunikację”, „środki i techniki komunikacji”.

Praca w grupach

Osoby uczące się przedstawiają w dowolnej formie graficznej (np. w postaci schematu, broszury czy komiksu) elementy komunikacji, rodzaje komunikacji, czynniki ułatwiające i utrudniające komunikację, środki i techniki komunikacji.
Podzieleni na kilkuosobowe, np. czteroosobowe, grupy uczący się odgrywają scenki z komunikowania się pomiędzy opiekunem medycznym a podopiecznym, obrazujące podstawowe elementy komunikacji, rodzaje komunikacji, czynniki ułatwiające i utrudniające komunikację, środki i techniki komunikacji.

Praca z całym zespołem

Aby sprawdzić wiedzę zdobytą przez uczących się dzięki zapoznaniu się z materiałem, nauczyciel przedstawia scenkę z zakresu komunikacji. Zdaniem osób uczących się jest wyszukanie nieprawidłowości.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Na podstawie materiału multimedialnego osoby uczące się:

tworzą schemat, drzewo decyzyjne zależności i relacji dotyczących zagadnień z zakresu komunikacji z pacjentem i jego rodziną, które są istotne z perspektywy opiekuna pacjenta,
przedstawiają podstawowe elementy komunikacji, rodzaje komunikacji, czynniki ułatwiające i utrudniające komunikację, środki i techniki komunikacji.

Praca w grupach

Na podstawie mapy myśli osoby uczące się w grupach przygotowują materiały (broszurę, schemat, opis przypadku czy scenkę), np. na temat komunikacji pomiędzy opiekunem medycznym a podopiecznym. Prace te powinny uwzględniać podstawowe elementy komunikacji, rodzaje komunikacji, czynniki ułatwiające i utrudniające komunikację, środki i techniki komunikacji.

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

Korzystając z medium czy też odwołując się do doświadczeń własnych lub znajomych, osoby uczące się przygotowują i przedstawiają opis przypadku oraz przeprowadzają jego analizę.

Tytuł materiału multimedialnego

Język migowy

Typ materiału multimedialnego

Film edukacyjny i materiały sprawdzające

Opis zawartości merytorycznej materiału multimedialnego i powiązania pomiędzy elementami materiału multimedialnego

Film edukacyjny przedstawia historię i charakterystykę komunikacji z osobami głuchymi, która odbywa się za pośrednictwem polskiego języka migowego. W filmie omówiono bariery występujące w świecie osób niesłyszących oraz zdefiniowano najczęstsze stereotypy dotyczące osób głuchych. W materiale rozróżniono także pojęcie „głuchy” i „Głuchy”, zwracając uwagę na fakt, iż „głuchy” to termin medyczny odnoszący się do osoby z całkowitą lub znaczną utratą słuchu, natomiast „Głuchy” to określenie osoby należącej do kultury Głuchych.

W filmie zademonstrowano trzy scenki przedstawiające przebieg rozmowy i sposób komunikacji pomiędzy opiekunem medycznym a podopiecznym, który jest głuchy.

W materiale zaprezentowano podstawowe terminy i zwroty przydatne w opiece nad osobą niesłyszącą, np. „czuć się”, „spać”, „ból”, „nie chcieć”, „zemdleć”, „wymiotować”, „pomoc”, „myć”, „leki”, „tabletki”, „podpis”, „pytać”, „wczoraj” czy „teraz”. Przedstawiono w nim polski alfabet migowy, zwany też palcowym, oraz liczebniki od jeden do dziesięć, dwadzieścia i trzydzieści.

Film edukacyjny stanowi samodzielną całość i może być wykorzystywane przez nauczyciela i osoby uczące się w dowolnym momencie procesu edukacyjnego.

