Marność świata doczesnego w utworach różnych twórców

Szkoła ponadpodstawowa

Język polski

Udostępnij

Tekst: Krzysztof Biedrzycki, Ewa Jaskółowa, Ewa Nowak, Olga Taranek-Wolańska

Opracowanie i multimedia: Englishsquare.pl sp. z o.o.
Materiał powstał we współpracy z Wydawnictwem Piotra Marciszuka STENTOR.

Bibliografia:

Źródło: Symeon Połocki, Czym jest człowiek, [w:] Helikon sarmacki : wątki i tematy polskiej poezji barokowej, Wrocław 1987.
Źródło: Wacław Potocki, Na toż drugi raz, [w:] Dzieła, Warszawa 1987.
Źródło: Wacław Potocki, Cóż jest człek, [w:] tegoż, Dzieła, Warszawa 1987.
Źródło: Blaise Pascal, Myśli, tłum. T. Żeleński-Boy, Warszawa 1921.
Źródło: Mikołaj Sęp Szarzyński, Sonet I
O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego, [w:] tegoż, Rytmy abo Wiersze polskie w wyborze, Warszawa 1914.
Źródło: Mikołaj Sęp Szarzyński, Księga Koheleta czyli Eklezjastesa, [w:] Antologia polskiej poezji metafizycznej epoki baroku, Warszawa 1993.
Źródło: Daniel Naborowski, Krótkość żywota, [w:] Poeci polscy od średniowiecza do baroku, Warszawa 1977.
Źródło: Daniel Naborowski, Cnota grunt wszystkiemu, [w:] Poeci polscy od średniowiecza do baroku, Warszawa 1977.
Źródło: Czesław Miłosz, Piosenka, [w:] tegoż, Wiersze wszystkie, Kraków 2021.
Źródło: Blaise Pascal, Myśli (fragment), tłum. Tadeusz Żeleński-Boy.
Źródło: Jan Kochanowski, Pieśń XXIV, [w:] tegoż, Poezje, oprac. J. Pelc, Warszawa 1998, s. 154–155.
Źródło: Daniel Naborowski, Krótkość żywota.