Monitorowanie i ocenianie przebiegu procesu terapii zajęciowej
MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej - Terapeuta zajęciowy 325907
Ocena efektów przeprowadzonej terapii zajęciowej w Warsztatach Terapii Zajęciowej
GRA EDUKACYJNA
Spis treści
WprowadzenieWprowadzenie
Ocena efektów przeprowadzonej terapii zajęciowej w Warsztatach Terapii Zajęciowej - graOcena efektów przeprowadzonej terapii zajęciowej w Warsztatach Terapii Zajęciowej - gra
Przykładowo wypełnione dokumentyPrzykładowo wypełnione dokumenty
Wprowadzenie
do spisu treścido spisu treści
Ocena efektów przeprowadzonej terapii zajęciowej w Warsztatach Terapii Zajęciowej - gra

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DXACKGmx0
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Przykładowo wypełnione dokumenty
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Ocena efektów przeprowadzonej terapii zajęciowej w warsztatach terapii zajęciowej
Monitorowanie
Monitorowanie procesu terapeutycznego uczestnika warsztatów terapii zajęciowej (WTZ) to systematyczne sprawdzanie przez terapeutę zajęciowego przebiegu terapii. Polega ono na stałej obserwacji uczestnika i na kontroli jego aktywności. Pomaga terapeucie określić, czy – a jeśli tak, to w jakim stopniu – zostały osiągnięte efekty założone w planie terapeutycznym. Dzięki monitorowaniu procesu terapeutycznego terapeuta zajęciowy może zmieniać swe postępowanie wobec podopiecznego. Prowadzi to do udoskonalania stosowanych procedur i metod pracy, a w rezultacie podnosi efektywność terapii i powoduje, że cele określone w indywidualnym programie rehabilitacji i terapii mogą być realizowane na bardzo wysokim poziomie.
Narzędzia do monitorowania
Terapeuta zajęciowy może używać różnych narzędzi do monitorowania procesu terapeutycznego uczestnika WTZ. Mogą to być m.in. urządzenia rejestrujące, takie jak np. aparat fotograficzny (używany zarówno do dokumentowania pracy uczestnika WTZ na poszczególnych etapach terapii, jak i do przedstawienia efektów tej pracy, np. obrazu czy przygotowanego posiłku), kamera i wideorejestrator (urządzenia służące nie tylko do nagrywania procesu terapeutycznego czy uczestnika WTZ wykazującego się swymi umiejętnościami, ale także do dokumentowania jego zachowania podczas zajęć lub w grupie poza zorganizowanymi aktywnościami).
Terapeuta wykorzystuje także w swojej pracy opracowane wcześniej kwestionariusze obserwacji.
Terapeuta zajęciowy może posłużyć się również urządzeniami pomiarowymi, takimi jak dynamometr, który bada siłę ścisku ręki lub goniometr, badający zakresy ruchu w poszczególnych stawach. Terapeuta wykorzystuje też w swojej pracy arkusze i skale do oceny motoryki dużej i małej. Są to na przykład:
Indywidualny arkusz oceny postępów uczestnika warsztatów terapii zajęciowej – kwestionariusz zawierający ocenę poszczególnych obszarów funkcjonowania uczestnika w różnych pracowniach. Może być używany przez terapeutę zajęciowego co miesiąc, co kwartał lub co kilka miesięcy – w zależności od ustaleń zespołu monitorującego proces terapeutyczny.
Kwestionariusz do badania stopnia samodzielności – narzędzie służące do oceny tych umiejętności, które terapeuta zajęciowy podczas diagnozy uzna za sprawiające trudność. Może to być obsługa urządzeń AGD lub RTV, przejście jakiegoś dystansu, robienie zakupów lub malowanie farbami na szkle. Ważne jest, aby terapeuta dokładnie opisał umiejętność uczestnika oraz jej przeciwieństwo. Kwestionariusz może zostać wykorzystany na każdych zajęciach lub podczas oceny uczestnika w danym kwartale lub półroczu.
Wieloprofilowa ocena funkcjonowania uczestnika warsztatów terapii zajęciowej – arkusz, który zawiera różne obszary oceny. Mogą to być na przykład wymienione poszczególne aktywności lub słabe strony uczestnika WTZ, nad którymi zespół terapeutyczny – w konsultacji z uczestnikiem WTZ – zamierza pracować w najbliższym kwartale, półroczu lub roku.