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
MED.14.2.7)1) stosuje podstawowe techniki języka migowego w udzielaniu świadczeń,
MED.14.2.7)2) pomaga pacjentom niedosłyszącym w dostępie do usług medycznych,
MED.14.2.7)3) porozumiewa się z pacjentem językiem migowym w stopniu podstawowym,
MED.14.7.5)2) tworzy warunki sprzyjające efektywnemu komunikowaniu się,
MED.14.7.5)4) nawiązuje relacje z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną, zmniejsza ich niepokój i poczucie wyobcowania,
MED.14.7.5)5) stosuje zasadę pierwszego kontaktu i efektywnego porozumiewania się w opiece nad osobą chorą i niesamodzielną,
MED.14.7.5)6) stosuje różne metody werbalnego i pozawerbalnego porozumiewania się,
MED.14.7.5)7) pomaga w stosowaniu sprzętu i technologii komunikacyjnych i zachęca osobę chorą i niesamodzielną do utrzymywania relacji z rodziną i innymi osobami ważnymi dla jej funkcjonowania,
MED.14.7.5)8) wykazuje się empatią i asertywnością w procesie komunikowania się z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną.

Materiał multimedialny powiązany jest z:

testem wielokrotnego wyboru,
zadaniem typu prawda czy fałsz.

Cele szczegółowe materiału multimedialnego

Materiał wspiera osiągnięcie następujących celów:

definiowanie barier występujących w świecie osób niesłyszących,
charakteryzowanie najczęstszych stereotypów dotyczących osób głuchych,
definiowanie podstawowych zwrotów przydatnych w opiece nad osobą niesłyszącą,
posługiwanie się polskim alfabetem migowym, zwanym też palcowym, oraz liczebnikami od jeden do dziesięć, dwadzieścia i trzydzieści,
omawianie historii i charakterystyki komunikacji z osobami głuchymi odbywającej się za pośrednictwem polskiego języka migowego.

Wykorzystanie materiału multimedialnego w trakcie zajęć

Praca indywidualna

Osoby uczące się oglądają film, a później prowadzący organizuje quiz sprawdzający ich wiedzę. Może podać termin bądź zdanie, które osoby uczące się powinny zaprezentować w języku migowym (np. „Jak się czujesz?”, „Potrzebujesz pomocy w ubieraniu się?”, „Pić”, „Jeść”, „Podpis”, „Dzień dobry”). Zadanie może być także wykonane odwrotnie: nauczyciel miga jakiś termin, a osoba ucząca się musi powiedzieć, co zostało pokazane przez prowadzącego. Uczący się może też odpowiedzieć na pytanie (np. „Jak się czujesz?”, „Potrzebujesz pomocy w ubieraniu się?”).

Osoby uczące się opracowują schemat lub mapę myśli dotyczące barier występujących w świecie osób niesłyszących czy prezentujące najczęstsze stereotypy, które dotykają osób głuchych.

Praca w grupach

Uczący się po obejrzeniu filmu przygotowują w kilkuosobowych, np. czteroosobowych, grupach zadania dla pozostałych grup. Może to być np.:

odgrywanie scenek polegających na prowadzeniu komunikacji,
wykrywanie nieprawidłowości w komunikacji, która celowo zawierała ukryte błędy,
wskazywanie barier w komunikacji,
wskazywanie stereotypów.

Zadanie może polegać także na wykrywaniu nieprawidłowości w miganiu w scence odgrywanej przez grupę.

Praca z całym zespołem

Osoby uczące się omawiają wspólnie zagadnienia związane z barierami występującymi w świecie osób niesłyszących i charakteryzują najczęstsze stereotypy dotyczące osób głuchych. Mogą także odgrywać scenki polegające na prowadzeniu komunikacji z osobą chorą i niesamodzielną czy wykrywać nieprawidłowości w odgrywanych scenkach.

Wykorzystanie materiału multimedialnego poza zajęciami

Praca indywidualna

Osoby uczące się oglądają film w celu przygotowania się do zajęć lub powtórzenia materiału z lekcji, utrwalają podstawowe pojęcia, żeby przygotować się do egzaminu zawodowego.

