Przez wszystko do mnie przemawiałeś – Panie!
– modlitewny charakter wiersza Cypriana Norwida
Tekst: Olga Taranek-Wolańska
Opracowanie i multimedia: Englishsquare sp. z o.o.
Bibliografia:
- Źródło: Stefan Sawicki, Wstęp, [w:] C. Norwid, „Nie są nasze – pieśni nasze”. Wiersze religijne, wybór S. Sawicki, Kielce 2021, s. 37–38.
- Źródło: Cyprian Norwid, Monolog, [w:] tegoż, „Nie są nasze – pieśni nasze”. Wiersze religijne, oprac. S. Sawicki, wybór S. Sawicki, Kielce 2021, s. 49.
- Źródło: Joanna Kułakowska, Formy modlitewne w twórczości Słowackiego, Kraków 1996, s. 91.
- Źródło: Mirosław Strzyżewski, Romantyczna nieskończoność. Studium identyfikacji pojęcia, Toruń 2010, s. 109–110.
- Źródło: Cyprian Norwid, Białe kwiaty, [w:] tegoż, Pisma wszystkie, t. 6: Proza, oprac. J. W. Gomulicki, Warszawa 1971, s. 198.
- Źródło: Klara Turey, Konstrukcja pojęcia romantyzmu jako zagadnienie teorii prądów, „Pamiętnik Literacki” 1936, t. 1–4, s. 610.
- Źródło: Adam Mickiewicz, Dziadów cz. III, oprac. W. Rzehak, Kraków 2015, s. 116–120.
- Źródło: Ryszard Przybylski, Alina Witkowska, Romantyzm, Warszawa 2002, s. 404.
- Źródło: Cyprian Norwid, Modlitwa, [w:] tegoż, Pisma wszystkie, t. 1: Wiersze, oprac. J. W. Gomulicki, Warszawa 1971, s. 135–136.