Scenariusz dla nauczyciela

Autorzy: Adriana Grzelak‑Krzymianowska, Tamara Roszak, Artur Gałkowski

Przedmiot: Język włoski

Temat zajęć: Anno Nuovo, benvenuto! - Witaj Nowy Roku!

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa I, poziom A1+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość środków językowych. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi. Uczeń samodzielnie tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi. Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi. Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, konflikty i problemy);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • pozna włoskie zwyczaje dotyczące świętowania Nowego Roku.

  • nauczy się opowiadać o różnicach kulinarnych między wybranymi regionami Włoch.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • rozwija wrażliwość międzykulturową oraz kształtuje postawę ciekawości, szacunku i otwartości wobec innych kultur.

  • aktywnie uczestniczy w procesie uczenia się.

  • rozwija kompetencje językowe i komunikacyjne oraz kulturowe.

  • wykorzystuje w naturalnych sytuacjach językowych poznane struktury i słownictwo.

  • zdobywa wiedzę i umiejętności do realizacji własnych celów komunikacyjnych.

  • pozyskuje świadomość znaczenia języków obcych nowożytnych w różnych dziedzinach kultury cywilizacyjnej.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe – powtarzanie i utrwalanie poznanego materiału językowego w nowym kontekście

  • strategie kognitywne – pozyskiwanie wiedzy językowo‑kulturowej, tworzenie różnych kombinacji zdań, analizowanie danych języka obcego

  • strategie kompensacyjne – odgadywanie znaczenia wyrazów, poznawanie synonimów, niuansów znaczeniowych

  • strategie metakognitywne – formułowanie pragmatycznych intencji w wypowiedzi, centralizowanie procesu uczenia na wybranym zagadnieniu

  • strategie afektywne – odwoływanie się do doświadczeń i upodobań uczniów, podejmowanie ryzyka, akceptacja błędów

Metody i techniki nauczania:

  • podejście komunikacyjne (luka informacyjna, podejście zadaniowe)

  • eklektyzm

  • nauczanie polisensoryczne/wielozmysłowe

  • zintegrowane nauczanie językowo–przedmiotowe

  • nauczanie zdalne i hybrydowe

  • nauczanie programowane

  • metody sytuacyjno‑inscenizacyjne

Formy pracy:

  • praca pod kierunkiem nauczyciela

  • praca indywidualna

  • praca w parach

  • praca w grupach

Środki dydaktyczne:

  • komputer / laptop / smartfon z dostępem do Internetu

  • materiały piśmiennicze

  • głośniki

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel stawia pytania: Quando comincia l’Anno Nuovo? / Che cosa fate per festeggiare l’arrivo dell’Anno Nuovo?

  2. Uczniowie zastanawiają się także, co im się kojarzy z Nowym Rokiem: A che cosa associamo l’evento di festeggiare l’Anno Nuovo? W odpowiedziach możliwe m.in. la festa di San Silvestro, incontri con amici, andare in discoteca, gli auguri, la speranza di un buon futuro, i progetti.

  3. Uczniowie zapoznają się z informacją wstępną. Niektóre ze sformułowań z tekstu mogą zostać przetłumaczone na włoski i wykorzystane w dalszej części lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie czytają tekst Le tradizioni di Capodanno in Italia. W celu zrozumienia nieznanego słownictwa korzystają z załączonych objaśnień i słownika. Pozostałe nieznane słówka wyjaśniają z pomocą nauczyciela lub w grupach między sobą.

  2. Wykonują polecenie V/F.

  3. Odpowiadają na dodatkowe pytania do tekstu, np. Che cos’è Capodanno?; In che modo si accoglie l’Anno Nuovo?; Quando comincia esattamente l’Anno Nuovo?; Che cos’è l’abbondanza?; Che cos’è il benessere?; Che cosa significa la felicità per voi?

  4. Zastanawiają się nad znaczeniem poszczególnych zwyczajów i przesądów związanych z Nowym Rokiem.

  5. Nauczyciel zachęca do odtworzenia informacji dotyczących zwyczajów wymienionych w tekście Le tradizioni di Capodanno, przy czym objaśnia użycie formy bezosobowej czasowników zwrotnych ci + si + verbo 3 pers. Sing.

  6. Uczniowie tworzą zdania z formami bezosobowymi i si passivante, np. odpowiadając na pytanie Che cosa si fa in Polonia a Capodanno? Che cosa si fa prima? Che cosa si fa dopo? (Si festeggia; Si va in discoteca; Si esce fuori; Si balla; Si mangiano cose buone; Ci si riposa; Si fanno i progetti per tutto l’anno; itd.)

  7. Uczniowie zapoznają się z mapą interaktywną. Odsłonięcie wszystkich informacji wymaga czasu. Można to zadanie w dużej części przedstawić jako pracę domową i wrócić do niego na kolejnej lekcji, sprawdzając, co uczniowie zapamiętali, mogą odtworzyć w zależności od odsłanianego miejsca na mapie Włoch.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie wykonują polecenia do multimedium, a następnie zestaw ćwiczeń w Sprawdź się.

  2. Podsumowane zostaje słownictwo poznane podczas lekcji.

  3. Tworzone są zdania z czasownikami w formie bezosobowej czasowników zwrotnych.

Praca domowa:

  • Poza zadaniem sugerowanym wyżej, uczniowie mogą wykonać ćw. otwarte 7 i 8 / Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Pomocniczo można wykorzystać fragmenty innych materiałów znajdujących się na platformie:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Multimedium stwarza okazję do poszerzenia zasobu słownictwa. Można poprosić uczniów o wynotowanie nowych słówek i wspólne wyszukiwanie znaczeń (przy pomocy załączonego słownika, słowników tradycyjnych i innych elektronicznych). W przypadku kulturemów uczniowie mogą odszukać w internecie odpowiednie ilustracje i dodatkowe opisy.

  • Multimedium powinno być inspiracją dla zgromadzenia informacji dotyczących Polski w zakresie ogólnym lub charakterystycznym dla miejsca, z którego pochodzą uczniowie. Takie informacje można przygotować jako ciekawostkę, którą uczniowie będą mogli się podzielić ze swoimi kolegami i koleżankami włoskimi podczas spotkań realnych i wirtualnych w programach wymiany.

Słownik i bibliografia