Praca w grupach

W celu utrwalenia i uporządkowania materiału osoby uczące się:

przygotowują w grupach mapy myśli, schematy, broszury dotyczące zagadnień przedstawionych w filmie,
opracowują analizę przypadku (np. wykrywając nieprawidłowości czy wymyślając scenki dla pozostałych uczących się).

Wykorzystanie materiału multimedialnego do indywidualizacji pracy z uczącymi się

W zależności od możliwości i potrzeb edukacyjnych nauczyciel dzieli klasę na kilkuosobowe grupy i wyznacza im zadania o różnym stopniu trudności. Tym zadaniem może być przygotowanie np. mapy myśli, scenki albo plakatu o tematyce związanej z komunikacją z osobami głuchymi, która odbywa się za pośrednictwem polskiego języka migowego.

Korzystając z medium czy też odwołując się do doświadczeń własnych lub znajomych, osoby uczące się przeprowadzają analizę przypadku.

Typ materiału sprawdzającego

Zadanie uzupełniania podpisów obrazka:

Odczytywanie znaków migowych oznaczających liczby,
Odczytywanie znaków migowych – samopoczucie,
Odczytywanie znaków migowych – potrzeby pacjenta,
Odczytywanie znaków migowych – osoby,
Odczytywanie znaków migowych – czynności medyczne,
Odczytywanie znaków migowych – części ciała,
Odczytywanie znaków migowych – odczucia.

Opis materiału sprawdzającego

Materiał składa się z siedmiu zadań o różnym stopniu trudności. Graficznie przedstawiono w nich znaki migowe. Osoba ucząca się ma np. odczytać wartość temperatury zmierzonej u pacjenta, rozpoznać samopoczucie pacjenta, jego potrzeby, określić czynności medyczne wykonywane przez personel medyczny, nazwać części ciała. Następnie musi przyporządkować zdjęciom odpowiednie podpisy.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

wielokrotnego powtórzenia wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,
uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu (w przypadku prawidłowej odpowiedzi) lub potrzebę powrotu do niektórych zagadnień e‑materiału (w przypadku nieprawidłowej odpowiedzi).

Materiał może zostać wykorzystany do pracy zarówno indywidualnej, jak i w grupach. Jest on pomocny w powtarzaniu i utrwalaniu wiedzy oraz wykrywaniu braków.

Kryteria weryfikacji powiązane z materiałem sprawdzającym

Typ materiału sprawdzającego

Zadanie z możliwością użycia materiałów audio‑video:

Odczytywanie dynamicznych znaków migowych – czynności,
Odczytywanie dynamicznych znaków migowych – miejsca.

Opis materiału sprawdzającego

Materiał składa się z dwóch zadań: łatwego i trudnego. Na podstawie filmu uczący się wskazuje prawidłową odpowiedź dotyczącą samopoczucia pacjenta, wykonywanej czynności oraz miejsca.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

wielokrotnego powtórzenia wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,
wyświetlania wskazówek naprowadzających w przypadku błędnej odpowiedzi,
uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu (w przypadku prawidłowej odpowiedzi) lub potrzebę powrotu do niektórych zagadnień e‑materiału (w przypadku nieprawidłowej odpowiedzi).

Kryteria weryfikacji powiązane z materiałem sprawdzającym

Typ materiału sprawdzającego

Identyfikacja obrazów przedstawiających wypowiedź w języku migowym:

Odczytywanie alfabetu migowego

Opis materiału sprawdzającego

Jest to średnio łatwe zadanie polegające na odczytaniu wyrazu, który został przeliterowany przy użyciu alfabetu w języku migowym.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

wielokrotnego powtórzenia wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,
uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu (w przypadku prawidłowej odpowiedzi) lub potrzebę powrotu do niektórych zagadnień e‑materiału (w przypadku nieprawidłowej odpowiedzi).