Ewaluacja
Ewaluacja to proces analizy informacji i oceniania efektów programu terapeutycznego oraz osiągniętych celów, które założone zostały przez terapeutę zajęciowego i uczestnika WTZ. Ewaluacja to także ocena wartości lub skuteczności interwencji. Oceny tej terapeuta dokonuje po to, by określić efektywność terapii lub przeanalizować jej wpływ na specyficzne trudności strukturalne (organiczne) wynikające z nieprawidłowej budowy organizmu człowieka (tzw. cechy fizyczne, np. skolioza) lub funkcjonalne (czynnościowe) będące skutkiem nieharmonijnego rozwoju sprawności intelektualnej uczestnika WTZ (np. umiejętność czytania).
Narzędzia do ewaluacji
Do oceny i weryfikacji postępów uczestnika WTZ każdy terapeuta zajęciowy w swojej pracy wykorzystuje specjalne arkusze. Może to być osobny dokument stworzony na potrzeby warsztatów lub element indywidualnego programu rehabilitacji i terapii.
Oceny umiejętności uczestnika WTZ dokonuje co najmniej dwa razy w roku terapeuta zajęciowy lub specjalista (rehabilitant, muzykoterapeuta, psycholog, pedagog specjalny itd.), który prowadzi terapię zajęciową na podstawie indywidualnego programu rehabilitacji i terapii. Terapeuta zajęciowy może wykorzystać również narzędzie do ilościowej oceny celu, np. do klasyfikacji celów i do oceny postępów leczenia i rehabilitacji osób z mózgowym porażeniem dziecięcym, na przykład GAS.
GAS, po angielsku Goal Attainment Scaling, to narzędzie do ilościowej oceny celu terapii uczestnika warsztatów terapii zajęciowej lub jego postępów, zawartych w planie terapii i rehabilitacji.
Indywidualny program rehabilitacji i terapii zawiera cele szczegółowe, które zostają poddane ocenie podczas procesu ewaluacji. Arkusz służący do oceny indywidualnego programu rehabilitacji i terapii uczestnika WTZ może przybrać różne formy – zależy to od tego, jaki wzór przyjęto w danym warsztacie.
Prowadzony w celu uzyskania danych, monitoring pomaga w dokonaniu ewaluacji. Dodatkowo do ewaluacji postępów uczestnika WTZ terapeuta zajęciowy może wykorzystać kartę przebiegu zajęć i ich plan, kartę ewidencji kontaktów terapeuty zajęciowego z rodziną lub opiekunem prawnym podopiecznego, dziennik obecności uczestnika WTZ, a także protokoły oraz notatki służbowe ze spotkań rady programowej.
Wieloprofilowa ocena funkcjonalna uczestnika warsztatów terapii zajęciowej jest jednym z elementów monitorowania i ewaluacji postępów uczestnika. Wybierz pracownie, w których u uczestnika warsztatów mogły zostać zaobserwowane następujące słabe strony:
Występuje u niego nieprawidłowa dystrybucja napięcia mięśniowego. Ciągle widoczna jest u niego pozycja zgięciowa.
Stale domaga się pomocy personelu warsztatu w wykonywaniu czynności samoobsługowych. Prosi o pomoc terapeutę nie tylko w sytuacjach dla niego trudnych, na przykład odkręcanie zakrętki kartonu mleka.
Cierpi na nadwrażliwość dotykową w obrębie rąk. Gdy ma brudne ręce, odczuwa potrzebę, aby je szybko umyć. Nie lubi lepkich substancji.
Nie przygotowuje samodzielnie prostych posiłków. Ma trudności z zorganizowaniem, przygotowaniem i podaniem posiłku o małej liczbie składników.
Sposób przygotowania kremu czekoladowego:
Daktyle suszone zalej wrzątkiem.
Następnie daktyle odstaw na 10 minut.
Odcedź daktyle.
Zblenduj odcedzone daktyle z pozostałymi składnikami, bez orzechów i pomarańczy.
Przełóż krem do miseczki.
Połóż plaster pomarańczy na krem.
Posyp krem posiekanymi orzechami.
Po zapoznaniu się z zaprezentowanym przepisem wskaż obszary poznawcze lub ruchowe, które będą monitorowane podczas zajęć. Zaznacz: prawda, jeśli obszar poznawczy może być monitorowany podczas zajęć, lub fałsz, jeśli uczestnik warsztatów nie będzie mógł być oceniony w tym obszarze.

