Wiersz / pisze się / aż do milczenia
– o funkcji milczenia w poezji Tadeusza Różewicza
Tekst: Daria Murlikiewicz, zespół redakcyjny
Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o.
Bibliografia:
- Źródło: Tadeusz Różewicz, *** [poezja nie zawsze], [w:] tegoż, Utwory zebrane, t. 10, red. J. Stolarczyk, Wrocław 2006, s. 255.
- Źródło: Tadeusz Różewicz, Nazywam milczeniem, [w:] tegoż, Utwory zebrane, t. 7, red. J. Stolarczyk, Wrocław 2005, s. 23.
- Źródło: Stanisław Burkot, Tadeusz Różewicz, Warszawa 1987, s. 35–36.
- Źródło: Michał Januszkiewicz, Horyzonty nihilizmu. Gombrowicz, Borowski, Różewicz, Poznań 2009, s. 301.
- Źródło: Przemówienie Tadeusza Różewicza na uroczystości wręczenia doktoratu honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego w dniu 4 kwietnia 2001 r., „Rocznik Towarzystwa Literackiego imienia Adama Mickiewicza” 2001, nr 36, s. 6.
- Źródło: Tadeusz Różewicz, Odpowiednie dać rzeczy słowo, s. 264–265.
- Źródło: Anna Kamieńska, Wykład II – Poezja jako asceza słowa, s. 33–34.
- Źródło: Stanisław Burkot, Tadeusz Różewicz, s. 35–36.
- Źródło: Jolanta Rokoszowa, Język a milczenie, s. 236.
- Źródło: Tadeusz Różewicz, Nazywam milczeniem.
- Źródło: Tadeusz Różewicz, ***poezja nie zawsze.