Kryteria weryfikacji powiązane z materiałem sprawdzającym

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

bg‑azure

Opis interaktywnych materiałów sprawdzających dla e‑materiału

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Test wielokrotnego wyboru Komunikacja z chorym

Opis materiału sprawdzającego

Test wielokrotnego wyboru z jedną lub wieloma odpowiedziami prawidłowymi składa się z dwudziestu trzech pytań o różnym stopniu trudności. Znajduje się tu siedem pytań łatwych, sześć pytań średnio trudnych oraz dziesięć pytań trudnych. Osoba ucząca się odpowiada na dziesięć losowo wybranych pytań, na udzielenie odpowiedzi na pytanie przewidziano 1,5 minuty. Całkowity czas na rozwiązanie testu to 15 minut, próg zaliczenia wynosi 50%. System losuje kolejność pytań i kolejność dystraktorów.

Zakres tematyczny obejmuje zagadnienia związane z:

komunikacją z chorym,
procesem i elementami komunikacji,
schematem komunikacji,
technikami komunikacji,
stosowaniem pytań,
barierami w komunikacji,
komunikacją z osobami głuchymi,
komunikacją w języku migowym.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

wielokrotnego powtórzenia wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,
wyświetlania wskazówek naprowadzających w przypadku błędnej odpowiedzi,
uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu (w przypadku prawidłowej odpowiedzi) lub potrzebę powrotu do niektórych zagadnień e‑materiału (w przypadku nieprawidłowej odpowiedzi).

Materiał może zostać wykorzystany do pracy zarówno indywidualnej, jak i w grupach. Jest on pomocny w powtarzaniu i utrwalaniu wiedzy oraz wykrywaniu braków.

Materiał sprawdzający jest powiązany z:

mapą myśli Rodzaje komunikacji,
grą wcielanie się w rolę Wcielanie się w rolę opiekuna,
filmem edukacyjnym Język migowy.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
MED.14.2.7)1) stosuje podstawowe techniki języka migowego w udzielaniu świadczeń,
MED.14.2.7)2) pomaga pacjentom niedosłyszącym w dostępie do usług medycznych,
MED.14.2.7)3) porozumiewa się z pacjentem językiem migowym w stopniu podstawowym,
MED.14.7.5)1) omawia proces komunikacji interpersonalnej,
MED.14.7.5)3) charakteryzuje różne techniki komunikacji interpersonalnej z osobą chorą i niesamodzielną i jej rodziną,
MED.14.7.5)4) nawiązuje relacje z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną, zmniejsza ich niepokój i poczucie wyobcowania,
MED.14.7.5)5) stosuje zasadę pierwszego kontaktu i efektywnego porozumiewania się w opiece nad osobą chorą i niesamodzielną,
MED.14.7.5)6) stosuje różne metody werbalnego i pozawerbalnego porozumiewania się,
MED.14.7.5)8) wykazuje się empatią i asertywnością w procesie komunikowania się z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie typu prawda czy fałsz Komunikacja

Opis materiału sprawdzającego

Osoba ucząca się musi ocenić, czy podane stwierdzenia dotyczące komunikacji są prawdziwe czy fałszywe. To średnio trudne zadanie składa się z czterech zdań: dwóch prawdziwych i dwóch fałszywych.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

wielokrotnego powtórzenia wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,
uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu (w przypadku prawidłowej odpowiedzi) lub potrzebę powrotu do niektórych zagadnień e‑materiału (w przypadku nieprawidłowej odpowiedzi).

Materiał sprawdzający jest powiązany z materiałem multimedialnym – mapą myśli Rodzaje komunikacji.

