Nawiązania do stylu barokowego w liryce Eugeniusza Tkaczyszyna‑Dyckiego

Tekst: Kamil Brewiński-Mączka

Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o.
Materiał powstał we współpracy z Wydawnictwem Piotra Marciszuka STENTOR.

Bibliografia:

  • Źródło: Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, VIII. Do kukułki, [w:] Krzysztof Hoffmann, Dubitatio. O poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, Szczecin-Bezrzecze 2012, s. 127.
  • Źródło: Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, LXX. (najpiękniejszych chłopców spotykam), [w:] tegoż, Poezja jako miejsce na ziemi 1988-2003, Wrocław 2006, s. 77.
  • Źródło: Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, XL. (z młodszym od siebie nie idź nad czystą wodę), [w:] tegoż, Piosenka o zależnościach i uzależnieniach, Wrocław 2008, s. 44.
  • Źródło: Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, XLIII. Zaczepka, [w:] tegoż, Piosenka o zależnościach i uzależnieniach, Wrocław 2008, s. 47.
  • Źródło: Daniel Naborowski, Nagrobek Katarzynie Radziwiłłównie, [w:] Antologia poezji od Średniowiecza do Romantyzmu, wybór Urszula Michalska, Warszawa 1993, s. 193.
  • Źródło: Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, L. Inskrypcja, [w:] tegoż, Poezja jako miejsce na ziemi 1988-2003, Wrocław 2006, s. 55.
  • Źródło: Marian Kisiel, Barok, fuga, śmierć, [w:] tegoż, Świadectwa, znaki, Katowice 1998, s. 109–110.
  • Źródło: Mikołaj Sęp Szarzyński, Sonet III. Do Naświętszej Panny, [w:] tegoż, Rytmy polskie, wybór J. Koryl, Warszawa–Rzeszów 2004.
  • Źródło: Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, X. (moja matka kościół osobny), [w:] tegoż, Poezja jako miejsce na ziemi 1988–2003, Wrocław 2006, s. 15.
  • Źródło: Jarosław Klejnocki, Odsłaniając kości. (Kilka uwag o poezji E. Tkaczyszyna-Dyckiego), [w:] tegoż, Literatura w czasach zarazy, Warszawa 2006, s. 163.
  • Źródło: Marian Kisiel, Barok, fuga, śmierć, [w:] tegoż, Świadectwa, znaki, Katowice 1998, s. 108.
  • Źródło: Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, CCLXXI. Przebierańcy, [w:] tegoż, Poezja jako miejsce na ziemi 1988-2003, Wrocław 2006, s. 280.
  • Źródło: Andrzej Sosnowski, Liryzm Dyckiego, [w:] "jesień już panie a ja nie mam domu". Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki i krytycy, red. Grzegorz Jankowicz, Kraków 2001, s. 44–50.
  • Źródło: Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, CCLI. Donos, [w:] tegoż, Poezja jako miejsce na ziemi 1988-2003, Wrocław 2006, s. 260.
  • Źródło: Marian Kisiel, Barok, fuga, śmierć, [w:] tegoż, Świadectwa, znaki, Katowice 1998, s. 109.
  • Źródło: Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki, X. (kuku! kuku! kukułeczka kuka), [w:] Krzysztof Hoffmann, Dubitatio. O poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, Szczecin-Bezrzecze 2012, s. 129.
  • Źródło: Kruk i lis.
  • Źródło: Szczur i kot.
  • Źródło: Jagnię i wilcy.
  • Źródło: Baran dany na ofiarę.