Materiał może zostać wykorzystany do pracy zarówno indywidualnej, jak i w grupach. Jest on pomocny w powtarzaniu i utrwalaniu wiedzy oraz wykrywaniu braków.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
MED.14.7.5)2) tworzy warunki sprzyjające efektywnemu komunikowaniu się,
MED.14.7.5)3) charakteryzuje różne techniki komunikacji interpersonalnej z osobą chorą i niesamodzielną i jej rodziną,
MED.14.7.5)5) stosuje zasadę pierwszego kontaktu i efektywnego porozumiewania się w opiece nad osobą chorą i niesamodzielną,
MED.14.7.5)6) stosuje różne metody werbalnego i pozawerbalnego porozumiewania się,
MED.14.7.5)8) wykazuje się empatią i asertywnością w procesie komunikowania się z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie z możliwością użycia materiałów audio‑video Techniki komunikacji

Opis materiału sprawdzającego

Jest to średnio trudne zadanie dotyczące technik komunikacji.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

wielokrotnego powtórzenia wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,
wyświetlania wskazówek naprowadzających w przypadku błędnej odpowiedzi,
uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu (w przypadku prawidłowej odpowiedzi) lub potrzebę powrotu do niektórych zagadnień e‑materiału (w przypadku nieprawidłowej odpowiedzi).

Materiał sprawdzający jest powiązany z materiałem multimedialnym – grą Wcielanie się w rolę opiekuna.

Materiał może zostać wykorzystany do pracy zarówno indywidualnej, jak i w grupach. Jest on pomocny w powtarzaniu i utrwalaniu wiedzy oraz wykrywaniu braków.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryterium weryfikacji, zgodnie z którym osoba ucząca się:
MED.14.7.5)3) charakteryzuje różne techniki komunikacji interpersonalnej z osobą chorą i niesamodzielną i jej rodziną.

Typ i tytuł materiału sprawdzającego

Zadanie typu prawda czy fałsz Język migowy

Opis materiału sprawdzającego

Osoba ucząca się musi ocenić, czy podane stwierdzenia dotyczące języka migowego są prawdziwe czy fałszywe. To łatwe zadanie składa się z czterech zdań: trzech prawdziwych i jednego fałszywego.

Istnieje możliwość sprawdzenia poprawności wykonania zadania, a także:

wielokrotnego powtórzenia wykonania ćwiczenia i jego sprawdzania – aż do momentu, gdy rozwiązanie będzie w pełni poprawne,
uzyskania informacji zwrotnych dotyczących oceny realizacji zadania, opartych na zasadach oceniania kształtującego i wskazujących osobie uczącej się jej mocne strony i drogi osiągnięcia sukcesu (w przypadku prawidłowej odpowiedzi) lub potrzebę powrotu do niektórych zagadnień e‑materiału (w przypadku nieprawidłowej odpowiedzi).

Materiał sprawdzający jest powiązany z materiałem multimedialnym – filmem edukacyjnym Język migowy.

Kryteria weryfikacji, powiązane z materiałem sprawdzającym

Materiał powiązany jest z kryteriami weryfikacji, zgodnie z którymi osoba ucząca się:
MED.14.2.7)1) stosuje podstawowe techniki języka migowego w udzielaniu świadczeń,
MED.14.7.5)2) tworzy warunki sprzyjające efektywnemu komunikowaniu się,
MED.14.7.5)6) stosuje różne metody werbalnego i pozawerbalnego porozumiewania się,
MED.14.7.5)8) wykazuje się empatią i asertywnością w procesie komunikowania się z osobą chorą i niesamodzielną, jej rodziną i grupą społeczną.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

bg‑azure

Wykorzystanie e‑materiału do pracy z uczącymi się o specjalnych potrzebach edukacyjnych

E‑materiały ułatwiają zindywidualizowanie procesu dydaktycznego, co jest szczególnie istotne dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Odtwarzanie każdego e‑materiału jest możliwe również w trybie dostępności, który zawiera alternatywne wersje materiałów dostępne dla użytkowników z dysfunkcjami wzroku, słuchu. Ułatwia to dostęp do informacji, likwiduje niektóre bariery społeczne i komunikacyjne oraz zapewnia wyrównywanie szans.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

bg‑azure

Minimalne wymagania techniczne umożliwiające korzystanie z e‑materiału

Minimalne wymagania sprzętowe zgodne z wymaganiami zpe.gov.pl

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Słownik pojęć dla e‑materiału

Przewodnik dla uczącego się

Komunikacja z chorym